Η ζωή κυλά ακατάπαυστα!

Η ζωή κυλά με το μέτωπο γεμάτο ιδρώτα

και τις τσέπες μας μπουκωμένες με όνειρα!

Τα όνειρα ξεκινούν από τη ψυχή και φεύγουν

σαν τρελά και χάνονται πέρα κατά τη θάλασσα.

Η λύπη μας κλείνει το μάτι και μας χαμογελά.

Αυτό είναι το μυστικό τα όνειρα φεύγουν και ξανάρχονται,

 όπως ο ήλιος φεύγει μα κάθε πρωϊ ξανάρχεται.

Είναι μερικοί άνθρωποι που τραγουδάνε στο θεό

 γύρω στα μεσάνυχτα.

Είναι μερικοί άνθρωποι που σέβονται

 κάθε προσφορά που τους δίνεται με αγάπη.

Είναι μερικοί άνθρωποι που επιμένουν να προσπαθούν

να ανοίξουν χαραμάδες στο σκοτάδι και να τα καταφέρνουν!

Η ζωή κυλά και επιμένουμε  ναγαπάμε,

όμως στην μέσα τσέπη της ψυχής μας κουράστηκε

και κρύφτηκε ένα σύννεφο να ξεκουραστεί.

Είναι τόσο σπάνιες οι ευτυχισμένες στιγμές?

Όχι, όχι, δεν είναι σπάνιες,

μόνο που εμείς οι άνθρωποι κυνηγάμε αυτές τις στιγμές

με το μυαλό μας, ενώ αυτό είναι υπόθεση της καρδιάς.

Ευτυχισμένη στιγμή είναι να δίνω σε αυτόν που αγαπώ

αυτό που θα τον κάνει χαρούμενο και όχι αυτό

που θα δώσει περισσότερη ευχαρίστηση σε μένα.

Ευτυχισμένη στιγμή είναι η μυρωδιά της γης μετά τη βροχή,

το παγωτό στο λιμάνι της Σερίφου,

το δειλινό της Σαντορίνης,

το υγρό φιλί της επιβεβαίωσης

Η ζωή κυλά ακατάπαυστα

Και ποιος είναι ο δυνατός?

Αυτός που περπατά τη νύχτα μόνος

κι όμως φοβάται το σκοτάδι.

Αυτός που γλιστράει στη λάσπη,

γονατίζει, και για μια στιγμή,

 έτσι λασπωμένος, κόβει κίτρινες αγριομαργαρίτες

και στολίζει τα μαλλιά του.

Αυτός είναι ο δυνατός!

Η ζωή κυλά και ίσα που πρόλαβα να δω την άνοιξη

να τρέχει μεθυσμένη.

Πες μου καλέ μου ένα τραγούδι για τη ζωή?

Ένα τραγούδι που να μιλά για το συναίσθημα της πόρτας

 που ανοίγει σε κάποιον που αγαπάς.

Ένα τραγούδι που να μιλά για τους ξελογιασμένους ανθρώπους

που κοιτάζουν το φεγγάρι

και ονειρεύονται και ελπίζουν!!