Η αντιμετώπιση της οξείας μέθης στον κωματώδη ή ληθαργικό ασθενή
γίνεται στο ΤΕΠ (ΠΛΑΙΣΙΟ ΙΙ) και στη συνέχεια στη ΜΕΘ και περιλαμβάνει
τα ακόλουθα
(Πιν. IV, V) :
Α. Αξιολόγηση αεραγωγού και αναπνοής. Μπορεί να απ ιτηθεί διασωλήνωση
για προστασία αεραγωγού από εισρόφηση. Μπορεί επίσης να απαιτηθεί
μηχανική υποστήριξη της αναπνοής. (8)
Β. Τα γενικά μέτρα που εφαρμόζονται σε κάθε κωματώδη ασθενή (1,8,12,14):
- θειαμίνη (100 mg iv) για πρόληψη ή θεραπεία σ Wernicke.
- Επί υπογλυκαιμίας, 50 gr δεξτρόζης (100 ml διάλυμα D / w 50%) iv. Αν
για οποιοδήποτε λόγο δεν είναι εφικτός ο άμεσος έλεγχος της τιμής της
γλυκόζης, πρέπει να χορηγείται χωρίς καθυστέρηση σακχαρούχο διάλυμα.
Καθώς δεν είναι ακριβώς γνωστή η επίδραση των υψηλών επιπέδων αιθανόλης
στην ακρίβεια των μετρήσεων σακχάρου με ταινίες και σακχαρόμετρο, ίσως
είναι προτιμότερο να δίνεται κατ΄αρχήν σε όλους τους ασθενείς γλυκόζη. Η
ανταπόκριση στην χορήγηση γλυκόζης είναι άμεση και εντυπωσιακή επί
υπογλυκαιμίας. Σε αυτή την περίπτωση, την αρχική δόση εφόδου ακολουθεί
στάγδην έγχυση ενός διαλύματος D / W 10% με παράλληλη παρακολούθηση των
επιπέδων σακχάρου. Η γλυκόζη πρέπει πάντα να έπεται της χορήγησης
θειαμίνης καθώς μπορεί να εξαντλήσει και τα τελευταία αποθέματα
θειαμίνης και να προκαλέσει εγκεφαλοπάθεια Wernicke.
- ναλοξόνη 2 mg iv για το ενδεχόμενο παράλληλης λήψης οπιούχων. Σε
παλαιότερη βιβλιογραφία υπάρχουν αναφορές για πιθανό όφελος από την
χορήγηση ναλοξόνης σε κώμα από αιθανόλη. Αυτοί οι ισχυρισμοί δεν
φαίνεται να τεκμηριώνονται (15)
Γ. Ρινογαστρικός σωλήνας μπορεί να τεθεί για την απομάκρυνση του
γαστρικού περιεχομένου αν έχει περάσει λιγότερο από μία ώρα από την
κατανάλωση του οινοπνεύματος. Ενεργός άνθρακας και καθαρτικά δεν ωφελούν
λόγω της ταχύτατης απορρόφησης του οινοπνεύματος. Επιβάλλεται ωστόσο
χορήγησή τους επί υποψίας ταυτόχρονης λήψης και άλλων ουσιών (8).
Δ. Αντιμετώπιση τυχόν υποθερμίας. Συνήθως είναι ήπια και απαιτεί μόνο θερμό περιβάλλον και σκέπασμα με κουβέρτες. (8,16)
Ε. Τα αναληπτικά αντενδείκνυνται ενώ ενέχουν κίνδυνο σπασμών,
υπέρτασης και αρρυθμιών. Με την προυπόθεση ότι προστατεύεται ο αεραγωγός
και εξασφαλίζεται η αναπνοή, το ήπαρ του ασθενούς θα μεταβολίσει τελικά
το οινόπνευμα και ο μεθυσμένος θα ξυπνήσει.
Στ. Η προφυλακτική αντιβίωση δεν έχει ένδειξη (1)
Ζ. Στο παρελθόν είχε χορηγηθεί φρουκτόζη σε μία προσπάθεια
επιτάχυνσης του μεταβολισμού του οινοπνεύματος. Όμως δεν συστήνεται
γιατί μπορεί να προκαλέσει γαστρικό ερεθισμό, γαλακτική οξέωση και
υπερουριχαιμία (8)
Η. Η αιμοδιάλυση μπορεί να επιταχύνει την κάθαρση της αιθανόλης, αλλά σπάνια είναι απαραίτητη (2)
Επί μη κωματώδους ασθενούς αρκεί η χορήγηση γλυκόζης λόγω της
υπογλυκαιμίας που μπορεί να αποτελεί επακόλουθο της οξείας μέθης και η
στενή παρακολούθηση. Ακόμα και σε μεθυσμένους ασθενείς που δεν είναι σε
κωματώδη κατάσταση και που δεν έχουν άλλα ιατρικά προβλήματα, αναχώρηση
από το τμήμα επειγόντων θα πρέπει να επιτρέπεται μόνο σε περίπτωση που
ενήλικας συγγενής ή φίλος που δεν είναι μεθυσμένος, αναλαμβάνει να
παραμείνει με τον ασθενή για τις επόμενες 48 ώρες, καθώς υπάρχει πάντα
κίνδυνος τραυματισμού για τον ίδιο τον μεθυσμένο, για άτομα του
περιβάλλοντός του ή τυχαίους παριστάμενους (1).
ΠΛΑΙΣΙΟ IΙ - ΦΥΣΙΚΗ ΕΞΕΤΑΣΗ ΣΕ ΑΣΘΕΝΗ ΜΕ ΚΩΜΑ ΑΠΟ ΧΡΗΣΗ ΑΙΘΥΛΙΚΗΣ ΑΛΚΟΟΛΗΣ
Αρχική Επαφή : Παροχή αίματος, οξυγόνου & γλυκόζης στον εγκέφαλο.
Ιστορικό: Προηγούμενες νόσοι, χρήση ουσιών στο παρελθόν
Φυσική Εξέταση: Αξιολόγηση συνείδησης, τύπος και βάθος αναπνοής, κόρες, οφθαλμοαιδουσαία αντανακλαστικά, μυοσκελετικές αντιδράσεις
Διάγνωση: Με βάση τις πληροφορίες αποκλείονται περιπτώσεις:
α) επισκληριδίου ή υπαραχνοείδους αιμορραγίας
β) διάχυτη δυσλειτουργία του εγκεφάλου και
γ) οι ψυχογενείς αιτίες.
ΠΙΝΑΚΑΣ ΙV - ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΟΞΕΙΑΣ ΜΕΘΗΣ
Υποστηρικτική:
- Εξασφάλιση ικανοποιητικής αναπνοής
- Αιμοδυναμική σταθερότητα
- Ρινογαστρικός καθετήρας
- Έλεγχος πιθανών κακώσεων
Επί σοβαρών διαταραχών της αναπνοής:
- Ενδοτραχειακή διασωλήνωση
- Εφαρμογή Μηχανικής Αναπνοής
- Χορήγηση IV: lOOmg θεταμίνης - 25gr γλυκόζης (σακχαρούχο διάλυμα 10% IV 2mg ναλοξόνης)
Επί υποψίας λήψεως και άλλων ουσιών:
ΠΙΝΑΚΑΣ V - ΑΜΕΣΗ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΚΩΜΑΤΟΣ ΑΓΝΩΣΤΟΥ ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΑΣ
- Θειαμίνη 100 mg IM ή IV
25gr γλυκόζης και
2 mg ναλοξόνης IV - Αιματολογικός και Βιοχημικός έλεγχος
- Χορήγηση γλυκόζης 50 ml, 50%
- Aντιμετώπιση ηλεκτρολυτικών διαταραχών
- Αντιμετώπιση υπέρ- , ή υποθερμίας
-
Ειδικά αντίδοτα σε φάρμακα ή τοξίνες
- Θεραπεία της πιθανής ενδοκρανίου υπέρτασης με 150ml Μανιτόλης
| 
