Έρωτας – Άγιος Βαλεντίνος : 1 – 0
Ε ναι λοιπόν ήρθε η ώρα να κράξουμε την γιορτή των απανταχού ερωτευμένων! Όπου να ναι φίλοι μου έρχεται η 14η Φλεβάρη, ημέρα γιορτής όλων των ερωτευμένων και του Αγίου Βαλεντίνου.
Στόχος: να περάσεις μία όμορφη μέρα με το έταιρο ήμιση, μέσα σε λουλούδια, σοκολάτες, δώρα και εγώ δεν ξέρω τι άλλο. Θα μου πεις, οκ κοπελιάάά που είναι το κακό;;;
Το κακό αγαπητοί μου είναι ότι πολλοί περιμένουν ΑΥΤΗ τη μέρα για να θυμηθούν τους αγαπημένους τους. Δηλαδή όλο το χρόνο σε γράφω, αλλά τότε άμα πάμε κάπου καλά να φάμε, σου φέρω ανθοδέσμη- γλάστρα που τη ζηλεύει η ανθοκομική έκθεση της Κηφισιάς και σου πάρω σοκολατάκια ή κόσμημα (για τους wanna be-δες χαρτογιακάδες) είμαι κομπλέ!!!! Μάγκας φιλάρα!!!
Δεν λέω ότι δεν είναι όμορφο να σε νοιάζεται κάποιος, να σου δείχνει τα συναισθήματά του κλπ κλπ ... ΑΛΛΑ όχι επειδή ΠΡΕΠΕΙ ή έτσι ΣΥΝΗΘΙΖΕΤΑΙ ή έτσι κάνουν οι ΑΛΛΟΙ ή έτσι τον βολεύει για να μην γκρινιάζεις και τον σουτάρεις!
Αλλά επειδή γουστάρεις! Επειδή για σένα κάθε μέρα είναι γιορτή ακριβώς επειδή νιώθεις ερωτευμένος, γεμάτος συναισθήματα. Επειδή θες να δώσεις στον άλλον την ίδια χαρά που σου δίνει η ύπαρξή του κοντά σου. Επειδή το να νοιάζεσαι, να περιποιήσαι και να ξοδεύεις χρόνο για τον άλλο ειναιΑΥΤΟΝΟΗΤΟ! Δεν του κάνεις χάρη. . . Ούτε αποτελεί κάποια διαφοροποίηση στην καθημερινότητα σας. . . Ερωτευμένος είσαι κάθε μέρα και αυτό φαίνεται στα μάτια σου. Ούτε στην τσέπη σου, ούτε στην μόστρα που θα κάνει η γκόμενα «ααα κοίτα τι μου πήρε ο Φισφιρίγκος μου. . . .» και όλοι μαζί θα σας χαζεύουν.
Δεν αντιλέγω ότι όλοι κάποιες φορές παρασυρόμαστε από άλλα προβλήματα ή έννοιες και ίσως να μην δείχνουν ακριβώς αυτά που θέλουμε και νιώθουμε. Καιναι χρειαζόμαστε μερικές φορές κάτι να μας ξυπνήσει. Ένα γεγονός που να μας θυμίσει τα σημαντικά της ζωής. Ο Άγιος Βαλεντίνος πλέον δεν λειτουργεί σανμία αφορμή να είμαστε ΜΟΝΙΜΑ πιο κοντά με την σχέση μας. Αλλά κάτι σαν υποχρέωση. Πως λες έχω να πάω στα γενέθλια της ξαδέρφης μου (checked) στον οδοντίατρο (checked), στην διαχειρίστρια (checked) και να βγώ και με το «Λάκη» μια που είμαστε και ερωτευμένοι.
Ο έρωτας δεν έχει ωράριο, ημερομηνίες, διάρκεια και ότι άλλο. Ο έρωτας περιορίζεται στην ύπαρξή του. Αυτή αρκεί, γιατί ΕΚΕΙ είναι η ουσία. Για τον ίδιο λόγο με τον Βαλεντίνο δεν συμπαθώ και τις επετείους (ας είναι καλά η τεχνολογία, για να τις θυμάμαι όταν χρειάζεται). Γιατί μπορεί να μην είναι κοινές για όλο τον κόσμο, να είναι κάτι που χαρακτηρίζει το ζευγάρι, αλλά και πάλι θεωρώ ότι πρέπει να είναι μονάχα αφορμή για να μένουμε συγκεντρωμένοι όχι μόνο στο «λαβείν» του έρωτα αλλά στο «δούναι».
Τι να τα κάνεις τα δώρα, αν όλο τον υπόλοιπο καιρό ο άλλος σε δουλευει ή του κάνεις την ζωή κόλαση ή ζείτε σε περιβάλλον ευγενικής αδιαφορίας ξένων που βολεύονται τις βαρετές νύχτες. Τα συναισθήματα δεν φανερώνονται από τα υλικά αγαθά. Δεν λέω ότι είναι άσχημο ένα δώρο. Να το κάνεις. Αλλά και να μην το κάνεις. . . Ποιος στο ζήτησε;;; (γιατί αν στο ζήτησε, και αυτό και οτιδήποτε άλλο. . . δεν νομίζω ότι νιώθει κάτι!!!)
Αυτό που έχει ανάγκη ο έρωτας δεν είναι ούτε γιορτές ούτε τυμπανοκρουσίες ούτε δώρα . . . Είναι συμμετοχή, ενδιαφέρον, ειλικρίνεια, στοργή, σεβασμό, πάθος, εμπιστοσύνη και τρυφερότητα. Αυτά είναι δώρα και αυτά οφείλουμε να τα δίνουμε κάθε μέρα κάθε λεπτό. Να κερδίζουμε τον άλλον από την αρχή ξανά και ξανά. Γιατί απλά πιστεύουμε ότι το αξίζει. . . Άμα το κάνεις αυτό φίλε μου, μετά γιόρτασε και Βαλεντίνους και επετείους και ότι άλλο τραβάει η ψυχή σου. Μόνο τότε όλα αυτά έχουν νόημα, αλλιώς ζεις μία λαμπερή, κενής ουσίας και γεμάτη υποκρισία «τυπική - σχέση».
Οπότε ξεκολλήστε από κλισεδάκια πιο μπαγιάτικα και από σάντουιτς σε σχολική καντίνα . . . Ο έρωτας ΔΕΝ ΖΗΤΑΕΙ, ΔΕΝ ΑΠΑΙΤΕΙ! Εκτός αν τα άτομα είναι ζήτουλες, απαιτητικοί, συμφεροντολόγοι και βολεψάκηδες. Βέβαια αυτοί: α) δεν ερωτεύονται (ούτε στον άγγελό τους νερό δεν δίνουν!) β) δεν αξίζει τον κόπο να τους φτύσετε (πόσο μάλλον να τους ερωτευτείτε!).
Δώστε τα ψυχικά σας χαρίσματα! Αλλά ακόμα και αν θέλετε κάτι ιδιαίτερο, μία έκπληξη, κάντε έναν ωραίο περίπατο, φτιάξτε κάτι με τα χέρια σας (μία κάρτα, μία κατασκευή), ένα ποίημα, ένα άλμπουμ με φωτογραφίες . . . Κάτι όμορφο κάτι ξεχωριστό! Και κυρίως κάτι καθαρά συμβολικό, αφού υποτίθεται είναι ΑΦΟΡΜΗ εορτασμού και όχι ανασταση μίας ημέρας από την υπόλοιπη μέτρια σχέση!
Υγ. ΕΛΕΟΣ πια με τα αρκουδάκια, τα μαξιλάρια σε σχήμα καρδιάς και τις τυποιημένες κάρτες «Σ αγαπώ πολύ» (ειδικά για τις κάρτες. . . και κλισέ και μούφα!) . . . Δεν είναι άσχημα! ΠΕΖΑ είναι! Και δεν υπάρχει χειρότερο πράγμα από την πεζότητα στον έρωτα!
| 
