«Λατρεύω το µόντελινγκ, µε γοητεύουν οι εξοντωτικοί ρυθµοί του, τα φώτα, τα λαµπερά χρώµατα της πασαρέλας. Ξέρω, όµως, ότι όλα αυτά κάποια στιγµή θα τελειώσουν» λέει. «Κι εγώ σίγουρα δεν έχω σκοπό να µείνω στο ράφι!». Μα είναι δυνατόν να µείνει στο ράφι το κορίτσι µε το πιο αισθησιακό βλέµµα στο ελληνικό µόντελινγκ; Ενα κορίτσι µε ξανθά µαλλιά και θανατηφόρες αναλογίες; Και όµως, η Ειρήνη έχει τις δικές της αγωνίες και προβληµατισµούς. «Ποτέ δεν πετούσα στα σύννεφα» υποστηρίζει. «Τα φώτα, οι κάµερες, ο θαυµασµός των αντρών, οι σέξι φωτογραφίσεις κάποτε τελειώνουν» τονίζει. «Ακόµη και τώρα που βρίσκοµαι µέσα σε αυτή τη δουλειά, νιώθω ένα αίσθηµα µοναξιάς όταν γυρίζω στο σπίτι. ∆ιαβάζω εφηµερίδες, παρακολουθώ τηλεόραση, αγχώνοµαι µε την τραγική οικονοµική κατάσταση της χώρας µας» συνεχίζει. «Συζητάω µε συνοµήλικούς µου και όλοι νιώθουν την ίδια ανασφάλεια µε µένα. Εκείνο που µε ενοχλεί, όµως, περισσότερο είναι ότι δεν βλέπω πλέον γύρω µου χαµόγελα. Παρακολουθώ τους φίλους µου όταν πίνουν τον καφέ ή το ποτό τους. ∆εν υπάρχουν πια γέλια, πλάκες, µια νότα αισιοδοξίας».

Λέει ότι το µόντελινγκ παραµένει ένας χώρος σκληρός και ανταγωνιστικός και οι δουλειές πλέον είναι πολύ λίγες. «Τρέχω καθηµερινά σε αµέτρητα κάστινγκ. Πιστεύω ότι το πιο σηµαντικό σήµερα είναι να διατηρήσεις αυτά που έχεις. Κάποια χρήµατα, σίγουρα όχι πολλά, για να µπορείς να ζεις µε αξιοπρέπεια».

Τονίζει ότι δεν την ενδιαφέρει ένας πλούσιος γάµος, παρά τη δύσκολη οικονοµική συγκυρία. «∆εν ανήκω στην κατηγορία των γυναικών οι οποίες τρέχουν να βολευτούν κοντά σε έναν πλούσιο άντρα. Παραµένω συναισθηµατική και αθεράπευτα ροµαντική. Εχω περάσει πολύ δύσκολα στη ζωή µου. Είµαι παιδί χωρισµένων γονέων. Αναζητώ την πραγµατική ευτυχία. Εναν άντρα που θα µε κάνει πάνω από όλα να νιώθω ασφάλεια. Ελπίζω να τον συναντήσω κάποτε...».