Και τι δε θα 'δινα για να μπορώ να ονειρεύομαι,χωρίς όρια,χωρίς πρέπει..απλά να ονειρεύομαι!Να κοιτάζω το φεγγάρι και να ελπίζω πως κάπου υπάρχει μια σκάλα που θα μας ανεβάσει όλους εκεί ψηλά..Να κοιτάζω την θάλασσα,χωρίς να σκέφτομαι τίποτα στενάχωρο,μόνο να γίνομαι ένα με το γαλάζιο της..Να σηκώνω τα χέρια στον ουρανό και να πιστεύω οτι πραγματικά θα σπρώξω στην άκρη τα σύννεφα για να βλέπω καλύτερα τον ήλιο..Να περπατάω στη βροχή και να μη με νοιάζει αν βραχώ,να ακούω κάθε σταγόνα της να ακουμπάει το χώμα..Να κοιτάζω τα πουλιά που πετούν και να ελπίζω οτι μια μέρα θα πετάξω,ελεύθερη όπως κι αυτά..Να παρατηρώ τα σύννεφα και σαν μικρό παιδί να νιώθω οτι περπατάω πάνω τους..Να περπατάω στον δρόμο και δίπλα μου να βλέπω τους αγγέλους μου,όχι δυστυχισμένους και ξεχασμένους ανθρώπους..Να κλείνω τα μάτια μου και να δακρύζω,όχι επειδή φοβάμαι αλλά επειδή δε χωρούν την ομορφιά του κόσμου..Να ακούω την μελωδία που μιλάει στην ψυχή μου και να μη θέλω ποτέ να σταματήσει να ακούγεται..Να φωνάζω με όλη μου την δύναμη,ακόμη κι αν κανείς δε θα ακούσει την φωνή μου..Να κοιτάζω τους ανθρώπους στα μάτια και να βρίσκω την αλήθεια τους..Πάντα ονειρευόμουν εναν κόσμο όμορφο,γεμάτο αλήθειες,γεμάτο αγάπη,γεμάτο ελευθερίες..δε μου είπε κανείς οτι τα όνειρα βγαίνουν αληθινά,μπορώ όμως ακόμα να το πιστεύω με όλη μου την δύναμη..και ίσως κάποτε να υπάρξει η απόδειξη..!!Ως τότε ΟΝΕΙΡΕΥΟΜΑΙ..*
