Α. ΒΑΣΙΚΕΣ ΓΝΩΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟ ΣΑΚΧΑΡΩΔΗ ΔΙΑΒΗΤΗ ΤΥΠΟΥ 2

ΕΡ. Ποιος αρρωσταίνει με διαβήτη τύπου 2 (ΣΔ2);
ΑΠ. Ο ΣΔ2 μπορεί να εμφανισθεί στον οποιονδήποτε. Αυτοί που διατρέχουν τον υψηλότερο κίνδυνο είναι οι παχύσαρκοι και υπέρβαροι, γυναίκες που έχουν εμφανίσει διαβήτη της εγκυμοσύνης, άτομα με ιστορικό ΣΔ2 στην οικογένειά τους και αυτοί που εμφανίζουν κλινικα στοιχεία του μεταβολικού συνδρόμου (υπέρταση, αύξηση της περιμέτρου της κοιλιάς, διαταραχές των λιπιδίων του αίματος). Όσο προχωράει η ηλικία το σώμα μας γίνεται λιγότερο ανεκτικό στα σάκχαρα.

ΕΡ. Τι προκαλεί το ΣΔ2;
ΑΠ. Αν και ο ΣΔ2 είναι πιο συχνός από τον ΣΔ1 (των νέων ), η αιτιολογία του δεν είναι απόλυτα διευκρινισμένη. Πιθανότατα προκαλείται από πολλούς παράγοντες και όχι από ένα μόνο αίτιο. Γνωρίζουμε μέχρι τώρα τα παρακάτω.

• Ο ΣΔ2 εμφανίζεται σε συγγενείς στα πλαίσια της οικογένειας αλλά ο ακριβής τρόπος που κληρονομείται και η ταυτότητα του γονιδιακού παράγοντα που τον προκαλεί δεν είναι γνωστά.
• Τα άτομα με ΣΔ2 εμφανίζουν αντίσταση στη δράση της ινσουλίνης και σχετική ανεπάρκεια της έκκρισής της από το πάγκρεας. Οι μεταβολές αυτές μπορεί να προυπάρχουν αρκετά χρόνια πρίν την εμφάνιση του κλινικού διαβήτη. Προοδευτικά η έκκριση ινσουλίνης από το πάγκρεας ,ενώ αρχικά είναι αυξημένη για να εξισορροπήσει τη μειωμένη δράση της, μειώνεται με αποτέλεσμα την εμφάνιση ψηλού σακχάρου στο αίμα.

ΕΡ. Ποια είναι τα συμπτώματα;

Τα συμπτώματα διαφέρουν από ασθενή σε ασθενή αλλά τα κυριότερα είναι:

• Αυξημένη δίψα
• Αυξημένη όρεξη
• Ξερό στόμα
• Ναυτία η και έμετοι
• Πολυουρία
• Κούραση, εξάντληση
• Διαταραχές της όρασης
• Μουδιάσματα η μυρμηγκιάσματα σε χέρια και πόδια
• Συχνές φλεγμονές του δέρματος, του ουροποιητικού και του κόλπου
• Σπάνια ο διαβήτης τύπου 2 μπορεί να διαγνωσθεί μετά από μεταφορά του ασθενούς στο νοσοκομείο σε κώμα.

ΕΡ. Πως γίνεται η διάγνωση;
ΑΠ. Ο γιατρός σας πρώτα μετράει το σάκχαρο στο αίμα .Επιπρόσθετα ελέγχει τη παρουσία σακχάρου η κετονικών σωμάτων στα ούρα.
Μπορεί επίσης να υποψιασθεί ότι έχετε διαβήτη από τη ψηλή χοληστερίνη και κυρίως τριγλυκερίδια στο αίμα . Μερικές φορές ο ΣΔ2 ανακαλύπτεται τυχαία από μία εξέταση ρουτίνας στο βυθό του ματιού όπου μπορεί να υπάρχουν οι χαρακτηριστικές βλάβες του διαβήτη.

ΕΡ. Πως θεραπεύεται ο ΣΔ2;
ΑΠ. Πολλοί ασθενείς με διαβήτη ζουν πολλά χρόνια και σε καλή υγεία. Το μυστικό είναι η διατήρηση του σακχάρου σε καλά επίπεδα που επιτυγχάνεται με τη σωστή δίαιτα την άσκηση και φαρμακευτική θεραπεία με χάπια η ινσουλίνη.
Χρειάζεται επίσης η συχνή μέτρηση του σακχάρου στο αίμα.

ΕΡ. Ποιες είναι οι επιπλοκές;
ΑΠ. Αν ο διαβήτης δεν ρυθμίζεται σωστά μπορεί να εμφανισθούν επιπλοκές που είναι επικίνδυνες ακόμη και για τη ζωή. Οι κυριότερες από αυτές είναι:

• Η αμφιβληστροειδοπάθεια. Οι βλάβες στον αμφιβληστροειδή χιτώνα του οφθαλμού είναι συχνές στον ΣΔ2 (αιμορραγίες, εξιδρώματα ) και γίνονται πιο συχνές με τη πάροδο του χρόνου. Η εμφάνιση τους προλαμβάνεται η καθυστερεί με τη καλή ρύθμιση όχι μόνο του σακχάρου αλλά και της αρτηριακής πίεσης και της χοληστερίνης. Ευτυχώς η τύφλωση δεν είναι συχνή επιπλοκή.
• Βλάβες στα νεφρά. Ο κίνδυνος για νεφρική βλάβη αυξάνεται με το χρόνο. Η επιπλοκή αυτή είναι σοβαρή γιατί μπορεί να οδηγήσει σε νεφρική ανεπάρκεια και καρδιακή νόσο.
• Μειωμένη αισθητικότητα και κακή κυκλοφορία του αίματος
  Η βλάβη στα νεύρα και η σκλήρυνση των αρτηριών οδηγεί σε μειωμένη αισθητικότητα και κακη κυκλοφορία του αίματος στα πόδια. Αυτό μπορεί να οδηγήσει σε αύξηση των φλεγμονών του δέρματος και σε έλκη που δεν επουλώνονται εύκολα. Η κακή κυκλοφορία μπορεί να οδηγήσει ακόμη και σε ακρωτηριασμό. Η βλάβη στα νεύρα μπορεί επίσης να προκαλέσει διαταραχές από το πεπτικό όπως ναυτία, έμετοι και διάρροια.
  

ΧΡΥΣΕΣ ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΔΙΑΒΗΤΙΚΟΥΣ

1. Διατηρείστε το βάρος σας σε φυσιολογικά επίπεδα
2. Ασκείσθε έστω και λίγο κάθε μέρα
3. Προγραμματίστε τα γεύματα σας με τη βοήθεια διαιτολόγου
4. Ελέγχετε το σάκχαρο σας τακτικά μόνοι σας
5. Ελέγχετε συχνά τη πίεση και τα λιπίδια στο αίμα σας
6. Όταν αρρωσταίνετε κυρίως με πυρετό ενημερώνετε το γιατρό σας.
7. Επισκεφθείτε το γιατρό σας τουλάχιστον μια φορά στους 4 μήνες
8. Μη ξεχνάτε. Μπορείτε να ζείτε μια απόλυτα φυσιολογική ζωή