Δεν μπορώ να μην χαμογελώ όταν είσαι δίπλα μου και με κοιτάς. Κι έχει πλάκα, αυτό το χαμογελάκι που δηλώνει αμηχανία από χιλιόμετρα. Μ’ αρέσει, ναι δεν ξέρεις πόσο μου αρέσει που βλέπω ότι κι εσύ χαμογελάς εκείνη την στιγμή. Χαμογέλα μου! Αυτή η θέρμη που εκπέμπει το χαμόγελο σου είναι ότι χρειάζομαι για να ζεσταθώ με αυτή την παγωνιά. Χαμόγελα μου για να ελπίζω.

Κι όταν τα μάτια μας κοιτιούνται με αγωνία, ελπίζοντας να βρουν κάποια αλήθεια που να τα κάνει να θέλουν να ζήσουν μέσα σε ένα βλέμμα αθώο, τρυφερό δεν βρίσκω λόγια να περιγράψω την στιγμή. Απλά ξαπλώνω πίσω και την απολαμβάνω. Ξέρεις γιατί μου αρέσει να σε κοιτώ; Έψαχνα, έψαχνα, έψαχνα κι όλα τα βλέμματα ήταν κενά. Ενώ στα μάτια σου, στα όμορφα μάτια σου, κάνω ταξίδια που θα ζήλευαν και οι πιο πολυταξιδεμένοι εξερευνητές. Και τις λατρεύω να ξέρεις τις γειτονιές σου. Θα μπορούσα να μείνω για πάντα εκεί.

Να σου πω κάτι; Μα μην θυμώσεις. Όταν μιλάμε και γελάμε και νιώθω το χέρι σου να ψάχνει το δικό μου, δεν ξέρω από την μία θέλω να γελάσω γιατί βλέπω πως τσατίζεσαι που το τραβάω σιγά σιγά και το ψάχνεις από την άλλη φοβάμαι να σου εξομολογηθώ πως δεν το κάνω μόνο γιατί λατρεύω τις εκφράσεις σου όταν εκνευρίζεσαι έτσι γλυκά. Φοβάμαι λίγο, λιγάκι, γιατί όταν με κρατάς νιώθω τόσο ευάλωτη, νιώθω πως να στο πω, σαν ένα κομμάτι γη που μπορείς να μείνεις πάνω της, να την εξερευνήσεις, να την τρυπήσεις, να την αξιοποιήσεις, να την πουλήσεις. Αυτό φοβάμαι, την δικαιοδοσία που έχεις πάνω μου εκείνο το λεπτό που το χέρι σου με ακουμπά και δρα σαν αναισθητικό, αδρανοποιώντας κάθε σκέψη, εξαλείφοντας κάθε φόβο, μουδιάζοντας όλη μου την ύπαρξη. Παραλύω εκείνη την στιγμή κι απλά σε κοιτώ ίσως γιατί δεν μπορώ να μιλήσω. Δεν ξέρω ίσως προσπαθώ να σου πω με τα μάτια όσα το στόμα δεν μπορεί. "Με φοβίζει να είμαι η γη σου, όχι ότι δεν μου αρέσει, απλά εγώ σαν αέρας μεγάλωσα”.

Μα για να είμαι ειλικρινής δεν τις αλλάζω αυτές τις στιγμές που σε φοβάμαι τόσο αυθόρμητα, τόσο παιδικά κι ας καταστέλεις κάθε αντίσταση του εγωισμού μου. Μου αρέσει να μπορώ να ξυπνώ και να χαμογελώ με ένα πρωινό σου μήνυμα, ευελπιστώντας πως σε λίγο θα σε δω. Λατρεύω να ξαπλώνω στο μαξιλάρι και να χαμογελώ γιατί είσαι η μόνη σκέψη που θέλω να πάρω απόψε μαζί στο ταξίδι των ονείρων μου. Θα στο πω απλά. Αγαπώ να με κάνεις να νιώθω πως πρέπει να χαμογελώ για σένα. Αγαπώ σε  ένα κείμενο μου να υπάρχει 13 φορές η λέξη "χαμόγελο” γιατί δεν έφυγες στιγμή απ’ το μυαλό μου. Κι όταν διαβάσεις το "χαμόγελο μου” κάνε μου μια χάρη, χαμογέλα μου!