«Έγραφαν πως έμενα σε βίλα στην Εκάλη και ότι έπαιρνα 40.000 ευρώ τον μήνα. Είπαν ένα κάρο ψέματα» 
«Άρχισα να δουλεύω από τα δεκατρία μου. Καθάριζα γραφεία, πουλούσα κοσμήματα, έκανα την καμαριέρα. Για να σπουδάσω, πήρα δάνειο» 
«Ποτέ δεν λειτούργησα με τον νεοπλουτισμό τους. Φορούσαν παντόφλα Prada και με κορόιδευαν επειδή είχα πάει σε δύο πάρτι με το ίδιο φόρεμα» 
Υπερασπίζεται την Ελλάδα στη σουηδική τηλεόραση. Γράφει άρθρα, κάνει εκπομπές, συμμετέχει σε ντιμπέιτ και απαντάει μέσα από το προσωπικό της blog σε όλους εκείνους που επικρίνουν τη χώρα για το οικονομικό αδιέξοδο στο οποίο έχει περιέλθει. Μάλιστα, γύρισε και ένα ντοκιμαντέρ θέλοντας να δείξει ότι «οι απλοί Έλληνες δεν φταίνε σε τίποτα, αφού δεν συμμετείχαν στο "φαγοπότι”». 
Η δημοσιογράφος Αλεξάνδρα Πασχαλίδου, στην πιο αληθινή συνέντευξή της, μιλάει στην «Espresso της Κυριακής» για την άγνωστη ζωή της. Για όσους την πολέμησαν, για τα δύσκολα παιδικά χρόνια, τις άγνωστες ίντριγκες της Eurovision, την κόρη της που λατρεύει, τον γάμο που δεν έκανε και τον μεγάλο έρωτα που περιμένει. 

- Ξεκινώ με το ντοκιμαντέρ που κάνατε για την κρατική σουηδική τηλεόραση και πραγματικά συγκίνησε τόσο τους Έλληνες όσο και τους Σουηδούς. Τι σας έμεινε από αυτήν τη διαδικασία;
Μου έχει μείνει τρομερός πόνος, γιατί τα πράγματα όλο και χειροτερεύουν. Έχω επηρεάσει αρκετά την κοινή γνώμη. Γράφω άρθρα, κάνω εκπομπές, συμμετέχω σε διάφορα ντιμπέιτ, για να καταλάβουν οι πολίτες ότι είναι πολύ σοβαρά τα πράγματα και χρειάζεται να δείξουμε περισσότερη αλληλεγγύη. Νομίζω ότι η Ευρώπη έχει φοβηθεί τόσο πολύ με την κατάσταση, που ο καθένας σκέπτεται μονάχα τον εαυτό του. Δέχομαι φυσικά και πολλά αρνητικά σχόλια στο blog μου. Οι περισσότεροι είναι αρνητικοί με αυτά που συμβαίνουν. Λένε ότι οι Έλληνες θα έπρεπε να μάθουν να πληρώνουν τους φόρους τους και να μην απαιτούν να τους βοηθήσει ο κάθε Ευρωπαίος φορολογούμενος. Τα πράγματα είναι πολύ δύσκολα. Παρ’ όλο που ζω μακριά, μοιράζομαι τον πόνο και τη θλίψη που περνάει ο κάθε Ελληνας.

- Τι πιστεύουν οι Σουηδοί για την Ελλάδα;
Θα έλεγα ότι μια πλειοψηφία όχι μόνο των Σουηδών αλλά των Βορειοευρωπαίων πιστεύει ότι οι Έλληνες θα πρέπει να τα καταφέρουν μόνοι τους, ότι είμαστε ένας λαός που εδώ και δεκαετίες ζει στη διαφθορά, στα άπειρα σκάνδαλα, στη διαπλοκή και ότι εμείς φταίμε που φτάσαμε έως εδώ. Αναρωτιούνται γιατί να πληρώσουν το χρέος της Ελλάδας. Εγώ ήθελα να δείξω και μέσα από το ντοκιμαντέρ ότι οι απλοί πολίτες δεν φταίνε σε τίποτα, δεν συμμετείχαν στο «φαγοπότι» και ότι σήμερα και αυτοί πληρώνουν υψηλό κόστος γι’ αυτά που συμβαίνουν.

- Πριν από τέσσερα χρόνια μετακομίσατε ξανά στη Σουηδία, στεναχωρημένη από όσα σας συνέβησαν στην Ελλάδα. Ήταν σοκ η διαμονή σας εδώ;
Ήρθα στην Ελλάδα στους Ολυμπιακούς Αγώνες καλύπτοντας τα προγράμματα της κρατικής σουηδικής τηλεόρασης. Ήταν πολύ συγκινητική στιγμή για μένα να επιστρέψω στην πατρίδα μου. Το όνειρο του κάθε Έλληνα είναι να ζήσει εδώ. Έφυγα πολύ πληγωμένη. Έτσι είναι η ζωή. Έχει χαρές και λύπες! Η Ελλάδα πολύ εύκολα πληγώνει τα παιδιά της και αυτό το βλέπω από πολλούς Έλληνες, που είναι έτοιμοι να τα παρατήσουν όλα και να φύγουν για ένα καλύτερο αύριο. Πρόσφατα, πήρα ένα email από μια γνωστή κυρία. Έκανε τρομερή καριέρα και αυτή και ο άνδρας της στα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης. Σήμερα, ζουν και οι δύο χωρίς κανένα εισόδημα και έχουν ένα παιδάκι πέντε ετών που δεν ξέρουν πώς θα το μεγαλώσουν. Είναι μορφωμένοι άνθρωποι που ανήκαν στην αφρόκρεμα της Αθήνας. Η Ελλάδα πλήγωσε πολλούς ανθρώπους…

- Γιατί πληγωθήκατε;
Η Ελλάδα με πλήγωνε κάθε μέρα με αυτά που έβλεπα, γιατί δεν είχα ζήσει και δεν είχα εργαστεί εδώ.

«Κανονικός πόλεμος»
- Σας πολέμησαν ;
Δέχθηκα... κανονικό πόλεμο. Ήταν πάρα πολύ δύσκολες οι συνθήκες επιβίωσης, κυρίως επειδή δεν είχα επαφές, γνωριμίες, ανθρώπους να με υπερασπιστούν. Δεν είχα κανέναν, όταν ήρθα στην Αθήνα. 

- Τι εννοείτε όταν λέτε «δεν είχα κανέναν»; 
Έτρωγα τα πυρά και καθόμουν και έκλαιγα μόνη μου στο σπίτι μου τα βράδια. Εκ των υστέρων, ευχαριστώ την Ελλάδα, γιατί μου άνοιξε τα μάτια, σκληραγωγήθηκα και έμαθα να επιβιώνω σε πολύ δύσκολες καταστάσεις. Έμαθα επίσης ότι κρύβονται πάρα πολλά συμφέροντα πίσω από κάθε δράση. Μου έλεγαν δημοσιογράφοι, «επειδή δεν έχεις κολλητούς από την πιάτσα, γι’ αυτό κανείς δεν σε υπερασπίζεται». Γράφονταν διάφορα ψέματα για μένα. Εμένα σε ένα μικρό διαμέρισμα κοντά στο «Hilton», ένα δυάρι, ουσιαστικά άδειο, που δεν είχε ούτε έπιπλα, και έγραφαν ότι έμενα σε βίλα στην Εκάλη. 

- Λεγόταν πως παίρνατε τριάντα με σαράντα χιλιάδες ευρώ τον μήνα…
Και αυτά ήταν ψέματα. Είπαν ένα κάρο ψέματα. Δεν μου είχε ξανασυμβεί αυτό. Όμως, από τη στιγμή που επιβίωσα, νιώθω περήφανη.

- Υπήρχαν άνθρωποι που σας πλήγωσαν και σας πρόδωσαν ;
Φυσικά και υπήρχαν… Ένα κάρο, αλλά δεν θέλω να τους θυμάμαι καν.

- Σας προσέγγισαν όταν φύγατε για τη Σουηδία ή σας ζήτησαν έστω μια συγγνώμη;
Κοίταξε, στην Ελλάδα υπάρχει μια περίεργη κουλτούρα: προσεγγίζουν πάντοτε τους κερδισμένους και τους νικητές. Όταν ανακάλυψαν ότι έφευγα και δεν είχα κάτι να τους προσφέρω, δεν με πήραν τηλέφωνο ούτε να μου πουν καλό ταξίδι. Δεν με ενδιαφέρει, γιατί έχω μεγαλώσει πολύ φτωχά και δύσκολα. Πιστεύω επίσης ότι αργά ή γρήγορα ο καθένας, αν έχει λίγη συνείδηση, βλέπει τα λάθη του.

«Τρώγαμε μια κατσαρόλα φακές»
- Αλλάζω θέμα. Υπήρξαν δύσκολες οικονομικά στιγμές στη ζωή σας;
Φυσικά. Μεγάλωσα στο πιο φτωχό προάστιο της Σουηδίας, το Ρίνκεμπι. Η μαμά μου μεγάλωσε μόνη της τρία παιδιά. Καθάριζε γραφεία από τις έξι το πρωί κι εγώ σε ηλικία επτά ετών πήγαινα την αδελφή μου στον παιδικό σταθμό μόνη μου. Περνούσαν εβδομάδες που τρώγαμε μόνο μια κατσαρόλα φακές. Δεν είχαμε άδεια παραμονής στη Σουηδία. Δεν ξέραμε αν θα μας διώξουν ή αν θα μας κρατήσουν. Έχω περάσει πάρα πολύ δύσκολα. Άρχισα να δουλεύω από τα δεκατρία μου. Καθάριζα γραφεία, πουλούσα κοσμήματα τα Σαββατοκύριακα, δούλευα σαν καμαριέρα. Για να σπουδάσω, πήρα δάνειο από τη Σουηδική Τράπεζα, γιατί δεν υπήρχε άνθρωπος να με βοηθήσει. Έχω γράψει μάλιστα και ένα βιβλίο για όσα έζησα που λέγεται «Ξένες γειτονιές» και κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ωκεανίδα. 

- Είναι φοβερά όσα λέτε. Ουσιαστικά, κανείς δεν γνωρίζει τι μπορεί να έχει περάσει ένας άνθρωπος στη ζωή του.
Όταν ήμουν στην Ελλάδα, μου έλεγαν «μην τα λες! Δεν θέλουμε να ξέρουμε για τη φτώχεια των ανθρώπων». Ο καθένας τους φορούσε την παντόφλα Prada και με κορόιδευαν στην τηλεόραση γιατί είχα πάει με το ίδιο φόρεμα σε δύο διαφορετικά πάρτι. Γιατί δεν λειτούργησα ποτέ με τον νεοπλουτισμό που επικρατούσε. Δεν κυκλοφορούσα με Porsche Cayenne και δεν είχα Gucci γυαλιά, γιατί ξέρω ότι αυτά δεν είναι τα σημαντικά στη ζωή. Μου έλεγαν «μη λες, μωρέ, ότι ο μπαμπάς σου δεν έχει τελειώσει την Δ’ Δημοτικού»! Εγώ όμως είμαι περήφανη γι’ αυτό, που τα κατάφερα.

- Φτάσατε ποτέ στο σημείο μηδέν στην πορεία σας;
Βέβαια. Από τον πάτο ξεκίνησα. Ήρθα πέντε χρόνων στη Σουηδία και δεν είχαμε ούτε σπίτι να μείνουμε. Ξέρω πολύ καλύτερα τον πάτο απ’ ό,τι τις κορυφές. 
- Έχετε φτάσει σε απόγνωση στη ζωή σας;
Όταν γύρισα στη Σουηδία από την Ελλάδα. Δεν είχα σπίτι να μείνω, δεν είχα δουλειά, δεν είχα τίποτα. Έκανα τα πρώτα δύο ντοκιμαντέρ με πάρα πολύ λίγα χρήματα και σιγά-σιγά, επειδή ξέρω τι σημαίνει να παλεύεις, επέστρεψα. 
- Οι περισσότεροι φαντάζονταν ότι είχατε οικονομική άνεση από τα χρήματα που λάβατε στην Ελλάδα...
Με τα χρήματα που έβγαλα στην Ελλάδα βοήθησα την οικογένειά μου και ξεπλήρωσα τα δάνεια για τις σπουδές μου στις πολιτικές επιστήμες στο Πανεπιστήμιο της Στοκχόλμης.

Σεξουαλική παρενόχληση
- Αλήθεια, έχετε δεχθεί σεξουαλική παρενόχληση στην καριέρα σας;
Όχι. Μια φορά μόνον ένας διευθυντής μου είπε «την Κυριακή το βράδυ θα κάνουμε meeting» και του απάντησα ότι «εγώ δεν βγαίνω επαγγελματικά meeting Κυριακή βράδυ». Μου είπε «είσαι πολύ πουριτανή Σουηδέζα» και του ανέφερα ότι «στη Σουηδία με λένε Ελληνίδα και ήρθα στην Ελλάδα να με πούνε Σουηδέζα;». Δεν δίνω δικαίωμα.

Ρατσισμός
- Δεχτήκατε ρατσισμό;
Και στη Σουηδία και στην Ελλάδα. Στη Σουηδία ήρθαν με όπλα στο σπίτι μου, ήθελαν να με σκοτώσουν οι ναζί, επειδή είμαι περήφανη που είμαι Ελληνίδα. Μια ζωή με κυνηγάνε. Ακόμα και τώρα λένε «να φύγεις στην Ελλάδα. Δεν έχεις δουλειά εδώ». Αλλά έχω δεχθεί ρατσισμό επίσης επειδή ήμουν από την εργατική τάξη και καταγόμουν από φτωχή οικογένεια.

Γάμος, παιδί
«Δεν πίστεψα ποτέ ότι θα με σώσει ένας άνδρας»

- Αλλάζω θέμα. Πριν από λίγα χρόνια γίνατε μητέρα. Πόσο άλλαξε τη ζωή σας η κόρη σας Μελίνα;
Με έχει κάνει να παλεύω ακόμα περισσότερο για τα πιστεύω μου. Θέλω να είναι περήφανη για μένα και να της περάσω το μήνυμα ότι στη ζωή δεν παλεύουμε μόνο για τα υλικά αγαθά. 

- Αν δεν κάνω λάθος, δεν έχετε παντρευτεί.
Ποτέ δεν παντρεύτηκα. Δεν πίστεψα ποτέ ότι θα με σώσει ένας άνδρας. Εγώ έχω σώσει πολλούς άνδρες, εμένα δεν με έχει σώσει κανείς. Αλλά είχα πολύ ωραίες σχέσεις και είμαι φίλη με τους πρώην συντρόφους μου. 

- Με τον πατέρα της Μελίνας δεν είστε πια μαζί… Ήταν σοκ για σας;
Ήταν σοκ γιατί ήταν η μεγαλύτερη επιτυχία στη ζωή μου. Ήθελα να κάνω οικογένεια και να ζήσω με την κόρη μου. Τώρα, τη μοιράζομαι με έναν άνθρωπο τον οποίο εκτιμώ. Είναι αξιόλογος και καταπληκτικός μπαμπάς. Μένουμε δίπλα-δίπλα και είμαστε δύο καλοί γονείς. 

- Σας έχουν απατήσει;
Σίγουρα. 

- Τι λείπει από τη ζωή σας;
Ένας μεγάλος έρωτας.

Eurovision 2005 - 1η θέση
Το «ανφέρ» της Παπαρίζου 
- Πολλοί είχαν αναφερθεί στη σχέση σας με την Έλενα Παπαρίζου λέγοντας ότι σας είχε πληγώσει, ενώ της είχατε σταθεί στην Eurovision. Αφορμή μάλιστα ήταν ότι δεν είχε έρθει στην εκπομπή που παρουσιάζατε στο STAR, επειδή δεν είχε την αναμενόμενη τηλεθέαση.
Δεν ήταν για την τηλεθέαση. Το γεγονός ότι εξαφανίστηκε ήταν δικό της θέμα και δεν μπορεί να το συζητήσει κανένας. Δεν ξέρω αν ήταν γραμμή της ΕΡΤ ή κάτι άλλο, αλλά με κάποιον τρόπο προσπαθούσαν να με βγάλουν από τη μέση. Δηλαδή, δεν θα ξεχάσω ποτέ πως, όταν γυρίσαμε από το Κίεβο, στο αεροδρόμιο με κλείδωσαν σε ένα λεωφορείο και δεν με άφησαν να βγω έξω για να συμμετάσχω στη συνέντευξη Τύπου.

- Να θεωρήσω ότι μου κάνετε πλάκα;
Όχι, δεν κάνω καθόλου πλάκα. Ήταν ο πρόεδρος της ΕΡΤ και όλοι εκεί παρόντες. Δεν με άφησαν να βγω και μου έλεγε ο Χρήστος Δάντης «γράψ’ τους και βγες με το έτσι θέλω. Καθόσουν και έγραφες τα κείμενα των Ευρωπαίων σχολιαστών, γύρισες όλη την Ευρώπη για να υποστηρίξεις το τραγούδι και δεν θα είσαι στη συνέντευξη;». Αλλά εγώ δεν είχα μάθει με τον τσαμπουκά και με το ζόρι να μπαίνω στα πράγματα. Όταν κερδίσαμε, πήγαιναν ξαφνικά να φανούν όλοι δίπλα στην Έλενα, να κλέψουν λίγο από τη λάμψη της. Εμένα δεν με ενδιέφερε αυτό. 

- Σας στεναχώρησε η Έλενα Παπαρίζου;
Όχι, και μην προσπαθείς να βγάλεις είδηση. Δεν με στεναχώρησε, επειδή στη ζωή μου υπάρχουν πιο σημαντικά πράγματα από το να κάθομαι να σκέπτομαι ποιος μου φέρθηκε σωστά ή όχι. Κοιτάζω μπροστά.