Το να αναγνωρίσει κανείς ότι ένα άτομο παίρνει ναρκωτικά εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από το βαθμό της χρήσης και από την ουσία που χρησιμοποιεί. Έχει φανεί από διάφορες μελέτες με ερωτηματολόγια πως το μεγαλύτερο ποσοστό των χρηστών παραμένει κρυφό και είναι λίγοι οι άνθρωποι για τους οποίους μπορούμε να πούμε με βεβαιότητα ότι είναι χρήστες. Παρόλα αυτά, υπάρχουν κάποια σημάδια αναγνώρισης αν και αυτά δεν ισχύουν πάντα.

Οι γονείς πρέπει να είναι σε εγρήγορση για ένα παιδί που είναι είτε στην προεφηβική είτε στην εφηβική ηλικία, καθώς υπάρχουν περιπτώσεις παιδιών που κάνουν χρήση ήδη από τα 11 ή τα 12 χρόνια, (χασίς). Θα πρέπει να προσέξουν κάποια απότομη αλλαγή στη συμπεριφορά, χειροτέρευση της σχολικής του βαθμολογίας, μια αλλαγή γενικότερα στον τρόπο ομιλίας και στο βλέμμα του παιδιού, το οποίο γίνεται συνήθως απλανές ή χαμένο, μια αλλαγή στην υπομονή και την ανεκτικότητα του παιδιού.  Γίνονται ξαφνικά ευερέθιστα, θυμώνουν εύκολα, έχουν λιγότερη υπομονή και γενικά αποφεύγουν τις πολλές συζητήσεις, αρχίζουν να μην προσέχουν τόσο πολύ την εμφάνισή τους και γενικότερα αλλάζει το βλέμμα τους. Επίσης προσπαθούν πολλές φορές να απομακρύνονται από την οικογένεια, να ασχολούνται όλο και περισσότερο με θέματα που αφορούν δικά τους πράγματα και όχι της οικογένειας και αρχίζουν σιγά σιγά να αποσύρονται από την οικογενειακή αλληλεπίδραση.

Αυτά μπορεί να συμβούν σε έναν έφηβο ακόμα και όταν δεν κάνει χρήση. Είναι όμως κάποιοι παράγοντες που θα πρέπει ο γονιός να έχει στο νου του μέσα σε αυτή τη διαδικασία.

Πώς αντιμετωπίζεται αυτό; Δεν θα πρέπει να αντιμετωπιστεί με αστυνομικά μέτρα ούτε να υποχρεώνουν τα παιδιά να τους δίνουν ούρα για να κάνουν εξετάσεις. Είναι θέμα σχέσης. Όταν συμβεί κάτι τέτοιο, όταν παρατηρούν οι γονείς κάποια αλλαγή στη συμπεριφορά του παιδιού, τότε θα πρέπει να αναρωτηθούν αν οι ίδιοι μπορεί να ευθύνονται γι αυτό. Αν οι ίδιοι έχουν λειτουργήσει πλημμελώς ως γονείς έτσι ώστε να υπάρχει αυτή η αρνητική επίδραση πάνω στο παιδί.

Το πολύ σημαντικό είναι ότι θα πρέπει να σταθούν κοντά στο παιδί εκείνη την ώρα και να μην τους τρομάζει αυτό το πράγμα. Ένα παιδί εκείνη την ώρα μπορεί με τον τρόπο αυτό να ζητάει βοήθεια και να χρειάζεται στήριξη και ασφάλεια. Και αυτό θα πρέπει να έχουν στο μυαλό τους οι γονείς, ότι καλούνται να λειτουργήσουν σαν ένα πλαίσιο αρκετά ισχυρό και ασφαλές, όπου μπορεί το παιδί να βρει καταφύγιο. Γιατί είναι σε μια φάση δύσκολη και από αυτά που συμβαίνουν μέσα του, τις ψυχοσωματικές αλλαγές της εφηβείας αλλά και από τις πιέσεις που προέρχονται από το κοινωνικό του περιβάλλον.