Αποφασισμένη να αλλάξει τα δεδομένα στην κατηγορία των sedan μοιάζει η KIAMotors, μέσα από το νέο της μοντέλο KH.
Για τους ειδικούς των τεσσάρων τροχών τα πράγματα μπορεί να είναι
διαφορετικά. Όμως για τον απλό κόσμο, όταν η συζήτηση για τα αυτοκίνητα
έφτανε στην KIA δεν υπήρχε και μεγάλος ενθουσιασμός.
Ποτέ δεν είναι η μάρκα αυτή που έκανε στο μυαλό μας την διαφορά. Ωστόσο
τα δεδομένα ετοιμάζονται να αλλάξουν, χάρη στο νέο της μοντέλο, το KIAKH.
Η γνωστή αυτοκινητοβιομηχανία έδωσε στη δημοσιότητα τα πρώτα σκίτσα του μοντέλου της, το οποίο συνδυάζει μοντέρνες και κλασικές γραμμές, πολυτέλεια, αλλά και sport
... Διαβάστε περισσότερα »
Η αλήθεια είναι ότι με την Angelina Jolie όχι μόνο στον πόλεμο,
αλλά και στην κόλαση θα πηγαίναμε, αρκεί να ήμασταν δίπλα της. Γιατί
μιλάμε για το πιο rock sex symbol.
Από τον Μεγάλο Αδερφό
Πιστεύω ότι δεν χρειάζεται να πεις πολλά πράγματα για να καταλάβει κάποιος τους λόγους που η Angelina Jolie θεωρείται μία από τις πιο καυτές γυναίκες του Hollywood. Rock νοοτροπία, βλέμμα παιχνιδιάρικο που παίζει μεταξύ αλητείας και ερωτισμού,
χείλια που απλά μπορείς να τα χαζεύεις για ώρες, κορμί που μπορεί να σε
στείλει στο νοσοκομείο με ελαφρύ εγκεφαλικό –το δεις, δεν το δεις
γυμνό.
Και αν μου πεις πως τα ήξερες όλα αυτά, μάθε και το νέο στην υπόθεση – έτσι για να δικαιολογήσουμε αυτό το photo-αφιέρωμα. Στις 23 Δεκεμβρίου βγαίνει στις αίθουσες η ταινία "In the land of blood and honey”, όπου η Angelina έχει γράψει το σενάριο και έχει αναλάβει τη σκηνοθεσία.
Για αυτό πριν πας στον… πόλεμό της, δες τις φωτογραφίες της για να πάρεις κουράγιο!
Στέκονται με τις ώρες όρθιες, χαϊδεύουν τα αυτοκίνητα και σου
χαμογελούν λες και τα ‘χεις φτιάξει μαζί τους. Μην μασάς. Τη δουλειά
τους κάνουν τα κορίτσια.
Από τον Γιάννη Κωνσταντόπουλο
Μπορεί να ακούγεται φαλλοκρατικό ή όπως αλλιώς αλλά ένα είναι το ιστορικό δεδομένο. Το αυτοκίνητο πουλάει πιο εύκολα όταν μια ωραία γυναίκα στέκεται δίπλα του. Στα ημερολόγια που έχει και ο τελευταίος φαναρτζής στο τοίχο, σε αυτό της Pirelli που δείξαμε πριν από λίγες μέρες, στο οποιοδήποτε Διεθνές Σαλόνι που γίνεται στον πλανήτη.
Δεν λέω για την Ελλάδα τέτοιες ώρες που και την Κάρμεν Ιλέκτρα
να βάλεις γυμνή δίπλα πιο εύκολα θα πας να της αγοράσεις κανένα
ρουχαλάκι παρά να πας να σκάσεις την προκαταβολή. Μιλάω γενικά. Διεθνώς.
Αυτό που γίνεται τώρα είναι στη Μπολόνια, όπου ψαρέψαμε μερικές φωτό και πριν λίγες μέρες έγινε στην Ιαπωνία με τις γκέϊσες του Τόκιο.
Για κάποιο κοινά συνωμοτικά λόγο αυτό μου
... Διαβάστε περισσότερα »
Τα καλύτερα αμάξια δεν είναι τίποτα .. άν δεν έχουν μια ωραία γυναικία
παρουσία , δίπλα τους ! Έτσι λένε μερικοί και κάνουν τα πάντα για μια
γυναίκα και ένα αυτοκίνητο . Εγώ δεν θα έκανα τα πάντα για μια γυναίκα
.. αλλά θα έκανα τα πάντα για την γκομενάρα μου , την Audi R8 !
Ο Φιλοκτήτης ήταν φίλος του Ηρακλή και είχε στην κατοχή του το τόξο και τα βέλη του, επειδή του είχε κάνει την τιμή και να ανάψει τη νεκρική του πυρά. Συμμετείχε και αυτός στην εκστρατεία με επτά πάνοπλα πλοία. Σταμάτησε είτε στη νήσο ... Διαβάστε περισσότερα »
Οκτώ χρόνια μετά την αποτυχημένη απόπειρα να πλεύσουν στην Τροία, οι Έλληνες, που ο στόλος τους αποτελούνταν από περισσότερα από χίλια πλοία, συγκεντρώθηκαν στην Αυλίδα. Όμως ο άνεμος είχε κοπάσει εντελώς και η πλεύση ήταν αδύνατη. Ο μάντης Κάλχας τόνισε ότι η θεά Άρτεμις το προκάλεσε αυτό, ως τιμωρία για τον θάνατο του ιερού ελαφιού της από τον Αγαμέμνονα, στην προσπάθειά του να αποδείξει ότι είναι καλύτερος κυνηγός από αυτήν. Ο μόνος τρόπος να κατευναστεί η Άρτεμις ήταν, κατά τον Κάλχα, να θυσιαστεί
... Διαβάστε περισσότερα »
Οι δυνάμεις των Ελλήνων αρχικά συγκεντρώθηκαν στην Αυλίδα. Όλοι οι παλαιοί μνηστήρες ήταν παρόντες εκτός από τον βασιλιά της Κύπρου,Κίνυρα, που υποσχέθηκε ότι θα στείλει 50 πλοία. Τελικά έστειλε μόνο ένα, με επικεφαλής τον ... Διαβάστε περισσότερα »
Στη Σκύρο, ο Αχιλλέας είχε συνάψει σχέση με την κόρη του τοπικού βασιλιά, Δειδάμια, και είχαν ένα γιο, τον Νεοπτόλεμο. Ο Οδυσσέας, ο Αίαντας και ο δάσκαλος του Αχιλλέα (Φοίνικας), εστάλησαν για να τον καλέσουν στον πόλεμο. Η μητέρα του Αχιλλέα έντυσε τον Αχιλλέα με γυναικεία ενδύματα ώστε να μην γίνει αντιληπτός και να αποφύγει τη συμμετοχή στον πόλεμο. Κατά μία εκδοχή ο Αχιλλέας φανερώθηκε ύστερα από τέχνασμα του Οδυσσέα,
... Διαβάστε περισσότερα »
Βασικός πρωταγωνιστής, για μια ακόμα
φορά, στην ευρωπαϊκή αγορά αυτοκινήτου αναδείχτηκε το «αειθαλές» VW Golf
καταλαμβάνοντας την πρώτη θέση στους πίνακες πωλήσεων της Γηραιάς
Ηπείρου το 2011.
Μπορεί το VW Golf, στην έκτη κατά σειρά εκδοχή του, να βρίσκεται
πλέον λίγους μόλις μήνες πριν το τέλος του κύκλου ζωής του, παρ’ όλα
αυτά όμως εξακολουθεί να κερδίζει την εμπιστοσύνη των ευρωπαίων
αγοραστών, καθώς και για το 2011 κατάφερε να κατακτήσει την πρώτη θέση
των πωλήσεων στη «δύσκολη», όπως εξελίσσεται, αγορά της Γηραιάς Ηπείρου.
Μάλιστα, αυτή είναι η τέταρτη κατά σειρά χρονιά που το εν λόγω
μοντέλο καταλαμβάνει την πρώτη θέση του ευρωπαϊκού βάθρου
αντιμετωπίζοντας καταξιωμένα -εγχώρια και μη- μοντέλα της μικρομεσαίας
οικογενειακής κατηγορίας.
Πιο συγκεκριμένα, σύμφωνα με τα στοιχεία της JatoDynamics, τη χρονιά
που μας πέρασε, το Golf σημείωσε 484.547 ταξινομήσεις σημειώνοντας, σε
σχέση με το 2010, μια πτώση της τάξης του 1,6%. Την κυριαρχία της VW
ολοκληρώνει η παρουσία του μικρότερου Polo στη δεύτερη θέση του
συγκεκριμένου top 10, με το γερμανικό σούπερ μίνι να σημειώνει 356.490
πωλήσεις (+0,5%) το 201
... Διαβάστε περισσότερα »
Μετά το γάμο του Μενέλαου, ο Οδυσσέας εν τω μεταξύ παντρεύτηκε την Πηνελόπη και έκανε ένα γιο, τον Τηλέμαχο. Ο ίδιος, όταν κλήθηκε να πάρει μέρος στην εκστρατεία, προσποιήθηκε τον τρελό, σπέρνοντας αλάτι. Ο ... Διαβάστε περισσότερα »
Η πιο όμορφη γυναίκα στον τότε κόσμο θεωρούνταν η Ελένη, μια από τις κόρες του Τυνδάρεω, βασιλιά της Σπάρτης. Η μητέρα της Λήδα, είχε ξελογιαστεί από τον Δία, μεταμορφωμένο σε κύκνο, για αυτό και ορισμένες πηγές αναφέρουν τον Δία ως πατέρα της. Η Ελένη, λόγω της εξαιρετικής ομορφιάς της είχε πλήθος μνηστήρων, αλλά ήταν απρόθυμη να επιλέξει κάποιον από φόβο μην προκαλέσει την οργή των υπόλοιπων.
Στο έλεος του θεού αφήνει το εκτυφλωτικό της μπούστο και φωτογραφίζεται
μπροστά στον καθρέφτη του μπάνιου της. Σαν να μην υπολογίζει τα
καρδιακά επεισόδια που θα προκαλέσει βγάζοντας τα... κάλλη της φάτσα
φόρα!
Και όμως αυτή είναι η Jordan Carver. Πληθωρική και φρέσκια, χειμώδης και αισθησιακή.
Η Aby Titmus, μοντελοπαρουσιάστρια από την Αγγλία φορά το μικροσκοπικό φούξια εσώρουχο της και αναστατώνει το ανδρικό φύλο.
Η εν λόγω... κυρία είναι γνωστή στο ευρύ κοινό του είδους από το sex tape της. Από ό,τι διακρίνεται έχει τα προσόντα.
Τα γεγονότα του Τρωικού πολέμου αναφέρονται σε αμέτρητα έργα της αρχαίας ελληνικής γραμματείας και έχουν εμπνεύσει αναρίθμητα έργα τέχνης. Δεν υπάρχει ένα συγκεκριμένο συγγραφικό έργο που να εξιστορεί το σύνολο του πολέμου, από την αρχή ως το τέλος του. Παρόλα αυτά, υπάρχει ένα σύνολο έργων που δίνει ολοκληρωμένη εικόνα των γεγονότων, μολονότι ορισμένες πηγές μεταξύ τους έρχονται σε αντίθεση. Παραδοσιακά, τα πιο σημαντικά έργα θεωρούνται τα Ομηρικά Έπη, η Οδύ
... Διαβάστε περισσότερα »
Ο Τρωικός πόλεμος στην ελληνική μυθολογία ήταν μια δεκαετής πολεμική σύγκρουση, των Ελλήνων (Αχαιοί ή Αργείοι ή Δαναοί στον Όμηρο) με τους Τρώες κάτω από τα τείχη της Τροίας. Η κύρια αφορμή του πολέμου ήταν η αρπαγή της ... Διαβάστε περισσότερα »
Στίχοι: Λένα Πλάτωνος Μουσική: Λένα Πλάτωνος Πρώτη εκτέλεση: Σαββίνα Γιαννάτου
Ξέρεις βρεθήκαμε σε ξένα μέρη κι αποξενωμένοι. Μόνοι.Χωρισμένοι.
Κανένας δεν κρατούσε το τιμόνι.
Κι όμως ξανά εδώ. Και θα στο πω ένας από τους λόγους που τον αγαπώ είναι γιατί έφερε εδώ ζωάκια. Να ταιριάξουμε Να ξεχειμωνιάσουμε ξανά εδώ.
Τώρα περιμένω ως μωρό και ξέρεις... ίσως βρεθούμε πάλι σε ξένα μέρη. Αποξενωμένοι. Μόνοι.Χωρισμένοι. Κανείς δε θα κρατάει το τιμόνι. Κι όμως ξανά εδώ. Με τα ζωάκια μας και προπαντός με το μωρό.
Στίχοι: Μανώλης Ρασούλης Μουσική: Πέτρος Βαγιόπουλος Πρώτη εκτέλεση: Αφεντούλα Ραζέλη
Θ' αναδυθώ, απ' το νερό θα βγω σαν Αφροδίτη εγώ μπροστά σου να σταθώ, κι εσύ μιλιά, θα με κοιτάς βαθειά, κοχύλι η αγκαλιά, πετράδια τα φιλιά.
Κοίτα που κατάντησα, να λέω άλλα αντ' άλλων, τώρα που 'χεις φύγει και μου πήρες το μυαλό, γύρνα έστω ξένος και θα πω πως πήγα μ' άλλον να ζηλέψεις άπονε τον ίδιο σου εαυτό.
Και θ' ανεβώ σε θρόνο ακριβό εγώ τον κόσμο αυτό σωστά να κυβερνώ, κι εσύ μικρό θα κάνεις ό,τι πω θα σε διατάζω εγώ, υπήκοο σωστό.
Κοίτα που κατάντησα, να λέω άλλα αντ' άλλων, τώρα που 'χεις φύγει και μου πήρες το μυαλό, γύρνα έστω ξένος και θα πω πως πήγα μ' άλλον να ζηλέψεις άπονε τον ίδιο σου εαυτό.
Έφυγα την κατάλληλη στιγμή μάζεψα ό,τι είχα κι ό,τι μου είχες χαρίσει εσύ κι όπως περπατούσα, σ' άφησα πίσω μου και γινόσουν μικρός, μια κουκίδα τόσο ασήμαντη στης μέρας το φως
Και σφυρίζοντας περνάω τα φανάρια και βιτρίνες με ρούχα κοιτάζω μες στα μάτια του κόσμου διαβάζω τη ζωή μου απ' την αρχή.
Και σφυρίζοντας περνάω τα φανάρια Δε βαριέσαι λέω, και χαμογελάω οι ρυτίδες του κόσμου, σημάδια των καιρών
Έφυγα την κατάλληλη στιγμή όταν το βλέμμα σου κι εσύ,είχατε φύγει Κι όπως περπατούσα, σε κοιτούσα και γινόσουν ρευστός, μια σταγόνα, μια σταγόνα στις σταγόνες της βροχής.
Στίχοι: Μάνος Ξυδούς Μουσική: Μάνος Ξυδούς Πρώτη εκτέλεση: Πυξ Λαξ
Θυμάμαι απόψε που τ' αστέρια με κυκλώσανε ένα juke-box με φαντασία να καλπάζει Τόσα τραγούδια που τα χείλη μας προδώσανε όπως σε πρόδωσα και εγώ για κάποιον άλλη
Ήρθε κι εκείνος ο μουστάκιας ο απότομος όλο εγκρίνιαζε πως να κρατάς τις στέκες Στου Jimmy Hendrix τις χαβάγιες εχανότανε καθώς οι μπίλιες ετρακάρανε σαν πέτρες
Ήρθε και ο Μπίλυ ο αράπης που εμίλαγε χωρίς να νοιάζεται αν κάποιος του μιλούσε "Ξυπνάτε βρε μαλάκες απ'την κούνια σας" κι ύστερα αμίλητος τις τράπουλες βροντούσε
Σ' ένα τραπέζι που εφώτιζαν τα ξέφωτα σαν αυτοκράτορας ο Βάγγος αραδιάζει Στρωμένη είναι η δουλειά στης Τρούμπας τα περίχωρα με τα αζήτητα κομμάτια μιας τσατσόγριας που προστάζει
Μια Τετάρτη που τα ξύδια τους εξέραναν δίπλα στη στάση της Λιοσίων σταματάνε Ένα ταξί τους παίρνει προς τις γέφυρες και κατηφόρα για το σπίτι τους τραβάνε
Φράγκα δεν έχω να πληρώσω τα ετίναξα για μια βρωμιάρα με ακούς μα δεν πειράζει στραβομουτσούνιασε ο τύπος και σταμάτησε 'κατέβα κάτω' και τον πιάνει απ'το κεφάλι
Τραβάει ο Βάγγος την φαλτσέτα από την κάλτσα του και την κολλάει στο πρόσωπο του μάγκα Μα είχανε ήδη μαζευτεί οι χωροφύλακες και τους επήγαν σηκωτούς πίσω από την μάντρα
Στίχοι: Μη διαθέσιμο Μουσική: Μη διαθέσιμο Πρώτη εκτέλεση: Διόνυσος
Μία σιωπή τυλιγμένη από ανούσια γιατί. Η λύση μοιάζει να 'ναι τόσο μακρινή. Μια Κυριακή,πρώτη νύχτα του χειμώνα μου λείπεις πολύ. Θέλω τόσο να σ' αγκαλιάσω μα εσύ, δεν είσαι εκεί, δεν είσαι εκεί...
Τι περιμένεις και δε σπας αυτόν τον τοίχο, τον τοίχο που χρόνια τώρα υψώνεται μπροστά σου. Αυτόν που κρύβει το κορμί απ' την καρδιά σου, εκεί που στέκεσαι όταν νιώθεις κουρασμένη.
Μία κραυγή, αλήθεια ποιος να το πιστέψει πως εσύ, έχεις φυλακίσει τη μικρή σου ζωή σ' ένα κελί. Η αγάπη αργοπεθαίνει μοναχή, πεταλούδα ξεχασμένη σ' ένα κλουβί, φάλτσα ζωή, φάλτσα ζωή.
Τι περιμένεις και δε σπας αυτόν τον τοίχο, τον τοίχο που χρόνια τώρα υψώνεται μπροστά σου. Αυτόν που κρύβει το κορμί απ' την καρδιά σου, εκεί που στέκεσαι όταν νιώθεις κουρασμένη.
Στίχοι: Βαγγέλης Κορακάκης Μουσική: Βαγγέλης Κορακάκης Πρώτη εκτέλεση: Γεράσιμος Ανδρεάτος
Συχνά περνούσα λυπημένος τις βραδιές κι αν σ' αγαπούσα μόνο πίκρα είχα κερδίσει παιδί θλιμμένο, τη ζωή μου είχα κεντήσει με τη βελόνα που ματώνει τις καρδιές παιδί θλιμμένο, τη ζωή μου είχα κεντήσει με τη βελόνα που ματώνει τις καρδιές
Συχνά κοιτούσα την πλανεύτρα σου ματιά αυτή που μ' έκανε και δε μπορώ να σβήσω παιδί θλιμμένο, τη ζωή μου θα μισήσω αφού μου άναψες του έρωτα φωτιά παιδί θλιμμένο, τη ζωή μου θα μισήσω αφού μου άναψες του έρωτα φωτιά
Συχνά στο σπίτι μου γυρνούσα το πρωί έκλαιγε η μάνα μου πού είχα καταντήσει παιδί θλιμμένο, που τα πάντα έχει αφήσει χωρίς εσένα πια δεν ήθελα ζωή παιδί θλιμμένο, που τα πάντα έχει αφήσει χωρίς εσένα πια δεν ήθελα ζωή
Στίχοι: Αργύρης Αράπης Μουσική: Τάσος Παναγής Πρώτη εκτέλεση: Σοφία Βήκα
Λάθος κάνω που σε κυνηγάω, κάθε μέρα που τηλεφωνάω, τι κι αν ξέρω ποιο είναι το σωστό, πόσα λάθη πρέπει να χρεώσω στην καρδιά μου για να ξεχρεώσω, πόσα σφάλματά σου να δεχτώ.
Πάθος είσαι που πληρώνω, λάθος που το μετανιώνω, λάθος μου πολύ μεγάλο που ποτέ μου δεν το ξανακάνω. ( χ2 )
Λάθος κάνω που σ' αναζητάω, μες στα μάτια όταν σε κοιτάω, τρελαίνομαι, δεν ξέρω τι να πω, είσαι φλόγα που με σιγοκαίει, στην καρδιά μου μια φωνή που λέει πως μια στιγμή μακριά σου δε μπορώ.
Πάθος είσαι που πληρώνω, λάθος που το μετανιώνω, λάθος μου πολύ μεγάλο που ποτέ μου δεν το ξανακάνω. ( χ4 )
Στίχοι: Sadahzinia Μουσική: B.D Foxmoοr, Μιχάλης Μυτακίδης Πρώτη εκτέλεση: Sadahzinia
Έφτασες κιόλας, πάει κι αυτό το ταξίδι? πάρε μια ανάσα, σε λίγο κι άλλο αρχίζει. Και είναι αυτό που θα φέρει και τ' άλλα και είν' αυτό που θα είναι όλα τ' άλλα? αυτό που μοιάζει αιτία και πλήρωση, φτάσιμο, φυγή ή προσποίηση? αυτό που θα σε βγάλει απ' το δρόμο σου ή θα σε κλείσει για πάντα στον κόσμο σου. Μα πριν χαράξεις στο χάρτη το πέρασμα, βάλε σημάδι, πέρνα απ'της άκρης το Πέραμα, πιάσε το χώμα και το μαύρο το σύννεφο, κράτα σφιχτά στη παλάμη το σίδερο και ψάξε πίσω σου και μέσα σου και πέρα, είν' η ψυχή σου που διψάει για αέρα. Κλείδωσε τα χέρια σου απάνω κι ένα δάκρυ, όποια κι αν είναι αυτή η ασημένια άκρη.
Στίχοι: Μίμης Θειόπουλος Μουσική: Τόλης Βοσκόπουλος Πρώτη εκτέλεση: Τόλης Βοσκόπουλος
Χόρεψε μαζί μου απόψε κάτω απ' το φεγγάρι. Δες, τα μάτια μου γεμίσαν από σένανε. Χόρεψε για την αγάπη που 'ρθε να σε πάρει. Χόρεψε για σένα μόνο και για μένανε.
Πριν χαθεί το όνειρό μας και ξαναβραδιάσουμε, άσε με να σ' αγαπάω κι όπου φτάσουμε.
Χόρεψε μαζί μου τώρα στου καημού την άκρη. Πιες απόψε τη ζωή μου και αγάπα με. Χόρεψε για δυο αγάπες και μια χούφτα δάκρυ. Έχουμε πολλά να πούμε που δεν τα 'παμε.
Στίχοι: Άλκης Αλκαίος Μουσική: Πάνος Κατσιμίχας Πρώτη εκτέλεση: Χάρης&Πάνος Κατσιμίχας
Στα χρώματα ξεχάστηκα, στ'αρώματα του Μάη πόσα φεγγάρια ήπιαμε μέσα σε μια νυχτιά Οποιος μεθάει με όνειρα, με δάκρυα ξεμεθάει και βγαίνει απ' την Άνοιξη με μια λαβωματιά και βγαίνει απ' την Άνοιξη με μια λαβωματιά...
Ξέρω καλά... Ξέρω καλά πως μ'απατούν ο φόβος κι η ελπίδα μα στη γλυκιά τους έμαθα να πέφτω την παγίδα Θα είμαι εδώ, τ'ανέλπιστα πάντα να περιμένω κάθε καινούργια Άνοιξη, κατάπληκτος, κατάπληκτος να μένω Θα είμαι εδώ...
Φέρνει μποτίλιες αδειανές στην αμμουδιά το κύμα κλείνω σε μια το μήνυμα "σ'αγάπησα πολύ" Τι κι αν δεν έχει νόημα, είναι η ζωή ένα ποίημα καρπός που σκάει τη φλούδα του στου ήλιου το φιλί καρπός που σκάει τη φλούδα του στου ήλιου το φιλί στου ήλιου το φιλί....
Στίχοι: Στέλιος Βαμβακάρης Μουσική: Στέλιος Βαμβακάρης Πρώτη εκτέλεση: Στέλιος Βαμβακάρης
Εσύ θα 'σαι η Ρηγίλλη κι ο Ηρώδης σου εγώ άμα λάχει και ο Ξέρξης θα 'μαι εγώ να σ' αγαπώ. Εσύ θα 'σαι η Ρηγίλλη κι ο Ηρώδης σου εγώ.
Ο αφέντης σου θα είμαι κι ο Ρενιέ του Μονακό κι εσύ θα 'σαι η Γκρέϋς Κέλλυ κι ό,τι άλλο θέλω εγώ. Ο αφέντης μου θα είσαι κι ο Ρενιέ του Μονακό.
Παρύσατις και Δαρείος ο Σαμψών κι η Δαλιδά ο Αντώνης και η Πάτρα τί ζευγάρια ζηλευτά. Κλεοπάτρα και Αντώνης τί ζευγάρια ερωτικά η Μιμή και ο Αντρέας ο Σαμψών κι η Δαλιδά.
Ιουστινιανός, Θεοδώρα και ο Πάρης κι η Ελένη. Η Ζαν ντ' Αρκ είσαι για μένα η Ιωάννα της Λορένης. Η Ζαν ντ' Αρκ είμαι για σένα η Ιωάννα της Λορένης. Περικλής και Ασπασία και ο Πάρης κι η Ελένη.
Ρίχνω τα όνειρά μου στο συρτάρι, πλένω το πρόσωπο να φύγει η ζάλη, στρίβω το πόμολο κι ανοίγω βήμα, Σάββατο βράδυ.
Γύρω μου πρόσωπα που 'χουν πετρώσει, τα μάτια σου θυμάμαι και ματώνω, να με κοιτάζουν και να δραπετεύουν μέσα στο χρόνο
Κι αυτή η πατρίδα είναι σαν τις άλλες, μια σκουριασμένη κι άδεια μπαταρία κι αυτοί που κάνουν ζόρικα κουμάντα, μια συμμορία.
Αχ, ποιητές κρυμμένοι στα σκοτάδια φοβάμαι τη φθορά σας να διαλέξω, ηλεκτροσόκ γεμίζουν τα όνειρά μου, πρέπει, πρέπει ν' αντέξω, ηλεκτροσόκ γεμίζουν τα όνειρά μου, πρέπει, πρέπει ν' αντέξω, πρέπει ν' αντέξω.
Εχω μια ζωή, που δεν την πουλάω ό,τι κι αν συμβεί, δεν παρακαλάω ήλιος ή βροχή, δε με νοιάζει.
Έχω μια αγκαλιά, που δεν την χαρίζω ρόδο και φιλί, θέλω να ορίζω κι αν θα πικραθώ, δεν πειράζει.
Θ’ αντιστέκομαι, όσο στα πόδια μου θα στέκομαι σ’ αυτούς που όνειρα γκρεμίζουν και δεν ντρέπονται θ’ αντιστέκομαι, όσο στα πόδια μου θα στέκομαι της αδικίας το παιχνίδι δεν ανέχομαι.
Όπου κι αν βρεθώ, όπου και να πάω ό,τι κι αν μου πουν, φεύγω προσπερνάω σαν το ξωτικό, τριγυρνάω.
Πέρασα πολλά, έμαθα και είδα πίσω μου φωτιά, μπρος μου καταιγίδα όπλο μυστικό, η ελπίδα.
Στίχοι: Ιφιγένεια Γιαννοπούλου Μουσική: Αντώνης Βαρδής Πρώτη εκτέλεση: Μανώλης Μητσιάς
Άλλες ερμηνείες: Μιχάλης Χατζηγιάννης
Θα ψάχνεις χρόνια να με βρεις στις ξεχασμένες ιστορίες, μες στα στενά της Αττικής και σε παράνομες πορείες. Θα ψάχνεις δρόμους για να βρεις στο παρελθόν σου να γυρίσεις, κι ό,τι αρνήθηκες να ζεις τώρα θα θέλεις να το ζήσεις.
Θ' αναζητάς μα δεν θα βρίσκεις το σφυγμό σου, στον πυρετό της προσδοκίας θ' αγρυπνάς. Θ' αναζητάς κι όταν θα καις μέσα στο παραμιλητό σου σε όσα σβήσαν καταφύγιο θα ζητάς.
Συνθήκες, μέτρα και σταθμά θα προσπαθείς ν' αποκηρύξεις και θα ζητάς μες στα τυφλά ό,τι φοβήθηκες ν' αγγίξεις. Θα ψάχνεις χρόνια να με βρεις στις σκοτεινές σου αναμνήσεις, σε δρόμους της επιστροφής που μόνη διάλεξες να κλείσεις.
Στίχοι: Γιάννης Μάνιος Μουσική: Ηλίας Πολίτης Πρώτη εκτέλεση: Μάρω Λύτρα
Δε πειράζει που΄ρθες πάλι να με βρεις είμαι ίδια όπως μ΄άφησες θα δεις δε με νοιάζει κι ό,τι θέλεις ας μου πεις ο παράδεισος δε θέλει αντικλείδι για να μπεις
Θ΄αλλάξω κλειδαριές και θα σε κλείσω μέσα σαν άντρας μια φορά να δείξεις λίγη μπέσα και τη φτωχή μου την καρδιά ξανά να μη πληγώνεις Θ΄αλλάξω κλειδαριές και θα σε κλείσω μέσα σαν άντρας μια φορά να δείξεις λίγη μπέσα εγώ ζητάω να μ΄αγαπάς μη με μαλώνεις
Δε γνωρίζω το σκοπό που θα γυρίσεις μια συγνώμη θέλω μόνο να ζητήσεις παρελθόν να γίνουν όλα πια να μου το πεις ο παράδεισος δε θέλει αντικλείδι για να μπεις
Στίχοι: Άρης Σαμολαδάς Μουσική: Άρης Σαμολαδάς Πρώτη εκτέλεση: Άρης Σαμολαδάς
Έχει φύγει η ώρα κι είμαι σαστισμένος Παγωνιά και τέλος μόνος προδομένος Μια αχτίδα ήλιου ξάφνου με τυφλώνει Ξέρω πως δε θα μαι το δικό της πιόνι γιατί ξημερώνει
Η πρώτη μέρα της υπόλοιπης ζωής μου της ατέλειωτης φυγής μου της απάντησής μου Η πρώτη μέρα που μπορώ και σε απαρνιέμαι Να ήξερες πόσο καυχιέμαι που για σένα πια δε ζω
Καιμόλα εδώ τελειώνουν και απομακρύνονται Πάντα όμως πληρώνουν όσοι ευθύνονται Έχει φύγει η ώρα μα η αλήθεια μένει Κάθε τι καινούργιο θα με περιμένει γιατί μου συμβαίνει...
Στίχοι: Τομαζίνα Μουσική: Πάνος Καπίρης Πρώτη εκτέλεση: Ρούλα Σταύρου
Τι κι αν έλεγα πως χώρια σου δεν κάνω πως αν μ΄άφηνες μπορούσα να πεθάνω ήμουν το θύμα στη ζωή σου μα και κάτι παραπάνω Κι ύστερα από τόσα λάθη κι από τόσες πια πληγές παίρνω απόφαση και φεύγω κι εσύ λέγε ό΄τι θες
Δε με γυρίζεις πίσω καιρός να σε αφήσω κι ας ήθελα μονάχα λιγάκι σημασία Δε με γυρίζεις πίσω και δάκρυ δε θ΄αφήσω μαζί να ζούμε εμείς οι δυο δεν έχει πια ουσία
Κι αν ζητούσα λίγη αγάπη από σένα κι αν τα όνειρά μου ντύθηκαν στο ψέμα λέξη τώρα δεν ακούω άλλη πια από κανένα Κι ύστερα από τόσα λάθη κι από τόσες πια πληγές παίρνω απόφαση και φεύγω κι εσύ λέγε ό΄τι θες
Εγώ σου μιλάω και συ ταξιδεύεις. Εγώ σ’ αγαπάω και συ με παιδεύεις. Γιατί; Εγώ σ’ αγαπάω μα δε με πιστεύεις. Εγώ σου μιλάω και συ με ζηλεύεις. Γιατί;
Δε μ’ αγαπάς και το ξέρω δε μ’ αγαπάς κι υποφέρω δε μ’ αγαπάς, δε μ’ αγαπάς. (χ2)
Τις νύχτες που λείπεις και μόνη μ’ αφήνεις. Που είσαι τι κάνεις σημάδι δεν δίνεις. Γιατί; Τις νύχτες που λείπω σου λέω που πάω. Μα δε με πιστεύεις ότι σ’ αγαπάω. Γιατί;
Δε μ’ αγαπάς και το ξέρω δε μ’ αγαπάς κι υποφέρω δε μ’ αγαπάς, δε μ’ αγαπάς. (χ2)
Δε μ’ αγαπάς και το ξέρω δε μ’ αγαπάς κι υποφέρω δε μ’ αγαπάς, δε μ’ αγαπάς. (χ2)
Το διάβασα στα μάτια σου το 'δα στο παγωμένο σου το βλέμμα πως θέλεις να χωρίσουμε και τι δε θα 'δινα αυτό να ήταν ψέμα
Μου τα 'πανε τα μάτια σου αυτά που θέλουν να μου πουν τα δυο σου χείλη
Μου τα 'πανε τα μάτια σου πως τώρα πια θέλεις να μείνουμε δυο φίλοι
Δεν θέλω τέτοιους φίλους δεν θέλω τέτοιους φίλους Που να με κάνουνε πικρά να πληγωθώ Δεν θέλω δεν θέλω δεν θέλω τέτοιους φίλους Φίλους που θέλουν να με βλέπουν να πονώ
Το διάβασα στα μάτια σου αυτό που τώρα κρύβεις στην ψυχή σου πως θέλεις να χωρίσουμε δεν ξέρεις πόσο με ματώνει η σιωπή σου
Μου τα 'πανε τα μάτια σου αυτά που θέλουν να μου πουν τα δυο σου χείλη
Μου τα 'πανε τα μάτια σου πως τώρα πια θέλεις να μείνουμε δυο φίλοι
Δεν θέλω τέτοιους φίλους δεν θέλω τέτοιους φίλους Που να με κάνουνε πικρά να πληγωθώ Δεν θέλω δεν θέλω δεν θέλω τέτοιους φίλους Φίλους που θέλουν να με βλέπουν να πονώ
Στίχοι: Πάνος Παυλής Μουσική: Πάνος Παυλής Πρώτη εκτέλεση: Ιορδάνης Αγαπητός
Αυτό το τραγούδι είναι για μένα με κάνει να θυμάμαι τα μάτια σου όταν μου 'λεγες ότι θα φύγεις πως δεν κάνω πια για σένα Αυτό το τραγούδι είναι για μένα τ΄ακούω και θυμάμαι τα χάδια σου όταν στην αγκαλιά σου σε είχα όταν δικά μου ήταν τα βράδια σου
Δε θα σε ξεχάσω ποτέ ποτέ ποτέ δε θα σε ξεχάσω ποτέ... Ακόμη κι αν κάποτε σε ξεπεράσω να ξέρεις πως δεν πρόκειται να σε ξεχάσω ποτέ
Αυτό το τραγούδι λέει για σένα για σένα που΄σαι ήλιος και κόλαση δυο φιλιά μεσ΄την καρδιά μου κρυμμένα περιμένουν φυλαγμένα να΄ρθεις εσύ
Στίχοι: Θανάσης Πλαταμώνας Μουσική: Ευγένιος Δερμιτάσογλου Πρώτη εκτέλεση: Παντελής Θεοχαρίδης
Η γαλήνη στο βλέμμα, η σιωπή στο λαιμό είναι τότε η αγάπη σαν υγρό πρωινό του Σεπτέμβρη που φεύγει, η ζωή που περνά μια φωνή παθιασμένη, δε θα πας πουθενά δε θα πας πουθενά, δε θα πας πουθενά
Ένα χάδι στο ρούχο, μια θηλιά στο πλεκτό είναι τότε η αγάπη ακριβό φυλαχτό ο χειμώνας που φεύγει σαν παλιό φορτηγό μια φωνή βραχνιασμένη, τότε φεύγω κι εγώ τότε φεύγω κι εγώ, τότε φεύγω κι εγώ
-R- Να τι είν’ η ζωή, ένα δάκρυ που κυλάει το δείλι η πικρή μου ματιά που χαϊδεύει τ’ απέριττα χείλη μια κρυμμένη ευχή που γιορτάζει και γλεντά στα εμπόδια μια ελπίδα που πατά στη φωτιά με ξυπόλυτα πόδια
Η λαχτάρα στο αίμα, η αλήθεια γυμνή είναι τότε η αγάπη έξοδος βραδινή στα ηλιόλουστα χάδια μια βρεγμένη ευχή ένα σίγουρο ψέμα, θα ‘μαι πάντα εκεί θα ‘μαι πάντα εκεί, θα ‘μαι πάντα εκεί
Η γαλήνη στο βλέμμα, η σιωπή στο λαιμό είναι τότε η αγάπη σαν υγρό πρωινό του Σεπτέμβρη που φεύγει, η ζωή που περνά μια φωνή παθιασμένη, δε θα πας πουθενά
Σε δυο γέρικα μάτια το καημό πάνω διαβάζω κι όλα αυτά που βλέπω πάνω τους με κάνουν να τρομάζω. Βλέπω τόσο πόνο ή μήπως είναι τύψεις Ή ένα θαμμένο μυστικό που ορκίστηκες να κρύψεις Πες μου σε παρακαλώ, συμπέρασμα δε βγάζω, ν' ακούσω αλήθεια θέλω εγώ, ιστορία δε διαβάζω. Τα ψέματα σιχάθηκα ν' ακούω μ' αγωνία τα λίγα χρόνια που έκατσα απάνω στα θρανία. Μου μάθανε πως ήρωες η χώρα ήταν γεμάτη, πως όλοι ήταν καλοί και δεν υπήρχαν σκάρτοι, κι αυτοί μετά τον πόλεμο εδώ που βασιλέψαν όλοι τους ήταν καλοί, ποτέ τους δε μας κλέψαν, και πως για την Ελλάδα μας όλοι κουραστήκαν. Κι εγώ αναρωτιόμουνα οι προδότες που χαθήκαν και το λαό ποιος έστελνε μες στα νησιά εξορία και τα παιδιά ποιος έδερνε σε κάθε τους πορεία, τα τανκς ποιος τα κατέβαζε και σκόρπιζε τον τρόμο, την Κύπρο ποιος την πούλησε και σκότωσε τον κόσμο, ποιος να 'ναι ο υπεύθυνος του μεγάλου χρέους και ποιος ένα μας έκανε με βλάκες Ευρωπαίους. Και τότε σ' είδα δίπλα μου άλλο να μην αντέχεις, με δάκρυα μου μίλησες γι' αυτά που μέσα σου έχεις. Δυο λέξεις, μου 'πες, θα σου πω για να ησυχάσω: «τις μαύρε τις κουκούλες τους ποτέ δε θα ξεχάσω».
Σκούπισε τα δάκρυα, παππού, δε τα αξίζουν, και όλα αυτά που μ
... Διαβάστε περισσότερα »
Στίχοι: Θάνος Καλλίρης Μουσική: Θάνος Καλλίρης Πρώτη εκτέλεση: Θάνος Καλλίρης
Αν είχα κάνει όσα έπρεπε να κάνω Αν σου 'χα δείξει τον καλό μου εαυτό Αν σου χα δώσει όσα μου ζήταγες να δώσω Αν είχα ψάξει μια διέξοδο να βρω
Αν είχα νιώσει όσα ήθελες να νιώσω Αν είχα πει στα δώρα σου ευχαριστώ Αν προσπαθούσα τη ματιά σου ν' ανταμώσω Να δω πως κρύβει το πιο τέλειο μυστικό
Τότε δεν θα μ' άφηνες Δεν θα μ' άφηνες Δεν θα μ' άφηνες στα ξαφνικά...
Δεν θα μ' άφηνες Δεν θα μ' άφηνες Δεν θα μ' άφηνες στα ξαφνικά...
Αν προσπαθούσα τον θυμό μου να κρατάω στους κάποιους πειρασμούς ν' αντισταθώ Αν είχα μάθει πότε πρέπει να μιλάω Αν δεν απέφευγα να πω το σ' αγαπώ
Αν είχα φτιάξει τις κατάλληλες συνθήκες Αν σ' είχα αφήσει να ΄ρθεις λίγο πιο κοντά Αν είχα πάψει να σου δίνω μόνο λύπες Τα δάκρυά σου αν είχα πνίξει με φιλιά
Στίχοι: Φίλιππος Γράψας Μουσική: Χρήστος Νικολόπουλος Πρώτη εκτέλεση: Κατερίνα Κούκα
Απάνω που σ' αγάπησα σε πήρε το ποτάμι, και στον καθρέφτη μου έγραψα πως πας κι εσύ χαράμι, απάνω που σε πίστεψα σε πήρε η κατηφόρα, λοιπόν, δεν ξεστρατεύομαι, μονάχος σου προχώρα.
Δεν θα με παρασύρεις εκεί που θες εσύ κι ας ξέρεις να σερβίρεις το πιο γλυκό κρασί, δε θα με παρασύρεις, θα φύγω μόλις δω πως η παλιά μου αγάπη δε μένει πια εδώ.
Απάνω που σε δέχτηκα αλλάζεις πάλι τρόπους, εκεί που μόλις έλεγα πως ξέρω τους ανθρώπους, απάνω που φαντάστηκα πως έσπασε η γκίνια δε θα πληρώσω ακριβά και τη δική σου φτήνια.
Δεν θα με παρασύρεις εκεί που θες εσύ κι ας ξέρεις να σερβίρεις το πιο γλυκό κρασί, δε θα με παρασύρεις, θα φύγω μόλις δω πως η παλιά μου αγάπη δε μένει πια εδώ. ( χ2 )
Στίχοι: Αλέξανδρος Μουσική: Αλέξανδρος Πρώτη εκτέλεση: Λένα Παπαδοπούλου
Τ΄όνομά σου ψυθιρίζω στο σκοτάδι πώς θα περάσει Θεέ μου κι αυτό το βράδυ τ΄όνομά σου συλλαβίζω κι όλο κλαίω γιατί δεν μ΄ενιωσες ποτέ γι΄αυτό σου λέω
Δεν θα νιώσεις ποτέ όπως ένιωσα εγώ δεν θα νιώσεις γιατί εγώ αγάπησα για δυο
Δεν θα νιώσεις ποτέ όπως ένιωσα εγώ δεν θα νιώσεις γιατί εγώ σ΄αγάπησα πολύ εγώ σ΄αγάπησα πολύ εγώ σ΄αγάπησα πολύ
Κι εσύ με πλήγωσες κι εσύ με πόνεσες και αν σ΄αγάπησα πολύ εγώ έφυγα γιατί εσύ με πλήγωσες εσύ με πόνεσες εσύ αγάπη μου εσύ μόνο εσύ
Τ΄όνομά σου στο μυαλό μου τριγυρνάει και η σκέψη πως δεν θα΄ρθεις με πονάει τ΄όνομά σου συλλαβίζω κι όλο κλαίω γιατί δεν μ΄ενιωσες ποτέ γι΄αυτό σου λέω
Δεν θα νιώσεις ποτέ όπως ένιωσα εγώ δεν θα νιώσεις γιατί εγώ αγάπησα για δυο
Δεν θα νιώσεις ποτέ όπως ένιωσα εγώ δεν θα νιώσεις γιατί εγώ σ΄αγάπησα πολύ εγώ σ΄αγάπησα πολύ εγώ σ΄αγάπησα πολύ
Κι εσύ με πλήγωσες κι εσύ με πόνεσες και αν σ΄αγάπησα πολύ εγώ έφυγα γιατί εσύ με πλήγωσες εσύ με πόνεσες εσύ αγάπη μου εσύ μόνο εσύ
Βάλε καλέ στην πόρτα σου Της νύχτας τα σκοτάδια Θα’ ρθώ μεσάνυχτα να μη με δούνε Βγάλε απ’ τα χείλη σου Όλα τα κοκκινάδια Θα ’ρθώ μεσάνυχτα να φιληθούμε
Και στ’ ορκίζομαι καλή μου Να το θυμηθείς Πως απόψε όλη νύχτα Δεν θα κοιμηθείς
Βάλε τα χτυποκάρδια σου Επάνω στην καρδιά μου Θα’ρθώ μεσάνυχτα ν’αγκαλιαστούμε Γέμισε την ανάσα σου Με την ανασαιμιά μου Θα ’ρθώ μεσάνυχτα ν’ αγαπηθούμε
Άδικα ήρθες να μου πεις το μονοπάτι της ντροπής να σταματήσω στο εξής να περπατάω. Λυπάμαι που θα πληγωθείς όμως δεν έπρεπε να 'ρθείς. Τώρα δε μου 'μεινε καρδιά για ν`αγαπάω.
Ήτανε όμορφη η αρχή, όμως δεν είχες την ψυχή να με κρατήσεις, έρωτά μου εσύ μεγάλε ! Φύγε από μένα να χαρείς όσο πιο γρήγορα μπορείς. Ήσουν η αρχή αλλά δε θα`σαι το φινάλε.
Στίχοι: Γιώργος Λεκάκης Μουσική: Δημήτρης Μηλιός Πρώτη εκτέλεση: Πασχάλης Τερζής
Τι κι αν φεύγεις έτσι απλά, τι κι αν βάζεις μια φωτιά που δε θα σβήσει, εγώ πάντα σ' αγαπώ κι όσο λείψεις θα 'μαι εδώ, κι ο χαμένος ο καιρός θα με μεθύσει.
Δε δακρύζουνε οι άντρες, δε δακρύζουνε ούτε εύκολα στο παρελθόν γυρίζουνε, δε δακρύζουνε οι άντρες, δε δακρύζουνε βάζουν φωτιά, καιν' τα παλιά και συνεχίζουνε.
Τι κι αν γίνεσαι καπνός κι αν με τρώει ο πυρετός και με σκοτώνει, εγώ πάντα σ' αγαπώ κι αν ποτέ σε χρειαστώ, να 'χεις ίδιο αριθμό και να 'σαι μόνη.
Δε δακρύζουνε οι άντρες, δε δακρύζουνε ούτε εύκολα στο παρελθόν γυρίζουνε, δε δακρύζουνε οι άντρες, δε δακρύζουνε βάζουν φωτιά, καιν' τα παλιά και συνεχίζουνε. ( χ2 )
Αλέξια - Τόσα καλοκαίρια, Στίχοι: Λευτέρης Παπαδόπουλος, Μουσική: Μίμης Πλέσσας, Δίσκος: Η Αλέξια ερμηνεύει τα κλασικά, 1993.
Lyrics by Lefteris Papadopoulos, Music by Mimis Plessas, Album: Alexia performs the classics, 1993
Πέρασες τόσες βροχές για να 'ρθεις σε 'μενα φέρνοντας χούφτες με φως να νιφτώ Πέρασα τόσες ζωές για να βρω εσένα μεσ' τη ζεστή σου αγκαλιά να κρυφτώ.
Τόσα καλοκαίρια μου 'χαν φύγει από τα χέρια τόσα καλοκαίρια που δεν σ' αγαπούσα ρώταγα τι φταίει για το στόμα μου που καίει τώρα ξέρω πως τα χείλια σου ζητούσα.
Άπλωσες τα χέρια και γυρνούν τα καλοκαίρια και με φέρνουν να βρεθώ κοντά σου σε θέλω, σε θέλω, σ' αγαπώ
Στίχοι: Νίκος Ελληναίος Μουσική: Μη διαθέσιμο Πρώτη εκτέλεση: Τάμμυ
Δεν μπορώ να περιμένω να γυρίσεις,... Δεν μπορώ να ζω μονάχη, δεν μπορώ!... Ό,τι και να κάνω, πρέπει να το συγχωρήσεις, γιατί δεν μπορώ!..
Όταν φύγουν δεν γυρνούν τα καλοκαίρια!... Δεν μπορείς να συγκρατήσεις τον καιρό!... Τι κρίμα να περνούν τα χρόνια , τα πιο καλά μας χρόνια, λεπτό στο λεπτό!...
Δεν μπορώ, άλλο δεν μπορώ!... Ζήσαμε το χθες, τι άλλο θες;... Δε με κρατάς – δεν σε κρατώ... Δε χάνω καιρό!!! Μη θες να φύγουν καλοκαίρια, στα πιο καλά μου χρόνια, γιατί δεν μπορώ!!!
Δεν μπορώ αληθινά να περιμένω... Δεν πρέπει να το πω, μα θα το πω: Ναι, δεν έχω να σου δώσω... Δεν έχω να σου δώσω τον καιρό!!! Δεν το μπορώ!..
Αφού σε ήπια σε μιαν ανάσα δε γλιτώνω κι ας προσπαθώ εγώ να ζω μηχανικά από διαλόγους που μετάνιωσα μετά δε γλιτώνω δε γλιτώνω τελικά
Απ' όσα έσπασα και πάλι τα ενώνω από κομμάτια που συνδέω στα κρυφά από κενά σου που δε γέμιζα συχνά δε γλιτώνω δε γλιτώνω τελικά
Λέω είμαι καλά, πολύ καλά γίνεται τέλεια συνήθεια το ψέμα Λέω είμαι καλά, πολύ καλά έτσι φωνάζω να θολώσω τα νερά
Το μαρτύριο δε τελειώνει δεν αντέχετ' άλλο με λιώνει Την ιδέα σου εξοντώνω τα στο τέλος πια δε γλιτώνω Καθαρά το νιώθω το βλέπω σ' αγαπώ κι ας μη το επιτρέπω την ιδέα σου εξοντώνω μα στο τέλος πια δε γλιτώνω Δε γλιτώνω τελικά
Απ' την αγάπη που σερβίρεται με πόνο λογαριασμούς που τους πληρώνω ακριβά απ' τις συνέπειες που διώχνω μακριά δε γλιτώνω δε γλιτώνω τελικά
Απ' όλα εκείνα που δεν είναι μα δηλώνω τα πίσω βήματα που κάνω για μπροστά από μια μοίρα που γελά ειρωνικά δε γλιτώνω δε γλιτώνω τελικά
Στίχοι: Γιώργος Κανελλόπουλος Μουσική: Γιάννης Μπιθικώτσης Πρώτη εκτέλεση: Γιάννης Κατέβας
Τι έχεις πάλι και πονάς κι’ είσαι συννεφιασμένο Και μες τους δρόμους τριγυρνάς μονάχο ερωτευμένο
Γιατί να κάθεσαι να κλαις μι’ αγάπη που ‘χει φύγει Αφού έχει η ζωή χαρές και ναι μα το Θεό…
® Δε βαριέσαι δε πειράζει μη σε πιάνει το μαράζι κι’ άδικα τα νιάτα σου σκορπάς Δε βαριέσαι δε πειράζει πες πως τώρα δε σε νοιάζει θα ‘βρεις άλλη αγάπη ν’ αγαπάς
Νωρίς-νωρίς τα βάσανα στα μάτια σου σταθήκαν Κι’ οι πίκρες βρήκαν ανοιχτά και στη καρδιά σου μπήκαν
Γιατί να λιώνεις σαν κερί γι’ αγάπη να δακρύζεις Αφού αλλάζουν οι καιροί και ναι μα το Θεό…
Στίχοι: Άντα Δούκα Μουσική: Στέφανος Κορκολής Πρώτη εκτέλεση: Γιάννης Μαθές
Η ζωή μας, θλιβερό παραμύθι που χαρούμενο τέλος δεν θα έχει ποτέ. Η ζωή μας, θλιβερές αναμνήσεις, φορτωμένες με πίκρα και βαθιά μυστικά και βαθιά μυστικά.
Δακρυσμένα φεγγάρια όνειρα παγωμένα καλοκαίρια χαμένα με σπασμένα φτερά Δακρυσμένα φεγγάρια γελασμένες ελπίδες τσακισμένα κλωνάρια με σημάδια βαθιά Δακρυσμένα φεγγάρια της ψυχής μου παγίδες να φωτίζουν τα χνάρια από πάθη παλιά.
Τα όνειρά μας τα κρατούσα κρυμμένα μην τα πάρει ο αγέρας και χαθούν ξαφνικά. Μα ο χειμώνας, που σε πήρε από μένα τα σκορπά μανιασμένα και νυχτώνει ξανά και νυχτώνει ξανά.
Στίχοι: Νίκη Σπυροπούλου Μουσική: Γιώργος Αλκαίος Πρώτη εκτέλεση: Γιώργος Αλκαίος
Τρίζει η ζωή μου σαν σάπιο ξύλο Στην παγωνιά σου τρέμω σαν φύλλο Κι εσύ που να 'σαι κι αυτό το βράδυ Που ψάχνω ένα δικό σου χάδι
Ψέματα όλα όσα είπες Και την ψυχή μου γέμισες λύπες Κι η μοναξιά μου έριξε
Δακρυγόνα μες στα μάτια μου Και μαζεύω τα κομμάτια μου Δακρυγόνα με τυλίγουνε και με πνίγουν Δακρυγόνα δακρυγόνα στο σεντόνι μου Και κλεισμένο το μπαλκόνι μου Δακρυγόνα και το δάκρυ μου Σαν βροχής πέφτει σταγόνα
Τρίζει η ζωή μου Κι αυτή τη νύχτα Πού 'ναι η δική σου καληνύχτα Κι ήθελα τόσο να σου μιλήσω Στην αγκαλιά μου να σε κρατήσω
Στίχοι: Γρηγόρης Πετράκος Μουσική: Γρηγόρης Πετράκος Πρώτη εκτέλεση: Γρηγόρης Πετράκος
Πώς να τ΄αρνηθώ που σε αγαπώ ακόμα και στης μοναξιάς το χρώμα ντύνομαι Γύρω μου βροχή όπως σταματάω το χρόνο μια σταγόνα μεσ΄το δρόμο γίνομαι
Κι όλα αυτά που ζήσαμε όνειρο και ξυπνήσαμε πίσω αφήσαμε όλα αυτά που μας δέναν σφιχτά μια ματιά τρυφερή κι όπως παίρνεις τη στροφή δεν θα δεις δάκρυα μεσ ΄τη βροχή
Πώς να ξεχαστώ όλα γύρω σε θυμίζουν όλα αυτά που μας χωρίζουν σκέφτομαι όσο κι αν κρυφτώ νιώθω ότι σ΄έχω χάσει και πως μ΄έχεις πια ξεχάσει δέχομαι
Κι όλα αυτά που ζήσαμε όνειρο και ξυπνήσαμε πίσω αφήσαμε όλα αυτά που μας δέναν σφιχτά μια ματιά τρυφερή κι όπως παίρνεις τη στροφή δεν θα δεις δάκρυα μεσ΄τη βροχή
Facebook αστεία, εικόνες, βίντεο και άλλα! Μια σελίδα για την αστεία πλευρά του FaceBook. Αστείες φωτογραφίες ,καταστάσεις, βίντεο και άλλα απο το Facebook είναι εδώ.
