Οι αρχές για τη συμβουλευτική των γονέων των παιδιών με ΔΕΠ/Υ έχουν κοινά σημεία με τις οδηγίες προς τους εκπαιδευτικούς τους:

Σαφείς και μικρές οδηγίες, σταθερότητα, ενθάρρυνση, εύκολη εφαρμογή, κατανόηση, σύντομα και πολλά διαλείμματα, κίνητρα για μάθηση.

Οι μαθητές χωρίς ΔΕΠ/Υ και μαθησιακές δυσχέρειες προσαρμόζονται πολύ πιο εύκολα σε δύσκολες και απαιτητικές σχολικές συνθήκες, αντιθέτως με τα υπερκινητικά παιδιά τα οποία χρειάζονται συγκεκριμένο πρόγραμμα παρέμβασης και τροποποίηση των συνθηκών και του υλικού των ασκήσεων, ώστε να ανταποκριθούν στις σχολικές απαιτήσεις.

Οι μαθητές με ΔΕΠ/Υ (Ελλειμματική Προσοχή-Υπερκινητικότητα) χρειάζονται συνεχή ενίσχυση, αρχικά ακόμα και με ελάχιστη προσπάθεια ή επιτυχία. Το πρόγραμμα θεραπευτικής παρέμβασης στο σχολείο, μπορεί να έχει τους εξής στόχους:

• διατήρηση της προσοχής για μεγαλύτερα χρονικά διαστήματα
• μείωση του άγχους και της υπερδιέγερσης
• ανταπόκριση αρχικά στους πρώτους απλούς στόχους του σχολείου
• ολοκλήρωση τουλάχιστον των βασικών δραστηριοτήτων
• μείωση της άρνηση για εκτέλεση οδηγιών – εντολών
• βελτίωση των σχέσεων με τους συμμαθητές

Κάθε δραστηριότητα, χρήσιμο θα είναι να παρουσιάζεται σε μικρότερες ενότητες, ενώ η διδακτική ύλη να τροποποιείται και να παραλλάσσεται. Επίσης, οι κανόνες και το καθημερινό πρόγραμμα να είναι σταθερά και να ανακοινώνονται γραπτά και προφορικά.

Με την παραπάνω τακτική απλοποιούνται οι οδηγίες για τα παιδιά με Ελλειμματική Προσοχή-Υπερκινητικότητα και μειώνονται οι πιθανότητες, δυσκολίας στην κατανόηση, εγκατάλειψης της προσπάθειας και μείωσης του ενδιαφέροντος.

Ο εκπαιδευτικός επίσης, θα πρέπει να καθιερώσει τις δηλωτικές (φωναχτές) απαντήσεις, ταυτόχρονα όμως να αποθαρρύνει την ταχύτητα και την παρορμητικότητα.

Στα παιδιά με ΔΕΠ/Υ αλλά και στις οικογένειές τους, εκφράζονται συχνά συναισθήματα απογοήτευσης και ματαίωσης αφού η χαμηλή αντοχή τους στο ανικανοποίητο είναι ένα από τα χαρακτηριστικά της υπερκινητικής διαταραχής μέσα στο πλαίσιο της ελλειμματικής προσοχής τους. Εξαιρετικής σημασίας είναι επίσης ότι τα υπερκινητικά παιδιά έχουν συχνά αρνητική διάθεση για τη σχολική μάθηση και συγκεχυμένη ή χαμηλή αυτοεκτίμηση.