Είναι
στην Σαχάρα ο Ομπάμα, ο Πούτιν και ο Παπανδρέου. Εκεί που περπατάνε
βλέπουν μια όαση στην οποία υπάρχει μόνο ένα μπουρδέλο (!)
Πάει πρώτα ο Ομπάμα και βγαίνει η τσατσά.
- Γεια σας, είμαι ο Ομπάμα από το U.S.A και θέλω να κάνω ένα τηλεφώνημα στην χώρα μου.
- Μα ασφαλώς κε Ομπάμα, δεν χρειάζεται να συστηθείτε, είστε πολύ γνωστός εδώ, το τηλεφώνημα στοιχίζει 10.000 δολλάρια.
- Μα καλά, 10.000 δολλάρια για ένα τηλεφώνημα...!!!!!
- Μία είναι η όαση, ένα το τηλέφωνο, εάν δεν θέλετε..... Τι να κάνει,
αναγκάζεται να δώσει τα χρήματα για να κάνει το τηλεφώνημά του.
Πάει μετά ο Πούτιν......
- Γεια σας, είμαι ο Πούτιν από την Ρωσία και θέλω να κάνω ένα τηλεφώνημα στην χώρα μου.
- Μα ασφαλώς κε Πούτιν, δεν χρειάζεται να συστηθείτε, είστε πολύ γνωστός εδώ, το τηλεφώνημα στοιχίζει 5.000 δολλάρια.
Το ακούει ο Ομπάμα και λέει με παράπονο.
- Μα καλά εμένα μου είπατε 10.000 δολλάρια.....!!!!!
- Εντάξει, Ρωσία πρώην Σοβιετική Ένωση....., οικονομική κρίση....., τι
να κάνουμε.... Τ
... Διαβάστε περισσότερα »
- Γειά σας, θέλω να αγοράσω ενα παράξενο ζώο..
- Ε, έχουμε έναν παπαγάλο που μιλάει ελληνικά, του λέει ο υπάλληλος.
- Ναι, σιγά, αυτό το έχουν όλοι.. εγώ σου λέω θέλω κάτι το παράξενο.
- Εεε, έχουμε και μια σαρανταποδαρούσα που μιλάει ελληνικά(!)
- Σοβαρά μιλας; Αυτό μάλιστα, είναι παράξενο ζώο, λεει ο τύπος, θα την πάρω.
Την αγοράζει τέλος πάντων, πάει σπίτι, την βάζει σε μια γυάλα, βάζει
νερό, φαγητό, και αλλα διάφορα και πάει και αράζει.
Σε κάποια φάση τον παίρνει τηλέφωνο ένας φίλος του και κανονίζουν να
πάνε για μπύρες.
Οπότε εκεί που ετοιμαζόταν ο τύπος, σκέφτεται να δοκιμάσει την "καινούρια
αγορά" που έκανε και γυρνάει στην σαρανταποδαρούσα και της λέει:
- Θα πάω για μπύρες, θα 'ρθεις;;; Τίποτα η σαρανταποδαρούσα.
Μετά απο λίγο, ξανά:
- Θα πάω για μπύρες, θα 'ρθεις;;; Ξανά, τίποτα η σαρανταποδαρούσα.
Περνάει λίγη ώρα ακόμα, και της ξαναλέει:
- Θα πάω για μπύρες, θα 'ρθεις;;; Ξανά, τίποτα η σαρανταποδαρούσα. ... Διαβάστε περισσότερα »
Είναι αλήθεια
ότι έρωτας είναι τυφλός και που και που σας κάνει
να ενεργείτε παράλογα; Ή η αγάπη και ο έρωτας σας αναγκάζουν να
κοιτάξετε βαθύτερα στο εσωτερικό ενός ατόμου που σας κάνει να περνάτε
καλά και ευχάριστα; Ή μήπως εδώ η αγάπη δεν είναι η περίπτωση; Είναι
άραγε το θαύμα της αγάπης και του έρωτα αποτυπωμένο στις παρακάτω
φωτογραφίες ή.... το μικρό σκανδαλιάρικο αγγελάκι του έρωτα μυρίστηκε
κάποιο κέρδος και τους το ψυθίρισε; Η απόφαση δική σας...
Η Ήβη Αδάμου μεταμορφώνεται για το νέο της video clip!
Σε ένα πιο μυστήριο κόσμο, παραμυθένιο θα έλεγε κανείς, μεταφέρεται η Ήβη Αδάμου και τραγουδά "La La Love". Το νέο video clip του τραγουδιού-συμμετοχή της Κύπρου στη Eurovision 2012, μπορούμε να πούμε ότι έρχεται σε αντίθεση με το χαρμόσυνο κλίμα του κομματιού, αφού η εικόνα εκπέμπει περισσότερο μυστήριο. Αρκετά πρωτότυπο το clip και περιμένουμε τις αντιδράσεις από το Ευρωπαϊκό κοινό!
Το νέο video clip του So Tiri είναι επιτέλους εδώ!
Το ''φαινόμενο'' So Tiri επέστρεψε πριν λίγο καιρό με ένα ακόμη τραγούδι το ''Θα σου πάρω μπακλαβά'' και συνεχίζει να γνωρίζει όλο και μεγαλύτερη επιτυχία.
Με στίχους που σου προκαλούν άφθονο γέλιο και χρησιμοποιώντας μουσική που είναι ήδη γνώριμη στα αυτιά των περισσοτέρων ο So Tiri φαίνεται να 'χει βρει τη συνταγή της επιτυχίας. Μετά τα ''Φέτα και ψωμί'', ''Αυγολέμονο'' και ''Είμαι στην Ελλάδα'' οπτικοιποιεί και το ''Θα σου πάρω μπακλαβά'' με έξυπνο concept και όμορφες εικόνες.
Με το φόβο πως αν κλάψει μπορεί και να πεθάνει, ζει μία νεαρή γυναίκα στη Βρετανία, καθώς είναι αλλεργική στο… νερό. Η Κέιτι Ντελ από την Ουαλία πάσχει από «aquagenic urticaria», μια κατάσταση τόσο σπάνια που καταγράφεται σε μόλις 35 ανθρώπους σε όλο τον κόσμο. Δεν μπορεί ούτε να κλάψει επειδή τα δάκρυά της τής προκαλούν πόνο. Όσο για τα… αφρόλουτρα σε γεμάτη μπανιέρα, ούτε λόγος καθώς της προκαλούν φλεγμονή σαν έγκαυμα. Η 27χρονη αναγκάστηκε να εγκαταλείψει και τη δουλειά της ως δασκάλα χορού επειδή ο ιδρώτας προκαλούσε αλλεργική αντίδραση στο δέρμα της. Η κατάσταση της επιδεινώνεται κι αυτό τη βασανίζει. «Μερικές φορές νιώθω σαν φυλακισμένος μέσα στο ίδιο μου το σπίτι. Υπάρχουν μέρες που θέλω να χωθώ στο κρεβάτι μου και να κλάψω αλλά δεν μπορώ», λέει.
Κάποιος είπε πως η ασθένεια μου μπορεί να με σκοτώσει αλλά δεν υέλων να ξέρω τίποτα για το προσδόκιμο ζωής. Μέχρι να βρεθεί θεραπεία θα ζω με αυτό, παίρνω την κάθε μέρα όπως έρχεται». Τα συμπτώματά της άρχισαν στα 16 της, όταν έβγαλε τις αμυγδαλές της. Οι γιατροί υποπτεύονται πως η πενικιλίνη που της χορηγήθηκε ενδεχομένως να απορρύθμισε υα τα επίπεδα ισταμίνης στο σώμα της. Ο 32χρονος σύζυγός της Άντι εγκατέλειψε επίσης τη δουλειά του για να την προσέχει. «Οι άνθρωποι δεν καταλαβαίνουν την κατάστασή μου και με κοιτούν παράξενα όταν τους λέω πως δεν μπορώ να πλυθώ. Πρέπει το μπάνιο μου να διαρκεί δύο λεπτά και ο Άντι μου λούζει τα μαλλιά», λέει η Κέιτι. Μέχρι στιγμή
... Διαβάστε περισσότερα »
Το «παρών» στο Αθλητικό Κέντρο του Ολυμπιακού στου Ρέντη έδωσαν
πολλοί φίλαθλοι των «ερυθρόλευκων» θέλοντας να «ντοπάρουν» ψυχολογικά
τους παίκτες του Ερνέστο Βαλβέρδε ενόψει του ντέρμπι με τον Παναθηναϊκό.
Συγκεκριμένα, αρκετά λεπτά πριν την έναρξη της απογευματινής
προπόνησης – είχε προγραμματιστεί να ξεκινήσει στις 19:00 – αρκετοί
οπαδοί του Ολυμπιακού
βρέθηκαν έξω από το προπονητικό κέντρο της ομάδας του Πειραιά, θέλοντας
με τον τρόπο τους να στηρίξουν τους ποδοσφαιριστές ενόψει του αυριανού
μεγάλου ντέρμπι.
Βέβαια, οι φίλαθλοι των «ερυθρόλευκων» δεν έδωσαν το «παρών» στις
εξέδρες του προπονητικού κέντρου, καθώς η προπόνηση δεν ήταν «ανοικτή»
για τους οπαδούς, ωστόσο με συνθήματα ζήτησαν επιτακτικά τη νίκη επί των
«πράσινων» και την κατάκτηση του πρωταθ
... Διαβάστε περισσότερα »
Κάποτε ονειρεύτηκα ότι ήμουν μια πεταλούδα. Όταν ξύπνησα, δεν ήξερα εάν ήμουν πράγματι ένας άνθρωπος που ονειρεύτηκε πως ήταν πεταλούδα, ή μια πεταλούδα που ονειρεύεται πως είναι άνθρωπος... Τι είναι τα όνειρα; Αυτός ο παράξενος κόσμος που υπάρχει παράλληλα με τον δικό μας, μέσα και έξω από αυτόν την ίδια στιγμή; Ένας κόσμος μήπως, που είναι ίδιος κι απαράλλαχτος με αυτόν της εγρήγορσης, με μόνη διαφορά το «μάτι» της συνείδησης που κάνει τον έναν κόσμο πραγματικό και τον άλλο φανταστικό;
Οι άνθρωποι από την αρχαιότητα είχαν διάφορες πεποιθήσεις σχετικά με τον ονειρικό κόσμο και τη σπουδαιότητα του. Σήμερα οι επιστήμονες που ερευνούν τα μυστικά του εγκεφάλου, πιστεύουν πως έχουν φτάσει ακόμα πιο κοντά στο αίνιγμα των ονείρων.
Τα όνειρα είναι νοητικές και συναισθηματικές εκφράσεις, που προβάλλονται στην οθόνη του νου μας την ώρα που κοιμόμαστε. Ονειρευόμαστε περίπου μία με δύο ώρες κάθε βράδυ. Μπορεί να έχουμε 4 με 7 όνειρα κατά τη διάρκεια του ύπνου μας. Κάθε άνθρωπος ονειρεύεται, αλλά δε θυμούνται όλοι τα όνειρά τους. Τα όνειρα είναι έγχρωμα και συχνά εμπλέκουν όλες τις αισθήσεις μας δίνοντας μας εντυπώσεις από οσμές, ήχους, εικόνες, γεύσεις και πράγματα που αγγίζουμε. Κάποιες φορές βλέπουμε συχνά το ίδιο όνειρο ξανά και ξανά, άλλες φορές έχουμε την αίσθηση πως κάποιο όνειρο το έχουμε ξαναδεί, χωρίς όμως να μπορούμε να θυμηθούμε εάν όντως συνέβη αυτό και κάποιες φορές μπορεί να ονειρευτούμε άγνωστες περιοχές και καταστάσεις, που μας φαίνονται
... Διαβάστε περισσότερα »
Ναι,το ξέρω,τον τελευταίο καιρό έχω χαθεί από το blog,και το δικό μου και των φίλων.
Και νομίζω πως πρέπει να απολογηθώ γι αυτό..
Δεν έγινε από αδιαφορία ή βαρεμάρα όμως,το αντίθετο μάλιστα..
Σήμερα λοιπόν ένιωσα την ανάγκη να σας μιλήσω για όσα έχουν συμβεί.
Και κυρίως για κάτι μοναδικό,την επιστροφή στη ζωή μου ενός πραγματικά ξεχωριστού ανθρώπου.
Εδώ και κάποιο καιρό λοιπόν,συνέβη κάτι που σε μια στιγμή με έκανε τόσο ευτυχισμένο,όσο δεν πίστευα οτι γίνεται.
Σε μια στιγμή ο χρόνος πάγωσε.
Εκείνη που πάντα αναζητούσα ήταν εδώ..Δίπλα μου..
Όχι,δεν τη γνώρισα χθες,την ξέρω ήδη πάρα πάρα πολλά χρόνια..
Και πάντα τη θαύμαζα όσο και την εκτιμούσα,πάντα νοιαζόμουν γι αυτή,
το ίδιο έκανε κι εκείνη,
αλλά ποτέ δεν είχα την ευκαιρία να τη γνωρίσω πραγματικά,όπως τώρα,να τη ζώ στην καθημερινότητά μου,να κάνω παρέα μαζί της…
Και να που τώρα,μετά από πολλά χρόνια,είχα επιτέλους αυτή την ευκαιρία..
Να σε γνωρίσω πραγματικά..
Ξέρω οτι ποτέ δε θα βρώ τα κατάλληλα λόγια για να σου περιγράψω ακριβώς πόσο ευτυχισμένος νιώθω,όχι μόνο τώρα,αλλά από την πρώτη στιγμή,από την πρώτη στιγμή που ξαναμιλήσαμε,που αρχίσαμε να κάνουμε παρέα,που άρχισα να σε ζώ.
Στο πρόσωπο της γυναίκας αντικατοπτρίζεται η μάνα, η γυναίκα, η αδερφή, η φίλη. Σε όλες, ότι χρώμα επιδερμίδας και αν έχουν, όποιο θεό και αν κοιτούν και ζητούν συγνώμη, όποιο χώμα και αν πατούν αξίζει ο ίδιος σεβασμός και το δικαίωμα στην αξιοπρέπεια.Θα μου πεις κάθε μέρα δεν πρέπει να τις σεβόμαστε; Μα φυσικά. Όπως και όλους τους ανθρώπους. Η παγκόσμια ημέρα της γυναίκας είναι περισσότερο μια αφιέρωση, μια υπενθύμιση, μια ανταμοιβή, για τα όσα προσφέρουν οι γυναίκες στην καθημερινότητα και το σύνολο της ζωής.
Η καθιέρωση της σημερινής μέρας έχει τις ρίζες της στο φεμινιστικό κίνημα και στην ημέρα που οι γυναίκες βρήκαν το θάρρος και διεκδίκησαν ίσα δικαιώματα με τους άνδρες. Αν με ρωτάτε κάπου στην πορεία αυτή η διεκδίκηση έχει παρεξηγηθεί αλλά ευελπιστώ πως κάποια στιγμή οι γυναίκες θα καταλάβουν την ουσία.
Είθισται τη μέρα αυτή γυναικείες παρέες να βγαίνουν έξω και να γιορτάζουν την ημέρα. Τους αξίζει για τα όσα προσπαθούν και καταφέρνουν στον καθημερινό τους αγώνα με την ζωή. Όμως το νόημα της ημέρας για μένα είναι πιο βαθύ. Θα σταθώ στο τι νομίζω πως πρέπει να γίνει… γιατί κάπου στην εξέ
... Διαβάστε περισσότερα »
Μία σπάνια καρδιακή ασθένεια οδήγησε τους γιατρούς στην απαγόρευση ακόμα και του γέλιου σε ένα 7χρονο παιδί, καθώς θα μπορούσε να προκαλέσει καρδιακό επεισόδιο!
Αναλυτικότερα, ο καρδιακός παλμός του αγοριού είναι τόσο υψηλός που σχεδόν οποιοδήποτε ερέθισμα είναι ικανό να δημιουργήσει πρόβλημα. Για το λόγο αυτό, τα παιχνίδια, ο αθλητισμός, το γέλιο και γενικά όσες δραστηριότητες προκαλούν ενθουσιασμό και αύξηση των χτύπων της καρδιάς είναι απαγορευμένες.
Δευτέρα σήμερα, μια μελαγχολική ημέρα. Η εβδομάδα χωρίς διάθεση, σε αντίθεση με εμένα που αν και έχω εξεταστική, τενοντίτιδα και συνεχόμενα διαγωνίσματα στα κινέζικα, προσπαθώ να βρίσκω κάθε τόσο ένα λόγο να χαμογελώ. Η ζωή δείχνει τόσο γκρίζα όταν δεν την φωτίζουν χαμόγελα.
Η ώρα ήταν οκτώ, είχαμε δεν είχαμε επιβιβαστεί μισή ώρα μέσα στο κτελ και ήδη όλοι είχαν κοιμηθεί. Επικρατούσε απόλυτη ηρεμία και μπορούσες να ακούσεις πολύ καθαρά την βροχή να πέφτει πάνω στον "ουρανό” του λεωφορείου. Ο τρόπος που οι σταγόνες κυλούσαν στα τζάμια σε υπνώτιζε και σε αιχμαλώτιζε στην ανάγκη σου να κλείσεις τα μάτια σου και να αποκοιμηθείς. Ήξερα πως δεν έπρεπε να χάσω αυτή την μάχη με τον Μορφέα, γιατί αν υπέκυπτα και άφηνα τα μάτια μου να κλείσουν τότε δεν υπήρχε καμία περίπτωση να γράψω στο μάθημα (άσε που φοβάμαι να κοιμηθώ μέσα στο κτελ ).
Κάθισα λοιπόν αναπαυτικά και απολάμβανα το τοπίο που ξεδιπλώνονταν στα δεξιά μου ενώ χανόμουν στις μουσικές μελωδίες του mp3 μου. Δεν ήθελα να σκεφτώ το μάθημα γιατί ήξερα πως θα αγχωθώ, ήθελα να σκεφτώ κάτι όμορφο, χαλαρωτικό.
Σκεφτόμουν λοιπόν διάφορους προορισμούς που θέλω να επισκεφτώ με την παρέα μου. Την όμορφη Σκωτία που για μένα αποτελεί όνειρο ζω
... Διαβάστε περισσότερα »
O Χρόνος λένε είναι γιατρός. Εγώ δεν το πιστεύω. Ο Χρόνος βοηθά τον πόνο να ξεθωριάσει μα αν εσύ δεν θες να πας παρακάτω, ο Χρόνος δεν μπορεί να σε τραβήξει. Τίποτα δεν γιατρεύει, απλά με τον καιρό η πληγή σταματά να πονάει. Κάθε όμως που ο καιρός αλλάζει νιώθεις ένα μικρό πόνο και αναγκάζεσαι να κοιτάξεις το σημάδι που έχει μείνει εκεί, αποτύπωμα του λάθους σου.
Λάθη. Μεγάλο κεφάλαιο τα λάθη και αναπόσπαστο κεφάλαιο από το βιβλίο της ζωής του κάθε ανθρώπου. Όλοι κάνουμε λάθη, αυτό που αλλάζει από άνθρωπο σε άνθρωπο είναι το πως τα διαχειριζόμαστε και το αν τελικά μαθαίνουμε από αυτά.
Μαθαίνουμε άραγε; Δεν ξέρω, πάντως είναι σύνηθες μετά από κάποιο σοβαρό λάθος να αλλάζουμε έστω και προσωρινά στάση και οπτική. Δεν είμαι όμως σίγουρη αν αυτό οφείλεται στο ηθικό δίδαγμα ή σε μια φυσική ανάγκη του ανθρώπου να προσαρμόζεται στις καταστάσεις.
Κι αυτές οι καταστάσεις, αλλάζουν, διαφοροποιούνται, εναλλάσσονται, ζώντας σε ένα δικό τους αρρωστημένο, τρελό ρυθμό που αν θες να μάθεις να μουρμουρίζεις πρέπει να έχεις δύναμη και θέληση, μα και πάλι τίποτα δεν είναι σίγουρο. Ότι και αν κάνεις μην προσπαθήσεις να χειραγωγήσεις τις καταστάσεις, με τα παιχνίδια της Μοίρας κανείς δεν παίζει.
... Διαβάστε περισσότερα »
Αν ανήκετε στους βιβλιόφιλους που σας αρέσει να διαβάζετε δεύτερη φορά τα αγαπημένη σας βιβλία, είχατε δίκιο και το κάνατε.
Πλέον αποδείχθηκε και από επιστήμονες ότι η δεύτερη ανάγνωση ενός βιβλίου αποτελεί μια τελείως διαφορετική εμπειρία, μιας και συνδέει και συναισθηματικά τον αναγνώστη με το βιβλίο.
Σύμφωνα με την Cristel Antonia Russell του American University, η δεύτερη ανάγνωση βοηθά να «απολαμβάνουμε» τη συναισθηματική φόρτιση του κάθε βιβλίου, μιας και την πρώτη ανάγνωση συνηθίζουμε να εστιάζουμε στην πλοκή και τους χαρακτήρες. Και κάπως έτσι μπορείτε να συνεχίσετε να διαβάζετε ξανά και ξανά τα αγαπημένα σας βιβλία, ανακαλύπτοντας νέα σημεία που δεν είχατε προσέξει στις προηγούμενες αναγνώσεις.
Ένα περίεργο εθισμό έχει μια έφηβη από την California, μιας και τρώει ό,τι πλαστικό βρεθεί μπροστά της!
Από το μπουκαλάκι το νερό, μέχρι το τηλεκοντρόλ(!), λέει πως της αρέσει η αίσθηση όταν το μασάει, τρώγοντάς το τα τελευταία 11 χρόνια. Τη μέρα τρώει 15 κομμάτια πλαστικού ανα μέσο όρο, ενώ τη βοηθάει το γεγονός ότι δουλεύει σε εστιατόριο, βρίσκοντας εκεί την…τροφή της.
Έκπληκτοι έμειναν οι αστυνομικοί στην Ταϊλάνδη, όταν συνέλαβαν κάποιον για παραβίαση κτιρίου, αλλά τελικά ανακάλυψαν άλλο…
Βρήκαν στο αμάξι του 1000 γυναικεία εσώρουχα και στο σπίτι άλλα 10.000, με τον 48χρονο να παραδέχεται πως του αρέσει να τα…μυρίζει. Συλλέγει γυναικεία εσώρουχα από τα 18 του και θέλει να τα μυρίζει ακόμα και στο αμάξι.
Ο 55χρονος Everard Cunion από το Dorset του Ηνωμένου Βασιλείου υπήρξε άτυχος στον έρωτα, αφού είχε κάνει μόνο μία αποτυχημένη σχέση με πραγματική γυναίκα στα μέσα της δεκαετίας του ’90.
Τελικά το 2000 αγόρασε την Rebecca, την πρώτη του… τεχνητή γυναίκα, ενώ το 2004 αποφάσισε να πάρει και μια δεύτερη κούκλα. Πλέον ζει με πάνω από 12 «γυναίκες», με αποκορύφωμα το 2008 που αποφάσισε να επισημοποιήσει τη σχέση του με την αγαπημένη του Caroline, μια πλαστική νύφη.
Ομολογουμένως η συνεργασία της Nayer και του Pitbull τους βγήκε σε καλό και έτσι μετά το "Suavemente" συνεργάζονται ξανά και μας παρουσιάζουν το νέο τους κομμάτι που φέρει τον τίτλο "Name of love".
Με το sexy video clip και τον ρυθμό που απογειώνει την διάθεση, σκοπός τους μάλλον είναι να σαρώσουν και πάλι τα charts. Τι λέτε θα τα καταφέρουν; Ρίξτε, λοιπόν, μια ματιά και νομίζω ότι δεν θα ξεκολλήσετε από το τραγούδι αυτό!
Στη θέληση δεν υπάρχει όριο ηλικίας και το απέδειξε ο James Henry, ο οποίος έμαθε να γράφει και να διαβάζει στα 91 του χρόνια!
Όλη του τη ζωή ήταν ψαράς και δεν είχε καταφέρει να μάθει να διαβάζει και να γράφει, έχοντας πρόβλημα ακόμα και στα μενού των εστιατορίων. Στα 91 του χρόνια, όταν είχε χάσει πια και τη γυναίκα του, αποφάσισε να κάνει αυτό που δεν είχε κάνει χρόνια. Με τη βοήθεια εθελοντών από την πόλη του τα κατάφερε, φτάνοντας στα 98 του χρόνια να γράφει και βιβλίο, το οποίο εξιστορεί τις περιπέτειές του ως ναυτικός.
κυκλοφορεί μέσα στους επόμενους μήνες το νέο του προσωπικό album, αλλά και ένα ακόμα...βιβλίο! Μα τόσο πολύ μεγάλωσε ο Justin Bieber; Αυτή και άλλες πολλές ερωτήσεις θα συνοδεύσουν την κυκλοφορία του βιβλίου- photo-album με τίτλο"Justin Bieber: Just Getting Started" που διαδέχεται το πρώτο του, με τίτλο "Justin Bieber: First Step 2 Forever: My Story".
Στο νέο του βιβλίο, θα παρουσιάζονται στιγμές από την ζωή του Justin Bieber κατά την διάρκεια της τελευταίας του περιοδείας σε μια σειρά σπάνιων φωτογραφιών. Δηλαδή ίσως αργήσει τελικά να γράψει το δικό του λογοτεχνικό "έπος", ή την βιογραφία του ο Biebs, αν και δεν το υποσχόμαστε ότι δεν θα του ζητηθεί να το κάνει όταν θα έχει κλείσει τα 20! Σίγουρα πάντως το νέο του album θα έχει περισσότερο ενδιαφέρον με τόσες δυνατές συμμετοχές!
O Σταύρος Ποταμίτης ( Stevie R ) επιστρέφει δυναμικά με την νέα μαγική δουλειά "The Way i Drive". Σε ένα τελείως διαφορετικό remake του soundtrack της ταινίας drive που το μόνο σίγουρο θα σας καθηλώσει ! και θα σας μαγέψει με το πρώτο και όλας άκουσμα !
Σε μια τελείως νέα και διαφορετική μουσική ενορχήστρωση ο Stevie R σας παρουσιάζει την δική του έκδοση του "Nightcall" !
Μετά από μαι σειρά συνεργασιών όπως sutra sounds , Aquasound miami , Balkan Connection South America , Entrainment Dubai, ο Stevie R, δισκογραφείται το πρώτο single της εταιρίας "MANGALI" !
Ο Κέβιν Μιραλάς τόνισε πως είναι τιμή του να φοράει την φανέλα
του Ολυμπιακού, με δηλώσεις του στην επίσημη ιστοσελίδα της FIFA, η
οποία κάνει εκτενές αφιέρωμα στον Βέλγο επιθετικό των «ερυθρόλευκων».
Ο καθε ανθρωπος κρυβει μια πονεμενη ιστορια... Λοιπον εγω δεν ξερω απο που να αρχισω!!! Ειμαι μολις 22 ετων και πολλοι λενε "σιγα τι μπορει να ζησει μια 22αρα?". Κι ομως, πολλα, παρα πολλα μπορει να ζησει, καταστασεις που οδηγουν στην τρελα...
Γεννηθηκα σε μια οχι τοσο πλουσια οικογενεια, ομως παντα ειχαμε τα απαραιτητα και δεν εχω παραπονο για αυτο. Ποτε δεν ημουν φιλοδοξη.. Ενα μονο μου ελειπε μπορω να πω και το ζητουσα απεγνωσμενα.... Την αγαπη και την ζεστασια, κανεις ομως δεν με καταλαβαινε ποτε... Παντα εγω εβγαινα η κακια γιατι παντα ελεγα αυτο που σκεφτομουν και ολοι νευριαζαν γιατι παντα την αληθεια καταμουτρα τους ελεγα..
Ολα ξεκινησαν οταν ημουν γυρω στα 5-6 ετων... Οι γονεις μου ξαφνικα αρχισαν να μαλωνουν και ο πατερας μου αρχισε να γρονθοκοπει την μητερα μου, εγω τοτε 5-6 ετων και ο αδερφος μου 3-4 ο οποιος δεν θυμαται τιποτα απο αυτα... Αυτο εγινε πια συνηθεια, καθε μερα σχεδον επικρατουσε πανικος στο σπιτι.. Ο πατερας μου εχει μαλωσει γενικα με ολο το σοι της μανας μου, τι ξυλο, τι αστυνομιες... Ρεζιλικια παντου. Ακομα και στις γειτονιες που μεναμε, μετακομιζαμε συχνα βλεπετ
... Διαβάστε περισσότερα »
Όταν ήμουν στην ηλικία των 15 χρονών πίστευα και εγώ, όπως και τα περισσότερα κορίτσια, ότι θα γνώριζα τον πρίγκιπα με το άσπρο άλογο που θα με έκανε ευτυχισμένη και θα είμαστε μαζί για πάντα. Έτσι ξαφνικά μπήκε στην ζωή μου ο Σ. με τον οποίο έκανα σχέση 3 χρόνια. Ένιωθα λες και πετούσα στα σύννεφα και με έκανε να νιώθω μοναδική. Καθε μερα για να βγαινω μαζι του επρεπε να λεω ψεματα στους γονεις μου οτι παω σε μια φιλη μου, παραμελουσα τα μαθηματα μου, ακομα και τις φιλες μου... Όλα αυτά κράτησαν μόνο 1 χρόνια, τα άλλα 2 χρόνια ήταν τα χειρότερα της ζωής μου. Έπαψε να μου στέλνει λουλούδια, τα μυνηματα και τηλεφωνα ολο ενα και λιγοστευαν, σταμάτησε να μου λέει πόσο πολύ με αγαπούσε, τα ερωτόλογα έγιναν βρισιές.. Εγώ ζούσα στον δικό μου λαβύρινθο προσπαθώντας να ανακαλύψω τι πήγε λάθος. Γιατί ο πρίγκιπας που αγαπούσα τόσο μεταλλάχτηκε σε ένα τέρας. Έβαλα όλες τις δυνάμεις μου και τελικά τον άφησα. Νιώθω όμως πιο δυνατή τώρα, αργησα αλλα γνωρισα την πραγματικη αγαπη και είμαι πραγματικά ευτυχισμένη!
καθώς στέκονται πάνω σε έναν βράχο στα βουνά της Νορβηγίας, στην περιοχή Kjeragbolten...
ο οποίος έχει «σφηνώσει» ανάμεσα σε δύο άλλους μεγαλύτερους βράχους!
Παρόλο που ο συγκεκριμένος βράχος μάλλον δεν πρόκειται να… αποκολληθεί, ένας δυνατός άνεμος ή ένα στραβοπάτημα θα μπορούσε να αποβεί μοιραίο για αυτούς, καθώς από κάτω τους βρίσκεται ένας γκρεμός 1.000 μέτρων!
Η ζωή είναι σαν ένα πιάνο. Τα λευκα πλήκτρα είναι ευτυχισμένες στιγμές και τα μαύρα πλήκτρα είναι λυπηρες στιγμές. Αλλά να θυμάστε είναι και τα δύο πλήκτρα, έπαιξαν μαζί για να δώσουν μια γλυκιά μουσική...
Κάποτε μου πες λυπάμαι πρέπει να χωρίσουμε μα σ' αγαπώ. Σε άφησα να φύγεις μα πήρες μαζί σου τη καρδιά μου. Μια κρύα βραδιά με κοίταξες στα μάτια μου πες σ' αγαπώ, σε πίστεψα και γεμάτη χαρά σου αφέθηκα, όμως πρώτου χαρώ μου πες πρέπει να φύγω. Ξαναγύρισες και μου πες δε μπορώ μακριά σου, σε συνχώρεσα και ξεκινήσαμε απ' την αρχή. Ένα βράδυ μου λες καλύτερα να μείνουμε φίλοι, πόνεσα δάκρυσα μα δε γινόταν να σου χαλάσω το χατήρι. Όταν με αντίκρισες τυχαία στο δρόμο μου είπες δε μπορώ να σε ξεχάσω, έκλεισα τα μάτια και είπα ακόμη μια προσπάθεια, όταν, τα χείλη σου μου είπαν πάνω από όλα το συμφέρον. Μετά από ένα χρόνο έψαξες με βρήκες και μου πες σ' αγαπώ. Μα τώρα ήρθε η δική μου ώρα να μιλήσω "λυπάμαι, σ' αγαπώ, καλύτερα να μείνουμε φίλοι, μα πάνω από όλα το συμφερον."
Ποτέ στη ζωή μου, δεν είχα φαναστεί ότι θα μπορούσα να αγαπήσω τόσο πολύ έναν άνθρωπο. Δεν ήταν η πρώτη ματιά, αλλά ένα εκατομμύριο μικρές λεπτομέρειες, που έκαναν το κάθε δευτερόλεπτο μαζί σου ξεχωριστό.
Πολλές φορές γελάσαμε, κλάψαμε, θυμώσαμε, αλλάξαμε. Από τότε που η αγάπη μας δυνάμωσε και δεν ήταν κάτι το συνηθισμένο αλλά κάτι το διαφορετικό, κάτι το αλλιώτικο. Σου πρόσφερα απλόχερα την αγάπη μου, μοιράστηκα μαζί σου, τις σκέψεις μου και τα προβλήματα μου και δε δίστασα να σου εκφράσω τα συναισθήματα μου.
Εσύ, τους έδωσες αξία και μου έδειξες πόσο ωραία μπορεί να είναι η ζωή. Περάσαμε από πολλές δοκιμασίες και στεναχώριες όμως η αγάπη μας άντεξε! Μαζί σου έμαθα να εκτιμώ αυτό που έχω. Τώρα πια ξέρω, μια αγκαλιά κι ένα χαμόγελο, είναι αρκετά να με κάνουν να νιώσω υπέροχα, μοναδικά!
Κι αν ποτέ οι καιροί αλλάξουν, αν ποτέ συμβεί κάτι ανάμεσά μας, θα μας μείνουν οι αναμνήσεις. Σε αγαπώ με όλη την έννοια της λέξης. Σε έχω ανά
... Διαβάστε περισσότερα »
Mια φορά κι ένα καιρό σε μια μεγάλη σκοτεινή σπηλιά, στη κορυφή του πιο ψηλού βράχου, ζούσε μόνο κι έρημο, ένα μικρό κερί.Ένα κερί σβηστό, που μέτραγε τις μέρες της ύπαρξής του.
«Μα τι κάνω εγώ εδώ μόνο μου» αναρωτιόταν. «Έτσι σβηστό που είμαι, πόσο πολύ κρυώνω! Πόσο πολύ φοβάμαι και πόσο άχρηστο νιώθω. Μια σκοτεινή κουκίδα μέσα σε τούτη τη σπηλιά». Κι ο χρόνος περνούσε και το κερί μετρούσε τις μέρες της ανούσιας, σκοτεινής ζωής του.. Μια μέρα, άνεμος δυνατός φύσηξε έξω από τη σπηλιά και στο πέρασμά του παράσερνε ό,τι μικρό κι αδύναμο υπήρχε. Φτερά από πουλιά που είχαν την φωλιά τους στην βάση του βράχου, ξερά φύλλα και κλαδιά, σπόρους από λουλούδια εξωτικά κι ένα... σπίρτο, ένα τόσο δα μικρό σπίρτο, ψηλόλιγνο και γυαλιστερό, με κόκκινο, αστραφτερό καπέλο, στο μικρό του κεφάλι! Με το δεύτερο φούυυυυυυυ του άνεμου, το σπίρτο απογειώθηκε και με δύναμη παρασύρθηκε μέσα στη σκοτεινή σπηλιά. Έπεσε με δύναμη κάτω στο τραχύ έδ
... Διαβάστε περισσότερα »
Η ανάγκη είναι το να χρειάζεσαι κάτι. Η απαίτηση είναι το να αναζητάς αυτό το κάτι με όποιον τρόπο. Η απαίτηση οδηγεί πολλές φορές στην ικανοποίηση της ανάγκης. Ακόμα κι όταν η ανάγκη ικανοποιηθεί η απαίτηση μένει. Αυτό είναι η επιθυμία, το όνειρο και ο πόθος. Η διαρκής απαίτηση ικανοποίησης μιας ανάγκης η οποία έχει ήδη ικανοποιηθεί. Στόχος της επιθυμίας δεν είναι η εκπλήρωση μιας ανάγκης αλλά η επανάληψη δημιουργίας του κενού. Ενός κενού απελπισίας που καθρεφτίζεται πάντα σε ένα άλλο πρόσωπο μέσα σε μια προσπάθεια κατάκτησης και επαφής. Που διαλύεται πάνω στην σκληρή αλήθεια, κανείς δεν μπορεί να γοητεύσει την ίδια την απελπισία του ή να συνδεθεί μ’ αυτήν. Έρωτας είναι ένα δοχείο με μια τρύπα στον πάτο που προσπαθεί να γεμίσει. Είναι ο ήχος του χειροκροτήματος που ακούγεται από ένα και μόνο χέρι που ψάχνει το άλλο του μισό. Είναι το αδύνατον. Αυτό, δεν έχει καμία σχέση με την αγάπη. Kι όμως, θεωρείται τόσο ταυτόσημο.
Εκεί που χάνονται όλα… Εκεί που θολώνει το μυαλό από τις άπειρες σκέψεις… Εκεί που το δάκρυ τολμάει να βγει στις άκρες των ματιών μου… Εκεί και πάλι βρίσκεσαι εσύ… Παντού είσαι εσύ… Όσο λείπεις από κοντά μου σε συναντάω γύρω μου μέσα στα πάντα… Σε όσα ζήσαμε μαζί λίγο πριν τις στιγμές που ξαναέφευγες…
Και τώρα που το δάκρυ ετοιμάζεται να ξανακυλήσει .. η φωνή σου… στο τηλέφωνο … Σ ακούω… είναι το μόνο που μας μένει για κάθε φορά που φεύγεις… Μια λέξη σου μόνο και γίνομαι ευτυχισμένη ξανά… Ακούω τη φωνή σου… ακούω τους χτύπους της καρδιάς σου να μου λένε Σ' αγαπώ και παίρνω μια δύναμη για να συνεχίσω!
Ξύπνησα πάλι σήμερα μέσα στη σιωπή των σκέψεών μου. Αυτές που το βράδυ γυρνούσαν στο μυαλό μου, τις ίδιες συνάντησα ξανά και το πρωί.
Σηκώθηκα από το κρεβάτι μου και είπα στον εαυτό μου φτάνει! Σήμερα δεν θέλω άλλο τέτοιες σκέψεις να κάνω! Φτάνει πια! Να βασανίζω το μυαλό μου με τόσες αμφιβολίες όσες είναι οι αποστάσεις που μας χωρίζουν για μια ακόμα φορά! Φτάνει! Κουράστηκα πια!
Κι ήρθε η φωνή σου στο τηλέφωνο εκείνη ακριβώς τη στιγμή και γαλήνευσα …. ξέχασα τα πάντα!
Για μια στιγμή… για λίγα λεπτά εγώ κι εσύ ήμασταν μαζί! Ο χρόνος είχε σταματήσει να κυλάει εκνευριστικά!
Η δουλειά μου με περίμενε αλλά δεν σκεφτόμουνα τίποτα πια.
Αγάπη, αγάπη, αγάπη μια λέξη που πολλοί άνθρωποι λένε τόσο απλά χωρίς να ξέρουν τι πραγματικά είναι. Ψάχνουν να βρουν ένα συναίσθημα τόσο δυνατό και τόσο αληθινό μέσα στο μίσος και στην κακία των ανθρώπων που δεν ερωτεύτηκαν ποτέ γιατί αν είχαν νιώσει κάτι έστω για ένα λεπτό τώρα δεν θα υπήρχε μίσος! Αγάπη για μένα είναι κάτι απίστευτο, κάτι μαγικό που σε κάνει να πετάς στα σύννεφα χωρίς να σε νοιάζει τι θα πει ο καθένας που σε βλέπει να ονειροπολείς. Αγάπη είναι να βλέπεις το άλλο σου μισό και να σε πιάνει ένας κόμπος στην καρδιά χωρίς να ξέρεις γιατί συμβαίνει αυτό. Να τον κοιτάζεις στα μάτια και να βυθίζεσαι στον παράδεισο της καρδιάς του, να τον φιλάς και να νιώθεις ότι αυτή η στιγμή δεν θα τελειώσει ποτέ, ότι αυτό το υπέροχο όνειρο που σε σαγηνεύει και σε παρασύρει στα μονοπάτια του μυαλού του, θα κρατήσει μια ζωή γεμάτη εμπιστοσύνη και δύναμη για να ξεπεράσεις κάθε εμπόδιο...
Κάποτε μου πρότειναν την αιωνιότητα, αντί για μια στιγμή μαζί σου. Προτίμησα τη στιγμή. Βλέπεις η αιωνιότητα είναι προνόμιο των λίγων και εμείς ανήκουμε στους πολλούς.
Βράδυ Σαββάτου κι εγώ στο σπίτι παρέα με τις σκέψεις και τη μοναξιά μου... Με απαλή μουσική και υποτονική ζωή... Οι "φίλοι" είναι έξω, οι γνωστοί είναι άγνωστοι... Το άλλο μου μισό δε βρέθηκε ακόμα... Δεν έχω ζήσει τίποτα γιατί δε μ' άφησαν να ζήσω, δεν ξέρω τι νιώθω γιατί δε μ' άφησε ποτέ κανείς να εκφράσω αυτό που νιώθω αληθινά... Πόσοι άραγε νιώθουν ακριβώς το ίδιο;;;...
Πόσοι αυτή τη στιγμή κλαίνε μαζί μου; Καθένας για τους δικούς του λόγους αλλά δεν ξέρει πως ταυτόχρονα κάποιος άλλος, κάποιος που δεν ξέρουν, κάποιος που ποτέ δε θα φαντάζονταν ότι υπάρχει περίπτωση να ζει τέτοιες στιγμές, ένας άγνωστος κλαίει μαζί τους... Κι όμως... αυτός ο άγνωστος είναι ο μόνος που μπορεί να τους καταλάβει απόλυτα! Ίσως... γιατί κι αυτός περνάει τα ίδια... Ίσως γιατί αυτός να είναι εδώ γι αυτούς κι αυτοί για εκείνον χωρίς να το ξέρουν...
Σε γνώρισα και τότε κατάλαβα τι σημαίνει να αγαπάς κάποιον. Σε είχα και αυτό μου ήταν αρκετό. Δεν ήθελα τίποτε άλλο από το να είσαι δίπλα μου να σε νιώθω κοντά μου. Aλλά ένα τόσο δα μικρό λαθάκι τα κατέστρεψε όλα. Εκεί που σε είχα σε έχασα όλα ξαφνικά σβήσανε και η μόνη μου ζωή ήταν οι αναμνήσεις μας. Ξέρω ότι ποτέ πλέον δεν θα σε έχω και αυτό με πληγώνει ακόμα πιο πολύ. Το μόνο που με κάνει να χαίρομαι είναι ότι πέρασες κάποτε από τη ζωή μου... Και το πιο υπέροχο από όλα είναι ότι κάποτε σε είχα... Ναι, αλήθεια είναι κάποτε σε είχα... Πάντα θα σ' αγαπάω, θησαύρε μου...
Σ' αγάπησα όσο τίποτε άλλο σε αυτόν τον κόσμο. Το μόνο που ήθελα ήταν λίγη προσοχή και τίποτε παραπάνω. Λυπάμαι που σεν ήμουν αντάξιος των προσδοκιών σου. Σε σκέπτομαι και δακρύζω γιατί ήσουν το φως στα μάτια μου το οποίο όμως δεν θα ξαναδώ ποτέ. Αντί για μάθημα τα Σάββατα πρωί παρακολουθούσα εσένα. Όμως εσύ με πέταξες σαν σκουπίδι κόντρα στον άνεμο. Να ξέρεις ότι ήσουν ένα από τα λίγα πράγματα που κατάφερε να λυγίσει τον χαρακτήρα μου. Λυπάμαι.
Μια φορά κι έναν καιρό, ήταν ένα νησί και εκέι ζούσαν όλα τα συναισθήματα. Η Χαρά, η Λύπη, η Γνώση και όλα τα υπόλοιπα χωρίς φυσικά να λείπει η Αγάπη. Μία μέρα σάν όλες τις υπόλοιπες ανακοινώθηκε στα συναισθήματα οτι το νησί θα βούλιαζε και έτσι το ένα μετά το άλλο κατασκέυασαν πλοία και έφυγαν. Όλα εκτός απ’την Αγάπη. Η Αγάπη ήταν η μοναδική που έμεινε. Θέλησε να περιμένει, να περιμένει μέχρι την τελευταία στιγμή. Όταν το νησί είχε σχεδόν βουλιάξει ολόκληρο η αγάπη αποφάσισε οτι ήταν ώρα να ζητήσει βοήθεια. Εκείνη την ώρα είδε τον Πλούτο να την προσπερνά πάνω σε ένα μεγάλο πλοίο. Έτσι η Αγάπη είπε: «Πλούτε μπορείς να με πάρεις μαζί σου;» Και ο Πλούτος απάντησε: «Όχι δεν μπορώ. Το χρυσάφι και το ασήμι που έχω μαζί μου καταλαμβάνει όλο το πλοίο και δεν υπάρχει καθόλου χώρος για σένα.» Η Αγάπη αποφάσισε να ρωτήσει τη Ματαιοδοξία που έκανε την εμφανισή της μέσα σε ένα πανέμορφο σκάφος. «Ματαιοδοξία βοήθα με σε ικετεύω!» «Μα Αγάπη είσαι μούσκεμα! Πώς να σε βάλω στο πλοίο μου, θα το καταστρέψεις!» απάντησε η ματαιοδοξία. Η Λύπη ήταν επίσης εκεί κοντά και έτσι η Αγάπη της είπε: «Λύπη άσε με να ρθω μαζί σου.
Συναίσθημα είναι κάτι χωρίς λογική... χωρίς σκέψη είναι πηγαίο...μα δεν είναι ένστικτο...είναι δημιουργικό...μα δεν είναι φαντασία,είναι τόσο μεθυστικό όσο κι επικίνδυνο...δεν το δημιουργείς και δεν το καταστρέφεις...αφήνεσαι να σε δημιουργεί και να σε καταστρέφει...δεν αποφασίζεις για αυτό...αποφάσιζει εκείνο για σένα,γεννιέται και πεθαίνει από μόνο του,παντοδύναμο κι ανυπεράσπιστο...είναι τελικά κάτι για το οποίο μπορείς να μιλάς ώρες...και στο τέλος να συνειδητοποιήσεις...πως δεν είπες και πολλά......
Αν κάποτε νιώσεις μοναξιά το μόνο που έχεις να κάνεις είναι να κλείσεις τα μάτια σου και να ανοίξεις τα χέρια σου. Όταν ανοίξεις τα μάτια σου θα δεις ότι όλος ο κόσμος βρίσκεται στην αγκαλιά σου και μην φοβηθείς να τα κλείσεις γιατί δεν πρόκειται να τα χάσεις, αλλά ακόμα και αν συμβεί αυτό να ξέρεις ότι εγώ θα βρίσκομαι εκεί γιατί δε θα μπορέσω ποτέ να αποχωριστώ την αγκαλιά σου.
Η αγάπη ποτέ δεν πεθαίνει από φυσικό θάνατο. Πεθαίνει από αδιαφορία και εγκατάλειψη. Πεθαίνει όταν τη θεωρήσουμε δεδομένη. Πράγματα που παραλείπουμε και αγνοούμε είναι συνήθως τα πιο επικίνδυνα λάθη μας. Θα μπορούσα να πω, πως η αγάπη πεθαίνει από κόπωση και πλήξη, από έλλειψη φροντίδας και στοργής. Παύουμε κάποια στιγμή να είμαστε ερωτευμένοι γιατί ποτέ δε ερωτευτήκαμε πραγματικά. Όταν πεθαίνει η αγάπη, σημαίνει ότι ο ένας ή και οι δύο σύντροφοι την παραμέλησαν. Δε φρόντισαν να την ανανεώσουν και να την αναπληρώσουν. Όπως κάθε πλάσμα, όταν γεννιέται, χρειάζεται φροντίδα για να μεγαλώσει, έτσι και η αγάπη για να παραμείνει ζωντανή και να αναπτύσσεται, χρειάζεται προσπάθεια από τον καθένα μας. Δεν τη χρειάζεται απλώς… Την απαιτεί…
Η αγάπη είναι σαν ένα τριαντάφυλλο, το βλέπεις και σου αρέσει το αγαπάς και το φροντίζεις αλλά στο τέλος πληγώνεσαι από τα αγκάθια του. Έτσι έγινε και με μένα αλλά για πρώτη φορά μπορεί να πληγώθηκα αλλά να πλήγωσα και πλήγωσα εσένα που δεν το άξιζες γιατί μου φέρθηκες με τον καλύτερο τρόπο με φρόντιζες και ήσουν πάντα δίπλα μου σε ότι και αν χρειαζόμουν
προσπαθούσες πάντα με τον τρόπο σου να με κάνεις ευτυχισμένη και το πετύχαινες πάντα. Σε ευχαριστώ για όλα και σου ζητώ μέσα από την καρδιά μου ένα μεγάλο συγνώμη που σε πλήγωσα δεν το ήθελα... θέλω να ξέρεις ότι ακόμα σε θέλω και θα ήθελα να είμαστε ξανά μαζί, να τα ξαναζήσουμε όλα όσα είχαμε ζήσει και ακόμα περισσότερα... είσαι τα πάντα για μένα... συγνώμη για άλλη μια φορά δεν ήθελα να συμβούν όλα αυτά...
Καμιά φορά αναρωτιέμαι τι θα πει "αγάπη"... Ξέρω πως μέσα μου την απάντηση την έχω βρει, μα τα μάτια μου δεν τη βλέπουν. Θες απο φιλίες, θες από συγγενικές σχέσεις, θες από ερωτικές σχέσεις, θες από επαγγελματικές σχέσεις... παντού βλέπω τα πάντα εκτός από αληθινά αισθήματα, εκτός από αληθινή αγάπη, εκτός από αληθινή εκτίμηση και κατανόηση, εκτός από αληθινό σεβασμό! Όλοι για την πάρτη τους... πώς θα κάνουν κάτι να πληγώσουν τον άλλο, να τον φέρουν σε δύσκολη θέση, να τον απογοητεύσουν... μα από διάθεση προσφοράς κανείς! Τόσο δύσκολο είναι λοιπόν να δώσεις στον άλλο κάτι; Ένα χαμόγελο, μια αγκαλιά, ένα "πιστεύω";
Πόσο θα ήθελα να γίνω και πάλι παιδί...
Πόσο θα ήθελα να γίνω μικρή, όταν ανώριμα τότε και παιδιά, ζωγραφίζαμε τον έρωτα στα τετράδιά μας κι ας ξέραμε ότι δεν υπήρχε ανταπόκριση...
Πόσο θα ήθελα να γυρίσω το χρόνο πίσω σβήνοντας όλα εκείνα που με τσάκισαν στην πορεία της ζωής μου... σβήνοντας τον πόνο, την απογοήτευση και τη λύπη που κάποιοι με έκαναν να νιώσω...
Πόσο θα ήθελα να ξεκινήσω ξανά από το μηδέν αλλάζοντας τα πάντα...
Μα δεν μπορώ και δεν λυπάμαι για αυτό... γιατί ΕΙΜΑΙ Ό,ΤΙ ΕΖΗΣΑ... αυτό ακριβώς είμαι! Κι αν γινόταν
... Διαβάστε περισσότερα »
Και τα ζώα έχουν αισθήματα και μάλιστα πραγματικά. Όποιος έχει αμφιβολίες ας ρίξει μια ματιά στις παρακάτω φωτογραφίες. Το μεγαλείο της φύσης μας χαρίζει μερικές απολαυστικές στιγμές αληθινής αγάπης.
Κράτησα τα τελευταία λόγια σου, στην τελευταία κουβέντα μας, βαθειά ριζωμένα μέσα μου.Θυμάμαι το βλέμμα σου.. πάντα στα μάτια σου αντίκριζα έναν κόσμο ονειρεμένο, βγαλμένο από το πιο γλυκό παραμύθι…. Πάντα ήθελα μια θέση εκεί, στην άκρη της ίριδάς σου, να βλέπω τον κόσμο από τα μάτια σου. Σου είπα πόσο φοβάμαι μη με ξεχάσεις και πάνω από όλα μην ξεχάσεις , μη δε νιώσεις, μην αμφισβητήσεις πόσο σε αγαπώ... Πόσο αγαπηθήκαμε……αγκαλιαστήκαμε και οι δρόμοι μας.. χώρισαν! Όσες φορές δάκρυσα, ξέρω ότι με είδες. Όσες φορές σε αναζήτησα, κοίταξα ψηλά και περίμενα ακόμα και ώρες να ανταμώσουν οι ματιές μας. Όσες φορές σε φώναξα, τα σύννεφα πήραν την μορφή σου. Μαλώνω τα δέντρα που αφήνουν τα φύλλα τους να πέσουν στο ξερό χώμα και βρίσκει διέξοδο ο ήλιος και φωτίζει τον πόνο του αποχωρισμού. Μιλάω στα λουλούδια για σένα και τα βλέπω να ανθίζουν.Τεντώνω τα χέρια μου ψηλά και ακόμα ελπίζω σε ένα άγγιγμα.Μην ξεχνάς να ανάβεις τα αστέρια κάθε βράδυ για να σε βλέπω μέχρι να ξημερώσει. Σε αγαπώ….. Δεν θα ξεχάσω το λυγμό Που έπνιγα στα χείλη Σαν έφευγες εκείνη την νύχτα….. «Σ'αγαπώ...Δεν θα περάσεις ποτέ στο μπαούλο των αναμνήσεων...Θα είσαι πάντα η αληθινή μου αγάπη...» Η θλίψη μου δεν θα χαθεί ποτέ για σένα........ Διαβάστε περισσότερα »
Όταν η αγάπη σε καλεί, ακολούθησέ την, Μόλο που τα μονοπάτια της είναι τραχιά κι απότομα.
Κι όταν τα φτερά της σε αγκαλιάσουν, παραδώσου, μόλο που το σπαθί που είναι κρυμμένο ανάμεσα στις φτερούγες της μπορεί να σε πληγώσει.
Κι όταν σου μιλήσει, πίστεψε την, μ’ όλο που η φωνή της μπορεί να διασκορπίσει τα όνειρά σου σαν το βοριά που ερημώνει τον κήπο.... Διαβάστε περισσότερα »
όπως λες καληνύχτα στο σκοτάδι, κλείνοντας τη πόρτα, όχι καθόλου έτσι.
Για να φύγει, πρέπει να κλείσουν όλα τα παράθυρα, να μην υπάρχει φως καθόλου. Πρέπει ακόμα, να κλείσουν όλες οι χαραμάδες στις πόρτες, αν το σπίτι είναι παλιό,
γιατί και η παραμικρή ανασαιμιά,
θα κάνε την αγάπη να μείνει. Καθόλου αέρας.
Α και οι μνήμες, πρέπει να μείνουν απ έξω, καμία θύμηση στην ανάγκη ας μείνουν οι πικρές, εκείνες που δίνουν το πρώτο τσίμπημα της απελπισίας.
Απλά αγάπα... Τόσο όμορφο συναίσθημα... το έχετε νοιώσει ποτέ? Κι όμως... πέρα από την ομορφιά... Τι γίνεται αν εσύ αγαπάς έναν άνθρωπο όμως αυτός όχι... αν τα αισθήματα δεν είναι αμοιβαία? πόσο πολύ θα ήθελε ο κάθε ένας να το αγαπά αυτός που αγαπά... μακάρι όλοι να είχαμε τον άνθρωπό μα την στιγμή που τον χρειαζόμασταν... όταν τον Ζητούσαμε... Το γνωστό ρητό: άντρα θέλω τώρα τον θέλω...Τι μπορούμε να κάνουμε εμείς οι ερωτευμένοι? Να μιλήσουμε στον "έρωτα" μας και να του πούμε τι νοιώθουμε ή να σωπάσουμε μέχρι να έρθει αυτός να μας πάρει με το "άσπρο του άλογο?" Ω ελάτε... Δεν υπάρχουν πρίγκιπες... Πάνω σε άσπρα άλογα... Μόνο στα παραμύθια... Κι εμείς δεν είμαστε πριγκίπισσες που μένουμε σε παλάτια... ούτε πρόκειται να έρθει να μας φιλήσει για να ξυπνήσουμε όπως η ωραία κοιμωμένη....Απλά ονειρευτείτε τον έρωτα σας και αγαπήστε τον όσο μπορείτε και κάντε τον να σας ερωτευτεί κι αυτό..
Και να σου κάνω τα ψώνια σου, και να σου κουβαλάω τις σακούλες σου,
Και να σου λέω πόσο πολύ μου αρέσει να είμαι μαζί σου,
Και να θέλω να παίζουμε κρυφτό,
Και να σου δίνω τα ρούχα μου, και να σου λέω πόσο μ’ αρέσουν τα παπούτσια σου,
Και να κάθομαι στις σκάλες ώσπου να κάνεις μπάνιο,
Και να σου τρίβω το σβέρκο σου,
Και να σου φιλάω τα πόδια σου,
Και να σου κρατάω το χέρι σου,
Και να βγαίνουμε για φαγητό, και να μη με νοιάζει που θα μου τρως το δικό μου,
Και να σου δακτυλογραφώ την αλληλογραφία σου, και να σου κουβαλάω τα ντοσιέ σου,
Και να γελάω με την παράνοια σου, και να σου δίνω κασέτες που δεν θα τις ακούς, και να βλέπουμε καταπληκτικές ταινίες, και να βλέπουμε απαίσιες ταινίες, και να μαλώνουμε για το ραδιόφωνο,
Μπορει να μην σου εχω γραψει γραμμα ποτε θα το κανω μια φορα μονο και αντι για μελανι θα εχει το αιμα μου για να δεις ποσο με πονας καθε μερα, τοτε να εισαι συγουρος πως θα ειναι αργα για εσενα !!!!! θα σου ειμαι μια γλυκια αναμνηση στο μυαλο σου που περασα απο την ζωη σου και απλα δεν με κρατησες τοτε εσυ θα εισαι αυτος που θα δακρυζεις και καθε σου δακρυ οταν θα πεφτει κατω θα σχηματιζει την εικονα μου και τοτε θα καταλαβεις ποσο ποναγα εγω !!!!
1. θες μόνο να είναι ευτυχισμένος 2. του δίνεις με χαρά και ποτέ δεν περιμένεις να πάρεις 3. στέκεσαι δίπλα του στα δύσκολα και όχι μόνο στα εύκολα
4. το μόνο που θέλεις από αυτόν είναι το χαμόγελό του 5. τον αγαπάς με έργα και όχι μόνο με λόγια 6. έχεις τη δύναμη να του συγχωρείς το οτιδήποτε 7. διακινδυνεύεις να τον χάσεις, φροντίζοντας για το καλό του 8. ξεχνάς κάθε πικρή κουβέντα που ανταλλάξατε 9. τον κοιτάζεις με δάκρυα στα μάτια και του λες «Θα’μαι πάντα εδώ για’σένα» 10. η διαφορετικότητά σας, σου φαίνεται μια γέφυρα που σας ενώνει και όχι χάσμα που σας χωρίζει...
Μόλις ένας οίκος ανοχής λειτουργεί με άδεια στο κέντρο
Την υποβάθμιση της ποιότητας ζωής στην Αθήνα αποτυπώνουν με τον πλέον
ενδεικτικό τρόπο τα στοιχεία που παρουσιάστηκαν σε ημερίδα που
διοργανώθηκε από το Τμήμα Εγκληματολογίας του Παντείου Πανεπιστημίου,
του ΕΚΚΕ και του Συνηγόρου του Πολίτη.
Βάσει των στοιχείων η πορνεία έχει αυξηθεί κατά 1.500%, τη στιγμή που σε
όλη την Αθήνα υπάρχει μόνο ένας οίκος ανοχής που λειτουργεί με άδεια,
όπως είπε ο δήμαρχος Αθηναίων, Γ. Καμίνης, που ήταν παρών στην ημερίδα
Το παραεμπόριο προβάλλει ως πρόβλημα για το 65% των επιχειρηματιών που
δραστηριοποιούνται στο κέντρο της πόλης, οι ληστείες έχουν διπλασιαστεί
και οι κλοπές και οι διαρρήξεις έχουν αυξηθεί κατά 50% σε διάστημα μίας
δεκαετίας (2000-2009).
Είναι χαρακτηριστικό πως η Αθήνα από το 2005 και μετά κρατά τα πρωτεία της πλέον ανασφαλούς πρωτεύουσας στην Ευρώπη.
Στις μερες μας πλεον δυσκολα κρατανε οι πραγματικες σχεσεις, γιατι δεν υπαρχει εμπιστοσυνη, σεβασμος, ειλικρινεια και κυριως Αγαπη. Πλεον καθε τοσο βλεπεις καποιους να αλλαζουν τους αντρες/γυναικες σαν τα πουκαμισα... Το "σ' αγαπω" εχει γινει κατι καθημερινο, κατι δεδομενο... Πως μπορουν να το λενε ορισμενοι χωρις να το εννοουν? Χωρις να το νιωθουν? Οι σχεσεις χαλανε ευκολα γιατι δεν προσπαθουν πραγματικα και οι δυο να την κρατησουν, να "πολεμησουν" για αυτα που εζησαν, για τις ωραιες αναμνησεις και στιγμες. Επειτα βλεπεις απο καποιους μηνες, ο ενας απο τους δυο να εχει σχεση. Αυτο ηταν αγαπη??? Η πραγματικη Αγαπη δειχνεται με πραξεις. Οταν αγαπας κανεις συνεχως υποχωρησεις ετσι ωστε να επικρατει η ειρηνη μεσα στην σχεση, δεν κρινεις τον αλλον, τον σεβεσαι, τον εμπιστευεσαι, τον αγαπας για αυτο που ειναι και προσπαθεις να το δειξεις με χιλιους τροπους. Η αγαπη δεν ειναι μονο δωρα να κανεις στον αλλον, η αγαπη ειναι στο να τον εκτιμας πανω απο ολα για αυτα που κανει για εσενα, για να εισαι ευχαριστημενη εσυ, αλλα πολλοι δεν το εκτιμανε αυτο.. ( ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΔΙΚΟ ΜΟΥ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ, ΓΙΑΤΙ ΕΧΩ ΤΟΝ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΑΝΤΡΑ.. ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΜΗΝ ΕΧΕΙ ΟΛΑ ΤΑ ΛΕΦΤΑ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΑΛΛΑ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙ ΝΑ ΜΕ ΚΑΝΕΙ ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΗ ΚΑΙ ΕΜΕΝΑ
... Διαβάστε περισσότερα »
Ενώ ένας άνδρας γυάλιζε το νέο αυτοκίνητό του, ο ηλικίας 4 ετών γιος του, πήρε μια πέτρα και γρατσούνισε με γραμμές μέρος του αυτοκινήτου. Στο θυμό του απάνω, ο άνδρας αυτός πήρε το χέρι του παιδιού του και χρησιμοποιώντας ένα γαλλικό κλειδί, το χτύπησε πολλές φορές.
Στο νοσοκομείο, το παιδί έχασε όλα τα δάχτυλά του λόγω των πολλαπλών σπασιμάτων.
Όταν το παιδί είδε τον πατέρα του, με παραπονεμένα μάτια, γεμάτα πόνο τον ρώτησε: "Μπαμπά... πότε τα δάχτυλά μου θα μεγαλώσουν πάλι;"
Το άτομο βουβό, πήγε πίσω στο αυτοκίνητό του και το κλώτσησε πολλές φορές. Σκεπτόμενος αυτό που έκανε, βρισκόμενος μπροστά στο αυτοκίνητό του και βλέποντας ξανά τις γρατζουνιές, αντιλήφθηκε ότι το παιδί του είχε γράψει με την πέτρα "ΜΠΑΜΠΑ ΣΕ ΑΓΑΠΩ". Την επόμενη ημέρα ο άνδρας αυτός αυτοκτόνησε...
Ο θυμός και η αγάπη δεν έχουν κανένα όριο. Επιλέξτε τα τελευταία για να έχετε μια όμορφη, καλή ζωή... Τα πράγματα υπάρχουν για να χρησιμοποιούνται, ενώ οι άνθρωποι είναι για να αγαπηθούν.
ΜΗΝ ανοίγεις την πόρτα της καρδιάς σου σ' αυτούς που απλά θέλουν να περάσουν μέσα της για να σκοτώσουν την ώρα τους, αλλά σ' αυτούς που επιθυμούν να μείνουν για να ακούνε συνέχεια του χτύπους της...!!!!
Αστρολογία, ζώδια σήμερα, ωροσκόπιο, αστρολογικές προβλέψεις ...Τα όνειρά σου κρύβουν σημαντικά νοήματα και προβλέψεις για το μέλλον σου, διάβασε τώρα την ερμηνεία τους! ...
Eνημέρωση σε θέματα ιατρικής & υγείας,ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΓΕΙΑ ΤΟΥ ΣΩΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ ... συμβουλές υγείας,πως θα μπορέσουμε να βελτιώσουμε τον τρόπο ζωής μας ...
Tv-Movies-Ελληνικές ταινίες, τηλεοπτικές σειρές, εκπομπές και μουσική - Greek movies, tv series, tv shows and music, Ελληνικές ταινίες, τηλεοπτικές σειρές, εκπομπές και μουσική
Τολμηροί πεζοπόροι ποζάρουν στο φακό 
