Με τον όρο 'σύγχυση θηλών' εννοείται το πρόβλημα που προκύπτει όταν ένα μωρό, εκτός από το στήθος τρέφεται με το μπουκάλι ή όταν του δίνεται πιπίλα. Ο τρόπος που ένα μωρό πίνει στο στήθος, έχει πολλές και ουσιαστικές διαφορές από τον τρόπο που πίνει από το μπουκάλι.

Έτσι, κατά το θηλασμό, το μωρό πρέπει να ανοίξει από μόνο του το στόμα για να πιάσει το στήθος, ενώ όταν πίνει από το μπουκάλι, κάτι τέτοιο δεν είναι αναγκαίο. Η θέση της γλώσσας είναι και αυτή διαφορετική. Όταν το μωρό πίνει στο στήθος, η γλώσσα είναι πάνω από τα ούλα του κάτω σαγονιού και κάνει κυματοειδείς κινήσεις, που βοηθούν στο άδειασμα των γαλακτοφόρων πόρων, ενώ όταν πίνει στο μπουκάλι είναι πίσω από τα ούλα και δεν κάνει τέτοιου είδους κινήσεις.

Το γάλα κατά το θηλασμό δεν ρέει αμέσως, αλλά μετά από μερικά λεπτά και το μωρό για να το καταφέρει αυτό, πρέπει να προσπαθήσει. Αντίθετα κατά τη σίτηση με το μπουκάλι, το μωρό δεν χρειάζεται να κάνει πολλά. Το γάλα ρέει από μόνο του.

Όλα τα παραπάνω είναι μόνο μερικές από τις διαφορές, που υπάρχουν ανάμεσα στο θηλασμό και τη σίτιση με το μπουκάλι. Ειδικά κατά τις πρώτες τέσσερις με έξι εβδομάδες, όπου το μωρό σας ακόμα μαθαίνει, είναι δυνατό να δημιουργηθούν προβλήματα με το θηλασμό όταν παράλληλα το μωρό ταΐζεται με το μπουκάλι ή του δίνεται πιπίλα.

Πολλά μωρά δεν έχουν κανένα πρόβλημα. Άλλα όμως μπερδεύονται, δεν 'παίρνουν' το στήθος, δεν ανοίγουν αρκετά το στόμα κατά το θηλασμό, με αποτέλεσμα να παίρνουν λάθος το στήθος και να προκαλούνται στη μητέρα ραγάδες των θηλών ή γίνονται ανυπόμονα και σταματούν το θηλασμό όταν δεν έρχεται αμέσως γάλα!

Ειδικά όταν η μητέρα έχει επίπεδες ή εισέχουσες θηλές, το τάισμα με το μπουκάλι ή η πιπίλα μπορούν να έχουν πολύ αρνητικά αποτελέσματα, μια και το μωρό συνηθίζει να παίρνει τη θηλή του μπουκαλιού, που είναι κατά πολύ μεγαλύτερη από αυτή της μητέρας.

Ακόμα και οι θηλές από σιλικόνη, που συχνά χρησιμοποιούνται σαν βοήθημα όταν το μωρό δεν 'παίρνει' το στήθος, μπορούν να προκαλέσουν σύγχυση και θα πρέπει να είναι μια τελευταία λύση ανάγκης, στην περίπτωση που η μητέρα έχει επίπεδες ή εισέχουσες θηλές και το μωρό δεν μπορεί να 'πάρει' διαφορετικά το στήθος.

Είναι γεγονός πως όταν το μωρό από την αρχή δεν γνωρίσει τίποτα άλλο εκτός από το στήθος, μαθαίνει πώς να το αδειάσει γρήγορα και σωστά και προσαρμόζεται στις όποιες ανατομικές ιδιαιτερότητες των θηλών. Από την άλλη μεριά, επειδή οι ανάγκες του για γάλα καλύπτονται μόνο από τη μητέρα του, η παραγωγή γάλακτος προσαρμόζεται γρήγορα στις ανάγκες του.

Όταν το μωρό σας έχει ανάγκη από συμπλήρωμα, υπάρχουν μερικοί εναλλακτικοί τρόποι για να το δώσετε. Το καλύτερο είναι το συμπλήρωμα να δίνεται στο στήθος, κατά τη διάρκεια του θηλασμού. Αυτό μπορείτε να το καταφέρετε,για παράδειγμα, με μια σύριγγα γεμάτη με γάλα.

Την εφαρμόζετε στη γωνία των χειλιών του μωρού σας κατά το θηλασμό και δίνετε αργά και σταδιακά λίγο γάλα. Με τον ίδιο τρόπο μπορείτε να χρησιμοποιείσετε ένα λεπτό σωληνάκι, από αυτά πού χρησιμοποιούνται στο νοσοκομείο για τη σίτιση των προώρων. Το ένα άκρο του το εφαρμόζετε στη γωνία των χειλιών του μωρού σας, όταν αυτό πίνει στο στήθος και το άλλο άκρο του είναι μέσα σε ένα μπουκαλάκι με γάλα. Έτσι, το μωρό σας πίνει το γάλα 'με το καλαμάκι'.

Μπορεί όλα τα παραπάνω να ακούγονται υπερβολικά ή πολύ περίπλοκα, είναι όμως άριστοι τρόποι να δοθεί σε ένα μωρό συμπλήρωμα, χωρίς να ρισκάρουμε το μωρό να σταματήσει να πίνει στο στήθος. Επίσης, δεν θα πρέπει να ξεχνάμε ότι αυτές οι μέθοδοι αποτελούν μόνο προσωρινές λύσεις, για να γεφυρωθούν μερικές ημέρες μέχρι ο θηλασμός να αρχίσει να λειτουργεί κανονικά.