Η γέννηση ενός παιδιού σίγουρα είναι ένα από τα πιο χαρμόσυνα γεγονότα που μπορούν να συμβούν στη ζωή κάποιου. Τίποτα δεν συγκρίνεται με τη χαρά ενός γονιού όταν αντικρύζει για πρώτη φορά το παιδί του, ύστερα από 9 μήνες αναμονής. Οι 9 μήνες του τοκετού δεν είναι μια εύκολη περίοδος στη ζωή μιας γυναίκας. Η ευθύνη απέναντι στο παιδί και το άγχος της εγκυμοσύνης, σε συνδυασμό με την αναδιοργάνωση που λαμβάνει χώρα σε βιολογικό επίπεδο, μπορούν να αλλάξουν ριζικά τη συμπεριφορά της γυναίκας. Φυσικά η στάση της εγκύου απέναντι στο έμβρυο μπορεί να επηρεάσει και τη συμπεριφορά της απέναντι στο παιδί όταν αυτό γεννηθεί. Για παράδειγμα, μια πολύ δύσκολη και επικίνδυνη εγκυμοσύνη που έχει προκαλέσει αρκετό άγχος στη μητέρα είναι πολύ πιθανό να έχει ως αποτέλεσμα να γίνει υπερπροστατευτική απέναντι στο βρέφος.

Μία από τις μη φαρμακολογικές τεχνικές που χρησιμοποιούνται ευρέως παγκοσμίως (αυτό συμπεριλαμβάνει και την Ελλάδα φυσικά) είναι αυτή της "ψυχοπροφύλαξης” (Psychoprophylaxis). Πρόκειται για μία τεχνική με την οποία οι μέλλοντες γονείς μαθαίνουν να παίρνουν καλές αναπνοές και να έχουν μια σωστή στάση του σώματος, τόσο καθόλη τη διάρκεια της εγκυμοσύνης όσο και φυσικά κατά τον τοκετό. Φυσικά η συγκεκριμένη τεχνική στοχεύει στις μητέρες οι οποίες εκτός του ότι χαλαρώνουν, καταφέρνουν να έχουν μία φυσιολογική εγκυμοσύνη με όσο το δυνατόν λιγότερες φαρμακευτικές ουσίες, κάνοντας διπλό καλό στις ίδιες και στο παιδί τους. Ο ρόλος του πατέρα είναι κυρίως υποστηρικτικός στην εκμάθηση αυτών των τεχνικών. Ή μήπως όχι;

Μια νέα έρευνα του σουηδικού πανεπιστημίου Karolinska που είχε ως θέμα την ψυχοπραξία έδειξε ότι παρόλο που δεν φαίνεται ότι ισχύει ο ισχυρισμός πως η ψυχοπραξία βοηθάει στην μείωση των περιπτώσεων καισαρικής, ωστόσο η ψυχοπραξία έχει πολλά θετικά αποτελέσματα σε ψυχολογικό επίπεδο[1] ! Συγκεκριμένα, η έρευνα επικεντρώθηκε στα αποτελέσματα στους μέλλοντες πατέρες και έδειξε πως όσοι άνδρες παίρνουν μέρος στην εκμάθηση των τεχνικών της ψυχοπραξίας καταφέρνουν να αντιμετωπίσουν πιο αποτελεσματικά τις φοβίες τους για τον τοκετό (τοκοφοβία) και να μειώσουν τα επίπεδα άγχους τους. Με άλλα λόγια, η τεχνική αυτή δεν έχει θετικά αποτελέσματα μόνο στην ψυχολογία της μητέρας, αλλά και στην ψυχολογία του πατέρα, με ότι αυτό συνεπάγεται για το χτίσιμο των σχέσεων μεταξύ της οικογένειας.

Η τοκοφοβία είναι ίσως πιο διαδεδομένη από ότι φαντάζεστε. Παρόλο που δεν υπάρχουν πολύ συγκεκριμένα νούμερα (ο όρος "τοκοφοβία” δεν υπήρχε καν στο λεξιλόγιο πριν το 2000), υπολογίζεται ότι οι μέλλουσες γυναίκες αναπτύσουν φοβίες σχετικές με την εγκυμοσύνη σε ποσοστό 20%-78%, ενώ σε ένα ποσοστό περίπου του 13% οι φόβοι αυτοί είναι τόσο έντονοι που η γυναίκα έχει τάσεις να διακόψει την εγκυμοσύνη της[2] . Τα νούμερα για τους άνδρες αναμένεται πως κυμαίνονται σε ελαφρώς χαμηλότερα επίπεδα, λόγω του ότι δεν επηρεάζονται σε βιολογικό επίπεδο τόσο άμεσα όσο οι γυναίκες.