Ηρεμη παραλια!!! τι σου θυμιζει?

Mιά άνασσα βαθιά μετά το τρέξιμο της εβδομάδας,

και είσαι ένα κουρέλι!!!!  Είσαι κουρασμένος,

Έχεις μαύρους κύκλους!

Έχεις καιρό να διαθέσεις λίγο χρόνο για σένα!!!!!

Δεν αναγνωρίζεις τον εαυτό σου ...;

δεν μπορείς να ακούς ούτε αστείο

ούτε γέλιο, ακόμη κιαυτό σου είναι ανυπόφορο!!!!

Τα πάντα τα βλέπεις σαν ένα ΜΕΓΑΛΟ ΠΡΕΠΕΙ!

Τι έγινε ρε παιδία?

Έχω χάσει την ισορροπία μέσα μου?

Νιώθω οργή ξέρω πως κάτι θέλω να κάνω για να συνέλθω,

αλλά από την άλλη δεν θέλω να κάνω ΤΙΠΟΤΑ!!!!

Η μουσική?

Χμ! καλό ακούγεται ...;

Η θάλασσα?

Αρχίζει και μου αρέσει, θέλω να χαθώ μέσα της!!!!!

Να μπω ρετάλι και να βγω  άλλος άνθρωπος

 Και το κορίτσι μου?

ΜΜμμ! αν είναι γλυκεία μαζί μου!

Αν δεν μου ζητήσει τίποτα ΜΑ ΤΙΠΟΤΑ!!!!!!!!!!!!!!!!!

Μόνο να είναι εκεί να τη ακούω να μου ψιθυρίζει

γλυκά, «μ'; αρέσεις όπως και να σαι»,

 «έχω το μαγικό φίλτρο για να γιατρεύω τα πάντα»,

κι εγώ να γελάω, και να πέφτω στη  θάλασσα. 

Λοιπόν φύγαμε!!! Είμαι κιόλας εκεί!

 Πετάω παπούτσια, τα πόδια μου βυθίζονται

 στην άμμο, μπαίνει ανάμεσα στα δάχτυλά μου,

 η αποθεραπεία από την εργάσιμη εβδομάδα μόλις άρχισε. 

Με κοιτάει, γελάει και τα μάτια της λάμπουν,

 στην πραγματικότητα μέσα τους βλέπω

το πρόσωπο που ερωτεύτηκα.

Η θάλασσα είναι ήρεμη, σαν λίμνη,

 ο ήλιος ανεβαίνει και ζωντανεύει

τα χρώματα, η θάλασσα λικνίζεται

από το γαλάζιο στο περισσότερο μπλε που έχεις δει ποτέ.

Δεν έχει καθόλου κόσμο, τη βλέπω να κάθεται

και να με  χαϊδεύει το βλέμμα της,

όπως τότε που ψάχναμε στο απομεσήμερο ένα «όνομα»

 Βάζει την πλάτη της στο στήθος μου,

σαν να θέλει να κρυφτεί στην αγκαλιά μου,

«είσαι κουρασμένος;», μου λέει,

«αλλά θα σε ξεκουράσω εγώ γιατί σ'; αγαπάω»,

φιλάμε ...;..