«Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι το δημοκρατικό πολίτευμα είναι το καλύτερο από τα υπάρχοντα διότι είναι αυτό κατά το οποίο η κυριαρχία ανήκει στο σύνολο των πολιτών άνευ διακρίσεως καταγωγής, περιουσίας, μορφώσεως και ηλικίας.

     Η Δημοκρατία που γεννήθηκε στην Ελλάδα οφείλεται στον ηγέτη των Αλκμαιωνιδών Κλεισθένη, ο οποίος το 508 π.Χ. προέβη στη μεταρρύθμιση του πολιτεύματος των Αθηνών και έθεσε κατ'αυτόν τον τρόπο τις βάσεις της Αθηναϊκής Δημοκρατίας. Ο Αριστοκράτης αυτός έμπλεος σοφίας και πολιτικής μεγαλοφυίας απεδείχθη εκφραστής της λαϊκής ψυχής και των λαϊκών ιδανικών.

     Ακολούθησε στην συνέχεια η χρυσή εποχή του Περικλή και ο Χρυσός Αιών της Αθηναϊκής Δημοκρατίας, η έκρηξη του Ελληνικού πνεύματος και το Ελληνικό θαύμα στάθηκε έκτοτε εκπληκτικό στο διηνεκές για ολόκληρο τον κόσμο. Κανένας, ποτέ, δεν θα μπορέσει να ξεπεράσει αυτό το φως, που τότε έλμψε στην Ελλάδα, το οποίο και σήμερα εξακολουθεί να φωτίζει την ανθρωπότητα.

     Η Ελλάδα, όπως και όλα τα πολιτισμένα κράτη του κόσμου, έχουν σήμερα δημοκρατικό πολίτευμα. Πολλοί είναι εκείνοι, οι οποίοι αβασάνιστα επικαλούνται την ύψιστη έννοια της Δημοκρατίας, ακόμη και για πράξεις που θα μπορούσαν να προκαλέσουν στην ίδια την Δημοκρατία ανεπανόρθωτο κακό.

     Η Δημοκρατία ξεκινά από τον ίδιο μας τον εαυτό, εφαρμόζεται στην οικογένειά μας και μετά επεκτείνεται στο κοινωνικό σύνολο. Το δημοκρατικό πολίτευμα λειτουργεί άψογα όταν ανάγονται σε δόγμα τα ακόλουθα:

α) Ο σεβασμός της πολιτείας προς τον πολίτη. Δηλαδή, η προστασία της ζωής, της τιμής και της περιουσίας του πολίτη διά των νόμων που θεσπίζει η ίδια η πολιτεία.

β) Ο σεβασμός του πολίτη προς την πολιτεία. Δηλαδή, ο πολίτης να σέβεται τους νόμους της πολιτείας και να τηρεί τους κανόνες της εφαρμογής των νόμων.

γ) Ο σεβασμός του πολίτη προς τον πολίτη.

     Εάν δεν λειτουργεί το παραπάνω τρίπτυχο, τότε η Δημοκρατία ασθενεί.

Νόμος είναι το εργαλείο με το οποίο η πολιτεία ασκεί την εξουσία της και δικαίωμα του πολίτη είναι η εξουσία που του αναγνωρίζει η πολιτεία να ενεργεί ελεύθερα. Αυτό, όμως, δεν σημαίνει ότι στην Δημοκρατία ο πολίτης μπορεί να κινείται ανεξέλεγκτα ελεύθερος. Οι κινήσεις του είναι καθορισμένες μέσα στα πλαίσια των νόμων. Η δική του ελευθερία τελειώνει εκεί ακριβώς που αρχίζει η ελευθερία του άλλου.

     Η κοινωνία μας δεν αποτελείται από ιδανικούς Σωκράτες, ούτε από αγίους και αγγέλους. Η κοινωνία μας αποτελείται από καθημερινούς ανθρώπους και χωρίς καθημερινούς ανθρώπους δεν υπάρχουν κοινωνίες. Και αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο θεσπίζονται οι νόμοι.

     Στο δημοκρατικό πολίτευμα ο πολίτης απολαμβάνει πολιτική, κοινωνική, οικονομική και δικαστική ελευθερία. Για να απολαμβάνει ο πολίτης αυτά τα αγαθά πρέπει η Δημοκρατία να είναι απαλλαγμένη από τους εχθρούς της που είναι: η διαφθορά, ο δεσποτισμός, η αναρχία, η τρομοκρατία, η πανουργία, η αναξιοκρατία, ο νεποτισμός, η οικογενειοκρατία, η πατρωνία, η ευνοιοκρατία, η λαθροχειρία, η ψηφοθηρία, οι καταχρήσεις, τα σκάνδαλα παντός τύπου, ο λαϊκισμός, η κοινωνική αναλγησία, η φαυλοκρατία, η δωροδοκία, ο ύποπτος πλουτισμός και ό,τι άλλο, που κατά τον Πλάτωνα, οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια στη καταστροφή.»

Το παραπάνω κείμενο είναι στου κ.Αθανασίου Γκαντώνα και δημοσιεύτηκε στη «Γνώμη του Ματιού» τον Μάρτιο του 2000 .....

Έντεκα ολόκληρα χρόνια μετά, τον Ιούνιο 2011, ο συντάκτης του κειμένου αυτού συνέχισε ......

«Αυτό το άρθρο το έγραψα πριν από 11 χρόνια με βάση τις πληροφορίες που είχα από ορισμένες εφημερίδες ή και τηλεοπτικά κανάλια.

Είχε προηγηθεί το σκάνδαλο του χρηματιστηρίου, για το οποίο ουδείς μέχρι σήμερα τιμωρήθηκε, παρ'όλο που 1.300.000 νοικοκυριά έχασαν τις οικονομίες τους.

Τα εξοπλιστικά προγράμματα, όπου κι εκεί έκαναν φτερά πολλά χρήματα κ.α.

Σκέφτηκα πως σε ένα δημοκρατικό πολίτευμα που λειτουργεί σωστά, δεν επιτρέπεται να γίνονται τέτοιου είδους ατασθαλίες. 

Έγραψα, λοιπόν, αυτό το άρθρο, για να πληροφορηθούν οι γνωστοί και οι φίλοι μου, ότι όταν γίνεται κακή και αδιαφανής διαχείριση του δημοσίου χρήματος, τότε η καταστροφή της χώρας και των πολιτών της είναι βέβαια.

Στην τελευταία παράγραφο του άρθρου μου αναφέρομαι σε 20 τέτοιες ανήθικες ιδιότητες ορισμένων πολιτικών 9ευτυχώς όχι όλων) και όχι μόνον (πολιτικών).

Δυστυχώς επαληθεύτηκα.

Η κατάσταση αν δεν ήρθε ακόμη, πάντως βρίσκεται προ των πυλών.

Το ερώτημα είναι αν υπάρχει ελπίδα σωτηρίας.

Ίσως να υπάρχει.

Γι αυτό καλούνται οι άρχοντές μας να πάρουν τα σωστά μέτρα. Μέχρι τώρα μας έπεισαν ότι τα μέτρα που πήραν και ήταν επώδυνα για τους συνταξιούχους, τους εραζομένους και τους μικρομεσαίους επαγγελματίες απέτυχαν.

Πριν πάρουν οποιαδήποτε άλλα μέτρα πρέπει να λάβουν σοβαρά το του Αγάθωνος, μαθητή του Πλάτωνος:

«Τρά πράγματα πρέπει να γνωρίζει ο άρχων: 1) Ότι ανθρώπων άρχει. 2) Ότι πρέπει να άρχει σύμφωνα με τους νόμους. 3) Ότι δεν θα άρχει για πάντα.»

Τήρησαν μέχρι τώρα κάποιο από αυτά; Όχι.

Οι άνθρωποι δεν πρέπει να συγχέονται με αριθμούς, οι αριθμοί είναι άψυχοι, άοσμοι, άυλοι.

Αντίθετα, ο άνθρωπος έχει ψυχή, έχει ύλη και οσμή.

Δεν είναι δυνατόν να πληρώνουν τα σπασμένα πάντα οι ίδιοι, οι οποίοι στο κάτω-κάτω δεν ευθύνονται για την τραγική κατάσταση στην οποία περιήλθε η χώρα.

Εδώ που φτάσαμε, ευθύνεται ο κομματισμός, ο συνδικαλισμός κ.α., αλλά κυρίως τα δύο πρώτα.

Όταν το 1974 ο ευρύτερος δημόσιος τομέας δεν απασχολούσε πάνω από 150.000 (περίπου), πώς έφτασαν σήμερα να υπηρετούν περίπου στο 1.000.000;

Νομίζω πως πρέπει να σταματήσω εδώ, διότι τα γεγονότα τρέχουν και το αύριο είναι αβέβαιο ...;..

Μόλις τελείωσα το παραπάνω κείμενο, άκουσα τις δηλώσεις του Πρωθυπουργού ότι δεν παραιτείται, αλλά συνεχίζει να παραμένει στην θέση του και ότι θα κάνει ανασχηματισμό.

Μετά, άκουσα τις δηλώσεις του αρχηγού της Νέας Δημοκρατίας και στην κυριολεξία άρχισα να σκέπτομαι μήπως κι εγώ δεν στέκω καλά και δεν κατάλαβα τι είπε ο πρωθυπουργός.

Επί ώρες ακούγαμε ότι παραιτείται ο πρωθυπουργός και στην θέση του θα μπει πρόσωπο κοινής αποδοχής κ.λ.π.

Μετά από τις δηλώσεις του κ.παπανδρέου παγώσαμε όλοι οι Έλληνες πλην ελαχίστων περί αυτόν.

Τελειώνω με το εξής:

Ω! Ταλαίπωρη και δύσμοιρη Ελλάδα!»

Τρεις μήνες μετά ...τα μέτρα ανακοινώνονται σε καθημερινή βάση ...για να μην πω ...σε ...ωριαία ...!!!!

Κι εμείς ...;..όλοι εμείς ...;τι κάνουμε; Τι; Τι; ...;..Τίποτα!!!!!

Ως πότε πιά;

Φτάνει πιά!!!!!

Ως εδώ!!!!!!!!!!