Σ'αυτό το κρεβάτι.. - 26 February 2012

γέλια και πίκρες γεύεται..
ώρες αμέτρητες,ονειρεύεται..
άλλοτε σφίγγει το πάπλωμα και ενώνει τα δάχτυλα..
άλλοτε μένει χαμόγελο σαν ήλιος,όλο φώς και ζεστασιά..
ήταν ακόμη και ανακούφηση απο δύσκολες στιγμές..
σαν αγκαλιά που άνοιξε και σε παίρνει μακριά..
και μόνη κλείνει μάτια και τρέχει ο νούς μπροστά και λέει μη φοβάσαι..
άλλη φορά πάλι ο νούς τρέχει πίσω,φέρνει εικόνες χαραγμένες και λέει δε πειράζει,μη λυπάσαι..
πόσες σκέψεις,πόσα χαμόγελα,και δάκρυα,πόσα όνειρα,πόσα μάτια σφιχτά κλειστά..
πόσες και πόσες ελπίδες!
Περνάει η ζωή μπροστά..και όλα αυτά θα μείνουν πίσω,χτίζει το παρελθόν της με χαμόγελο..
θέλει να γράψει ιστορία..ξέρει να φεύγει,για να κρατήσει το φώς της..
δεν αφήνει κανείς να αγγίξει ό,τι έχτισε σ'εκείνο το κρεβάτι..σε όμορφες και άσχημες μέρες..
σε νύχτες που δε τελείωσαν ποτέ..
σε καταιγίδες που έζησε,και ουράνια τόξα..ο πόλεμος,και ένα μπράβο..
και άλλος πόλεμος μπροστά,με όπλα....όσα γεμίζει ο νούς της..

μόνο για το κρεβάτι εκείνο που είδε τον κόσμο απο ψηλά κι ένιωσε πόσο μικρός είναι,μόνο για εκείνη την παρηγοριά,τα δάκρυα που σβήσανε τον φόβο,τα γέλια που δυνάμωσαν τη ζωή..

Τελικά πόσα αξίζει αυτό το χαμόγελο;πόσο αξίζει ενα κρεβάτι όνειρα;
πόσο αξίζει να αγαπάς ό,τι έχεις ζήσει;να έχεις την άμυνα σου απο κάθετι κακόβουλο;

Δεν συγκρίνεται με τίποτε άλλο..να είσαι καλά,να εκτιμάς,να γελάς,να κλαίς(γιατί όχι;),να φοβάσαι ναι να φοβάσαι,να προσπαθείς,να χτίζεις πολλά και να γκρεμίζεις περισσότερα,να αγαπάς,να κρατάς κάθε στιγμή φυλαγμένη,να κλείνεις τα μάτια και να χαμογελάς σε ό,τι σε ρίχνει,ναι να πέφτεις και να σηκώνεσαι........μα πάνω απ'όλα να ξεχνάς!!Να προχωράς,να προσπερνάς,να επουλώνεις πληγές και να διώχνεις ό,τι σου τις προκαλεί..γιατί όλο αυτό,είναι μια στιγμή στην αιωνιότητα..είναι μικρό,αν το δείς απο το κρεβάτι σου..!!