Για τις ανάγκες ενός ντοκιμαντέρ του «Νational Geographic», που 
προβάλλεται αυτές τις ημέρες, μία ομάδα από την εταιρείαΝorthrop Grumman
που συνεργάζεται με το Αμερικανικό Πεντάγωνο χρησιμοποίησε τα πρωτότυπα
σχέδια των ναζί και το μοναδικό σωζόμενο Ηo 2-29, που βρίσκεται σε μια 
αποθήκη όλα αυτά τα χρόνια.Το μεγαλύτερο τμήμα του αεροσκάφους 
καλύπτεται από πτερύγια, τα οποία είναι και το μυστικό της αεροδυναμικής
του κατασκευής. Μοιάζει πολύ στην όψη με το σημερινό αμερικανικό 
βομβαρδιστικό Β-2, αλλά και με όχημα του «Πολέμου των Άστρων». Σε τίποτα
δεν θυμίζει τα υπόλοιπα αεροπλάνα του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου. 



Δύο τζετ κινητήρες. Το ξύλο είναι το κύριο υλικό κατασκευής του, ενώ 
διαθέτει δύο τζετ κινητήρες. Το αεροπλάνο είναι σχεδιασμένο για να 
φτάνει την ταχύτητα των 970 χιλιομέτρων την ώρα. Είναι επίσης οπλισμένο 
με τέσσερα πολυβόλα των 30 χιλιοστών και δύο βόμβες των 500 κιλών. Το 
πρωτότυπο έκανε μία και μοναδική πτήση τα Χριστούγεννα του 1944. Η 
δοκιμή ήταν επιτυχημένη αλλά ήταν πλέον αργά για τους Γερμανούς. 
Πρόλαβαν μόνο να φτιάξουν μερικά πρωτότυπα χωρίς να το βγάλουν στην 
παραγωγή. 



Την περίοδο που ο Χίτλερ έβλεπε το τέλος να πλησιάζει, στράφηκε στα 
μυστικά όπλα που είχαν αναπτύξει οι επιστήμονες τους οποίους είχε στην 
υπηρεσία του. Δύο από αυτούς ήταν οι αδερφοί Χόρτεν, που δούλευαν για 
την κατασκευή ενός αόρατου αεροσκάφους. Ο Ρέιμαρ Χόρτεν ήταν ο 
επικεφαλής σχεδιαστής, «οπαδός του σχεδίου με πτερύγια γιατί προκαλούσαν
μειωμένη αντίσταση και είχαν πολύ καλές επιδόσεις στον αέρα», σύμφωνα 
με τον ιστορικό Ντέιβιντ Μίρα. Ο Μίρα πήρε συνέντευξη από τους αδερφούς 
Χόρτεν πολλές φορές κατά τις δεκαετίες του ΄80 και του ΄90, όταν και 
πέθαναν. 



Ήθελε εκδίκηση. Ο Βάλτερ Χόρτεν ήταν στρατιωτικός και είχε χάσει πολλούς
συντρόφους του στη Λουφτβάφε κατά τη Μάχη της Αγγλίας το 1940. «Ο 
Βάλτερ ήθελε να εκδικηθεί τους θανάτους τους και στόχος του ήταν ένα 
αεροπλάνο που δεν θα το έβλεπαν τα βρετανικά ραντάρ. Έδωσε πολλές ιδέες 
στον αδελφό του για την κατασκευή του», λέει ο Μίρα. Η συνεργασία τους 
απέδωσε ένα μοναδικό σχέδιο για τη γερμανική Αεροπορία. «Το Ηo 2-29 
είναι μία ιπτάμενη πτέρυγα, δεν έχει κάθετες επιφάνειες που 
χρησιμοποιούνται για σταθερότητα και καλύτερο έλεγχο του αεροσκάφους. 
Όλες οι εξωτερικές επιφάνειες αυτού του αεροπλάνου συμβάλλουν στην 
ανύψωσή του», εξηγεί ο Ράσελ Λι, υπεύθυνος της ανακατασκευής του 
αεροπλάνου. «Αυτό είχε δοκιμαστεί στο παρελθόν αλλά χωρίς επιτυχία».