"Ακονίστε” τους αγκώνες σας για μία διαμονή σ’ αυτά τα ξέφρενα μέρη όπου οι καλοί τρόποι είναι δυσεύρετοι.

Οι Παριζιάνοι έχουν τυποποιηθεί ως οι πιο κακόκεφοι, αγενείς και αυτάρεσκοι Ευρωπαίοι. Και για να λέμε την αλήθεια, γιατί να μην είναι; Ζουν σε μία από τις πιο όμορφες, ποιητικές πόλεις του πλανήτη, έτσι δικαιούνται να έχουν λίγο ύφος. Όταν η αίσθηση της ανωτερότητας τους γίνεται κακεντρεχής, είναι τότε που τα πράγματα γίνονται ζόρικα. Εδώ είναι ορισμένα απλά tips για να ελαχιστοποιήσετε την αμείλικτη χλεύη από έναν «συγκαταβατικό» Παριζιάνο: ποτέ μην παραγγείλετε μία μπριζόλα καλοψημένη – στους Γάλλους αρέσει το κρέας τους «στο αίμα». Και μη ζητήσετε ποτέ κέτσαπ. Είναι όπως λένε, δείχνει ακαλλιέργητο άνθρωπο. Και, σας παρακαλούμε, να θυμάστε να χρησιμοποιείτε πάντα την πιο ήρεμη φωνή σας. Πάρτε παράδειγμα από τους Παριζιάνους, που είναι γενικά χαμηλόφωνοι. Δεν υπάρχει κάτι πιο ενοχλητικό για τους Γάλλους από έναν ξένο που «γκαρίζει». Oh mon dieu!

Υπάρχει μία αρκετά μεγάλη ποσότητα από ενδυματολογικό σνομπισμό στο Μιλάνο που κάνει τους περισσότερους τουρίστες να ξεχωρίζουν αμέσως. Εδώ είναι το μέρος που οι ιταλοί σχεδιαστές όπως οι Versace, Prada, Dolce & Gabban και Gucci έρχονται για να επιδείξουν την πραμάτεια τους και ένας ενοχλητικά μεγάλος αριθμός από αφύσικα ψηλά και αδύνατα μοντέλα κάνουν τους υπόλοιπους από εμάς να αισθανόμαστε σαν νάνοι σε καρό πουκάμισα.

Πολλοί τουρίστες στο Μιλάνο είναι τα θύματα μίας μια και έξω "εμπειρίας”, αυτής που τους κάνει να αισθάνονται λες και τα σορτς που πήραν σε προσφορά από τα Gap δεν είναι ξεπερασμένα και της προηγούμενης χρονιάς, αλλά εντελώς απορριπτέα, ένα συναίσθημα που μπορεί πολύ εύκολα να καταλήξει σ’ ένα ολοκληρωτικό, εκμηδενιστικό συναίσθημα ασημαντότητας. Θα χαλαρώσετε όταν συνειδητοποιήσετε πως στη τιμή ενός από τις φανταχτερές, μοδάτες, τσάντες τους, μπορείτε να αγοράσετε 300 ζευγάρια από απλά, αλλά πολύ βολικά σορτς. Ποιο είναι το κορόιδο τώρα;

Το Λονδίνο είναι η πόλη της επιδεικτικής μεγαλοπρέπειας, από τότε που η Βρετανική μοναρχία ήταν η κυρίαρχος μίας παγκόσμιας αυτοκρατορίας. Οι Λονδρέζοι λειτουργούν κάτω από ένα κώδικα ευγένειας που είναι την ίδια στιγμή αδιαπέραστο και απατηλό. Οι Βρετανοί, κάτω από το ένδυμα της Βικτοριανής τους ορθότητας, παραμένουν οι διαβόητοι επαγγελματικοί αντίπαλοι που δεν μπορείς να τους "διαβάσεις” και να αναλύσεις. Κάποιοι τους αποκαλούν «ψυχρούς».

Είναι ωστόσο, επίσης αυτός ο αέρας του εξευγενισμού που κάνει αυτή τη πόλη που σφύζει από ζωή τόσο εκλεπτυσμένη και σοφιστικέ. Μπορεί να σου πουν να τους αδειάσεις τη γωνία και να μην το καταλάβεις ποτέ, αφού θα έχει ειπωθεί μέσα από σφιγμένα δόντια και ένα "σιδερένιο” χαμόγελο.

Είναι η πόλη που κάθε άλλη πόλη του Καναδά λατρεύει να μισεί. Οι πιο σκληροί κριτές της την κατηγορούν πως είναι βρώμικη, αγενής και γεμάτη εγκληματικότητα. Όμως σε μία πρόσφατη αναφορά, το Τορόντο ήρθε στην πραγματικότητα στην τρίτη θέση όσο αφορά τις στατιστικές της αστυνομίας περί εγκληματικότητας. Στην κορυφή της λίστας ήταν πόλεις με… λιβάδια, όπως οι Ρεγκίνα, Σασκάτουν και Γουίνιπεγκ. Όσο για το γεγονός πως είναι βρώμικη και αγενής, οι κάτοικοι του Τορόντο, τους αρέσει να λένε πως αυτό δείχνει τσαγανό και χαρακτήρα. Είναι αλήθεια πως οι κάτοικοι της πόλης περπατούν με σταθερότητα και άνεση και μπορεί να σας παρασύρουν εάν τολμήσετε να περιπατήσετε χαλαροί στο πεζοδρόμιο της Yonge Street σε ώρα αιχμής.

Αλλά από την άλλη, δουλεύουν στην οικονομική μηχανή της χώρας και έχουν πολύ δουλειά να κάνουν. Και εάν ζείτε σε όμορφα σπίτια και σε ήσυχες περιοχές στα προάστια, τότε ναι, ίσως να είστε μακριά από την κίνηση από την κίνηση, την πολιτισμικότητα και τους «ζωντανούς» χαρακτήρες που θα συναντήσετε. Αλλά θυμηθείτε, δεν βρίσκεστε στο Κάνσας…

Εάν υπάρχει μία πόλη όπου λίγο παραπάνω ύφος μπορεί να φτάσει μακριά,

Είναι εδώ στην τσιμεντένια ζούγκλα, όπου τα πιο τρελά όνειρα γίνονται πραγματικότητα. Είναι το μέρος όπου οι καλύτεροι των καλύτερων έρχονται από όλο τον κόσμο, συναγωνιζόμενοι ο ένας τον άλλο σ’ έναν τρελό αγώνα για να κατακτήσουν την ποθητή τους κορυφή – στην ηθοποιία, στη γραφή, στην οικονομία ή σε κάποια άλλου είδους παγκόσμια κυριαρχία. Έτσι οι Νεουορκέζοι μπορούν να συγχωρεθούν για το γεγονός πως είναι ένα σκληρό κοινό. Σε οποιαδήποτε ώρα στην Νέα Υόρκη, περπατάτε ανάμεσα στα πιο ανταγωνιστικά, έτοιμα να «φάνε» λαιμούς είδη στον κόσμο, και στους πιο απογοητευμένους αποτυχημένους που τους έχουν πει ξανά και ξανά πως είναι άχρηστοι. Φανταστείτε το ως τη φυσική επιλογή στη πιο βίαιη μορφή της.

Όπως λέει και η γνωστή φράση – για τον κάθε τουρίστα και ηθοποιό μαζί- εάν μπορείς να τα καταφέρεις εδώ, μπορείς να τα καταφέρεις παντού.

Ισχύει ένας "διαχωρισμός” στη Σεούλ που οι ξένοι ίσως θεωρήσουν αλλόκοτο.

Από τη μία, η εξυπηρέτηση των πελατών είναι πραγματικά εξαιρετική. Κάθε πρωί, ο πρώτος πελάτης που θα περάσει από τα εμπορικά κέντρα και τα καταστήματα, θα χαιρετηθεί από μία σειρά από πωλητές που υποκλίνονται μπροστά σου καθώς μπαίνεις. Οι επαγγελματικές κάρτες σου παραδίνονται με τα δύο χέρια, σε ένδειξη σεβασμού και ευλάβειας. Από την άλλη, οι οδηγοί στη Σεούλ δεν δείχνουν οίκτο, περνώντας με κόκκινο, οργώνοντας τα πεζοδρόμια και «στριγγλίζοντας» με τα αυτοκίνητά τους που τα οδηγούν λες και έχουν σιδερένιο πόδι. Ούτε επίσης έχουν οι Κορεάτες ενδοιασμούς να ρωτήσουν ξένους προσωπικές ερωτήσεις -μία συνήθεια της κουλτούρας τους που μπορεί συχνά να παρεξηγηθεί ως αγενής και περίεργη. Η διακριτικότητα δεν είναι το φόρτε των Κορεατών, με τους ξένους να βρίσκουν συχνά τους εαυτούς τους να τους κοιτάζουν επίμονα. Όπως η κουζίνα τους, γεμάτη σκόρδο και τρομερά καυτερή, έτσι και το Κορεάτικο ταμπεραμέντο μπορεί να σας πέσει βαρύ.

Όντας ένα από τα πιο πυκνοκατοικημένα μέρη στον κόσμο, στριμώχνοντας 53.110 ανθρώπους ανά τετραγωνικό χιλιόμετρο στην πιο πολυπληθής γειτονιά της, μπορείτε να καταλάβετε γιατί ο ανταγωνισμός είναι σκληρός σε κάθε τι στο Χονγκ Κονγκ. Αυτό περιλαμβάνει από μία θέση στο μετρό, μέχρι απλά να ακουστείς, αφού με επτά εκατομμύρια κατοίκους στην πόλη που δεν είχαν άλλο χώρο για να χτίσουν παρά προς τα πάνω, οι φωνές τείνουν να καταλήγουν σε μία κακοφωνία που καταλήγει ένας «τοίχος» από θόρυβο.

Τα πεζοδρόμια οδηγούν σε στενά σοκάκια, όπου εξωτικά αξιοθέατα και μυρωδιές καλωσορίζουν τον επισκέπτη. Το Χονγκ Κονγκ μπορεί να είναι τρομακτικό στον επισκέπτη, αλλά μπορεί επίσης να σου δείξει πως μία δυναμική μητρόπολη μπορεί να συνυπάρξει με το πράσινο. Γύρω στα τρία τέταρτα της συνολικής έκτασης του Χονγκ Κονγκ είναι εξοχή, 40% από το οποίο είναι σχεδιασμένο ως πάρκα.

Μία από τις πιο όμορφες πόλεις στη Νότια Αμερική είναι επίσης διάσημη για το πόσο επικίνδυνη είναι. Οι τουρίστες ειδικά είναι ευάλωτοι σε επιθέσεις πορτοφολάδων κατά τη διάρκεια του ετήσιου καρναβαλιού της πόλης, και τη νύχτα. Οι Καριόκας, οι κάτοικοι του Ρίο, έχουν χαρακτηριστεί ως αυταρχικοί, αλλά αυτό είναι λογικό όταν ζεις σε μία από τα πιο πυκνοκατοικημένα μέρη του πλανήτη και ειδικά εάν είσαι ένας εξαθλιωμένος ντόπιος που ζεις σε μία από τις πολλές παραγκουπόλεις -τις φαβέλες- που υπάρχουν δίπλα στα πιο χλιδάτα μέρη του Ρίο.

Τα επίπεδα εγκληματικότητας του Ρίο μπορεί να είναι τρομακτικά για τους αφελείς ταξιδιώτες, αλλά δεν είναι κάτι που η κοινή λογική δεν μπορεί να μετριάσει. Ντυθείτε σαν ένας ντόπιος με ένα ζευγάρι σαγιονάρες και μία βερμούδα. Αφήστε τα ακριβά κοσμήμστα στο σπίτι και μην ταξιδέψτε με πολλά μετρητά. Έτσι κι αλλιώς, τι περισσότερο χρειάζεστε από μία πετσέτα θαλάσσης και λίγο αντηλιακό;

Δεν είναι ακριβώς γνωστοί για την ζεστασιά τους. Αλλά εάν οι Ρώσοι είναι επιφυλακτικοί, απόμακροι και ανέκφραστοι, είναι εν μέρει επειδή η χώρα τους έχει πολύ παραπάνω από υποφέρει από τον πόλεμο και την καταπίεση. Αυτό το είδος του πόνου τείνει να διαχέεται στις επερχόμενες γενιές με ττη μορφή της στωικόητας και μίας συγκεκριμένης τάσης προφύλαξης. Την ίδια στιγμή, πολλοί Ρώσοι θεωρούν τη δυτική συνήθεια του να γελάς σε παντελώς ξένους να είναι κάτι που κάνουν μόνο οι αλλοπρόσαλλοι χαζοί. Όπως κάθε άλλος ταξιδιωτικός προορισμός στο εξωτερικό, μην περιμένετε το είδος της φιλοξενίας που μπορεί να έχετε συνηθίσει στο σπίτι να είναι στη διάθεσή σας εδώ…

Είναι μία πόλη που φιλοξενεί κάθε διάσταση της ανθρωπότητας. Ορισμένοι από τους πιο εξαθλιωμένους ανθρώπους ζουν στις παραγκουπόλεις του Μουμπάι δίπλα στους πιο χλιδάτους, πλούσιους και όμορφους ανθρώπους στην Ινδία. Σχεδόν 14 εκατομμύρια άνθρωποι ζουν σ’ αυτή την πόλη της βρωμιάς (θυμηθείτε το Slumdog Millionaire) και του γκλάμουρ (το Bollywood είναι η μεγαλύτερη βιομηχανία κινηματογράφου στον κόσμο).

Κανείς δεν το παίρνει προσωπικά όταν οι κάτοικοι σπρώχνονται στο δρόμο για να περάσουν και να φτάσουν στον προορισμό τους.

Μετά από ένα άρθρο στο Reader’s Digest που ανακήρυξε το Μουμπάι ως την πιο αγενή πόλη στον κόσμο το 2006, ένα editorial στο Times of India, συναίνεσε επιπλήττοντας το μέρος για την συμπεριφορά «αγροίκου» που έχει, για τις τσίχλες που κολλούν στα καθίσματα και για το που φτύνουν στα πεζοδρόμια μέσα από τα εν κινήσει λεωφορεία. Όμως σε μία πόλη όπου η καθημερινή επιβίωση είναι το ζητούμενο για πολλούς από τους κατοίκους, συγχωρείται το γεγονός πως οι καλοί τρόποι χάνονται κάπου μέσα στην κίνηση…