Εάν έχετε ένα πρόβλημα γονιμότητας, ή οι αρχικές δοκιμές δείχνουν ότι μπορεί να υπάρχει ένα, το επόμενο βήμα είναι να σας δει ένας Γυναικολόγος Ειδικός στην Υποβοηθούμενη Αναπαραγωγή – Εξωσωματική Γονιμοποίηση (IVF), που θα προσπαθήσει να βρει μια αιτία. Υπάρχουν μερικές συγκεκριμένες εξετάσεις που πρέπει να γίνουν.

Οι βασικές δοκιμές περιλαμβάνουν:

Για τις γυναίκες

• Διακολπικό Υπερηχογράφημα (καλύτερα Τρισδιάστατο) για να ελεγχθούν οι ωοθήκες και η μήτρα
  Εξετάσεις αίματος για τα επίπεδα ορμονών που συμμετέχουν στην παραγωγή ωαρίων όπως η FSH, η LH, η προλακτίνη και η προγεστερόνη.
• Για τους άνδρες, το Σπερμοδιάγραμμα για να μετρήσουμε την ποσότητα και την ποιότητα του σπέρματος. Εάν δεν υπάρχει καθόλου σπέρμα ή το σπέρμα είναι πολύ πτωχό, η δοκιμή αυτή πρέπει να επαναληφθεί. Περίπου ένα στα δέκα άτομα έχει ένα ανώμαλο αποτέλεσμα σπέρματος.

Περαιτέρω εξετάσεις:

• Υστεροσαλπιγγογραφία

Αυτή γίνεται προκειμένου να ελέγξουμε τη βατότητα των σαλπίγγων και την αρτιμέλεια της μήτρας. Μια χρωστική ουσία εγχύεται μέσω του τραχήλου της μήτρας. Γεμίζει τη μητρική κοιλότητα και οδεύει στις σάλπιγγες, όπου και ανιχνεύεται με ακτίνες X.

• Λαπαροσκόπηση

Πρόκειται για χειρουργική επέμβαση. Ο γιατρός κάνει μια μικρή τομή στον ομφαλό και με ένα μικρό τηλεσκόπιο επιθεωρεί τη μήτρα και τις σάλπιγγες. Μια χρωστική ουσία μπορεί να εγχυθεί μέσω του τραχήλου και έτσι ελέγχουμε τη βατότητά τους. Με λαπαροσκόπηση μπορούμε επίσης να ελέγξουμε για ενδομητρίωση ή την ύπαρξη συμφύσεων. Λαπαροσκόπηση συνιστάται συνήθως εάν είχατε πυελική φλεγμονή, αποτυχημένες προσπάθειες εξωσωματικής, ενδομητρίωση ή μια έκτοπη εγκυμοσύνη.

• Υστεροσκόπηση

Ένα μικρό τηλεσκόπιο, αποκαλούμενο υστεροσκόπιο, περνά μέσω του κόλπου και του τραχήλου για να ελέγξει τη μήτρα. Μπορούμε να ελέγξουμε για ινομυώματα, πολύποδες, διαφράγματα ή οποιεσδήποτε άλλες ανωμαλίες.

Τι ακολουθεί

Τα αποτελέσματα δίνουν μια σαφέστερη ιδέα για αυτό που προκαλεί τη στειρότητα. Ακολούθως ο ειδικός θα εξηγήσει τα αποτελέσματα, τι σημαίνουν και θα συζητηθούν οποιεσδήποτε πιθανές επιλογές θεραπείας. Βέβαια σε ένα ποσοστό 10-15% περίπου των περιπτώσεων υπογονιμότητας δεν ανευρίσκεται σαφής λόγος.

Η αντιμετώπιση της υπογονιμότητας είναι μια ιδιαίτερα εξατομικευμένη υπόθεση και οποιεσδήποτε αποφάσεις θα εξαρτηθούν από τις ιδιαίτερες περιστάσεις. Παραδείγματος χάριν, ένα ζευγάρι 20 χρονών όπου η γυναίκα εμφανίζεται να μην έχει κανένα πρόβλημα, αλλά ο άνδρας έχει ένα φτωχό σπέρμα, μπορεί να αποφασίσει να συνεχίσει με σπερματέγχυση επειδή ο χρόνος είναι σύμμαχός τους. Αντίθετα, μια γυναίκα κοντά στα 40 στην ίδια κατάσταση μπορεί να θελήσει να προχωρήσει με εξωσωματική γονιμοποίηση λόγω της φυσικής πτώσης στη γονιμότητα.

Μια καλή σχέση με τον γιατρό είναι ζωτικής σημασίας για να φθάσετε στην καλύτερη απόφαση. Είναι σημαντικό να γίνουν οι απαραίτητες ερωτήσεις και διευκρινήσεις μέχρι να έχετε αρκετές πληροφορίες για να λάβετε μια απόφαση.