Η διήγηση του Ιάσονα (1953) σηματοδοτεί την πρώτη εμφάνιση του Βασίλη Βασιλικού στη νεοελληνική πεζογραφία. 

Ο Ιάσονας του Βασιλικού είναι ένας σύνθετος ήρωας, που κινείται στο μεταίχμιο εφηβείας και ενηλικίωσης, εξάρτησης από την πατρική εξουσία και ελευθερίας, προσκόλλησης στην πατρίδα και φυγής, ασφάλειας και περιπέτειας, μοναξιάς και συντροφικότητας, πεδιάδας και βουνού, στεριάς και θάλασσας, προφορικού και γραπτού λόγου. 

Ο συγγραφέας αντλεί την έμπνευσή του από τον αρχαιοελληνικό μύθο, για να αναπτύξει έναν εντελώς προσωπικό στοχασμό πάνω στην ανθρώπινη φύση και ιδιαίτερα πάνω στη γοητευτική και ταυτόχρονα επικίνδυνη περιπέτεια της νεότητας. 

Παρουσίαση του συγγραφέα 

Ο Βασίλης Βασιλικός γεννήθηκε στην Καβάλα. Σπούδασε στη Νομική Σχολή του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, στη Δραματική Σχολή του Yale και στη Σχολή της SRT στη Νέα Υόρκη (σκηνοθεσία τηλεόρασης).
Κατά τη διάρκεια της δικτατορίας αυτοεξορίστηκε και έζησε για μεγάλο χρονικό διάστημα σε χώρες της Δυτικής Ευρώπης, κυρίως στη Γαλλία και την Ιταλία.
Διετέλεσε Αναπληρωτής Γενικός Διευθυντής της ΕΡΤ (1981-1984) και Πρέσβης εκ Προσωπικοτήτων της Ελλάδας στην UNESCO (1996-2004). Στα γράμματα εμφανίστηκε το 1949, δημοσιεύοντας τρία ποιήματά του στην εφημερίδα Μακεδονία, ενώ το 1953 εκ-δόθηκε το πρώτο βιβλίο του, η νουβέλα Η διήγηση του Ιάσονα, που έγινε δεκτή με ενθουσιασμό από την κριτική.
Το 1961 εκδόθηκε η τριλογία Το φύλλο. Το πηγάδι. Τ' αγγέλιασμα, η οποία τιμήθηκε με το Βραβείο της Ομάδας των Δώδεκα. Το 1966 δημοσίευσε το μυθιστόρημα Ζ, φανταστικό ντοκιμαντέρ ενός εγκλήματος, το οποίο, χάρη και στην κινηματογραφική δια-σκευή του από τον Κώστα Γαβρά, γνώρισε τεράστια διεθνή επιτυχία.
Άλλα σημαντικά βιβλία του: Η μυθολογία της Αμερικής (1964), Οι φωτογραφίες (1964), Γλαύκος Θρασάκης (1974), Το ημερολόγιο του Ζ (1974), Ο ιατροδικαστής (1976), Foco d’ amor: Η φλόγα της αγάπης (1979), Το τελευταίο αντίο (1979), Το ελικόπτερο (1985), Το σφράτο (1989), Κ (1992), Η μνήμη επιστρέφει με λαστιχένια πέδιλα (1999), 290 πρόσωπα (2006), Οι γάτες της Rue d’ Hauteville (2010). Σύμφωνα με τα στοιχεία του Εθνικού Κέντρου Βιβλίου (Ε.ΚΕ.ΒΙ.), είναι ο πιο πολυμεταφρασμένος Έλληνας πεζογράφος μετά τον Καζαντζάκη.
Είναι παντρεμένος με την υψίφωνο Βάσω Παπαντωνίου και έχουν μια κόρη, την Ευρυδίκη.