Στην Ελληνική μυθολογία, η Ουρανία είναι μία από τις εννιά ιερές Μούσες του Ελικώνα, κόρη τουΔία και της Μνημοσύνης. Θεωρούνταν ιδεατή ανθρωπόμορφη θεά, εφευρέτης και προστάτης τηςΑστρονομίας και της Αστρολογίας.

Συνήθως απεικονίζεται φορώντας αστεροειδή στέφανο και εσθήτα κυανή, κρατώντας στο αριστερό χέρι παγκόσμια σφαίρα και στο δεξιό διαβήτη, που αποτελούν και τα «ιερά» σύμβολά της.

Φέρεται ως μητέρα του Υμεναίου, από τον Διόνυσο, και του Λίνου από τον Απόλλωνα.

Οι αρχαίοι Έλληνες απέδιδαν στην Ουρανία και μαντικές δυνάμεις. Κατοικία της ήταν ο ουράνιος θόλος, εξ ου και το όνομά της.

Επίσης «Ουρανίδες» ή «Ουρανίωνες» ονόμαζαν οι αρχαίοι τους 6 γιους και τις 7 κόρες τουΟυρανού και της Γαίας, δηλαδή τους Τιτάνες (Ωκεανός, Κοίος, Υπερίων, Κρίος, Ιαπετός, Κρόνος) και και τις Τιτανίδες (Τηθύς, Ρέα, Θέμις, Μνημοσύνη, Φοίβη, Διώνη και Θεία). Tην ίδια δε ονομασία απέδιδαν εξ ίσου και σε όλους τους θεούς που κατοικούσαν στον ουρανό («Θεοί Ουρανίωνες»,Ιλιάδα Α 570).

Σήμερα το όνομά της Μούσας Ουρανίας έχει δοθεί (χρησιμοποιηθεί) για την ονομασία σημαντικών αστρονομικών παρατηρητηρίων (αστεροσκοπείων), όπως στο Βερολίνο, τη Βιέννη, τη Ζυρίχη και τηνΑμβέρσα, καθώς και στο Ουράνιμπουργκ στο νησί Χβεν (το ιστορικό αστεροσκοπείο που ίδρυσε οΤύχων). Ο αστεροειδής 30 Ουρανία (30 Urania), που ανακαλύφθηκε το 1854, πήρε το όνομά του από τη μούσα αυτή.