Όσο και αν κάποιοι που σήμερα έχουν «αλλαξοπιστήσει» προσπαθούσαν να μας πείσουν για δύο περίπου χρόνια ότι οι παρεμβάσεις του ΔΝΤ και γενικότερα της ΤΡΟΙΚΑΣ γίνονται για το καλό της Ελλάδας θα πρέπει να ομολογήσουν ότι κάτι τελικά δεν πάει καλά με τις προθέσεις των σωτήρων μας.
Αυτό δεν γίνεται μόνο αντιληπτό από αυτά που ακούμε από τους εκπροσώπους της ΤΡΟΙΚΑΣ στην Ελλάδα αλλά και από αυτά που αντιμετωπίζουν άλλα κράτη που ακολούθησαν τις προτάσεις του ΔΝΤ. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η Νιγηρία η 12η πετρελαιοπαραγωγός χώρας στον κόσμο η οποία όμως δεν διαθέτει επαρκή αριθμό διυλιστηρίων με αποτέλεσμα να αναγκάζεται να εισάγει βενζίνη την οποία επιδοτεί η κυβέρνηση.
Εδώ και αρκετ6ό χρονικό διάστημα στην χώρα έχουν ξεσπάσει ταραχές λόγω της απόφασης της κυβέρνησης να διακόψει τις επιδοτήσεις. Πριν από μερικές εβδομάδες η επικεφαλής του ταμείου Christine Lagarde βρέθηκε στο Λάγκος της Νογηρίας λίγες μόλις ημέρες πριν την αιφνιδιαστική απόφαση της κυβέρνησης να διακόψει τις επιδοτήσεις.
Κατά την επίσκεψή της, η Lagarde στήριξε τις πολιτικές απελευθέρωσης της αγοράς του Νιγηριανού προέδρου. Στις 29/12, το πρακτορείο Reuters είχε δημοσιεύσει μία πληροφορία σύμφωνα με την οποία το ΔΝΤ πιέζει τις αφρικανικές χώρες να διακόψουν τις επιδοτήσεις καυσίμων, διότι συντελούν στην διαφθορά και στο λαθρεμπόριο, αντί να βοηθούν τους φτωχούς λαούς. Αυτό όμως που είναι εντυπωσιακό είναι ότι το ΔΝΤ δεν κάνει καμία αναφορά για τις επιδοτήσεις των καυσίμων σε πλουσιότερες χώρες όπως το Μπρουνέι, το Ομάν, το Κατάρ, το Κουβέιτ, το Μπαχρέιν, και η Σ. Αραβία.
Το μυστικό όμως πίσω από την νέα αυτή επιλεκτική θέση του ΔΝΤ απέναντι στην Νιγηρία βρίσκεται αλλού. Τον Μάιο του 2010, η Κίνα εξασφάλισε από την Νιγηρία ένα συμβόλαιο ύψους 28.5 δις δολαρίων προκειμένου να κατασκευάσει στην χώρα τρία νέα διυλιστήρια, κάτι που δεν άρεσε καθόλου στο ΔΝΤ, στην Ουάσιγκτον, και στις Αγγλοαμερικανικές πετρελαϊκές εταιρίες που δραστηριοποιούνται στη χώρα.
Η κινεζική εταιρεία CSCEC που ανέλαβε να κατασκευάσει τα διυλιστήρια για την NNPC, είχε ανακοινώσει ότι θα βοηθήσει στο να μειωθεί το ποσό των 10 δις δολαρίων που η Νιγηρία δαπανά κάθε χρόνο για εισαγωγή βενζίνης. Μέχρι σήμερα τα νέα αυτά διυλιστήρια δεν έχουν κατασκευαστεί, η κατασκευή τους σκοντάφτει στα μεγάλα συμφέροντα που βολεύονται από την σημερινή κατάσταση.
Παράλληλα τον περασμένο Σεπτέμβριο, ο διοικητής της κεντρικής τράπεζας της Νιγηρίας, ανακοίνωσε πως η χώρα του σκοπεύει να επενδύσει 5-10% των συναλλαγματικών αποθεματικών της χώρας σε γιουάν, σημειώνοντας πως το νόμισμα αυτό σε λίγο θα καταστεί το βασικό αποθεματικό παγκόσμιο νόμισμα. Επιπλέον το 2010 η Κίνα δάνεισε και εξήγαγε στην Νιγηρία κεφάλαια και προϊόντα ύψους 7 δις δολαρίων, ενώ η Νιγηρία εξήγαγε στη Κίνα αργό πετρέλαιο αξίας 1 δισ. δολαρίων.
Σε τελική ανάλυση αν η Παγκόσμια Τράπεζα, η Αμερική, και το ΔΝΤ ήθελαν πραγματικά να βοηθήσουν στην εξυγίανση της νιγηριανής οικονομίας, θα πρόσφεραν στην χώρα στήριξη στην κατασκευή και στην επέκταση των διυλιστηρίων της, ώστε να μην χρειάζεται να δαπανώνται τεράστια ποσά για την εισαγωγή βενζίνης.
Τελικά μήπως όλα αυτά μας φέρνουν στο μυαλό μία άλλη χώρα που όλοι ξέρουμε καλά ;
