Φάση: 16 του Champions League

Διαιτητής: Τσουνεΐτ Τσακίρ (Τουρκία)

Σκόρερ: 93' Α. Αγιού

Κίτρινες: 74' Ντιαβαρά - 58' Στάνκοβιτς, 60' Σάρατε, 67' Κίβου

Κόκκινη: -

Γήπεδο: Βελοντρόμ

Το live του αγώνα

Εικόνα αγώνα

Αυτήν τη φορά δεν υπήρχαν οι φίλοι της ομάδας για να φωνάζουν το όνομά του. Δεν υπήρχαν καλά-καλά φίλοι των γηπεδούχων, λόγω της ανακαίνισης του "Βελοντρόμ". Αυτό που υπήρχε, ήταν οι παίκτες του, το δημιούργημά του και κατά συνέπεια η αύρα του. Ο Ζοζέ Μουρίνιο μόλις είχε προσγειωθεί στη Μαδρίτη μετά το πολύωρο ταξίδι επιστροφής από τη Μόσχα και ανοίγοντας την τηλεόραση για να παρακολουθήσει το παιχνίδι της Ίντερ με τη Μαρσέιγ (οι παλιές αγάπες δεν ξεχνιούνται εξάλλου) σίγουρα θα μπερδεύτηκε και θα κοίταξε το ημερολόγιο τοίχου στο γραφείο του. Ξεκινώντας από τον τερματοφύλακα και παρατηρώντας ένα-ένα τα πρώτα 9 ονόματα της λίστας, θα νόμιζε πως δεν ήταν στο γραφείο του στο προπονητικό κέντρο της Ρεάλ Μαδρίτης, αλλά στο γήπεδο των "μερέγκες", εκεί όπου 1,5 χρόνο πριν είχε επιλέξει τα ίδια 9 ονόματα για να αντιμετωπίσει την Μπάγερν Μονάχου στον τελικό του Champions League. Μόνο ο Σαμουέλ Ετό και ο Ντιέγο Μιλίτο έλειπαν και ο 2ος βρισκόταν στον πάγκο των "νερατζούρι".

Ο Κλαούντιο Ρανιέρι, μετά από άπειρους πειραματισμούς, όλοι με την ίδια αποτυχημένη κατάληξη τον τελευταίο μήνα, αποφάσισε να εμπιστευτεί τον άνθρωπο με τον οποίο έχει έρθει σε αντιπαράθεση ουκ ολίγες φορές και που τον διαδέχθηκε στην Τσέλσι. Ο Ιταλός τεχνικός παρέταξε μία ομάδα σχεδόν όμοια με αυτήν που κατέκτησε τα πάντα το 2010, απέναντι σε μία Μαρσέιγ που έχοντας μείνει πίσω στη μάχη του τίτλου, προσπαθεί να διακριθεί στις 3 νοκ άουτ διοργανώσεις που συμμετέχει ακόμα. Ο Ντιντιέ Ντεσάμπ επέλεξε μία επιθετική ενδεκάδα, η οποία όμως δεν είχε την πείρα της πιο γηρασμένης βασικής σύνθεσης και της σύνθεσης με τα πιο πολλά ματς στην ιστορία του θεσμού, αυτή των "νερατζούρι".

Σε κάθε σκέψη του Ματιέ Βαλμπιενά υπήρχε η απάντηση από τον Εστέμπαν Καμπιάσο, σε κάθε προώθηση του Θέσαρ Αθπιλικουέτα υπήρχε η αλληλοκάλυψη στον Κρίστιαν Κίβου, σε κάθε κίνηση του Αντρέ Αγιού υπήρχε ο αειθαλής Χαβιέρ Σανέτι και σε κάθε ελιγμό του Μπραντάο υπήρχαν οι "Συμπληγάδες Πέτρες" Λούσιο και Βάλτερ Σάμουελ. Όλοι αυτοί με τα λαθάκια τους, που τη φετινή σεζόν πιάνουν διψήφιο αριθμό σχεδόν σε κάθε ματς, αλλά εδώ ήταν συγκρατημένα. Ως εκ τούτου, ό,τι καλό υπήρξε στο 1ο ημίχρονο, είχε ιταλικό άρωμα. Έστω και εισαγόμενο, ελέω των 11 μη Ιταλών στο βασικό σχήμα. Ο Ντιέγο Φορλάν έπαιξε εξαιρετικά στο όριο του οφσάιντ, περιμένοντας την κάθετη μπαλιά από το κέντρο, όπου οργάνωνε ο Γουέσλεϊ Σνάιντερ, σε μία από τις σπάνιες ευκαιρίες που έχει φέτος σε αυτόν το χώρο.

Εάν ο Μάουρο Σάρατε δεν ήταν επιπόλαιος στις επιλογές του και ευστοχούσε στη μοναδική πραγματικά μεγάλη ευκαιρία του 1ου ημιχρόνου, σε σουτ στο 37', η κατάσταση θα ήταν ακόμα πιο εύκολη για τους φιλοξενούμενους. Το αντίθετο βέβαια θα ίσχυε κι εάν το... σώμα του Σουλεϊμάν Ντιαβαρά δεν έστελνε την μπάλα ακριβώς δίπλα στο δοκάρι του Ζούλιο Σέζαρ, στην καλύτερη φάση των Γάλλων, στο 30'.

Το 2ο ημίχρονο άρχισε χωρίς τον Μάικον που χτύπησε στο δεξί γόνατο και ο Γιούτο Ναγκατόμο τον αντικατέστησε επάξια, μιας και ο Βραζιλιάνος δεν απέδωσε τα αναμενόμενα. Οι γηπεδούχοι μπήκαν με μεγαλύτερη όρεξη, αλλά με λιγότερες επιλογές στον αγωνιστικό χώρο, αφού οι "νερατζούρι" γνώριζαν καλά πως να αμυνθούν. Με 10 παίκτες πίσω από την μπάλα, η Ίντερ δεν άφησε κανένα περιθώριο αμφισβήτησης για το που θα καταλήξει το παιχνίδι, με αποτέλεσμα οι Φορλάν και Σνάιντερ να περιμένουν ένα διώξιμο ή ένα γέμισμα για να δράσουν στην ανοιχτή άμυνα των Μασσαλών. Ο εξαιρετικός Ντιαβαρά, όμως, με την αρωγή του Αθπιλικουέτα, έκοψαν κάθε μπάλα που κινούταν απειλητικά προς την εστία του Στιβ Μανταντά και όταν ξέφευγε κάποια, ο τερματοφύλακας των γηπεδούχων αναλάμβανε δράση.

Όταν έκαναν το ίδιο οι 2 προπονητές, ο μεν Ντεσάμπ έριξε στο ματς τον Ζορντάν Αγιού αντί του κουρασμένου και όχι αρκετά κινητικού Μπραντάο, ενώ ο Ρανιέρι τον Ζόελ Όμπι, αντί του αναποτελεσματικού Σάρατε. Τα πλάνα ήταν απολύτως ξεκάθαρα και με αυτές τις συνθέσεις, με την Ίντερ να φτάνει πιο εύκολα στην αντίπαλη περιοχή κυρίως λόγω της καθυστερημένης αναδιοργάνωσης της Μαρσέιγ. Μία καλή στιγμή του Ντέγιαν Στάνκοβιτς ήταν το αποτέλεσμα και από εκεί και πέρα η είσοδος των Ροντ Φανί και Σαρλ Καμπορέ μετέτρεψαν και τους γηπεδούχους σε μία ομάδα που αμύνεται και ψάχνει κενά στην πλάτη του αντιπάλου, με εκφραστή τον Αντρέ Αγιού.

Το παιχνίδι έγραφε 0-0 μέχρι το τέλος του, αλλά στο 93ο λεπτό η αύρα του Μουρίνιο χάθηκε. Ο Αντρέ Αγιού είχε προειδοποιήσει με 2 κεφαλιές που κατέληξαν στην αγκαλιά του Σέζαρ και μετά από δικό του σουτ ,που ο Βραζιλιάνος έστειλε κόρνερ, στέφθηκε ήρωας. Ο Γκανέζος επιθετικός σημείωσε το γκολ της "λύτρωσης" για την ομάδα του Ντεσάμπ, που "τιμώρησε" τους Ιταλούς για την απάθειά τους όσον αφορά το ματς και τον μακιαβελισμό που εν τέλει δεν είχε αποτέλεσμα.

Κλειδί

Ο Μπραντάο δεν ήταν ικανός να δυσκολέψει τους Λούσιο και Σάμουελ, που έχουν αντιμετωπίσει πολύ καλύτερους επιθετικούς. Η αλλαγή του από τον Ζορντάν Αγιού και η αντικατάστασή του στο σύστημα από τον Αντρέ Αγιού εφησύχασαν ανεξήγητα τα στόπερ των φιλοξενούμενων, που αν και δέχθηκαν προειδοποιήσεις στο τελευταίο δεκάλεπτο από τον 22χρονο εντελώς διαφορετικό επιθετικό, δεν τις άκουσαν...

MVP

Η πλάστιγγα θα μπορούσε να γείρει είτε στον Λούσιο, είτε στον Στάνκοβιτς, είτε στον Ντιαβαρά, εξαιτίας του 0-0 και των λιγοστών ευκαιριών, ωστόσο ο Αντρέ Αγιού με την επιμονή του στο τελευταίο 20λεπτο να κάνει τη ζημιά, δικαιώθηκε και το τέρμα του ίσως αποδειχθεί κομβικό στην εξέλιξη του ζευγαριού.

Αδύναμος κρίκος

Η λογική του Κλαούντιο Ρανιέρι για άμυνα δίχως επιθέσεις έμοιαζε με το τελευταίο καταφύγιο, την ώρα που πληθαίνουν οι φήμες ότι θα τον διαδεχθούν ο βοηθός του, Τζιουζέπε Μπαρέζι, με τον Λουίς Φίγκο. Για κάποιον λόγο ήθελε να κρατήσει το 0-0, μία ισοπαλία κάκιστη για μία ομάδα εκτός έδρας και το "πλήρωσε" ακριβά, αφού καταστράφηκε με μόλις μία φάση που η άμυνα δεν λειτούργησε σωστά.