Πριν από λίγο καιρό ο Γιάννης Μπέζος, μιλώντας στο «Πρωινό μου»,  σχολίασε τη σημερινή  κατάσταση στην Ελλάδα λέγοντας χαρακτηριστικά «Η Ελλάδα έπεσε από το γαϊδούρι στο Καγιέν!»
Με 8 απλές λέξεις ο ηθοποιός είπε μια μεγάλη αλήθεια και έκανε ένα μοναδικό ψυχογράφημα του υπερφίαλου σύγχρονου Έλληνα.

Με αφορμή τον θάνατο του Δημήτρη Μητροπάνου, πολλοί καλλιτέχνες, πολιτικοί, δημοσιογράφοι, μέσα από τα social media ή με δηλώσεις τους στον Τύπο, εξέφρασαν τη θλίψη τους για την απώλειά του.

«Μέσα στο αυτοκίνητο περνώντας στις όχθες του Σηκουάνα. Να σ΄ακούω τέρμα με δάκρυα στα μάτια. Αιώνια η μνήμη σου φίλε Δημήτρη Μητροπάνο».

Τα παραπάνω έγραψε ο κύριος Νίκος Αλιάγας στο twitter.  Και μου γύρισε το μάτι! Γιατί; Γιατί κατά την ταπεινή μου άποψη το θέμα του κυρίου Αλιάγα δεν ήταν να εκφράσει την οδύνη του για τον χαμό ενός, πραγματικά, σπουδαίου, λαϊκού ερμηνευτή αλλά να κάνει διαφήμιση του υπερεγώ του!

Θα μπορούσε να ήταν βέβαια και πολύ χειρότερο το κείμενο «Μέσα στο  ολοκαίνουριο, αστραφτερό μου cabrio BMW , περνώντας στις όχθες του Σηκουάνα. Να σ΄ακούω τέρμα, να πατάω το γκάζι με τα δερμάτινα μου Prada, να σκουπίζω τα δάκρυα στα μάτια μου με ένα μεταξωτό μαντήλι Hermes από την ανοιξιάτικη κολεξιόν και να φοράω Aqua Di Gio…»

Σε τέτοιες περιπτώσεις, αγαπητέ κύριε Αλιάγα, σκοπός μας είναι να τιμήσουμε τον εκλιπόντα και όχι να κάνουμε marketing του εαυτού μας με περίσσια έπαρση. Και αν δεν μπορούμε να το κάνουμε αυτό και να τιθασεύσουμε την αλαζονεία μας, τότε καλό είναι να βγάζουμε τον σκασμό.