Αν και ο πρώτος στόχος της άσκησης είναι η προάσπιση της υγείας μας δεν είναι λίγες οι φορές που όχι μόνο αυτός δεν επιτυγχάνεται αλλά η άσκηση γίνεται αιτία να χαθεί, έστω και προσωρινά. Στην πραγματικότητα, πριν θέσει κανείς τον οργανισμό του στη δοκιμασία έργου είναι απαραίτητο να λάβει κάποιες προφυλάξεις, που όσο και αν φαίνονται απλές και συνηθισμένες είναι απαραίτητες για την αποφυγή τραυματισμών.

Οπωσδήποτε πρέπει να υπάρχει έλεγχος και έγκριση του ιατρού του πριν την άσκηση. Ξεκινώντας είναι απαραίτητο να είναι ντυμένος ανάλογα (παπούτσια και ρούχα για το είδος της άσκησης), να γνωρίζει τον χώρο που θα ασκηθεί (π.χ αν το γήπεδο έχει λακκούβες, αν το νερό είναι κρύο) και να έχει τον απαραίτητο εξοπλισμό (πετσέτες , μπουκάλι με ισοτονικό ποτό) κ.α. Στη συνέχεια απαιτείται καλή προθέρμανση, διατάσεις και πάντοτε αποθεραπεία.

Παρόλα αυτά, οι σωστές επιλογές σε όλα τα παραπάνω δεν είναι ικανές να αποτρέψουν έναν τραυματισμό είτε γιατί υπερεκτιμούμε τις δυνατότητές μας, είτε γιατί η φύση του σπορ είναι τέτοια, είτε τέλος για κάποιο τυχαίο λόγο.

Ας δούμε τους πιο συχνούς τραυματισμούς που παρουσιάζονται στους αθλητικούς χώρους. Πριν ξεκινήσουμε θα πρέπει να τονίζουμε πως σκοπός μας δεν θα πρέπει να είναι η 'γιατρειά' του προβλήματος αλλά η προσφορά των πρώτων βοηθειών και η μεταφορά του ασθενή σε κάποιον ειδικό.

Αιμορραγία

Η εμφάνιση αίματος είναι ίσως η πιο ισχυρή ένδειξη για κάποιον ότι το άτομο έχει ανάγκη από βοήθεια. Αρχικά θα πρέπει να διατηρηθεί η ψυχραιμία. Η αντιμετώπιση της αιμορραγίας γίνεται ασκώντας πίεση στο συγκεκριμένο σημείο. Μια γάζα ή ένα καθαρό πανί πρέπει να εφαρμόσουν πάνω στην πληγή. Αν το αίμα ποτίσει το ύφασμα, τοποθετούμε, αλλά από πάνω, συνεχίζοντας να πιέζουμε την πληγή.

Η πίεση δεν θα πρέπει να είναι πολύ μεγάλη ώστε να μη σταματήσει η κυκλοφορία, αλλά σταθερή και απαλή. Το μέλος που αιμορραγεί θα πρέπει να σηκωθεί πάνω από το σημείο της καρδιάς. Όταν σταματήσει η αιμορραγία θα πρέπει να δέσουμε την πληγή.

Λιποθυμία

Δεν παρουσιάζεται ιδιαίτερα συχνά, μπορεί όμως να συμβεί σε περιπτώσεις μεγάλων επιβαρύνσεων, κόπωσης ή απώλειας υγρών εξαιτίας υψηλής θερμοκρασίας, ιδιαίτερα σε αθλητές μεγαλύτερης ηλικίας.

Η λιποθυμία διαρκεί μερικά δευτερόλεπτα ή λεπτά. Το άτομο χάνει τις αισθήσεις του καθώς μειώνεται η πίεση με την οποία το αίμα φτάνει στον εγκέφαλο. Γι΄ αυτό το λόγο τοποθετούμε το άτομο σε ύπτια θέση σηκώνοντας τα πόδια από το έδαφος. Χαλαρώνουμε τα ρούχα και πλένουμε με δροσερό νερό το πρόσωπό του. Σε κάθε περίπτωση προσέχουμε την αναπνοή του και δεν του δίνουμε να πιει τίποτα πριν ανακτήσει πλήρως τις αισθήσεις του.

Αν τραυματίστηκε κατά την πτώση ελέγχουμε το σημείο και κάνουμε τις ανάλογες ενέργειες.

Κράμπες

Οι κράμπες είναι μυϊκοί σπασμοί οι οποίοι μπορούν να εμφανιστούν σε έναν ή περισσοτέρους μυς της ίδιας ομάδας του σώματός μας. Η διάρκειά τους ποικίλει, αλλά ο πόνος που προκαλούν είναι έντονος.

Ο στόχος πρέπει να είναι η επαναφορά του μυ στην αρχική του κατάσταση. Προσπαθούμε να τεντώσουμε τον βραχυμένο μυ. Τις περισσότερες φορές ο πόνος αμβλύνεται και ο αθλητής μπορεί να συνεχίσει να γυμνάζεται. Αρκετές φορές πάντως ο μυς παραμένει ερεθισμένος και μπορεί να ξανασυσπασθεί.