Στις τελευταίες του στιγμές, ο κυρ-Μίμης λέει στη νεαρή γυναίκα του: - Μωρή, πρόσεχε! Τώρα που θα μείνεις μόνη σου, μη με απατήσεις γιατί θα το μάθω εγώ στον άλλο κόσμο. Έκανα συμφωνία με τον Χριστό, κάθε φορά που με απατάς, εγώ να κάνω μια περιστροφή γύρω από τον εαυτό μου. Έτσι θα το ξέρω.
Μετά από πολλά χρόνια, ταξιδεύει εις τόπον αναπαύσεως και η γυναίκα του κυρ-Μίμη. Στον Παράδεισο λοιπόν, αρχίζει να ψάχνει το στεφάνι της. Ρωτάει έναν Αγγελο: - Μήπως ξέρετε που είναι ο άντρας μου ο Μίμης; - Δεν ξέρω κοπελιά μου ποιον Μίμη ψάχνεις... Για δώσε μου μερικές λεπτομέρειες... - Εε... να, ξέρετε, είναι ψηλός, ξανθός, με καστανά μάτια...
- Κοπελιά μου, ξέρεις πόσους Μίμηδες έχουμε εδώ που είναι έτσι; Δεν έχεις κανένα άλλο χαρακτηριστικό να μου δώσεις; - Εεε, ξέρετε... είχε κάνει μια συμφωνία με τον Χριστό να κάνει μια περιστροφή γύρω από τον εαυτό του, κάθε φορά που θα τον απατούσα...
- Ααα! Πέστο κοπέλα μου! Τον Μίμη τον Σβούρα ψάχνεις!!!
