Ο ΘΑΝΑΤΟΣ ΚΑΙ Η ΖΩΗ ΣΑΝ ΔΥΟ ΜΙΚΡΑ ΑΣΤΕΡΙΑ
ΤΟ ΕΝΑ ΣΒΗΝΕΙ ΤΗΝ ΑΥΓΗ, ΤΟ ΑΛΛΟ ΚΑΙΕΙ ΑΙΩΝΙΑ.
ΚΑΙ ΟΤΑΝ ΣΕ ΠΑΡΕΙ Η ΑΥΓΗ, ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΦΩΣ ΤΟΥ ΗΛΙΟΥ
ΟΛΑ ΤΕΛΕΙΩΝΟΥΝ ΜΟΝΟΜΙΑΣ, ΟΛΑ ΣΤΟ ΦΩΣ ΤΟΥ ΗΛΙΟΥ.
ΕΝΑΣ ΚΥΚΛΟΣ ΕΚΛΕΙΣΕ, ΑΛΛΗ ΜΙΑ ΖΩΗ ΑΡΧΙΖΕΙ
ΑΛΛΟ ΕΝΑ ΑΣΤΕΡΙ ΕΣΒΗΣΕ, ΑΛΛΟ ΕΝΑ ΣΕ ΦΩΤΙΖΕΙ.
**********
ΚΑΙ ΣΚΕΦΤΕΣΑΙ ΤΙ ΕΚΑΝΕΣ, ΤΙ ΕΔΩΣΕΣ, ΤΙ ΠΗΡΕΣ
ΤΙ ΗΘΕΛΕΣ ΑΠ’ ΤΗΝ ΖΩΗ, ΤΙ ΜΠΟΡΕΣΕΣ ΚΑΙ ΕΙΔΕΣ.
ΜΕΛΑΓΧΟΛΙΑ, ΣΠΑΡΑΓΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΜΟΝΑ ΠΟΥ ΣΟΥ ΜΕΝΟΥΝ
ΤΑ ΜΟΝΑ ΠΟΥ ΑΓΑΠΗΣΕΣ, ΤΑ ΜΟΝΑ ΠΟΥ ΣΕ ΘΕΛΟΥΝ.
**********
ΑΛΛΗ ΜΙΑ ΡΙΓΗ ΣΕ ΔΙΑΠΕΡΝΑ
Ο ΘΑΝΑΤΟΣ ΣΟΥ ΣΕ ΠΡΟΣΤΑΖΕΙ
ΣΕ ΚΟΙΤΑΕΙ ΑΠΟ ΨΗΛΑ
«ΕΙΝΑΙ Η ΩΡΑ ΣΟΥ» ΦΩΝΑΖΕΙ.
**********
ΚΑΙ ΕΣΥ ΑΥΤΟΝ ΑΚΟΛΟΥΘΕΙΣ
ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΣΟΥ ΣΑΝ ΚΛΕΙΝΕΙΣ
ΚΑΙ ΦΕΥΓΕΙΣ ΠΙΑ ΑΠ’ ΤΗΝ ΖΩΗ
ΣΤΙΣ ΜΝΗΜΕΣ ΤΟΥΣ ΘΑ ΜΕΙΝΕΙΣ.
**********
ΑΛΛΗ ΜΙΑ ΜΕΡΑ ΕΡΧΕΤΑΙ, ΑΛΛΗ ΜΙΑ ΜΕΡΑ ΦΕΥΓΕΙ
ΜΙΑ ΖΩΗ ΑΚΟΜΑ ΧΑΝΕΤΑΙ, ΜΙΑ ΖΩΗ ΑΚΟΜΑ ΣΒΗΝΕΙ.
ΚΑΙ ΟΛΑ ΟΣΑ ΑΓΑΠΗΣΕΣ ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΘΑ ΛΥΠΑΣΑΙ
ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ ΜΕΣ’ ΣΤΑ ΟΝΕΙΡΑ ΕΣΥ ΘΑ ΤΑ ΘΥΜΑΣΑΙ.
**********
ΕΤΣΙ ΛΟΙΠΟΝ ΚΑΙ Ο ΘΑΝΑΤΟΣ ΘΕ ΝΑ ‘ΡΘΕΙ ΝΑ ΜΑΣ ΠΑΡΕΙ
ΝΑ ΜΑΣ ΘΥΜΙΣΕΙ ΤΗΝ ΖΩΗ ΠΟΥ ΠΙΑ ΔΕΝ ΑΓΑΠΑΜΕ
ΠΟΥ ΠΛΕΟΝ ΤΗΝ ΠΕΤΑΞΑΜΕ ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΗΝ ΨΥΧΗ ΜΑΣ
ΤΑ ΟΝΕΙΡΑ, ΤΙΣ ΠΡΟΣΕΥΧΕΣ, ΨΕΓΑΔΙΑ ΤΗΣ ΦΩΝΗΣ ΜΑΣ.
| 
