Στα τέλη του 19ου αιώνα στο νησί Hashima, κοντά στο Ναγκασάκι, της Ιαπωνίας ανακαλύφθηκαν πλούσια κοιτάσματα άνθρακα. Η Mitsubishi Corporation, η οποία διαχειρίζεται την εξόρυξη άνθρακα, αγοράζει το νησί το 1890 και αρχίζει εξορύξεις.
Για να μείνουν οι ανθρακωρύχοι, η εταιρεία δημιούργησε στο νησί μια ολόκληρη πόλη με δέκα πολυόροφα συγκροτήματα αλλά και σχολεία, εστιατόρια και καζίνο, που όλα περιβάλλονται από ένα προστατευτικό τείχος. Το νησί παρόλο που δεν είναι μεγάλο (μόλις 1 τετρ. χλμ) έζησε μέρες ευημερίας. Τη δεκαετία του 1960 το νησί έφτασε να έχει 6000 κατοίκους και ήταν το πιο πυκνοκατοικοιμένο νησί στον κόσμο.
Όμως, τα ορυχεία άνθρακα, που συνεχώς επεκτεινόταν ως το το βυθό της θάλασσας, σε βάθος χρόνου εξαντλήθηκαν και το νησί άρχισε σιγά σιγά να εγκαταλείπεται και το 1974 έκλεισε οριστικά. Πενήντα χρόνια αργότερα, το νησί παραμένει έρημο, τα κτίρια καταρρέουν και οι ντόπιοι το αποκαλούν νησί-φάντασμα.
Στα ιαπωνικά το νησί αναφέρεται επίσης σαν Gunkanjima, που σημαίνει νησί-θωρηκτό, χαρακτηρισμός που προέκυψε από τη φαινομενική ομοιότητά του με το ιαπωνικό θωρηκτο Tosa λόγω των υψηλών τειχών του προς τη θάλασσα.
Τα τελευταία χρόνια γίνονται προσπάθειες να αξιοποιηθεί τουριστικά και ένα πολύ μικρό μέρος του είναι προσβάσιμο. Για το υπόλοιπο θα απαιτηθούν αρκετά κεφάλεια και χρόνος για να καταστεί ασφαλές. Γίνονται επίσης προσπάθειες ώστε το νησί να χαρακτηριστεί μνημείο παγκόσμιας κληρονομιάς της UNESCO
