Τί είναι η Πείνα;

Πείνα σημαίνει να μην έχει κανείς αρκετό φαγητό ή να μην διαθέτει την ποικιλία των τροφών που του είναι απαραίτητη για να καλύψει τις διατροφικές του ανάγκες. Υπάρχουν πολλά διαφορετικά είδη πείνας, που περιλαμβάνουν:

Πείνα (αγγλ. Hunger): Το αρνητικό και άβολο συναίσθημα που νιώθει κανείς όταν έχει περάσει πολύς χρόνος από την τελευταία φορά που έφαγε. Πρόκειται για μια κατάσταση αδυναμίας, συνέπεια της έλλειψης τροφίμων και η οποία με την πάροδο του χρόνου μπορεί να προκαλέσει υποσιτισμό. Σε ορισμένες φτωχές χώρες υπάρχει εποχιακή πείνα, συνήθως σε μήνες αμέσως πριν την επόμενη συγκομιδή [1]. Διακρίνουμε επίσης την παροδική πείνα, που αντιπροσωπεύει το 10% των ανθρώπων που πεινούν, και την μακροχρόνια πείνα, που είναι ευρέως διαδεδομένη ανάμεσα στους φτωχούς του πλανήτη [12].

Υποσιτισμός - Κακοσιτισμός (αγγλ. Malnutrition): Τα τρόφιμα μας προσφέρουν ενέργεια και θρεπτικά συστατικά. Υποσιτισμό έχουμε όταν κάποιος δεν διαθέτει επαρκή ποσότητα τροφίμων, οπότε του λείπει η απαραίτητη ενέργεια. Κακοσιτισμό όταν δεν καταναλώνεται σωστή ποικιλία τροφών ώστε ο συνδυασμός τους να δώσει στον άνθρωπο τα απαραίτητα θρεπτικά στοιχεία για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα. Οι άνθρωποι που υποσιτίζονται (ή κακοσιτίζονται) μπορεί να νιώσουν αδυναμία και να αρρωστήσουν εύκολα. Ένα ιστορικό παράδειγμα κακοσιτισμού συναντάμε στα πληρώματα των πλοίων κατά τους προηγούμενους αιώνες, όπου η έλλειψη πρόσληψης βιταμίνης C από τη διατροφή των ναυτών για μεγάλο διάστημα, τους προκαλούσε την ασθένεια σκορβούτο.

Ασιτία (αγγλ. Starvation): Όταν κάποιος δεν τρώει ή δεν έχει να φάει απολύτως τίποτα.

Λιμoκτονία (αγγλ. Starvation): Ο θάνατος από παρατεταμένη στέρηση τροφής, εξαιτίας μεγάλης φτώχειας ή ανέχειας.

Λιμός (αγγλ. Famine): Γενική και οξεία έλλειψη τροφής που κάνει μεγάλες ομάδες πληθυσμού να υποφέρουν. Αν τα θύματα του λιμού δεν βρουν τροφή σύντομα, οδηγούνται σε λιμοκτονία. Ιστορικό παράδειγμα λιμού, είναι εκείνο της Γερμανικής κατοχής κατά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο. Τον χειμώνα του 1941 στην Αθήνα και τον Πειραιά, χάνονταν περίπου 300 Έλληνες κάθε ημέρα.