Γιατί έχουμε μυωπία; Τι γίνεται στο μάτι μας και δημιουργείται αυτό 
το φαινόμενο; Τι συμβαίνει ακριβώς στην κόρη και στον αμφιβληστροειδή χιτώνα;


Ας δούμε πρώτα περιληπτικά πως το μάτι μας λαμβάνει τις εικόνες που βλέπουμε μέσω του φωτός.

Φανταστείτε το μάτι μας σαν μια φωτογραφική μηχανή. Ο αμφιβληστροειδής χιτώνας είναι το φιλμ της κάμερας (όπου αποτυπώνεται η εικόνα που "βλέπει" ο φακός).


Έτσι, σε ένα μάτι χωρίς μυωπία, η εικόνα περνάει από την κόρη του ματιού. Εκεί οι φακοί του ματιού την αντανακλούν ανάποδα ακριβώς πάνω στον αμφιβληστροειδή χιτώνα.

Στη συνέχεια, το οπτικό νεύρο μεταφέρει την αποτυπωμένη εικόνα από τον αμφιβληστροειδή χιτώνα, στον εγκέφαλο για "λογική - πνευματική" επεξεργασία.


Τώρα, σε ένα μάτι με μυωπία, η διαδικασία υστερεί.
Επειδή το μάτι του μυωπικού ατόμου είναι λίγο πιο μακρύ (δηλαδή ο φακός απέχει μεγαλύτερη απόσταση, από τη φυσική, με τον αμφιβληστροειδή χιτώνα), υπάρχει πρόβλημα.



Ποιό είναι το πρόβλημα;


Η εικόνα που περνάει μέσα, αντανακλάται από τους φακούς όχι πάνω στον αμφιβληστροειδή χιτώνα ακριβώς, αλλά λίγο πιο πριν.

Έτσι, η οπτική περιοχή του εγκεφάλου, δεν λαμβάνει καθαρή εικόνα, με αποτέλεσμα να θολώνει το αποτέλεσμα ή και να εξαφανίζει λεπτομέρειες.

Βέβαια, αυτό δεν είναι ιδιαίτερα αντιληπτό σε κοντινές οπτικά αποστάσεις, αλλά όσο μεγαλώνει η απόσταση, τόσο μεγαλύτερη διαστρέβλωση υπάρχει, και κατά συνέπεια μεγαλύτερη "θολούρα"!


Γι' αυτό τον λόγο υπάρχουν τα γυαλιά μυωπίας. 

Αυτά, σε συνδυασμό με τον φακό του ματιού, στέλνουν την εικόνα που βλέπουμε, όχι μπροστά από τον αμφιβληστροειδή χιτώνα, αλλά ακριβώς πάνω του!

Το ίδιο ακριβώς ισχύει και με τους φακούς επαφής. 

Βέβαια υπάρχει και η επέμβαση με laser η οποία διορθώνει αυτή την απόσταση, κοινώς, κόβουν ράβουν και βλέπουμε μια χαρά, επειδή η εικόνα που βλέπουμε πέφτει ακριβώς πάνω στον αμφιβληστροειδή χιτώνα!



Πως δημιουργείται η μυωπία;

Η μυωπία είναι συνήθως κληρονομικό φαινόμενο. Έχει σχέση δηλαδή με το πως βάση του dna, έχει σχηματιστεί ή πρόκειται να αναπτυχθεί το μάτι.

Βέβαια δεν είναι απόλυτα αυτός ο λόγος. 

Πολύ σηματικό ρόλο παίζουν οι συνθήκες (κυρίως σε παιδική ηλικία όπου το άτομο βρίσκεται στην ανάπτυξη) που καταπονούμε το μάτι. Έτσι, μπορούμε να "βοηθήσουμε" να ενταθεί το φαινόμενο αυτό ή ακόμα και να το προκαλέσουμε να δημιουργηθεί.