Εθισμός... "Χαρακτηρίζεται από επαναλαμβανόμενη-καταναγκαστική επιδίωξη ή χρήση μιας ουσίας ή πράξης παρ' όλες τις αντίθετες κοινωνικές, ψυχολογικές ή ακόμα και φυσικές συνέπειες. Αποτέλεσμα συχνά είναι η μοναχικότητα του ατόμου και η σταδιακά κοινωνική του απόσυρση” σημειώνει η ψυχολόγος Ντόρα Μίνου.
 

Sex, sex, sex... και πάλι sex!
 

"Οι εθισμένοι στο σεξ μοιάζει να έχουν κυρίως μια καταναγκαστική συμπεριφορά στη σεξουαλική πράξη. Ο ορισμός του σεξουαλικά εθισμένου ατόμου εξαρτάται λιγότερο από τη συμπεριφορά του απέναντι στο σεξ και περισσότερο από τα κίνητρά του. Τέτοιοι τύποι παρουσιάζονται με αδυναμία στον έλεγχο των αισθημάτων και των πράξεών του. Η ανάγκη τους για σεξουαλική διέγερση συχνά αντικαθιστά την ανάγκη για εξοικείωση σε μια σχέση” εξηγεί η κ.Μίνου.

"Το σεξ για αυτούς έχει μεγαλύτερη σημασία από ότι η οικογένεια, η καριέρα ή ακόμη και η προσωπική υγεία και ασφάλεια. Όσο η σεξουαλική ενασχόληση αυξάνεται σε σχέση με την ενέργεια και το χρόνο, ο εθισμένος απαντά σε επίπεδα ρουτίνας-τελετουργίας στην παρόρμησή του παρόλο που μετά τον κυριεύουν αισθήματα άρνησης, ντροπής, ενοχής, απόγνωσης και νιώθει ιδιαίτερα μπερδεμένος”.

Again and again...

Τα στάδια που ακολουθεί ένας σεξουαλικά εθισμένος τύπος είναι...

1. Συνεχής ενασχόληση: συνεχόμενες φαντασιώσεις σχετικές με σεξουαλικές προσδοκίες και καταστάσεις. Αυτές πολλές φορές είναι το έναυσμα για κάποιο "επεισόδιο”.
 

2. Τελετουργία: η προτιμητέα σεξουαλική δραστηριότητα ή κατάσταση συχνά είναι στεροτυπική και επαναλαμβάνεται.
 

3. Καταναγκασμός: Συνεχόμενη εμπλοκή στη σεξουαλική δραστηριότητα παρόλες τις αρνητικές επιπτώσεις και την επιθυμία του ατόμου να σταματήσει αυτές τις συμπεριφορές.
 

4. Απόγνωση: ενοχή ή ντροπή για την ανικανότητά του να ελέγξει τη συγκεκριμένη συμπεριφορά
 

5. Άλλα προβλήματα συμπεριφοράς που μπορεί να συνυπάρχουν (π.χ. κάποια διαταραχή πρόσληψης τροφής).

Τι φταίει;

Πολλά άτομα, εθισμένα στη σεξουαλική πράξη, έχουν αναφέρει κάποιου είδους κακοποίηση ή ότι ένιωθαν παραμελημένα στην παιδική τους ηλικία με αποτέλεσμα να νιώθουν ότι μειονεκτούν. Σύμφωνα με την ψυχολόγο "δεν αποκλείεται να προέρχονται κι από γονείς που αντιμετώπιζαν το ίδιο πρόβλημα. Συνεπώς, μία πιθανή αιτία ενός τέτοιου προβλήματος είναι η οικογένεια και τα παιδικά βιώματα του ατόμου”.

Θεραπεύεται;
Φυσικά. Αρκεί το άτομο να συνειδητοποιήσει ότι βιώνει αυτό το πρόβλημα.

"Χρειάζεται τη βοήθεια ειδικού προκειμένου να "απεγκλωβιστεί” από αυτόν το φαύλο κύκλο που τον εμποδίζει να βιώσει τα συναισθήματά του στην πραγματική του διάσταση, αλλά και να ζήσει πιο αρμονικά τόσο με τον εαυτό του όσο και με τους άλλους γύρω του. Σε πρώτη φάση λοιπόν χρειάζεται να αναγνωρίσει και να παραδεχτεί ότι χάνει τον έλεγχο στη σεξουαλική του συμπεριφορά. Σε αυτό το σημείο θα έρθει αντιμέτωπος με τον εαυτό του και τα κάθε είδους προβλήματα που προκαλεί αυτή του η συμπεριφορά”.