Πολλοί βλέπουν την δέσμευση του γάμου και ως το τέλος των ευτυχισμένων μερών της ζωής τους, μιας και πλέον θα πρέπει να λαμβάνουν υπόψη όχι μόνο τις δικές τους επιθυμίες, αλλά και του/της συντρόφου τους. Κλινικές έρευνες στο παρελθόν έδειξαν ότι αυτός ο τρόπος σκέψης κυριαρχεί περισσότερο στους άνδρες και λιγότερο στις γυναίκες, οι οποίες βλέπουν τον γάμο ως την επικύρωση μιας βαθιάς συναισθηματικής σχέσης και όχι ως ψυχική δέσμευση.

Όσοι σκέφτονται με τον πρώτο τρόπο σκέψης, μάλλον κάνουν λάθος. Πλέον γίνεται ξεκάθαρο πως ένας καλός γάμος μπορεί όχι μόνο να κάνει ευτυχισμένο έναν άνθρωπο, αλλά και τον θωρακίζει απέναντι τόσο σε πολλές ψυχικές διαταραχές, όσο και απέναντι σε σωματικές ασθένειες.

Πρόσφατα, μια έρευνα του πανεπιστημίου της Καλιφόρνια ήρθε να προστεθεί σε όλες τις έρευνες που καταδεικνύουν πως ένας ισορροπημένος γάμος είναι τελικά ότι καλύτερο για την καταπολέμηση του στρες. Στην συγκεκριμένη έρευνα βρέθηκε πως όσο πιο ευτυχισμένος είναι κάποιος από τον γάμο του, τόσο πιο χαμηλά είναι τα επίπεδα της κορτιζόνης στο σώμα του, μιας ορμόνης που σχετίζεται άμεσα με το άγχος, την αύξηση της πίεσης του αίματος και του επιπέδου των σακχάρων.

Όταν το άγχος κάνει έντονη την παρουσία του για μεγάλο χρονικό διάστημα αυτό έχει ως αποτέλεσμα – εκτός βεβαίως από την ψυχική καταπόνηση του ατόμου- πολλά σωματικά προβλήματα, με χαρακτηριστικότερο το έλκος του στομάχου. Επιπλέον, μακροχρόνια υψηλά επίπεδα κορτιζόνης έχουν συσχετιστεί με σοβαρότερα προβλήματα υγείας, όπως κατάθλιψη, έλλειψης επαρκούς κοινωνικής προσαρμογής (αντικοινωνική συμπεριφορά) ή ακόμη και… καρκίνο!

Αξίζει βεβαίως να σημειωθεί πως η παραπάνω έρευνα έδειξε ότι οι γυναίκες των "ισορροπημένων γάμων” αντιμετώπιζαν το στρες τους καλύτερα σε σχέση με τους άνδρες τους, γεγονός που υπογραμμίζει ότι υπάρχουν γνωστικού τύπου διαφορές ανάμεσα στα δύο φύλα. Επομένως, σε βάθος χρόνου μπορούμε να υποθέσουμε ότι οι βιολογικές αντιδράσεις και επιπτώσεις στην υγεία των δύο φύλων θα διαφέρουν, με τις γυναίκες "καλών γάμων” να έχουν χαμηλότερα ποσοστά των προβλημάτων που προαναφέραμε, και τους άνδρες τους να ακολουθούν, αφήνοντας πίσω τους τους ελεύθερους και τα ζευγάρια "κακών γάμων”, τα οποία επιβαρύνουν την ψυχική και σωματική τους υγεία καθημερινά μέσω των κακών σχέσεών τους.

Επομένως ένας γάμος μπορεί να λειτουργήσει ως δίκοπο μαχαίρι. Εάν είναι καλός και η σχέση που έχει αναπτυχθεί ανάμεσα στους δύο συντρόφους είναι βαθιά και ουσιαστική, τότε ο γάμος τους θα αποτελέσει το καταφύγιό τους για τις δύσκολες στιγμές. Αντίθετα, αν ο γάμος είναι κακός και οι σύντροφοι δεν έχουν ουσιαστική επικοινωνία, βλέπουν ο ένας τον άλλο ανταγωνιστικά ή αν φοβούνται να δοθούν στο ταίρι τους και να δημιουργήσουν μια σχέση στοργής και κατανόησης, τότε μάλλον τα προβλήματα – ψυχικά και σωματικά- είναι σχεδόν βέβαιο πως θα τους χτυπήσουν την πόρτα.

Είναι σημαντικό να τονίσουμε πως ο γάμος δεν είναι μια ακόμη απλή κοινωνική σχέση, αλλά μια σχέση ζωής, όπου καλείσαι να συζήσεις, να αγαπήσεις και να ανοιχτείς στον σύντροφό σου θεωρώντας τον κομμάτι της ζωής σου. Θα μπορούσαμε να παρομοιάσουμε την διαφορά των απλών κοινωνικών σχέσεων και των σχέσεων μεταξύ των συντρόφων με την διαφορά μεταξύ "οικογένειας” και "γνωστών”. Είναι αναμενόμενο οι σχέσεις με την οικογένειά μας να είναι πιο ουσιαστικές από τις σχέσεις μας με τρίτα άτομα, γεγονός που τις κάνει και πιο ουσιαστικές για την ζωή μας.