|
 Πικνίκ στην Αθήνα;
με ρωτούσαν όλοι με βλέμμα όλο έκπληξη και απορία, λες και έλεγα ότι θα
κάνω σκι στη Σαχάρα, ή scuba diving στην Ανταρκτική, επιβεβαιώνοντας
την πεποίθησή μου ότι για το μέσο Αθηναίο λίγα ίσον τίποτα, κατά το ένα
ίσον κανένα, και η διαρκής γκρίνια μπορεί να σε πείσει για τα πάντα: σε
αυτήν την περίπτωση για το ‘γεγονός’ πως η Αθήνα είναι μια πόλη χωρίς
πάρκα. Κάπως έτσι, τα 2,5 τετραγωνικά πρασίνου που αντιστοιχούν σε κάθε
κάτοικο της πόλης –’τη στιγμή που κάθε Ρωμαίος απολαμβάνει 9 και κάθε
πολίτης του Άμστερνταμ 27′, είναι η θλιμμένη επωδός της παραπάνω φράσης–
πολλαπλασιάζονται, αν σκεφτείς ότι το 90% των Αθηναίων πρόθυμα
παραχωρούν τα δικά τους είτε γιατί πιστεύουν ότι δεν τους φτάνουν είτε
γιατί δεν ξέρουν πού να τα βρουν και τι να τα κάνουν. Όπερ
μεθερμηνευόμενο, τα πάρκα –που ναι, υπάρχουν– είναι άδεια.
Αυτό ακριβώς το γεγονός σκεφτήκαμε να εκμεταλλευτούμε, τώρα που ο
καιρός είναι ακόμα καλός αλλά οι παραλίες μας έχουν προκαλέσει ένα μικρό
overdose –ύβρις, το ξέρω– οπότε επιλέγουμε να περνάμε περισσότερα
Σαββατοκύριακα εντός τειχών. Ετοιμάζουμε, λοιπόν, σαντουιτσάκια,
καναπεδάκια, σπιτική πίτσα και λοιπά finger food, ρίχνουμε στο καλαθάκι
ένα μπουκάλι κρασί –ή σαμπάνια, για τους εκλεκτικούς– παίρνουμε και ένα –
δυο επιτραπέζια και δίνουμε ραντεβού σε ένα από τα πέντε ωραιότερα
πάρκα της Αθήνας. Δοκιμάστε το, θα εκπλαγείτε.
Πάρκο Περιβαλλοντικής Ευαισθητοποίησης Αντώνης Τρίτσης
Ευρύτερα γνωστό ως ‘το πάρκο του Τρίτση’, το ευρωπαϊκών διαστάσεων
πάρκο στα σύνορα των δήμων Ιλίου, Αγίων Αναργύρων και Καματερού είναι
ένα από τα μεγαλύτερα και δημοφιλέστερα, εν μέρει λόγω του γεγονότος ότι
φιλοξενεί συχνά πολιτιστικές εκδηλώσεις, καθώς και του ότι αποτελεί τον
αττικό παράδεισο των bird watchers. Αδιαμφισβήτητο highlight του, η
λιμνούλα με τις καλαμιές, που φιλοξενεί πάπιες και ψάρια γλυκού νερού
στο φυσικό τους περιβάλλον. Κατά τα άλλα, επαρκείς δόσεις πρασίνου, με
έμφαση στα ‘ελληνικά’ δέντρα όπως οι χαρουπιές, αρκετά ξύλινα παγκάκια
για την περίπτωση που ξεχάσατε το καρό τραπεζομάντιλο στο σπίτι,
αξιοπρεπέστατος φωτισμός για να μην αγχώνεστε να τελειώσετε το Scrabble
και ένα συμπαθέστατο café με καλή μουσική και ακόμα καλύτερες ποικιλίες
finger food, αν οι ποσότητες που ετοιμάσατε αποδειχθούν ανεπαρκείς.
Άλσος Σκοπευτηρίου Καισαριανής
Πανέμορφο, καταπράσινο, όλο πλακόστρωτα δρομάκια και προσεκτικά
μελετημένες γωνιές: γκαζόν σε αρκετά σημεία, ξύλινες περιφράξεις,
περίτεχνα παγκάκια –χωρίς όμως τραπεζάκια, οπότε το καρό τραπεζομάντιλο
εδώ κρίνεται απαραίτητο– και μια φροντισμένη παιδική χαρά για να μη
βαρεθούν τα πιτσιρίκια σας. Ένα συμπαθέστατο café σερβίρει τα απαραίτητα
σε αναψυκτικά, αλκοόλ και σνακ για την περίπτωση που σας τελειώσουν οι
προμήθειες, ενώ αν… νυχτώσετε –ο φωτισμός είναι επαρκής για να βρείτε
τις εξόδους, αλλά όχι για να συνεχίσετε να παίζετε επιτραπέζια– τα
ταβερνάκια γύρω του προσφέρονται για το ιδανικότερο κλείσιμο της ημέρας.
Λόφος Φιλοπάππου
Πώς είναι την Καθαρή Δευτέρα, με την οποία ο Δήμος Αθηναίων φρόντισε
να συνδέσει άρρηκτα με το όνομά του; Καμία σχέση. Εφτακόσια ολόκληρα
στρέμματα πνιγμένα στα πεύκα, χωμάτινα μονοπάτια ιδανικά για
εξερευνήσεις, ξύλινα γεφυράκια, απαράμιλλη θέα στην Ακρόπολη, το Ηρώδειο
και το Λυκαβηττό, καταπράσινο γκαζόν για να στρώσετε τραπεζομάντιλο στο
αγαπημένο σας σημείο και ησυχία σχεδόν ονειρική –σε σημείο να
αναρωτιέσαι πώς είναι δυνατόν μια τέτοια όαση στην καρδιά της πόλης να
μη σφύζει από ζωή, λες κι έχουμε πολλές. Στα συν, το αρχαιολογικό και
αρχιτεκτονικό ενδιαφέρον που παρουσιάζουν οι χώροι του και τα περιώνυμα
έργα του Δημήτρη Πικιώνη, και η πλούσια χλωρίδα και πανίδα που καθιστούν
το λόφο παράδεισο των φυσιολατρών –αρκεί μόνο να αναφέρουμε ότι
φιλοξενεί, ούτε λίγο ούτε πολύ, 128 διαφορετικά είδη ενδημικών και
αποδημητικών πουλιών, καθώς και πολλές χελώνες.
Δάσος Συγγρού
Στα σύνορα των δήμων Αμαρουσίου, Μελισσίων και Κηφισιάς, ένα φυσικό
δάσος του οποίου την ύπαρξη λίγοι Αθηναίοι γνωρίζουν, και το οποίο ακόμα
λιγότεροι εκτιμούν, προσφέρεται τόσο για πικνίκ όσο και για
απογευματινές βόλτες αρχιτεκτονικού ενδιαφέροντος. Μέσα στα όριά του
βρίσκεται η μοναδική στην Ελλάδα ορθόδοξη εκκλησία νεογοτθικού ρυθμού,
καθώς και το αρχοντικό της οικογένειας Συγγρού, έργο του Ερνέστου
Τσίλερ. Ιδανικό για πικνίκ, το δάσος σφύζει από πεύκα, αμυγδαλιές,
ελαιώνες και περιβόλια που επιμελούνται κηπουροί τους οποίους κατά πάσα
πιθανότητα θα συναντήσετε στις βόλτες σας. Μέσα στο χώρο υπάρχει επίσης
μια μικρή παιδική χαρά για να απασχολούνται τα πιτσιρίκια και ειδυλλιακά
μονοπάτια για βόλτες με φόντο πράσινο.
Άλσος Ιλισίων
Χωμάτινα μονοπάτια διατρέχουν το άγνωστο εν πολλοίς, κατάφυτο αυτό
πάρκο, που ξεκινά κοντά στη Μιχαλακοπούλου και φτάνει μέχρι την
Πανεπιστημιούπολη, εκτεινόμενο σε μήκος 3,5 χιλιομέτρων στους πρόποδες
του Υμηττού. Η συνολική του έκταση αγγίζει τα 147 στρέμματα, ενώ το
μεγαλύτερο μέρος της πράσινης ενδυμασίας του αποτελείται από ευωδιαστά
πεύκα. Στο χώρο διοργανώνονται συχνά πολιτιστικές εκδηλώσεις και
φεστιβάλ, ενώ υπάρχει και παιδική χαρά και αναψυκτήριο για τα
απαραίτητα, αν ξεχάσετε κάτι.
|
