Θα μπορούσε κάποιος να πεί πως δύο άτομα υδρογόνου και ένα άτομο οξυγόνου συνεισφέρουν στη δομή μιας απλής χημικής ένωσης. Πόσο απλή όμως μπορεί να θεωρηθεί μία ένωση που αποτελεί το βασικότερο στοιχείο για την ανθρώπινη βιωσιμότητα? Μία ένωση που βρίσκεται σε κάθε ανθρώπινο κύτταρο, ιστό, όργανο και συμμετέχει σε χιλιάδες μεταβολικές δραστηριότητες του οργανισμού μας?
Μέσω αυτής της "απλής" χημικής ένωσης ο οργανισμός μας ρυθμίζει την θερμοκρασία του, αποβάλλει άχρηστα μεταβολικά παραπροιόντα ενώ παράλληλα μεταφέρει θρεπτικά συστατικά και οξυγόνο στα κύτταρα.

Το νερό λοιπόν αποτελεί το Α και το Ω για την ανθρώπινη υγεία και δικαίως πριν από μερικά χρόνια καθιερώθηκε διεθνώς η Παγκόσμια Ημέρα Νερού που γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 22 Μαρτίου με πολλές ενημερωτικές ημερίδες ανά τον κόσμο, που ουσιαστικό σκοπό έχουν να αναδείξουν την αξία που έχει το νερό στη ζωή μας και να καταρρίψουν μύθους που το αφορούν.
Το σώμα ενός μέσου ενήλικα εμπεριέχει τουλάχιστο 65% νερό ενώ τα παιδιά μπορεί να φθάσουν και το 75%. Νερό στον οργανισμό μας βρίσκεται παντού ακόμα και στα δόντια! Ο ανθρώπινος εγκέφαλος αποτελείται σχεδόν από 75% νερό και αυτό το στοιχείο μας δίνει να καταλάβουμε πόσο απαραίτητη είναι η σωστή ενυδάτωση και για τις εγκεφαλικές λειτουργίες.

Πώς όμως επιτυγχάνεται αυτή η ενυδάτωση? Ο άνθρωπος ενυδατώνεται μέσω των τροφών που καταναλώνει (μια και όλες οι τροφές εμπεριέχουν από μικρά έως μεγάλα ποσοστά υγρασίας), μέσω του νερού πο ... Διαβάστε περισσότερα »

Το πράσινο τσάι, αποδεικνύεται ιδιαίτερα ευεργετικό για την υγεία. Πιο συγκεκριμένα, επιστημονικές έρευνες αναφέρουν τις ευεργετικές επιδράσεις του πράσινου τσαγιού στην πρόληψη του καρκίνου και των καρδιαγγειακών νοσημάτων και στον έλεχγο της χοληστερόλης, ενώ συμβάλλει και στην καλή υγεία του συκωτιού.

Τα αυξημένα ποσοστά εμφάνισης του καρκίνου στις χώρες της Δύσης είναι μια ανησυχητική πραγματικότητα. Η Παγκόσμια Οργάνωση Υγείας (World Health Organization) πρόσφατα ανακοίνωσε ότι 70% περίπου των περιπτώσεων σχετίζονται με τη διατροφή, γεγονός που αυξάνει το ενδιαφέρον για το ρόλο συγκεκριμένων τροφίμων και ποτών στην πρόληψη του καρκίνου.

Το πράσινο τσάι παρασκευάζεται μέσω αποξήρανσης των φύλλων που συλλέγονται από το φυτό Camelia sinensis, το οποίο είναι πλούσιο σε πολυφαινόλες (αντιοξειδωτικές ουσίες). Τα αντιοξειδωτικά είναι φυσικά συστατικά που συμβάλλουν στην καταπολέμηση των βλαβερών για τον οργανισμό ελευθέρων ριζών οξυγόνου, οι οποίες πιστεύεται ότι προκαλούν ασθένειες, όπως ο καρκίνος και τα καρδιαγγειακά νοσήματα.

Επιστημονική έρευνα που δημοσιεύτηκε το Μάιο στο International Journal of Cancer αναφέρει ότι η κατανάλωση πράσινου τσαγιού μειώνει κατά 50% τον κίνδυνο για εμφάνιση γαστρίτιδας, που θεωρείται ότι προηγείται πολλών περιστατικών καρκίνου του στομάχου.

Άλλη έρευνα που δημοσιεύτηκε στο ιατρικό περιοδικό Mutation Research αναφέρει ότι η κατανάλωση περισσότερων από δέκα φλιτζανιών πράσινου τσαγιού ... Διαβάστε περισσότερα »

H ετοιμολογία της ονομασίας του, καθώς προέρχεται από την αραβική λέξη ‘'kawah’ σημαίνει δύναμη και εκφράζει αυτή την ιδιότητα του καφέ. Ο καφές αποτελεί το αγαπημένο και πιο διάσημο ρόφημα που συντροφεύει ευχάριστα την παρέα ή την οικογένεια.

Πατρίδα του θεωρείται η Αιθιοπία και πιο συγκεκριμένα η περιοχή Κάφα. Η καλλιέργειά του όμως (περίπου το 8^ο αιώνα μ.Χ.) και η διάδοσή του ξεκίνησε από την Υεμένη και το γνωστό λιμάνι της, τη Μόκα, στο οποίο οι Άραβες εμπορεύτηκαν για πρώτη φορά τους κόκκους του καφέ. Γρήγορα άρχισε να γίνεται παγκοσμίως γνωστός, αλλά μόλις τον 15^ο αιώνα κορυφώθηκε η φήμη και η διάδοσή του, ενώ τότε άνοιξαν και τα πρώτα καφενεία.

Αν και στην αρχή ο καφές θεωρήθηκε ως φάρμακο (ανακουφίζει τον πόνο, θεραπεύει αναπνευστικά προβλήματα) οπότε τη διάθεσή του την όριζαν γιατροί, στη συνέχεια βρήκε το ρόλο του ως ρόφημα που ανεβάζει τη διάθεση και διε ... Διαβάστε περισσότερα »

Τσάι και αδυνάτισμα

Διάφορες μελέτες το έχουν συσχετίσει με αύξηση του μεταβολισμού και συνεπώς ουσιαστική συνεισφορά στη διαδικασία απώλειας βάρους. Πράγματι, μελέτες που έγιναν στην Αμερική έδειξαν ότι η χορήγηση αφεψήματος τσαγιού έχει ως αποτέλεσμα την πρόσθετη αύξηση κατά 3% της καταναλισκόμενης ενέργειας από τον οργανισμό, δηλαδή την πρόσθετη χρησιμοποίηση 67 θερμίδων ημερησίως σε σύγκριση με τα άτομα που κατανάλωσαν ισόποσο διάλυμα καφεΐνης ή απλό νερό. Τα πειράματα αυτά έδειξαν ότι άλλες ουσίες εκτός της καφεΐνης περιέχονται στο τσάι, όπως είναι η τείνη και οι μεθυλξανθίνες οι οποίες προκαλούν την πρόσθετη αύξηση στο μεταβολισμό του σώματος.

Ωστόσο, η αύξηση αυτή είναι παροδική και το σώμα μας γρήγορα προσαρμόζεται σε αυτή τη διαδικασία, με αποτέλεσμα σε βάθος χρόνου να μην υπάρχουν ουσιαστικά αποτελέσματα στη διαδικασία της απώλειας βάρους. Το τσάι είναι ένα πολύ θρεπτικό αφέψημα, αλλά για να χάσουμε βάρος θα πρέπει πολύ απλά οι θερμίδες που τρώμε να είναι λιγότερες από αυτές που καταναλώνουμε.

Το τσάι είναι εξαιρετική πηγή αντιοξειδωτικών ουσιών και κυρίως φλαβονοειδών που πολυάριθμες μελέτες τα έχουν συσχετίσει με την καλύτερη καρδιαγγειακή μας λειτουργία. Τα φλαβονοειδή εμποδίζουν τη δράση των επικίνδυνων ελευθέρων ριζών μειώνοντας έτσι την ποσότητα της χοληστερόλης που οξειδώνεται και επικάθεται στα αγγεία δημιουργώντας την επικίνδυνη αθηρ ... Διαβάστε περισσότερα »

To γάλα είναι ένα βιολογικό προϊόν που αποτελεί την πρώτη και μία από τις σημαντικότερες τροφές του ανθρώπου σε όλη τη διάρκεια της ζωής του. Αν και η ηλικία που άλλες τροφές-ημιστερεές και στερεές-εισάγονται στη δίαιτά του ποικίλει, εντούτοις είναι λίγες οι περιπτώσεις που ένα βρέφος αρχίζει να δέχεται τέτοιες τροφές πριν τον 4ο-6ο μήνα. Έτσι μέχρι αυτό το ηλικιακό στάδιο το βρέφος τρέφεται αποκλειστικά με γάλα, μητρικό ή μη, και παίρνει όλα τα απαραίτητα συστατικά που χρειάζεται από αυτό.

Το γάλα είναι μία τροφή που συνδυάζει τα τρία βασικά θρεπτικά συστατικά-υδατάνθρακες, λίπος πρωτεΐνες-σε συνδυασμό με μία σειρά από βιταμίνες και ιχνοστοιχεία.

Οι υδατάνθρακες περιλαμβάνουν κυρίως τα σάκχαρα του γάλακτος με βασικότερο εκπρόσωπο τη λακτόζη, γνωστή από την πάθηση της δυσανεξίας στη λακτόζη, που είναι ένας δισακχαρίτης ο οποίος αποτελείται από ένα μόριο γαλακτόζης και ένα μόριο γλυκόζης. Η πρόσληψη υδατανθράκων πρέπει να καλύπτει το 50% των θερμίδων της ημερήσιας πρόσληψης, και η λακτόζη του γάλακτος αποτελεί στη βρεφική διατροφή το βασικότερο, μια και απορροφάται καλύτερα από το άμυλο σε αυτή την ηλικία. Ανάλογα με την περιεκτικότητα του γάλακτος, η λακτόζη μπορεί να προσφέρει 30-50% από τη συνολική θερμιδική ενέργεια του γάλακτος, ενώ ένα ποτήρι γάλα δίνει συνολικά περίπου 12 γραμμάρια υδατανθράκων.

Το λίπος του γάλακτος είναι ζωικής προέλευσης και γι αυτό και τα περισσότερα λιπαρά οξέα είναι κορεσμένα, ενώ τα ακόρεστα (μονο-κ ... Διαβάστε περισσότερα »

Η καφεΐνη είναι μια φυσική ουσία που απαντάται στη φύση σε φύλλα, καρπούς ή φρούτα τουλάχιστον 63 ειδών του βασιλείου των φυτών σε όλο τον κόσμο και αποτελεί τμήμα μιας ομάδας ενώσεων, γνωστών ως μεθυλοξανθίνες. Οι πιο γνωστές πηγές καφεΐνης είναι ο καφές, το κακάο και τα φύλα τσαγιού.

Η ποσότητα καφεΐνης στα διάφορα τρόφιμα ποικίλλει ανάλογα με το μέγεθος της μερίδας, το είδος του προϊόντος και τη διαδικασία παρασκευής. Όσον αφορά στο τσάι και στον καφέ, η ποικιλία του φυτού επηρεάζει επίσης την περιεκτικότητα σε καφεΐνη. Η μέση περιεκτικότητα καφεΐνης σε επιλεγμένα προϊόντα παρουσιάζεται παρακάτω (mg καφεΐνης ανά μερίδα 240 mL προϊόντος):

Καφές φίλτρου: 160
Βραστός καφές: 85
Βρασμένο τσάι: 40
Αναψυκτικά τύπου Cola: 24
Σοκολατούχο γάλα: 6

Έχει καταγραφεί ότι, στις Η.Π.Α., οι κύριες πηγές καφεΐνης είναι ο καφές (71%), τα αναψυκτικά (16%) και το τσάι (12%).

Η καφεΐνη αποτελεί ένα ήπιο διεγερτικό του κεντρικού νευρικού συστήματος. Ωστόσο, οι όποιες φαρμακολογικές επιδράσεις της καφεΐνης είναι παροδικές, και διαρκούν λίγες ώρες. Επιπλέον, δεν συσσωρεύεται στο σώμα με την πάροδο του χρόνου, αλλά αποβάλλεται μέσα σε λίγες ώρες από την πρόσληψή της. Το χρονικό διάστημα που απαιτείται για την αποβολή της καφεΐνης ποικίλει από άνθρωπο σε άνθρωπο, με μέσο όρο 3-4 ώρες σε υγιείς ενήλικες. Επίσης, η ευαισθησία στην καφεΐνη ποικίλει από άτομο σε άτομο και εξαρτάται από διάφορους παράγοντες, όπως: την προσλα ... Διαβάστε περισσότερα »

Η σημασία του νερού για τη ζωή είναι καθοριστική, αρκεί να αναφέρουμε ότι ο άνθρωπος χωρίς τροφή μπορεί να ζήσει έως και μήνες, χωρίς νερό όμως ελάχιστες μόνο μέρες. Ας μην ξεχνάμε άλλωστε ότι το 40-60% του βάρους του ανθρώπου αποτελείται από νερό. Κάτω από φυσιολογικές συνθήκες ο άνθρωπος προσλαμβάνει και αποβάλλει περίπου 2-2,5 λίτρα ημερησίως. Όμως, ιδιαιτέρως το καλοκαίρι, όπου η αποβολή νερού μέσω του ιδρώτα είναι πολύ μεγαλύτερη, οι ανάγκες του σώματός μας αυξάνονται.

Μέχρι και σήμερα ευρύτατα ακούγεται η σύσταση για κατανάλωση τουλάχιστον 8 ποτηριών νερού τη μέρα, χωρίς ωστόσο να υπάρχει επιστημονική τεκμηρίωση για αυτό. Σύμφωνα με την επίσημη θέση του Ινστιτούτου Υγείας της Εθνικής Ακαδημίας Επιστημών των Η.Π.Α. ο άνθρωπος μπορεί να ενυδατωθεί καταναλώνοντας διάφορα ροφήματα και υγρά κατά τη διάρκεια της μέρας και επίσης το 80% των αναγκών μας καλύπτεται από πόσιμο νερό, αναψυκτικά, χυμούς, καφέ, τσάι κ.α και το υπόλοιπο 20% από τρόφιμα. Σκεφτείτε ότι μία φέτα καρπούζι μας δίνει περίπου 1 ποτήρι νερό. Σαφώς όμως, το νερό είναι το βασικό ενυδατικό μέσο για το σώμα μας.

Τα τελευταία χρόνια η βιομηχανία τροφίμων δημιούργησε μια εναλλακτική πρόταση για τη σωστή ενυδάτωση, το νερό είτε με γεύσεις είτε συνδυασμένο με τις ευεργετικές ιδιότητες των βοτάνων. Σκοπός της καινοτομίας αυτής είναι μέσω ενός επιπρόσθετου κινήτρου να αυξηθεί η πρόσληψη νερού από ομάδες που δυσκολεύονται να το καταναλώσουν με τη φυσική του μορφή.

Επ ... Διαβάστε περισσότερα »

Όσοι ακολουθούν υγιεινή διατροφή, το ξέρουν καλά. Ήρθε η ώρα να το 'ανακαλύψουν' και να γνωρίσουν τις ευεργετικές επιδράσεις του και οι υπόλοιποι. Το 'θαυματουργό' ποτό, το μυστικό της μακροζωίας των Καυκάσιων, το φυσικό γαλακτοκομικό προϊόν που γεννήθηκε στα βουνά του Καυκάσου αιώνες πριν και έκτοτε καταναλώνεται συστηματικά από ανθρώπους σε κάθε γωνιά της γης. Αν αναλογιστεί κανείς τα πλούσια οφέλη και τις πολυάριθμες ευεργετικές επιδράσεις που προσφέρει στον ανθρώπινο οργανισμό, μπορεί εύκολα να καταλάβει το λόγο.

Τι είναι το κεφίρ;

Το κεφίρ παράγεται από οποιοδήποτε τύπο γάλακτος (αγελαδινό, πρόβειο, κατσικίσιο κ.λπ.) με τη χρήση κόκκων κεφίρ, μια αποικία φιλικών βακτηρίων που στην όψη μοιάζει σαν κουνουπίδι. Υπάρχουν διάφορες ποικιλίες κεφίρ και έτσι, ανάλογα με τον τύπο βακτηριδίων που θα χρησιμοποιηθούν, το ρόφημα θα αποκτήσει διαφορετικές οργανοληπτικές και θρεπτικές ιδιότητες, αλλά και διαφορετικό χρώμα, οσμή και γεύση.

Είναι ένα φυσικό προβιοτικό προϊόν με υψηλή θρεπτική αξία που αφομοιώνεται εύκολα από τον οργανισμό. Περιέχει σημαντικές ποσότητες ασβεστίου, μαγνησίου και φωσφόρου, λόγω του γάλακτος που περιέχει, ενώ είναι πλούσιο σε βιταμίνες, όπως την πυριδοξίνη, βιοτίνη, φυλλικό οξύ και τη βιταμίνη Β12. Οι πρωτεΐνες του είναι υψηλής βιολογικής αξίας, που αφομοιώνονται εύκολα από τον οργανισμό μας. Αν και βασίζεται στο γάλα, ωστόσο είναι κατάλληλο για όσους έχουν δυσανεξία στη λακτ ... Διαβάστε περισσότερα »

Όταν ο Dom Pierre Perignon (1639-1715), Βενεδικτίνος μοναχός, υπεύθυνος για την κάβα του Αβαείου του Ωτβιλιέ παρατήρησε σε ορισμένα γλυκά κρασιά μια δεύτερη ζύμωση μετά την εμφιάλωσή τους, άγνωστο τότε για ποιο λόγο, και στη συνέχεια συστηματοποίησε αυτή τη διαδικασία αναμιγνύοντας ποικιλίες σταφυλιών, δεν μπορούσε να φανταστεί ότι θα δημιουργούσε ένα νέο ξεχωριστό ποτό.

Ξεχωριστό με όλη την σημασία της λέξης, καθώς η σαμπάνια είναι η ονομασία προέλευσης για τον αφρώδη οίνο που παράγεται μόνο στην περιοχή Champagne. Πραγματικά, η σαμπάνια συνδέεται μόνο με ξεχωριστές, με ιδιαίτερες στιγμές, στιγμές που μένουν ανεξίτηλες στη ζωή του καθενός. Σαμπάνια ανοίγουν τα νέα ζευγάρια, σαμπάνια σπάνε στην πλώρη ενός νέου πλοίου κατά την καθέλκυση, σαμπάνια ανοίγουν οι πρωταθλητές τη στιγμή της καταξίωσης. Ας γνωρίσουμε λίγο περισσότερο το ποτό που συνοδεύεται πάντα από τα πιο ακριβά εδέσματα.

Για να δημιουργηθεί η σαμπάνια αναμειγνύονται τρεις διαφορετικές ποικιλίες σταφυλιών, το Pinot Noir και Pinot Meunier και το Chardonnay. Οι δύο πρώτες είναι ποικιλίες μαύρων σταφυλιών, ενώ η τελευταία άσπρου. Χαρακτηριστικό είναι δε ότι οι αναλογίες που χρησιμοποιούνται είναι αυστηρά καθορισμένες. Ο μούστος μένει για περίπου μισή μέρα σε κάδους και στη συνέχεια σε δρύινα βαρέλια όπου παλαιώνεται και δημιουργείται κρασί. Σε αυτό το κρασί προσθέτουν ζυμομύκητες και ζάχαρη ώστε να επιτευχθεί η ζύμωση που παρατήρησε ο Dom Perignon. Αυτή η τελευταία ζύμωση δια ... Διαβάστε περισσότερα »

Η καφεΐνη είναι μια φυσική ένωση που βρίσκεται σε πολλές από τις τροφές και ποτά που καταναλώνουμε καθημερινά (καφές, τσάι, αναψυκτικά τύπου cola, σοκολάτα, χυμοί με καφεΐνη).

Θεωρείται τοξική ουσία και έχει ισχυρές επιδράσεις στην ανθρώπινη φυσιολογία. Είναι διεγερτικό του κεντρικού νευρικού συστήματος και ενισχύει τις ψυχολογικές διεργασίες. Έχει έντονες συνέπειες στις μεταβολικές διεργασίες και διεγείρει τη λειτουργία της καρδιάς, την κυκλοφορία του αίματος και την έκκριση της επινεφρίνης (αδρεναλίνης).

Η επινεφρίνη σε συνδυασμό με την καφεΐνη μπορούν να επιφέρουν μυϊκή συστολή, αυξάνουν το ρυθμό διάσπασης μυϊκού και ηπατικού γλυκογόνου, αυξάνουν την απελευθέρωση των ελεύθερων λιπαρών οξέων από το λιπώδη ιστό όπως και τη χρήση μυϊκών τριγλυκεριδίων. Η κύρια επίδραση που παρατηρείται κατά την ηρεμία είναι η αύξηση της συγκέντρωσης των ελεύθερων λιπαρών οξέων στο αίμα.

Η καφεΐνη χρησιμοποιείται ευρέως από αθλητές, καθώς έχει υποστηριχθεί ότι βελτιώνει την αθλητική απόδοση. Η εύκολη πρόσβαση, η χαμηλή τιμή και η απουσία σοβαρών παρενεργειών καθιστά την καφεϊνη ένα από τα δημοφηλέστερα συμπληρώματα στον τομέα της αθλητικής διατροφής.

Η Διεθνής Ολυμπιακή Επιτροπή επιτρέπει κατανάλωση μικρής ποσότητας καφεΐνης, ενώ υπέρβαση του νόμιμου ορίου απέκκρισης καφεΐνης στα ούρα αποτελεί αιτία αποκλεισμού.

Η δοσολογία και ο χρόνος λήψης της καφεΐνης πριν τη δραστηριότητα ώστε να υπάρχει βελτίωση της απόδοσης ποικίλλουν σημα ... Διαβάστε περισσότερα »

Η καφεΐνη είναι ένα αλκαλοειδές της ξανθίνης και βρίσκεται στους καρπούς, τα φύλλα ή τα φρούτα σε περισσότερα από 60 φυτά. Μεταξύ αυτών συμπεριλαμβάνονται οι σπόροι του καφέ και του κακάο, τα φύλλα τσαγιού, οι καρποί guarana και κόλα. Επίσης συχνά προστίθεται σε ροφήματα, τρόφιμα και ορισμένα φάρμακα (π.χ. αναλγητικά).

Πίνακας 1. Μέση περιεκτικότητα σε καφεΐνη διαφόρων προϊόντων

Προϊόν	mg καφεΐνης
Καφές φίλτρου	85mg /φλιτζάνι 190ml
Καφές στιγμιαίος	75mg /φλιτζάνι 190ml
Τσάι	50mg /190 φλιτζάνι ml
Ενεργειακά ποτά (με πρόσθετη καφεΐνη ή γκουαράν)	28-87mg/ποτήρι 250ml
Κακάο ρόφημα	16 mg/ποτήρι
Αναψυκτικό τύπου cola	30 mg/ποτήρι 250 ml
Σοκολάτα μαύρη	5.5-35.5 mg/κομμάτι 50g

Δράση, μεταβολισμός και ευαισθησία στην καφεΐνη

... Διαβάστε περισσότερα »

Η πιθανή θεραπευτική και καταπραϋντική ιδιότητα του τσαγιού είχε παρατηρηθεί απο αρχαιοτάτων χρόνων ιδιαίτερα από τους λαούς της Ασίας. Η επιστημονική κοινότητα τα τελευταία χρόνια έχει κατ' επανάληψη επιβεβαιώσει τις υποθέσεις σχετικά με τις ευεργετικές για τον ανθρώπινο οργανισμό ιδιότητες του τσαγιού.

Το λευκό τσάι αποτελεί το λιγότερο επεξεργασμένο τσάι με αποτέλεσμα να περιέχει τα υψηλότερα ποσοστά αντιοξειδωτικών ουσιών. Τα αντιοξειδωτικά είναι θρεπτικά συστατικά που προστατεύουν τον ανθρώπινο οργανισμό από τις βλαβερές συνέπειες των ελευθέρων ριζών. Οι ελεύθερες ρίζες παράγονται από τις διάφορες αντιδράσεις που πραγματοποιούνται στον οργανισμό και καταστρέφουν το ανθρώπινο DNA.

Τα τελευταία χρόνια πληθώρα επιστημονικών μελετών κατέδειξε τα πλεονεκτήματα της κατανάλωσης λευκού τσαγιού στη συσσώρευση των λιποκυττάρων στο λιπώδη ιστό. Εκχυλίσματα του βοτάνου του λευκού τσαγιού που χρησιμοποιήθηκαν σε αυτές τις μελέτες φάνηκε να αναστέλλουν την παραγωγή νέων λιποκυττάρων με αποτέλεσμα την κινητοποίηση και τη διάσπαση λιπαρών οξέων από ώριμα λιποκύτταρα.

Πρόσφατη έρευνα που διεξήχθη στη Γερμανία μελέτησε τη βιολογική επίδραση εκχυλίσματος λευκού τσαγιού στη λιγότερο επεξεργασμένη μορφή του βοτάνου τσαγιού Camellia sinensis. Οι ερευνητές υπογράμμισαν ότι στις ανεπτυγμένες χώρες η αύξηση της εμφάνισης συσχετιζόμενων με την παχυσαρκία διαταραχών, συμπεριλαμβανομένων των καρδιαγγειακών παθήσεων και του σακχαρώδους διαβήτη συ ... Διαβάστε περισσότερα »

Τα άτομα που καταναλώνουν μεγάλες ποσότητες νατρίου (αλάτι) και αναψυκτικά light έχουν μεγαλύτερες πιθανότητες να παρουσιάσουν μείωση της νεφρικής τους λειτουργίας, σύμφωνα με τα αποτελέσματα δύο μελετών που παρουσιάστηκαν στην ετήσια συνάντηση της Αμερικάνικης Νεφρολογικής Εταιρίας στο Σαν Ντιέγκο της Καλιφόρνια.

Στην πρώτη μελέτη συμμετείχαν 3000 γυναίκες στις οποίες σε χρονικό διάστημα 11 ετών η αυξημένη κατανάλωση αλατιού είχε αρνητική επίδραση στη νεφρική λειτουργία. Στη δεύτερη μελέτη η κατανάλωση δύο ή περισσότερων αναψυκτικών light ημερησίως βρέθηκε να διπλασιάζει τον κίνδυνο μείωσης της νεφρικής λειτουργίας, ενώ δεν παρατηρήθηκε η ίδια συσχέτιση για τα αναψυκτικά με ζάχαρη.

Θα πρέπει να σημειωθεί ότι τα ευρήματα των μελετών αφορούν τους συγκεκριμένους πληθυσμούς, επομένως δεν μπορούμε να πούμε με σιγουριά ότι αυτές οι συσχετίσεις ισχύουν και για το γενικό πληθυσμό. Ωστόσο, από τη στιγμή που υπάρχουν τέτοιες ενδείξεις, καλό είναι όσο μπορούμε να περιορίσουμε την κατανάλωση αλατιού (από επεξεργασμένα τρόφιμα, στο πιάτο μας αλλά και κατά το μαγείρεμα) και αναψυκτικών (light και κανονικών).

Μια ιστορική αναδρομή στην ιστορία των τροφίμων μπορεί κάλλιστα να αποκαλύψει το μυστήριο και τη γοητεία που περιβάλλει τους καρπούς των καφεόδενδρων. Ο τελευταίοι αρχικά είναι άοσμοι αλλά αποκτούν την ξεχωριστή μυρωδιά έπειτα από τη διαδικασία του καβουρδίσματος. Ανάμεσα στα πολλά είδη καφεόδενδρων ξεχωρίζουν δύο: η Coffea Arabica και η Coffea robusta.

Υπάρχουν διάφοροι τύποι καφέ. Ο ελληνικός βράζεται συνήθως με ζάχαρη και πίνεται ως έχει. Ο καφές φίλτρου ανάλογα του τρόπου καβουρδίσματος και της άλεσης διακρίνεται σε αμερικανικό, γαλλικό και εσπρέσο. Παράγεται με την προσθήκη φυσικών ή τεχνητών αρωμάτων. Ο γαλλικός αποτελείται από πολύ καβουρδισμένο και χοντροκομμένο καφέ. Ο αμερικανικός είναι λιγότερο καβουρδισμένος και πιο χονδροκομμένος. Για να φτιαχτεί ο εσπρέσο, πρέπει να διοχετευτεί διαμέσου πίεσης ατμού από ειδική καφετιέρα. Είναι πιο λεπτόκοκκος και περισσότερο καβουρδισμένος από το γαλλικό.

Τα θρεπτικά συστατικά του καφέ διακρίνονται σε πτητικά και μη πτητικά. Τα πτητικά αποτελούνται κυρίως από οργανικά οξέα, αλδεΰδες, κετόνες, αμίνες και μερκαπτάνες. Τα μη πτητικά αποτελούνται από τους υδατάνθρακες, τα αμινοξέα, την καφεΐνη, τα φαινολοξέα και ανόργανα στοιχεία. Η καφεΐνη είναι το κύριο αλκαλοειδές του καφέ και διαθέτει διεγερτικές, καρδιοτονωτικές, διουρητικές και αντινευραλγικές ιδιότητες. Η περιεκτίκοτητά της στους διάφορους τύπους καφέ ποικίλει: ένα φλιτζάνι με 6 γρ. Arabica περιέχει 60 mgr καφεΐνης, ενώ το αντίστοιχο με ... Διαβάστε περισσότερα »

Τα ροφήματα που χρησιμοποιούν οι αθλητές περιέχουν υδατάνθρακες και ηλεκτρολύτες που παρέχουν τόνωση στους μύες, διατηρούν τα επίπεδα γλυκόζης στο αίμα και καταπολεμούν τη δίψα. Βοηθούν στην πρόληψη της αφυδάτωσης, καθώς επίσης και της έλλειψης νατρίου – υπονατριεμία.

Μην μπερδεύετε τα συγκεκριμένα ροφήματα με τα ροφήματα- αναψυκτικά που πωλούνται ως ενεργητικά ποτά (energy drinks). Τα ενεργητικά ποτά δεν πρέπει να χρησιμοποιούνται κατά τη διάρκεια μιας άσκησης - περιέχουν υψηλές ποσότητες υδατάνθρακα και καφεΐνης και ίσως περιέχουν και αναμφιβόλου προέλευσης βότανα ή άλλα συστατικά.

Πότε να καταναλώνετε αθλητικά ροφήματα;

Μπορείτε να καταναλώσετε ένα αθλητικό ρόφημα εάν ασκείστε συνεχόμενα για περισσότερα από 90 λεπτά. Οι επαγγελματίες αθλητές χρειάζεται πιο σύντομα να καταναλώσουν ένα αθλητικό ρόφημα. Σε μακροχρόνια άσκηση θα πρέπει εκτός από το να καταναλώνετε πολλά υγρά, να αντικαθιστάτε το νάτριο και τη ζάχαρη, τα οποία χάνετε μέσω του ιδρώτα και της άσκησης.

Ορισμένοι αθλίατροι πιστεύουν ότι η άσκηση καταστέλλει το μηχανισμό δίψας. Το νάτριο στα αθλητικά ροφήματα, υποκινεί την ανάγκη για να τα καταναλώσετε. Παρόλα αυτά, υπάρχουν και κάποια ποτά που ισχυρίζονται ότι παρέχουν επιπλέον συστατικά που ενισχύουν την απόδοση - και αυτά τα επιπλέον συστατικά συχνά αποδεικνύεται πως είναι είτε άχρηστα είτε επικίνδυνα.

Ο κίνδυνος από τα ενεργητικά πο ... Διαβάστε περισσότερα »

Γράφει η Ντορίνα Σιαλβέρα MSc

Πόσες γυναίκες δεν έχουν θυσιάσει τον αγαπημένο τους καφέ στο βωμό μίας καλλίγραμμης σιλουέτας; Πόσες δεν έχουν δηλώσει με υπερηφάνεια στις φίλες τους ότι ξεκίνησαν δίαιτα κάνοντας ένα καθοριστικό πρώτο βήμα, 'κόβοντας' δηλαδή τον καφέ; Και τι θα λέγατε αν σας αποκαλύπταμε ότι κάτι τέτοιο αποτελεί άδικο κόπο;

Η 'παχυντική' φύση του καφέ είναι από τους μεγαλύτερους μύθους που έχουν κυκλοφορήσει στον τομέα της διατροφής. Στην παρανόηση αυτή συνέβαλε κατά κύριο λόγο η παρουσία στη χώρα μας ξενόφερτων τύπων καφέ, πλούσιων σε σιρόπι και σαντιγί, οι οποίοι σε καμία περίπτωση δεν μπορούν να συγκριθούν με πιο 'παραδοσιακά' είδη καφέ, καθώς η σύστασή τους πλησιάζει εκείνη ενός γλυκίσματος παρά ενός ροφήματος.

Φυσικά, ρόλο στη διόγκωση του μύθου έχει παίξει και το γεγονός ότι πολύς κόσμος προσθέτει μεγάλες ποσότητες ζάχαρης και γάλακτος στον καφέ, αυξάνοντας σημαντικά το θερμιδικό του περιεχόμενο. Στην πραγματικότητα όμως, ο καφές από μόνος του έχει μηδαμινές θερμίδες, γεγονός που σε καμία περίπτωση δεν συνάδει με το 'κακό όνομα' που τον ακολουθεί εδώ και χρόνια.

Για παράδειγμα, ένα φλιτζάνι σκέτου στιγμιαίου καφέ περιέχει περίπου 1 θερμίδα, συνεπώς η μέτρια κατανάλωσή του έχει σχεδόν μηδενική επίδραση στην ημερήσια ενεργειακή μας πρόσληψη. Επιπλέον, επειδ ... Διαβάστε περισσότερα »

Μια από τις καλύτερες 'συντροφιές' για τις κρύες ημέρες του χειμώνα, αποτελεί αδιαμφισβήτητα ένα φλιτζάνι ζεστό αφέψημα ή έγχυμα από το αγαπημένο μας βότανο.

Ο Ιπποκράτης και αργότερα ο Θεόφραστος και ο Διοσκουρίδης, εστίασαν και κατέγραψαν με σχολαστική επιμέλεια τη θεραπευτική δράση εκατοντάδων βοτάνων, αιώνες πριν. Η γνώση αυτή μεταδόθηκε από γενιά σε γενιά, εμπλουτισμένη κάθε φορά με καινούρια στοιχεία και παρατηρήσεις. Σήμερα δεκάδες τεκμηριωμένες μελέτες, έρχονται να επιβεβαιώσουν τα οφέλη υγείας πολλών βοτάνων.

Πέρα όμως από τις ιδιαίτερες θεραπευτικές χρήσεις διαφόρων βοτάνων, η απλή πόση ενός αφεψήματος (παρασκευάζεται όταν βράσουμε τα μέρη του βοτάνου μαζί με το νερό και κατόπιν σουρώσουμε) ή ενός εγχύματος (παρασκευάζεται όταν βράσουμε σκέτο νερό, κατόπιν το ρίξουμε στα μέρη του φυτού και σουρώσουμε μετά από κάποια λεπτά) αποτελεί σίγουρα μια υγιεινή συνήθεια.

Ας δούμε λοιπόν από κοντά κάποια από τα αγαπημένα μας φυτά από τα οποία παίρνουμε ευεργετικά ροφήματα, τονώνοντας την άμυνα του οργανισμού μας.

Ξεκινώντας ... Διαβάστε περισσότερα »

Η χαμηλή έως μέτρια κατανάλωση αλκοόλ, ειδικά στη μορφή του κόκκινου κρασιού, έχει συσχετισθεί με πολλά οφέλη για την καρδιαγγειακή υγεία των γυναικών. Αντίθετα, η υπερβολική κατανάλωση μπορεί να οδηγήσει σε πολλά προβλήματα υγείας. Σύμφωνα με μία πολύ πρόσφατη έρευνα που δημοσιεύτηκε στο τελευταίο τεύχος του επιστημονικού περιοδικού ‘Archives of Internal Medicine’, η χαμηλή έως μέτρια κατανάλωση κόκκινου κρασιού συμβάλλει στον καλύτερο έλεγχο του σωματικού βάρους.

Στη μελέτη συμμετείχαν περίπου 20.000 γυναίκες μέσης ηλικίας ή και μεγαλύτερες (ελάχιστη ηλικία τα 39 έτη), οι οποίες παρακολουθήθηκαν για 13 χρόνια. Κατά την έναρξη της μελέτης, το 38% των γυναικών ανέφεραν πως δεν κατανάλωναν καθόλου αλκοόλ, το 33% πως κατανάλωναν λιγότερο από 5 γραμμάρια ημερησίως, το 20% 5 έως 15 γραμμάρια ημερησίως, το 6% 15 έως 30 γραμμάρια ημερησίως, ενώ το 3% πάνω από 30 γραμμάρια την ημέρα (μία μερίδα ποτού περιέχει γύρω στα 10 γραμμάρια αλκοόλ). Σε γενικές γραμμές, μέσα στο χρονικό διάστημα των 13 ετών, όλες οι γυναίκες πήραν βάρος. Ωστόσο, η σχέση αν ... Διαβάστε περισσότερα »

Γράφει η Φωτεινή Κοκκίνου

Η γεύση του μας συντροφεύει από το ξεκίνημα της ημέρας με το 'καλημέρα' σας, μας 'τονώνει' σε περιόδους έντονης εργασίας και μας κάνει παρέα τα απογεύματα με φίλους. Ο λόγος για τον καφέ, μια συνήθεια παντός καιρού και περιστάσεων. Άλλοι τον προτιμούν για τη γεύση του, άλλοι για τη ζωντάνια που δίνει, πολύ λίγοι όμως γνωρίζουμε ποια είναι τα πραγματικά οφέλη ενός φλιτζανιού καφέ.

Καφές, τόνωση…

Η σχέση του καφέ με την τόνωση και την ευεξία για τους περισσότερους έχει να κάνει κυρίως με την περιεκτικότητά του σε καφεΐνη. Η καφεΐνη δρα στον οργανισμό αυξάνοντας την προσοχή και τη συγκέντρωση, μειώνοντας την πνευματική κόπωση, ενώ μπορεί να βελτιώσει την αθλητική απόδοση. Αυτός είναι και ο λόγος που ένα φλιτζάνι καφέ μπορεί να προσφέρει ήπια τονωτική δράση στον οργανισμό, βοηθώντας μας σε διάφορες φάσεις της καθημερινότητάς μας, όπως στην εργασία, στο διάβασμα, αλλά και κατά τη διάρκεια της οδήγησης.
Ενδεικτικά, ένα φλιτζάνι στιγμιαίου καφέ περιέχε ... Διαβάστε περισσότερα »

Γράφει η Φωτεινή Κοκκίνου

Το καλοκαίρι έφτασε και τι πιο συνηθισμένο στην καθημερινότητά μας από τον φραπέ. Ξέρατε ότι η αγαπημένη συνήθεια πολλών από εμάς αποτελεί ελληνική πατέντα; Ας τον γνωρίσουμε.

Ο στιγμιαίος καφές πρωτοεμφανίστηκε την άνοιξη του 1938 στην Ελβετία. Από τότε ταξίδεψε σε όλον τον κόσμο και εξελίχθηκε στο γνωστό αγαπημένο μας ρόφημα. Η κρύα όμως μορφή του στιγμιαίου καφέ, ο γνωστός σε όλους μας φραπέ, δημιουργήθηκε στη χώρα μας. Tο 1957 στη Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης, ένας εργαζόμενος έκανε τη μεγάλη 'ανακάλυψη': ανακάτεψε στο σέικερ στιγμιαίο καφέ με κρύο νερό. Αυτή ήταν και η στιγμή της γέννησης της ιδέας του frappe! Από τότε, το παγωμένο ρόφημα στιγμιαίου καφέ διαδόθηκε σε όλον τον κόσμο και ταυτίστηκε με την ελληνική κουλτούρα.

Ενώ οι περισσότεροι και κυρίως οι νέοι τον προτιμούν για την απόλαυση και τη δροσιστική αίσθηση, λίγοι γνωρίζουν πως ο φραπέ ανήκει στην κατηγορία του στιγμιαίου καφέ, και είναι αντίστοιχα πλούσιος σε αντιοξειδωτικά συστατικά.

Τα αντιοξειδωτικά στοιχεία τόσο του ζε ... Διαβάστε περισσότερα »

Γράφει ο Κουτελιδάκης E. Αντώνιος, PhD

Τα αντιοξειδωτικά συστατικά της διατροφής έχουν συνδεθεί άμεσα με την πρόληψη της κυτταρικής καταστροφής στον οργανισμό μας, που ουσιαστικά αποτελεί το κοινό μονοπάτι για το γήρας και την εμφάνιση διαφόρων ασθενειών. Το ανθρώπινο σώμα δεν είναι σε θέση να παράγει τέτοια συστατικά σε αξιοσημείωτες ποσότητες, παρά μόνο να τα λαμβάνει μέσω της διατροφής από διάφορα τρόφιμα, όπως τα φρούτα και οι χυμοί τους.

Οι ελεύθερες ρίζες είναι ένα φυσικό προϊόν του μεταβολισμού μας και ουσιαστικά αποτελούν μόρια με ένα ή περισσότερα ασύζευκτα ηλεκτρόνια. Οι περιβαλλοντικές συνθήκες, όπως η ατμοσφαιρική ρύπανση, ο καπνός των τσιγάρων και η γήρανση αυξάνουν τον αριθμό των ελεύθερων ριζών στο ανθρώπινο σώμα. Οι ελεύθερες ρίζες εμπλέκονται σε ένα μεγάλο αριθμό εκφυλιστικών νόσων, όπως ο καρκίνος, οι καρδιαγγειακές παθήσεις, η νόσος Αλτσχάιμερ, η δυσλειτουργία του ανοσοποιητικού συστήματος, ο καταρράκτης και ο εκφυλισμός της ωχράς κηλίδας του ματιού.

Τα αντιοξειδωτικά είναι μόρια που μπορούν ν ... Διαβάστε περισσότερα »

Γράφει η Φωτεινή Κοκκίνου, διατροφολόγος-διαιτολόγος

'Τελικά ο καφές παχαίνει'; 'Μήπως δεν πρέπει να προσθέτω γάλα στον καφέ μου κατά τη διάρκεια της δίαιτας';

Πόσες φορές μπορεί να σας πέρασαν έστω και φευγαλέα αυτές οι ερωτήσεις. Ήρθε η ώρα να διαλευκάνουμε το μυστήριο που σκιάζει τη σχέση του καφέ με τις θερμίδες!

Ο μύθος γύρω από τις θερμίδες του καφέ ξεκίνησε όταν στη λίστα των καθημερινών καφέδων που καταναλώνουμε έπαψαν να υπάρχουν μόνο οι κλασικοί καφέδες όπως ο στιγμιαίος ζεστός καφές ή ο φραπέ, και προστέθηκαν νέοι με σιρόπια και σαντιγύ, που παραγγέλνουμε εκτός σπιτιού. Η ανάμειξη των ονομάτων των καφέδων, έφερε και σύγχυση στον περισσότερο κόσμο και αυτό γιατί μέχρι τότε ανάλογα με την παραγγελία που έκανες ήξερες τι θα κρύβει το φλιτζάνι σου (σκέτος, μέτριος, γλυκός με γάλα ή χωρίς). Η ονομασία, όμως, του καφέ δεν υποδηλώνει πλέον και τη σύστασή του!

Εμπιστευθείτε τον 'κλασικό'… ελεύθερα!

Ο λόγος για τον στιγμιαίο καφέ, είτε στη ζεστή είτε στην παγωμένη έκδοσή ... Διαβάστε περισσότερα »

Η καφεΐνη είναι η πιο διαδεδομένη διεγερτική ουσία του κεντρικού νευρικού συστήματος παγκοσμίως και θεωρείται ένα φυσικό τονωτικό. Περίπου το 80% της πρόσληψης της καφεΐνης προέρχεται από την κατανάλωση καφέ, ο οποίος μαζί με το τσάι αποτελούν τα προσφιλέστερα ροφήματα σε όλο τον κόσμο.

Ενώ έχουν δημοσιευτεί εκατοντάδες έρευνες που εξετάζουν τις διάφορες επιδράσεις της καφεΐνης (μεταξύ άλλων στην αθλητική απόδοση, στη μείωση του λίπους στον ανθρώπινο οργανισμό και στην αύξηση του μεταβολισμού), δεν υπήρχαν στοιχεία που να σχετίζουν την καφεΐνη με τον κίνδυνο εμφάνισης κατάθλιψης.

Σε αυτό το ερώτημα απαντά μία νέα, μεγάλη, προοπτική, αμερικάνικη έρευνα που εκδόθηκε τον Σεπτέμβρη του 2011 στο περιοδικό ‘Archives of Internal Medicine’. Στην έρευνα αυτή μελετήθηκαν 50.739 γυναίκες για διάστημα μιας δεκαετίας (1996-2006). Κατά την έναρξη της έρευνας (1996) καμία από τις γυναίκες που συμμετείχαν σε αυτή δεν παρουσίαζε συμπτώματα κατάθλιψης. Η πρόσληψη καφεΐνης από αυτές τις γυ ... Διαβάστε περισσότερα »

Τα φασόλια αποτελούν μια ιδιαίτερα θρεπτική τροφή κι αυτό αποτυπώνεται  στο γεγονός ότι βρίσκονται στη βάση της μεσογειακής πυραμίδας, δηλαδή συγκαταλέγονται μεταξύ των τροφών που πρέπει να καταναλώνονται με μεγάλη συχνότητα. Ας μην ξεχνάμε επίσης ότι τα φασόλια μας έθρεψαν ως Έλληνες, καθώς η φασολάδα ήταν η κύρια τροφή μας μετά τον Β’ παγκόσμιο πόλεμο.

Αποτελούν πολύ καλή πηγή πρωτεΐνης, αλλά όπως συμβαίνει με σχεδόν όλες τις πρωτεΐνες φυτικής προέλευσης δεν είναι υψηλής βιολογικής αξίας, συγκριτικά με αυτή που προέρχεται από γαλακτοκομικά προϊόντα και κρέατα. Αυτό συμβαίνει γιατί της λείπει ένα απαραίτητο αμινοξύ (μεθειονίνη). Το αμινοξύ αυτό υπάρχει όμως σε μια άλλη κατηγορία φυτικής προέλευσης τροφίμων, τα δημητριακά (ρύζι, καλαμπόκι, σιτάρι κ.α.) καθώς και στους ξηρούς καρπούς. Συνδυάζοντας λοιπόν στο πιάτο μας φασόλια με δημητριακά παίρνουμε πρωτεΐνη υψηλής βιολογικής αξίας, σχεδόν εφάμιλλη με αυτή του κρέατος.

Επίσης τα φασόλια αποτελούν πολύ καλή πηγή διαιτητικών ινών. Ένα φλιτζάνι μας καλύπτει περισσότερο από το 1/3 των ημερήσιων αναγκών μας, συμβάλλοντας στην καλή λειτουργία του εντέρου, ενώ ταυτόχρονα συμμετέχουν στον έλεγχο των επιπέδων σακχάρου και λιπιδίων στο αίμα. Τα φασόλια επίσης μας δίνουν πρεβιοτικά συστατικά, όπως φρουκτοολιγοσακχαρίτες και ινουλίνη, δηλαδή δίνουν τροφή στους καλούς μικροοργανισμούς του εντέρου, συμβάλλοντας με αυτό τον τρόπο στη διατήρηση της μικροβιακής ισορροπίας του εντέρου.

Η ... Διαβάστε περισσότερα »

Τα όσπρια είναι πλούσια σε σίδηρο

Πράγματι, αν αναλύσει κανείς τα όσπρια (φακές, ρεβίθια, φασόλια, κ.λπ.) σε ένα χημικό εργαστήριο, θα διαπιστώσει ότι είναι πλούσια σε σίδηρο. Ο σίδηρος, όμως, αυτός, όπως και ο αντίστοιχος στα περισσότερα φυτικά τρόφιμα, δεν απορροφάται από τον οργανισμό σε μεγάλο ποσοστό, στο βαθμό, για παράδειγμα, που απορροφάται από τα ζωικά τρόφιμα. Εντούτοις, η απορρόφησή του σιδήρου που υπάρχει στα όσπρια βελτιώνεται σημαντικά αν στο ίδιο γεύμα καταναλώσει κανείς και βιταμίνη C. Κι αυτό είναι σχετικά εύκολο, αφού η βιταμίνη C αφθονεί σε πολλά φρούτα (όπως σε εσπεριδοειδή, φράουλες, ακτινίδια) και λαχανικά (σε ντομάτες, πιπεριές, λάχανο, μαϊντανό, κ. ά).

Τα όσπρια περιέχουν καλής ποιότητας πρωτεΐνες

Τα όσπρια αποτελούν σημαντική πηγή φυτικών πρωτεϊνών στη δίαιτα του ανθρώπου παγκοσμίως, ιδιαίτερα στις περιπτώσεις που υποκαθιστά το ακριβό ή το σπάνιο κρέας. Στη Λατινική Αμερική, στη Μεσόγειο, στην Ασία, τα φασόλια και τα άλλα όσπρια είναι βασικό συστατικό του διαιτολογίου. Οι πρωτεΐνες των οσπρίων έχουν σχετικά υψηλή βιολογική αξία, δηλαδή σχετικά υψηλή ποιότητα, η οποία βελτιώνεται ακόμα περισσότερο αν συνδυασθούν στο ίδιο γεύμα με ένα δημητριακό. Για παράδειγμα, πολύ συχνά σε ένα γεύμα συνδυάζουμε φασόλια με ψωμί. Στην περίπτωση αυτή, οι πρωτεΐνες του ψωμιού και των φασολιών αλληλοσυμπληρώνονται και ο συνδυασμός τους δίνει στον οργανισμό ... Διαβάστε περισσότερα »

Οι Έλληνες πάντα είχαν μια ιδιαίτερη συμπάθεια προς τα όσπρια. Οι Αρχαίοι προτιμούσαν να καταναλώνουν τα ρεβύθια, τα κουκιά και τις φακές. Αργότερα, με την ανακάλυψη της Αμερικής γνώρισαν και αγάπησαν και όλα τα είδη των φασολιών. Τα όσπρια αποτέλεσαν ένα από τα βασικά συστατικά της μεσογειακής Διατροφής. Σήμερα, ιδιαίτερα οι νεότεροι, σχεδόν τα έχουμε ξεχάσει ή δεν τα χρησιμοποιούμε πολύ συχνά στη διατροφή μας.

Γιατί όμως πρέπει να τρώμε όσπρια;

Είναι η καλύτερη πηγή πρωτεΐνης από τα φυτικά τρόφιμα, 23%, έχουν ελάχιστα λιπαρά έως 2%, πολλούς σύνθετους υδατάνθρακες 58%, φυτικές ίνες 2,4%, αρκετό κάλιο, φώσφορο, ασβέστιο, σίδηρο και βιταμίνες.

Μπορούν να τα καταναλώνουν οι διαβητικοί;

Το σωστό είναι να συμβουλεύονται κάποιον ειδικό είτε γιατρό είτε διαιτολόγο, ώστε να εκπαιδεύονται πώς να τα τρώνε και σε τι ποσότητες, αλλά πιο συγκεκριμένα, μπορούν να τα τρώνε, γιατί οι υδατάνθρακές τους διασπώνται με αργούς ρυθμούς απ΄τον οργανισμό με αποτέλεσμα η ινσουλίνη να προλαβαίνει να τους μεταβολίζει.

Αντικαθιστούν το κρέας επειδή περιέχουν αρκετό σίδηρο και πρωτεΐνες;

Όχι, γιατί ο σίδηρος των οσπρίων, αν και είναι αρκετός δεν απορροφάται εύκολα από τον οργανισμό, ενώ οι πρωτεΐνες είναι κατώτερης βιολογικής αξίας από του κρέατος. Βέβαια, αν συνδυαστούν με τυρί χαμηλό σε λιπαρά ή άπαχο κρέας π.χ. κοτόπουλο ... Διαβάστε περισσότερα »

Τώρα που ο χειμώνας βρίσκεται σε εξέλιξη και οι θερμοκρασίες είναι πλέον αισθητά χαμηλές, τροφές που ταιριάζουν και είναι ιδιαίτερα οφέλιμο να υπάρχουν στη διατροφή μας είναι τα όσπρια. Τα όσπρια ανήκουν στην κατηγορία των λαχανικών και περιλαμβάνουν τα φασόλια, τα ρεβύθια, τα κουκιά, τη φάβα, το λαθούρι και τις υποκατηγορίες αυτών.

Είναι κατηγορία τροφών με εξαιρετική θρεπτική αξία, καθώς είναι πλούσια σε πρωτείνη, αδιάλυτες και κυρίως διαλυτές φυτικές ίνες, φολικό οξύ, κάλιο, σίδηρο και μαγνήσιο.

Σημαντικό χαρακτηριστικό των οσπρίων είναι ότι αποτελούν ιδανική πηγή πρωτείνης χωρίς την παρουσία κορεσμένων λιπαρών, όπως συμβαίνει με τα κόκκινα κρέατα και παράλληλα είναι ιδανικό υποκατάστατο κρέατος για τους φυτοφάγους. Όμως, επειδή το αμινοξύ μεθειονίνη απουσιάζει από τα όσπρια, για να υπάρχει πληρότητα αμινοξέων θα πρέπει αυτά να συνοδεύονται με δημητριακά (όπως το ρύζι) ή ξηρούς καρπούς (όπως τα αμύγδαλα ή τα φυστίκια). Ωστόσο, η σόγια αποτελεί το μοναδικό όσπριο που έχει πληρότητα αμινοξέων και είναι αντίστοιχη τροφή με το κρέας. Παράλληλα είναι πλούσια σε ισοφλαβόνες που έχουν αντικαρκινική δράση.

Οι φακές και τα μαυρομάτικα φασόλια είναι καλή πηγή μη αιμικού σιδήρου και ενδείκνυνται για όσους πάσχουν από αναιμία. Ωστόσο, για την καλύτερη απορρόφηση του σιδήρου θα πρέπει να υπάρχει μια πηγή βιταμίνης C μαζί με το γεύμα (όπως το πορτοκάλι και οι πιπεριές).

Η θερμιδική αξία της φακής, των ρεβυθιών και τω ... Διαβάστε περισσότερα »

H σόγια και τα προϊόντα της αποτελούν εδώ και αιώνες καθημερινή τροφή των ασιατικών λαών. Πολλές μελέτες συμπεραίνουν πως η σόγια αποτελεί παράγοντα μακροζωίας για τους λαούς αυτούς, αλλά και καλής υγείας, αφού δρα αποτρεπτικά σε πολλές ασθένειες. Ποιες είναι οι ιδιότητες της σόγιας, λοιπόν, και πώς μπορούμε να ωφεληθούμε από την κατανάλωσή της;

Tα οφέλη της σόγιας

Yψηλή περιεκτικότητα σε πρωτεϊνη. Όσοι προσέχουν πολύ τη διατροφή τους, αλλά και οι χορτοφάγοι, ξέρουν ότι τα τρόφιμα που έχουν πρωτεΐνες σόγιας αποτελούν ένα πολύ καλό υποκατάστατο των ζωικών προϊόντων. Tο τόφου, μας δίνει περίπου 9γρ. πρωτεΐνης σε μία μερίδα (115 περίπου γραμμαρίων προϊόντος), τη στιγμή που η προτεινόμενη καθημερινή ποσότητα πρωτεΐνης είναι περίπου 70γρ. για τους άνδρες και 55 γρ. για τις γυναίκες.

Aσφαλώς, είναι σημαντικό να θυμόμαστε πως οι πρωτεΐνες της σόγιας είναι χαμηλότερης βιολογικής αξίας από τις πρωτεΐνες ζωικής προέλευσης. Eίναι καλό, λοιπόν, να συνδυάζουμε τη σόγια με προϊόντα ολικής άλεσης, όταν δεν υπάρχει άλλη πηγή πρωτεΐνης στο τραπέζι.

• Προστατεύει από ορισμένες μορφές καρκίνου. Πολλές μελέτες δείχνουν πως η τακτική κατανάλωση σόγιας μπορεί να μας προστατεύσει από τον καρκίνο του προστάτη και του παχέος εντέρου. Oι επιστήμονες πιστεύουν ότι αυτό οφείλεται σε μια ομάδα φυτικών χημικών, τις ισοφλαβόνες, οι οποίες αποτρέπουν την ανάπτυξη καρκινικών κυττάρων, ρυθμίζοντας τις ορμόνες στον ο ... Διαβάστε περισσότερα »

Όταν ο Αισχύλος χρησιμοποιούσε σε μια από τις τραγωδίες του τη λέξη φάβα δεν εννοούσε φυσικά το μοναδικό αυτό όσπριο αλλά ένα είδος διαδεδομένου ‘κατώτερου τροφίμου’. Την ίδια αντιμετώπιση επιδεικνύει και ο Αριστοφάνης σε αρκετές κωμωδίες του. Εκείνη την εποχή η φάβα ονομάζονταν ‘έτνος’ και η παρασκευή της πραγματοποιούνταν από διάφορα όσπρια και όχι μόνο από τον αρακά. Χαρακτηριστική είναι η σχέση του εν λόγω οσπρίου με τον άνεμο καθότι ο αρακάς βλαστάνει κατά την περίοδο που επικρατούν νότιοι άνεμοι. Γι’ αυτό ακριβώς στην Ελλάδα το χαρακτηριστικότερο είδος φάβας ευδοκιμεί στο ‘δύσκολο’ έδαφος της Σαντορίνης την εποχή των ανέμων.

Η φάβα, το τρόφιμο δηλαδή που προέρχεται από τα αφυδατωμένα σπέρματα αρακά, περιέχει ιδιαίτερα υψηλά ποσοστά υδατανθράκων (63%) και πρωτεϊνών (20%) γεγονός το οποίο την αναβαθμίζει διατροφικά αφού αποτελεί πλούσια πηγή φυτικών πρωτεϊνών χωρίς ταυτόχρονη παρουσία τριγλυκεριδίων, κορεσμένων ή τρανς λιπαρών. Η πλούσια περιεκτικότητάς της σε διαλυτές φυτικές ίνες την κάνουν ένα ιδανικό τρόφιμο για τη διατήρηση των επιπέδων του σακχάρου και της χοληστερίνης του αίματος σε φυσιολογικά επίπεδα, την ομαλή και φυσιολογική λειτουργία του γαστρεντερικού συστήματος και την πρόληψη χρόνιων ασθενειών όπως ο καρκίνος του παχέος εντέρου.

Όλα αυτά τα οφέλη αποδίδονται από ένα τρόφιμο που ανά μερίδα 100 γρ. αποδίδει μικρή ποσότητα θερμίδων (85 για την ακρίβεια) επιβαρύνοντας έτσι ελάχιστα το καθημερινό μας γεύμα. Ειδικά σε περιπ ... Διαβάστε περισσότερα »

Θυμίζει λαχανικό, κι όμως είναι όσπριο. Αλλά οι... αμφιβολίες για τον αρακά σταματούν εδώ, καθώς κανείς δεν αμφιβάλλει για τις γευστικές του ιδιότητες και κυρίως για τη μεγάλη θρεπτική αξία του, που τον κάνουν πραγματικό φίλο του οργανισμού μας.

Η πιο συνηθισμένη και ευρέως χρησιμοποιούμενη μορφή αρακά είναι ο κατεψυγμένος. Αν και θυμίζει λαχανικό (πωλείται μαζί με τα υπόλοιπα λαχανικά και μαγειρεύεται ως λαδερό), ανήκει στην κατηγορία των οσπρίων. Ο αρακάς, λόγω της γλυκιάς γεύσης του, της υφής, του χρώματος, αλλά και του σχήματός του, είναι το πλέον αγαπητό φαγητό, σε σύγκριση με τα υπόλοιπα όσπρια και λαδερά, των παιδιών.

Το κύριο διατροφικό χαρακτηριστικό του αρακά είναι ότι αποτελεί πολύ καλή πηγή πρωτεϊνών και υδατανθράκων, ενώ ταυτόχρονα έχει χαμηλή περιεκτικότητα σε λίπος. Οι υδατάνθρακες παρέχουν ενέργεια στον ανθρώπινο οργανισμό, ενώ οι πρωτεΐνες βοηθούν στη δημιουργία και στην ενίσχυση του μυϊκού συστήματος. Ο αρακάς είναι, επίσης, πολύ καλή πηγή διαιτητικών ινών, οι οποίες είναι ευεργετικές τόσο για την καλή λειτουργία το ... Διαβάστε περισσότερα »

Τα όσπρια αποτελούν μια από τις βασικότερες κατηγορίες τροφίμων της μεσογειακής διατροφής. Σε όλη την ιστορία της ανθρωπότητας ο ρόλος τους ήταν πρωταρχικός στην κάλυψη βασικών αναγκών των ανθρώπων σε ενέργεια και πρωτεΐνες. Υπάρχουν πάνω από 15.000 είδη οσπρίων αλλά μόνο μερικά αποτελούν μέρος της διατροφής των ανθρώπων. Με τον όρο όσπρια νοούνται κυρίως οι φακές, τα ρεβίθια, τα κουκιά, ο αρακάς και τα λούπινα.

Η βιολογική αξία της πρωτεΐνης των οσπρίων δεν είναι αντίστοιχη με αυτή των ζωικών προϊόντων, καθότι περιέχουν συστατικά τα οποία μειώνουν τη βιοδιαθεσιμότητα των πρωτεϊνών τους. Κατά μέσο όρο η απορρόφηση των πρωτεϊνών των οσπρίων εντοπίζεται προσεγγιστικά στο 50%. Επιπρόσθετα, περιέχουν σύνθετους υδατάνθρακες, κυρίως άμυλο και διαλυτές φυτικές ίνες, καθώς και βιταμίνες του συμπλέγματος Β, σίδηρο, φώσφορο, μαγνήσιο και ψευδάργυρο. Ενδιαφέρον αποτελεί το γεγονός πως οι διάφορες διαδικασίες επεξεργασίας τους, όπως το μούλιασμα και το μαγείρεμα ελαττώνουν το περιεχόμενό τους σε ορισμένα θρεπτικά συστατικά όπως μέταλλα, βιταμίνες, ορισ ... Διαβάστε περισσότερα »

Ο αστακός ...ψόφιος, το τυρί...μουχλιασμένο, το χαβιάρι...μαύρο, το κρασί... παλιό!!!

Μέρος 1^ο

...ΑΣΤΑΚΟΣ

Τα θαλασσινά ανέκαθεν υπήρχαν στη διατροφή των Ελλήνων και ήταν ιδιαίτερα αγαπητή και ποθητή τροφή από την αρχαιότητα. Συμβόλιζαν μια τροφή νόστιμη, υγιεινή και εύκολη στην προετοιμασία, ικανή να ικανοποιήσει υψηλές γευστικές απαιτήσεις.

Λόγω της γεωγραφικής θέσης αλλά και του γεγονότος ότι μεγάλο τμήμα της χώρας μας διαβρέχεται από θάλασσα, τα ψάρια και τα θαλασσινά υπήρχαν πάντοτε σε αφθονία και ποικιλία. Μάλιστα, ιστορικές πηγές αναφέρουν ότι οι πρόγονοί μας ήταν άριστοι γνώστες της θαλάσσιας ζωής και δεινοί ψαράδες.

Στις μέρες μας, τα θαλασσινά συμβολίζουν κάτι παραπάνω (ιδιαίτερα ο αστακός) καθώς αποτελούν δείγμα οικονομικής ευμάρειας, κοινωνικής επιφάνειας, απαιτητικών ουρανίσκων και διατροφικής ποιότητας. Πιο σπάνια και πιο ακριβός, θεωρείται ο ευρωπαϊκός αγροτικός αστακός (βασιλικός μπλε αστακός, Audresselles), ο οποίος εκτιμήθηκε κυρίως από τις βασιλικές και αριστοκρατικές οικογένειες της Γαλλίας και της Ολλανδίας, οι οποίοι μάλιστα, τον απεικόνισαν σε αρκετά ολλανδικά έργα της ζωγραφικής του 17^ου και 18^ου αιώνα. Σήμερα, η μεγαλύτερη παραγωγή αστακού παγκοσμίως γίνεται στον Καναδά.

Ο αστακός είναι περιζήτητος για το νόστιμο κρέας του και τη γεμάτη γεύση του, γι αυτό το ψάρεμά του αποτελεί μια έντονη δραστηριότητα. Η ... Διαβάστε περισσότερα »

Σύμφωνα με όλες τις στατιστικές, η χώρα μας κατέχει την πρώτη θέση παγκοσμίως στην κατανάλωση τυριού, με 23 κιλά/ κάτοικο ετησίως, γεγονός που δείχνει την προτίμησή μας στην πολύτιμη αυτή ομάδα τροφίμων. Έχουμε μάλιστα καταφέρει να έχουμε 20 τυριά χαρακτηρισμένα ως Π.Ο.Π. (προστατευόμενη ονομασία προέλευσης). Στη συνέχεια θα αναφερθούμε σε ένα εξαίσιο τυρί το οποίο είναι ιδιαίτερα αγαπητό από το ελληνικό καταναλωτικό κοινό.

Ο λόγος για το ροκφόρ, το οποίο είναι ένα από τα πιο γνωστά τυριά της Γαλλίας. Παράγεται από πρόβειο γάλα, και ωριμάζει στις φυσικές σπηλιές Καμπαλού (300 μέτρα κάτω από τη γη) στην περιοχή Ροκφόρ (Roquefort-sur-Soulzon). Στο εμπόριο κυκλοφορούν και άλλα παρόμοια τυριά, όπως το μπλε τυρί της Δανίας, αλλά μόνο όσα παρασκευάζονται από τη συγκεκριμένη περιοχή της Γαλλίας, έχουν τη δυνατότητα να φέρουν την ονομασία ροκφόρ (από το 1925), λόγω του ευρωπαϊκού κανονισμού που αφορά την Π.Ο.Π. Το ροκφόρ ανήκει στην κατηγορία των ημίσκληρων τυριών και είναι γνωστό συνήθως με την ονομασία ‘ο βασιλιάς των τυριών’ ή ‘το τυρί των βασιλιάδων’, μια διάκριση που χρησιμοποιείται επίσης για την ιταλική ‘Παρμεζάνα Reggiano’, το γαλλικό τυρί ‘Brie de Meaux’, και το αγγλικό τυρί ‘Stilton’.

Ο μύθος λέει ότι το τυρί ανακαλύφθηκε όταν ένας νεαρός βοσκός ενώ έτρωγε το μεσημεριανό του γεύμα, το οποίο αποτελείτο από ψωμί και τυρί από πρόβειο γάλα, είδε ένα όμορφο κορίτσι να περνά από δίπλα του. Εγκ ... Διαβάστε περισσότερα »

Απαραίτητο συνοδευτικό της Μεσογειακής Διατροφής, με πρωτεύοντα ρόλο σε οποιαδήποτε κοινωνική εκδήλωση και οικογενειακή γιορτή και εξέχουσα θέση στον Χριστιανισμό (μέσω της Θείας Κοινωνίας),διαθέτει ποικίλους συμβολικούς χαρακτήρες.Τοδημοφιλές αυτό αλκοολούχο ποτό,προϊόν ζύμωσης των σταφυλιών, έχει καταφέρει να περάσει ανέπαφο μέσα από πολιτιστικά, θρησκευτικά και εμπορικά σύνορα ξεδιπλώνοντας το μεθυστικό άρωμα και την πλούσια γεύση που κρύβει μέσα του.

Για την ιστορία, αναφέρουμε ότι τα πρώτα αμπέλια εμφανίστηκαν στις πολικές περιοχές (Ισλανδία) και εν συνεχεία στις θερμότερες ζώνες (Μεσοποταμία),ενώ οι πρώτοι αμπελουργοί θεωρούνται οι Πέρσες. Ο ‘δρόμος’ του κρασιού άνοιξε νωρίς και εξαπλώθηκε σταδιακά σε όλα τα μήκη και πλάτη της γης.

Το καλό κρασί σίγουρα αξίζει!

Το καλό κρασί σίγουρα αξίζει! ‘Τι συμβαίνει, όμως, με το παλαιωμένο κρασί; Τι αξία έχει η διαδικασία ωρίμανσης και παλαίωσής του; Είναι ‘ζωντανός’ οργανισμός και αν ναι, πότε ‘ενηλικιώνεται’ και πότε ‘παίρνει σύνταξη’; Είναι, τελικά, ‘φίλος’ με τον χρόνο;’ Αυτά είναι μερικά από τα ερωτήματα που τίθενται σε σχέση με το κρασί. Στη συνέχεια θα γίνει μια προσπάθεια προσέγγισής τους, ενώ συνάμα θα αναφερθούν οι ευεργετικές ιδιότητες του κρασιού με ιδιαίτερη μνεία σε αυτά που έχουν παλαιωθεί. ... Διαβάστε περισσότερα »

Ήταν τόσο ακριβό όσο ο χρυσός, τώρα είναι τόσο ακριβό σχεδόν όσο τα διαμάντια.' Το αποκαλούν και 'μαύρο μαργαριτάρι' και συνηθίζουν να το σερβίρουν μόνο στη διακεκριμένη πρώτη θέση των αεροπορικών ταξιδιών. Αποτελεί σύμβολο οικονομικής ευμάρειας και χλιδής, ενώ είναι το απόλυτο 'limit up' στο χρηματιστήριο της γαστρονομίας.

Μέχρι τα τέλη του 18ου αιώνα, το πολύτιμο χαβιάρι, το οποίο προέρχεται από τα επεξεργασμένα αβγά μιας ποικιλίας ψαριού, του οξύρρυγχου, ήταν έδεσμα που απολάμβαναν οι Ρώσοι χωρικοί στα παράλια της Κασπίας, καθώς θεωρούνταν νηστίσιμη τροφή. Στις μέρες μας, σύμβολο πολυτέλειας και πλούτου, το απολαμβάνουν κυρίως οι μεγιστάνες του πλανήτη, καθώς έγινε συνώνυμο της εκλεπτυσμένης γευστικής απόλαυσης και μια πολυπόθητη λιχουδιά.

Οι οξύρρυγχοι αλιεύονται όταν φτάσουν σε ηλικία αναπαραγωγής, η οποία κυμαίνεται από τα 7 έως τα 20 έτη ζωής του ψαριού, ανάλογα με το είδος και το φύλο του. Ο οξύρρυγχος, ο οποίος ζει στα νερά του ποταμού Bόλγα και της Kασπίας Θάλασσας (60% της παγκόσμιας παραγωγής), προμηθεύοντας τη διεθνή αγορά με το περισσότερο και καλύτερης ποιότητας χαβιάρι.

Καλλιέργεια οξύρρυγχου γίνεται και στη χώρα μας, συγκεκριμένα στη Λίμνη Ιωαννίνων, αλλά είναι περιορισμένη. Οι ελληνικοί οξύρρυγχοι είναι ήδη 10 ετών, ενώ για να πάρουμε μαύρο χαβιάρι απαιτούνται ακόμη δύο έτη ή και δέκα για κάποια είδη. Αξίζει σε αυτό το σημείο να σημειώσουμε ότι στην ιστορική διαδρομή της εμπορίας του χαβιαριού, καίριο ρόλο έ ... Διαβάστε περισσότερα »

"Αποτελεί το βαρύ πυροβολικό του φυτικού βασιλείου στη μάχη κατά του καρκίνου και των λοιπών νοσημάτων φθοράς"

Το μπρόκολο, είναι ετήσιο φυτό της οικογένειας των Σταυρανθών του γένους Βράσσικα (Brassica oleracea var., italica), με καταγωγή από την Ιταλία, υπάγεται κι αυτό στην οικογένεια των Cruciferae ενώ ανήκει στην ίδια οικογένεια λαχανικών με το λάχανο και το κουνουπίδι.

Σύμφωνα με ιστορικές πηγές, καλλιεργήθηκε αρχικά από τους Ρωμαίους και εισήχθη στην Αγγλία στις αρχές του 16ου αιώνα. Το μπρόκολο έφτασε αργότερα στις Ηνωμένες Πολιτείες ενώ αυξήθηκε σημαντικά η παραγωγή του στις αρχές του 1800. Η πρώτη αποστολή από τη δύση στην ανατολή ήταν το 1923, ενώ έγινε ένα σημαντικό λαχανικό στις ΗΠΑ κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του '30.

Ποσοστά περιεκτικότητας σε θρεπτικά στοιχεία

Παρόλο που τα μπρόκολο περιέχει 91% νερό συνεισφέρει στο διαιτολόγιο σημαντικές ποσότητες θρεπτικών ουσιών. Είναι ιδιαίτερα πλούσιο σε βιταμίνη C, φολικό οξύ, βιταμίνη Β1, βιταμίνη Α, Β-καροτίνη, σίδηρο, μαγνήσιο, κάλιο, ασβέστιο και σχεδόν σε όλα τα υπόλοιπα ιχνοστοιχεία και βιταμίνες ενώ αποτελεί κύρια πηγή κυτταρινών.

Πίνακας 1:

... Διαβάστε περισσότερα »

Το κουνουπίδι, είναι μονοετές ή διετές φυτό της οικογένειας των Σταυρανθών του γένους Βράσσικα (Brassica oleracea var., italica), με καταγωγή από χώρες της Ανατολικής Μεσογείου, υπάγεται κι αυτό στην οικογένεια των Cruciferae ενώ ανήκει στην ίδια οικογένεια λαχανικών με το λάχανο και το μπρόκολο.

Καλλιεργείται κυρίως στις περιοχές της Μεσογείου, και στις παραθαλάσσιες περιοχές του Ατλαντικού ωκεανού για την ανθοκεφαλή του. Στην Ελλάδα το κουνουπίδι καλλιεργείται τη χειμερινή περίοδο κυρίως στην Εύβοια , Αττική , Μεσσηνία , Κέρκυρα και Αρκαδία.

Ποσοστά περιεκτικότητας σε θρεπτικά στοιχεία:

Είναι πλούσιο σε νερό, βιταμίνη C, Α (καροτίνη), κάλιο, φώσφορο, ασβέστιο. Συστήνεται σε διαιτητικά προγράμματα ως ενδιάμεσο σνακ. Έχει πολύ λίγες θερμίδες (23 kcal στα 100 gr τροφίμου).

Πίνακας 1:

... Διαβάστε περισσότερα »

Σας λένε κάτι οι χαρακτηρισμοί... ‘Ροδάκινο του λύκου’... ‘χρυσό μήλο’.... ‘φρούτο του πάθους’....; Κι όμως είναι μερικά από τα ονόματα που δόθηκαν κατά καιρούς στον κόκκινο ζουμερό καρπό της ντομάτας. Το κανονικό της όνομα ‘tomati’ που σημαίνει ‘σαρκώδες φρούτο’ στη γλώσσα των Αζτέκων, δικαιολογεί το χαρακτηρισμό της ως φρούτο σύμφωνα με τη βοτανολογία.

Ωστόσο, με βάση τη δικαστική απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου των Η.Π.Α. το 1893, η ντομάτα ανακηρύχθηκε ως λαχανικό. Πιο συγκεκριμένα, η ντομάτα (Solanum lycopersicum) είναι ένα μονοετές φυτό της οικογένειας Solanaceae, ζει μόνο μερικά χρόνια, ενώ υπάρχουν πάνω από 10.000 ποικιλίες και υβρίδια.

Η καταγωγή της εντοπίζεται στην Κεντρική και Νότια Αμερική (Περού), όπου και καλλιεργήθηκε για πρώτη φορά. Έπειτα, μέσω του Περού, μεταφέρθηκε με τη μορφή ζιζανίου με σπόρους καλαμποκιού στο Μεξικό, ενώ οι Ινδιάνοι και οι Αζτέκοι ήταν αυτοί που άρχισαν την συστηματική της καλλιέργεια.

Οι Ισπανοί θαλασσοπόροι (Χρ. Κολόμβος) έφεραν τη ντομάτα στην Ευρώπη το 16ο αι. μαζί με το καλαμπόκι, την πατάτα και την πιπεριά. Στη χώρα μας άρχισε να καλλιεργείται συστηματικά από το 1925, ενώ η βιομηχανική επεξεργασία της ξεκίνησε 30 χρόνια αργότερα και για πολλές δεκαετίες μαζί με το ψωμί και τις ελιές υπήρξε το εθνικό μας κολατσιό.

Η πορεία της καλλιέργειάς της υπήρξε ανάλογη με την απήχηση που βρήκε από τους καταναλωτές σημειώνοντας ραγδαία αύξηση στη ζήτησή της. Είναι χαρακτηριστικό ότι στ ... Διαβάστε περισσότερα »

Ο μαιντανός είναι ο γαστρονομικός δορυφόρος κάθε τροφής καθώς 'πάει' με όλα. Χωριάτικο μακεδονήσι ή πετροσέλινο είναι μερικές από τις ονομασίες του. Παράλληλα, φυτρώνει εύκολα και παντού: σε χωράφια, σε κήπους, ακόμα και σε μικρές γλάστρες φύεται, γνωστοποιώντας την παρουσία του και φωνάζοντας για την αναγκαιότητά του σε ένα καλό γεύμα.

Η παράδοση αναφέρει ότι ήταν ένα από τα συστατικά του κώνειου που ήπιε ο Σωκράτης. Η δυναμωτική όμως δράση του μαϊντανού πρωτοαναφέρεται στα ρωμαϊκά χρόνια, όπου αποτελούσε αναπόσπαστο συστατικό χυμών που έπιναν Ρωμαίοι μονομάχοι.

Ο μαϊντανός σήμερα θεωρείται ένα εξαιρετικό μυρωδικό και η θρεπτική του αξία συνίσταται στην περιεκτικότητά σε αντιοξειδωτικά συστατικά και κυρίως των φλαβονοειδών apigenin και luteolin καθώς και των βιταμινών Α και C. Έρευνες σε ζώα έδειξαν ότι μειώνει την πίεση περισσότερο από 40%, ενώ στους ανθρώπους έχει δειχθεί ότι αυξάνει τη διούρηση.

Επίσης φαίνεται να ευνοεί την πέψη των τροφών, καθώς αυξάνει την κινητικότητα του εντέρου χάρη σε ένα από τα κύρ ... Διαβάστε περισσότερα »

Εδώ και 20 χρόνια γνωρίζουμε ότι πολλά φυτοσυστατικά (phytonutrients) δρουν ως αντιοξειδωτικά, εξουδετερώνοντας τις ελεύθερες ρίζες προτού προκαλέσουν ζημιά στο DNA, τις κυτταρικές μεμβράνες και σε μόρια που είναι συνδεδεμένα με λίπος, όπως η χοληστερόλη.

Σήμερα, νέες έρευνες υποδεικνύουν ότι τα φυτοσυστατικά κάποιων λαχανικών όπως στο λάχανο, δρουν σε πολύ πιο πολύπλοκο επίπεδο. Τα συστατικά αυτά στην ουσία δίνουν ένα μήνυμα στα γονίδια μας για να αυξήσουν την παραγωγή ενζύμων που εμπλέκονται στην αποτοξίνωση, που είναι η διαδικασία κατά την οποία το σώμα μας εξουδετερώνει επιβλαβή μόρια.

Τα φυτοσυστατικά των κραμβοειδών λαχανικών δίνουν την εκκίνηση σε μία περίπλοκη διαδικασία που λαμβάνει χώρα στο εσωτερικό των κυττάρων μας και κατά την οποία τα γονίδια καθοδηγούν και εξισορροπούν τη δράση άλλων ενζύμων που εμπλέκονται στην αποτοξίνωση, όπου το καθένα ασκεί τη δικιά του προστατευτική δράση επιτυγχάνοντας την τέλεια ισορροπία με τα άλλα κύτταρα.

Η φυσική συνέργεια που ως αποτέλεσμα έχει τη βελτίωση της ικανότητας των κυττάρων μας να 'αφοπλίζουν' και να απομακρύνουν τις ελεύθερες ρίζες και τις τοξίνες, συμπεριλαμβανομένων και καρκινογόνων μορίων, είναι το στοιχείο που καθιστά τα λαχανικά που ανήκουν στην ομάδα των κραμβοειδών, πιο αποτελεσματικά όσον αφορά την προστατευτική τους δράση έναντια στον καρκίνο, συγκριτικά με άλλα λαχανικά και φρούτα.

Πρόσφατες έρευνες έδειξαν ότι άτομα που καταναλώνουν λαχανικά αυτής τη ... Διαβάστε περισσότερα »

Τα μανιτάρια αποτελούν μια ιδιαίτερα θρεπτική τροφή καθώς σε μόλις 32 θερμίδες / 100 γρ καταφέρνουν και συγκεντρώνουν πολλά αντιοξειδωτικά κυρίως συστατικά. Περισσότερο από το 95% του βάρους τους είναι νερό και έτσι εξηγείται κυρίως η χαμηλή ενεργειακή τους αξία. Τα 2/3 περίπου των θερμίδων προέρχονται από υδατάνθρακες και σχεδόν το υπόλοιπο από πρωτεΐνη. Περιέχουν ελάχιστη ποσότητα λιπαρών, λιγότερο από το 3% της συνολικής ενέργειας.

Έξοχος συνδυασμός με δημητριακά

Όσον αφορά την πρωτεϊνική τους αξία, τα μανιτάρια παρουσιάζουν μια ιδιαιτερότητα. Είναι γνωστό ότι οι πρωτεΐνες, ως βασικό συστατικό όλων των κυττάρων του σώματος, είναι απαραίτητες για τη διατήρηση, την ανάπτυξη και την επανόρθωση των ιστών. Επιπλέον, η παρουσία τους συμβάλλει στο σχηματισμό των ενζύμων, των ορμονών, των αντισωμάτων, των νουκλεϊκών οξέων και την πραγματοποίηση μιας σειράς λειτουργιών του ανθρώπινου σώματος. Δομικά συστατικά των πρωτεϊνών είναι τα αμινοξέα.

Για την σύνθεση των πρωτεϊνών του ανθρώπινου σώματος απαιτούνται 20 διαφορετικά αμινοξέα. Ορισμένα από αυτά ο οργανισμός έχει τη δυνατότητα να τα συνθέσει από μόνος του και ονομάζονται γι’ αυτό το λόγο μη απαραίτητα. Όμως, υπάρχουν και 9 αμινοξέα (λευκίνη, ισολευκίνη, λυσίνη, μεθειονίνη, φαινυλαλανίνη, θρεονίνη, τρυπτοφάνη, ιστιδίνη και βαλίνη) που πρέπει ο άνθρωπος να προμηθευτεί από την τροφή, διότι ο ίδιος δεν μπορεί να τα συνθέσει.

 Όταν η πρ ... Διαβάστε περισσότερα »

Πρόκειται για ένα από τα πιο γνωστά αρωματικά βότανα που χρησιμοποιούμε στην κουζίνα μας. Υπάρχουν δυο βασικές ποικιλίες σέλινου. Η μία είναι με μεγάλη σαρκώδη ρίζα, που καλλιεργείται για αυτή και τρώγεται ωμή, είτε σε σαλάτα και σούπες είτε μαγειρεμένη με διάφορους συνδυασμούς και είναι η γνωστή μας σελινόριζα και η δεύτερη η πιο κλασσική με σαρκώδεις μεγάλους μίσχους, που καλλιεργείται για τα φύλλα της και τρώγεται με τον ίδιο τρόπο και γίνεται τουρσί ή χρησιμοποιείται και ως καρύκευμα (κυρίως οι σπόροι της).

Ισχυρό αντιοξειδωτικό

Το σέλινο αποτελεί ένα βότανο με ισχυρή αντιοξειδωτική δράση καθώς είναι καλή πηγή βιταμίνης C και μιας κατηγορίας φλαβονοειδών που λέγονται κουμαρίνες. Τα φλαβονοειδή αυτά (στα οποία αποδίδεται σε μεγάλο βαθμό το χαρακτηριστικό του άρωμα) σχετίζονται με ισχυρή δράση κατά των επικίνδυνων ελευθέρων ριζών δρώντας προστατευτικά εναντίον της εμφάνισης διαφόρων μορφών καρκίνου. Παράλληλα, η δράση τους αυτή τα καθιστά πολύτιμους συμμάχους για την καλή λειτουργία της καρδιάς, καθώς εμποδίζουν τη διαδικασία οξείδωσης της χοληστερόλης και συνεπώς τη δημιουργία αθηρωματογόνου πλάκας.

Τόνωση της άμυνας του οργανισμού

Η βιταμίνη C έχει δειχθεί από αρκετές κλινικές μελέτες ότι προάγει τη λειτουργία του ανοσοποιητικού συστήματος, προασπίζοντας έτσι τον οργανισμό μας κατά διαφόρων ασθενειών. Στην ίδια κατεύθυνση δράσης είναι όμως κα ... Διαβάστε περισσότερα »

Η μελιτζάνα αναπτύχθηκε στην Ινδία και πρωτοκαλλιεργήθηκε στην Κίνα τον 5ο αιώνα πΧ. Στην Ευρώπη ήρθε τον 14ο αιώνα και πιο συγκεκριμένα στην Ιταλία, από όπου γρήγορα εξαπλώθηκε σε ολόκληρη την ήπειρο. Εξ’αιτίας της πικρής γεύσης της άργησε να χρησιμοποιηθεί στη μαγειρική και μέχρι τον18ο αιώνα τη χρησιμοποιούσαν ως διακοσμητικό. Με την ανάπτυξη όμως ποικιλιών με λιγότερη πικράδα, η μελιτζάνα σύντομα βρήκε το ρόλο της στην μαγειρική και σήμερα αποτελεί ένα από τα χαρακτηριστικότερα λαχανικά του καλοκαιριού.

Αντιοξειδωτική δράση – καρδιοπροστατευτικός ρόλος

Όπως προαναφέρθηκε, η αντιοξειδωτική δράση της επικεντρώνεται σε μία ανθοκυανίνη, την nasunin. Πειράματα σε ζώα έδειξαν ότι η ουσία αυτή προστατεύει τα εγκεφαλικά κύτταρα από την οξειδωτική δράση των ελευθέρων ριζών. Είναι γνωστό ότι οι ελεύθερες ρίζες υπάρχουν και δημιουργούνται από διάφορες αιτίες (άγχος, τροφή, υπεριώδης ακτινοβολία, μόλυνση ατμόσφαιρας κα) στο σώμα μας. Μπορούν και επιτίθενται είτε στην κυταρρική μεμβράνη των κυτάρρων (και πιο συγκεκριμένα στο λιπιδικό τους τμήμα) είτε στον πυρήνα αλλάζοντας το γενετικό τους υλικό. Έτσι γίνεται φανερό ότι οποιαδήποτε ουσία που εμποδίζει την καταστροφική δράση των ελευθέρων ριζών αποτελεί ουσιαστικά έναν τύπο 'ασπίδας' του οργανισμού μας. Στα πλαίσια λοιπόν αυτά και η μελιτζάνα ανήκει στην κατηγορία εκείνη των τροφών που πρέπει να καταναλώνονται σε αφθονία καθώς προάγει τον αμυντικό μηχανισμό ... Διαβάστε περισσότερα »

Η μελιτζάνα αναπτύχθηκε στην Ινδία και πρωτοκαλλιεργήθηκε στην Κίνα τον 5ο αιώνα πΧ. Στην Ευρώπη ήρθε τον 14ο αιώνα και πιο συγκεκριμένα στην Ιταλία, από όπου γρήγορα εξαπλώθηκε σε ολόκληρη την ήπειρο. Εξ’αιτίας της πικρής γεύσης της άργησε να χρησιμοποιηθεί στη μαγειρική και μέχρι τον18ο αιώνα τη χρησιμοποιούσαν ως διακοσμητικό. Με την ανάπτυξη όμως ποικιλιών με λιγότερη πικράδα, η μελιτζάνα σύντομα βρήκε το ρόλο της στην μαγειρική και σήμερα αποτελεί ένα από τα χαρακτηριστικότερα λαχανικά του καλοκαιριού.

Αντιοξειδωτική δράση – καρδιοπροστατευτικός ρόλος

Όπως προαναφέρθηκε, η αντιοξειδωτική δράση της επικεντρώνεται σε μία ανθοκυανίνη, την nasunin. Πειράματα σε ζώα έδειξαν ότι η ουσία αυτή προστατεύει τα εγκεφαλικά κύτταρα από την οξειδωτική δράση των ελευθέρων ριζών. Είναι γνωστό ότι οι ελεύθερες ρίζες υπάρχουν και δημιουργούνται από διάφορες αιτίες (άγχος, τροφή, υπεριώδης ακτινοβολία, μόλυνση ατμόσφαιρας κα) στο σώμα μας. Μπορούν και επιτίθενται είτε στην κυταρρική μεμβράνη των κυτάρρων (και πιο συγκεκριμένα στο λιπιδικό τους τμήμα) είτε στον πυρήνα αλλάζοντας το γενετικό τους υλικό. Έτσι γίνεται φανερό ότι οποιαδήποτε ουσία που εμποδίζει την καταστροφική δράση των ελευθέρων ριζών αποτελεί ουσιαστικά έναν τύπο 'ασπίδας' του οργανισμού μας. Στα πλαίσια λοιπόν αυτά και η μελιτζάνα ανήκει στην κατηγορία εκείνη των τροφών που πρέπει να καταναλώνονται σε αφθονία καθώς προάγει τον αμυντικό μηχανισμό ... Διαβάστε περισσότερα »

‘Τροφή των θεών’, ‘Κόρες της γης’, ‘Χαβιάρι της καλλιέργειας’, Θαύμα της φύσης’, ‘Μαύρο διαμάντι της κουζίνας’ και ‘Σκόρδο των πλουσίων’ είναι μερικές χαρακτηριστικές ονομασίες που αποδόθηκαν κατά καιρούς στην τρούφα. Στην πραγματικότητα η λέξη τρούφα, σημαίνει στα λατινικά ‘τροφή για βασιλιάδες’. Αρχικά, ήταν προνόμιο μόνο της γαλλικής κουζίνας που συνόδευε εκλεκτά φαγητά και γλυκά προσφέροντας ‘μυθικές’ γευστικές απολαύσεις στους λάτρεις των ακριβών εδεσμάτων, ενώ στη συνέχεια προσαρμόστηκαν και οι υπόλοιπες διεθνείς κουζίνες.

Η τρούφα αποτελεί ένα από τα πιο σπάνια αλλά και περιζήτητα είδη μανιταριών (με τιμή που φθάνει μέχρι τα 8.000 $/κιλό ή ακόμη ψηλότερα στις δημοπρασίες!) το οποίο αναπτύσσεται υπόγεια (σε βάθος 6-15 εκ) και συμβιώνει στις ρίζες συγκεκριμένων δένδρων (περίπου 50 είδη, π.χ. κέδρος, φουντουκιά, βελανιδιά, ελιά, πεύκο, δρυς, κερασιά, αμυγδαλιά, ιτιά, λεύκα, κ.α.) ή θάμνων. Είναι ένα απόλυτα φυσικό βιολογικό προϊόν, το οποίο και πιστοποιείται μετά τις προβλεπόμενες διαδικασίες. Η υπόγεια ανάπτυξή της πιθανόν να οφείλεται στην προσπάθεια προσαρμογής από διάφορα φυσικά φαινόμενα, όπως πυρκαγιά, ξηρασία, παγετός.

Ανήκει στο γένος Tuber και Terfezia, και όπως όλοι οι μύκητες είναι ετερότροφος οργανισμός, γεγονός που ευνοεί την προσκόλλησή της σε διάφορα φυτά, προς εξασφάλιση των απαραίτητων θρεπτικών συστατικών, κυρίως υδατανθράκων, (που δημιουργούνται με τη διαδικασία της φωτοσύνθεσης), για την επιβίωσή της. Αντίστοιχα ε ... Διαβάστε περισσότερα »

Για πάρα πολλά χρόνια το σκόρδο χρησιμοποιείται ως μέσο θεραπείας διαφόρων ασθενειών, ενώ πρόσφατα διαπιστώθηκε ότι μειώνει την εμφάνιση καρδιαγγειακών νοσημάτων και νεοπλασμάτων, και έχει ισχυρή αντιμικροβιακή δράση. Οι ενώσεις θείου και συγκεκριμένα η ουσία αλλισίνη, φαίνεται ότι είναι τα ενεργά συστατικά του σκόρδου. Τα διαθέσιμα στοιχεία αποκαλύπτουν ότι το σκόρδο χρησιμοποιείται για περίπου 5.000 χρόνια, ενώ για 3.000 χρόνια χρησιμοποιείται στην Κίνα στον τομέα της ιατρικής. Ιστορικά, το σκόρδο έχει χρησιμοποιηθεί σε όλο τον κόσμο για να αντιμετωπίσει μια πλειάδα παθήσεων, συμπεριλαμβανομένης της υπέρτασης, των μολύνσεων και των δηλητηριωδών δαγκωμάτων από τα φίδια.

Θεραπευτική δράση

Ο βολβός του σκόρδου χρησιμοποιείται για φαρμακευτικούς σκοπούς. Μπορεί να χρησιμοποιηθεί φρέσκο, αφυδατωμένο, ή ως εκχύλισμα. Το σκόρδο έχει υψηλή συγκέντρωση σε ενώσεις θείου, οι οποίες αποτελούν τις ενεργές ουσίες. Οι κυρίες ουσίες που περιέχει το σκόρδο είναι η αλιίνη και η αλιινάση. Οι δύο αυτές ουσίες βρίσκονται στο σκόρδο ξεχωριστά και δεν είναι συνδεδεμένες μεταξύ τους. Όταν το σκέλος του σκόρδου σπάσει, οι δύο αυτές ουσίες ενώνονται και δημιουργείται η αλλισίνη.

Η αλλισίνη είναι η ουσία που προσδίδει στο σκόρδο την χαρακτηριστική οσμή και γεύση. Για το λόγο αυτό είναι απαραίτητο το σκόρδο να συνθλίβεται πριν την προσθήκη του στο φαγητό, προκειμένου να απελευθερωθεί η δραστική αλλισίνη. Σύμφωνα με ... Διαβάστε περισσότερα »

Το ‘ευρωπαϊκό’ αυτό λαχανικό φαίνεται να μας προφυλάσσει και να αποτελεί πιστό σύμμαχο στη διατροφική μάχη ενάντια στον καρκίνο. Πράγματι, πολλές μελέτες δείχνουν ότι τα λαχανάκια Βρυξελλών βοηθούν στην πρόληψη του καρκίνου, ειδικά του παχέος εντέρου και του στομάχου.

Είναι ετήσια φυτά της οικογένειας των Σταυρανθών του γένους Βράσσικα (Brassica). Εικάζεται ότι καλλιεργήθηκαν για πρώτη φορά στην αρχαία Ρώμη, αν και οι πρώτες αναφορές γίνονται το 16ο αιώνα. Αργότερα, μεταφέρθηκαν στο Βέλγιο και καλλιεργήθηκαν κοντά στην πρωτεύουσα, τις Βρυξέλλες, από όπου πήραν και το όνομά τους. Στην υπόλοιπη Ευρώπη, διαδόθηκαν κατά τη διάρκεια του Α’ Παγκοσμίου πολέμου. Στις μέρες μας καλλιεργούνται σε όλη την Ευρώπη (περισσότερο στην Ολλανδία) και τις Η.Π.Α (περισσότερο στην Καλιφόρνια).

Ποσοστά περιεκτικότητας σε θρεπτικά στοιχεία και οφέλη για την υγεία.

Είναι ιδιαίτερα θρεπτικά, καθώς περιέχουν αρκετές φυτικές ίνες (4gr), βιταμίνες (Α, C, Κ, Β6, Φολικό οξύ, Ριβοφλαβίνη, Θειαμίνη), αντιοξειδωτικά και μέταλλα (μαγγάνιο, μαγνήσιο, κάλιο, φώσφορο) πολύ χρήσιμα και ωφέλιμα για τον ανθρώπινο οργανισμό. Δεν περιέχουν καθόλου λίπος και χοληστερίνη, ενώ το ποσοστό νατρίου είναι εξαιρετικά χαμηλό. Τέλος, αποτελούν καλή πηγή πρωτεϊνών. Θερμιδικά αποδίδουν ... Διαβάστε περισσότερα »

Το σπανάκι ανήκει στα πράσινα φυλλώδη λαχανικά, μία κατηγορία λαχανικών με τα περισσότερα θρεπτικά συστατικά αναλογικά με τις θερμίδες που περιέχουν. Αν και το σπανάκι είναι διαθέσιμο στην αγορά όλο το χρόνο, οι περίοδοι στις οποίες έχει καλύτερη σύσταση και γεύση είναι από το Μάρτιο έως το Μάιο και από το Σεπτέμβριο έως τον Οκτώβριο, κατά τις οποίες είναι και πιο φρέσκο.

Είναι ένα τρόφιμο πλούσιο σε πολλά θρεπτικά συστατικά, όπως σε βιταμίνη Κ, βιταμίνη Α, μαγγάνιο, φυλλικό οξύ, μαγνήσιο, αλλά επιπλέον περιέχει μαγνήσιο, σίδηρο (αν και στη λιγότερο απορροφήσιμη μορφή), βιταμίνη C, ασβέστιο, βιταμίνες συμπλέγματος Β και,φυσικά, φυτικές ίνες.

Όλοι θυμόμαστε τον Ποπάι να τρώει πολύ σπανάκι για να γίνει δυνατός, αλλά αυτό που ανακαλύπτουμε από επιστημονικά δεδομένα είναι ότι το σπανάκι προστατεύει τον οργανισμό και από διάφορες ασθένειες, όπως οστεοπόρωση, καρδιαγγειακές παθήσεις, αρθρίτιδα, και καρκίνο του παχέος εντέρου.

Μέχρι σήμερα έχουν βρεθεί τουλάχιστον 13 διαφορετικά είδη φλαβονοειδών συστατικών στο σπανάκι, τα οποία έχουν αντιοξειδωτικές ιδιότητες, ενώ μελετώνται πλέον εκτενώς και οι πιθανές αντικαρκινικές του ιδιότητες. Σε μία μελέτη που δημοσιεύτηκε το Νοέμβριο του 2007, στο περιοδικό 'Int J Cancer', βρέθηκε ότι ορισμένα είδη φλαβονοειδών, τα οποία βρίσκονται και στο σπανάκι, μπορεί να μεώνουν τον κίνδυνο εμφάνισης καρκίνου των ωοθηκών στις γυναίκες.

Συγκεκριμένα, βρέθηκε μεταξύ των άλλων, ότι οι γυναίκες που ... Διαβάστε περισσότερα »

Η Κάπαρη ανήκει στην οικογένεια των Καπαριδών (Capparaceae) και είναι πολύ γνωστή. Είναι τρυφερός, πολυετής θάμνος, που μπορεί να φτάσει το 1μ. ύψος και το 1,5μ. πλάτος. Οι ρίζες της δεν προχωρούν βαθιά στο έδαφος, διακλαδίζονται όμως πολύ. Φυτρώνει σε πετρώδη, παραθαλάσσια ακαλλιέργητα μέρη και σε βράχους που συγκρατούν υγρασία.

Τα πολλά είδη και οι ποικιλίες της είναι εξαπλωμένες σε όλο σχεδόν τον κόσμο, από το Αφγανιστάν και τη Βόρεια Ινδία μέχρι τη Νοτιοδυτική Μεσόγειο και την Αμερική. Στα τέλη της άνοιξης και στις αρχές του καλοκαιριού, η κάπαρη κάνει την εμφάνισή της σε όλα τα ελληνικά νησιά, αλλά συναντάται κατά κύριο λόγο στα διάσπαρτα, ξερά νησιά των Κυκλάδων. Μπορεί κανείς να τις δει παντού να ξεφυτρώνουν από βράχους και τοίχους, να ανθίζουν κατά μήκος του δρόμου, περιμένοντας κάποιον να τις μαζέψει. Μετά τη συλλογή, είναι δυνατόν να δει κανείς να τη στεγνώνουν στις χαμηλές σκεπές παλιών σπιτιών σε νησιά.

Η κάπαρη αποτελεί μία από τις γαστριμαργικές απολαύσεις της Μεσογείου, που συναντάται από την Τουρκία μέχρι την Ισπανία και καταναλώνεται με μεγάλη ευχαρίστηση σε όλες τις χώρες που βρίσκονται στον ενδιάμεσο χώρο. Η ελληνική κάπαρη είναι σχεδόν πάντα αυτή που μεγαλώνει αυτοφυώς στη φύση, ενώ οι ποικιλίες που προέρχονται από άλλες περιοχές της Μεσογείου, δηλαδή την Ισπανία, τη νότια Γαλλία και την Τουρκία, είναι κατά κανόνα προϊόν καλλιέργειας. Όποια και αν είναι η προέλευση της κάπαρης δεν καταναλώνεται ποτέ νωπή.

... Διαβάστε περισσότερα »