Όχι δεν είναι ερωτικό τραγούδι για σένα Δεν μιλάει για ειρήνη τη ζωούλα μας που σβήνει
Το τραγούδι μου μωρό μου από σένα για μένα στην πρώτη του αναπνοή μωρό σε γέννα
Δεν μιλάει για στρατούς για μικροαστικούς λαγούς Δεν μιλάει για πατρίδες τις χαμένες μας ελπίδες Δεν μιλάει για πυρηνικά και του κράτους τα παρανοϊκά.
Δεν μιλάει για κουλτούρες εθνικοσοσιαλμουρμούρες Δεν μιλάει για υποκρισία και του έθνους την λογοκρισία Δεν μιλάει για αυτοκτονία τον συνειδητό αντιρρησία
Στίχοι: Βαγγέλης Κωνσταντινίδης Μουσική: Τόνυ Κονταξάκης Πρώτη εκτέλεση: Σταύρος Κωνσταντίνου
Άλλες ερμηνείες: Τάμτα Γκοντουάτζε
Πήρα τα πράγματά μου άλλους δρόμους για να δω. Σ' έκρυψα στην ψυχή μου σαν ένα παλιό παλτό. Έβγαλα τ' όνομά σου μέσα από το κινητό. Όμως σε σκέφτομαι...
Είπα πως πια μαζί σου άλλο δεν θ' ασχοληθώ. Πίστεψα πως μπορούσα. σ' άλλο σώμα ν' αφεθώ. ʼλλαξα και συνήθειες μήπως ελευθερωθώ. Όμως σε σκέφτομαι... Και ξενυχτώ...
Είσαι τ' άλλο μου μισό χωρίς εσένα δεν μπορώ να ζήσω. Την καρδιά μου την μισώ γιατί με άφησε να σε αφήσω. Ένα είμαστε κι οι δυο, γη εσύ και γω νερό. Να το θυμάσαι, όπου και να 'σαι πως πάντα θα 'σαι τ' άλλο μου μισό.
Τώρα πια δεν φοράω ξεχασμένα σου μακό. Έβγαλα απ' το λαιμό μου τον δικό σου τον σταυρό. Και τις φωτογραφίες έχω πάψει να κοιτώ Όμως σε σκέφτομαι... Και ξενυχτώ...
Είσαι τ' άλλο μου μισό χωρίς εσένα δεν μπορώ να ζήσω. Την καρδιά μου την μισώ γιατί με άφησε να σε αφήσω. Ένα είμαστε κι οι δυο, γη εσύ και γω νερό. Να το θυμάσαι, όπου και να 'σαι πως πάντα θα 'σαι τ' άλλο μου μισό
Στίχοι: Σμαρούλα Μαραγκουδάκη Μουσική: Κώστας Μηλιωτάκης Πρώτη εκτέλεση: Άντζυ Σαμίου
Σε δρόμους με επώνυμο ανώνυμα γυρνούσα και μια καρδιά όπως εγώ σ' αυτή τη γη ζητούσα Πήρα σε λάθος αριθμούς τη δίδυμη ψυχή μου μα στη γραμμή ξένες φωνές ζητούσαν τη ζωή μου
Δίδυμη ψυχή μου μια ζωή σε ψάχνω τώρα μια ανάσα και σ' αγγίζω και σε φτάνω Δίδυμη ψυχή μου, αίμα και πνοή μου νιώθω να σε ξέρω απ' την προηγούμενη ζωή μου
Οι Ιούδες με σκορπίσανε σα σκόνη από διαμάντι από την έκτη αίσθηση στην κόλαση του Δάντη Σε ξένα μάτια έψαχνα τη δίδυμη καρδιά μου μα κάθε βλέμμα κράταγε πληγές για τα φτερά μου
Στίχοι: Μαρία Κουφανδριοπούλου Μουσική: Μη διαθέσιμο Πρώτη εκτέλεση: Βασίλης Τερλέγκας
Στην πίστα του ουρανού, θα ρίξω δυο στροφές, να πάψουνε τ' αστέρια, να λεν πως δεν με θες. Στην πίστα του ουρανού, για σένα θα χορέψω, ζεϊμπέκικο τρελό, μήπως και σε μαγέψω.
Ζεϊμπέκικο βαρύ, επάνω στο φεγγάρι, εγώ θα το χορέψω, για τη δική της χάρη. Ζεϊμπέκικο βαρύ, κοιτάξτε με αστέρια, Τα μάτια της καρφώνουν, σαν δίκοπα μαχαίρια
Στην πίστα του ουρανού, από κι αν δακρύσω, με μάτια από βροχή, τη Γη θα πλημμυρίσω. Στην πίστα του ουρανού, για σένα θα χορέψω, ζεϊμπέκικο θανάτου, κι όσο το αντέξω.
Ζεϊμπέκικο βαρύ, επάνω στο φεγγάρι, εγώ θα το χορέψω, για τη δική της χάρη. Ζεϊμπέκικο βαρύ, κοιτάξτε με αστέρια, Τα μάτια της καρφώνουν, σαν δίκοπα μαχαίρια
Να ‘σαι ο ήλιος σαν ξημερώνει, θέλω να ‘σαι ‘σύ Και στο πλάι μου όταν νυχτώνει, θέλω να ‘σαι ‘σύ Ότι βλέπω κι ότι αγγίζω, θέλω να ‘σαι ‘σύ Ότι έχω κι’ ότι ελπίζω, θέλω να ‘σαι ‘σύ
Αγάπα με γιατί είν’ η ζωή πικρή μονάχος να σταθεί κανένας δε μπορεί Αγάπα με γιατί αν φύγεις μια στιγμή πες μου πως θα ζήσω όταν φύγεις εσύ
Ο αγέρας που αναπνέω, θέλω να ‘σαι ‘σύ και το δάκρυ μου όταν κλαίω, θέλω να’ σαι ‘σύ Μέσ’ τη σκέψη μέσ’ το μυαλό μου, θέλω να ‘σαι ‘σύ το πιο όμορφο μυστικό μου, θέλω να ‘σαι ‘σύ
Στίχοι: Σταμάτης Κραουνάκης Μουσική: Σταμάτης Κραουνάκης Πρώτη εκτέλεση: Χριστιάνα
Εσύ θα φεύγεις πάντοτε νωρίς χωρίς να ξέρεις πως εγώ θα ξημερώνω τις ώρες που΄ρθες να με βρεις σαν αποστάγματα ζωής θα τις μετρώ και θα ζητώ τον δολοφόνο
Μα έτσι κι αλλιώς θα φύγεις δέκα και θα είσαι απλή συμμετοχή στα όνειρά μου θα φύγεις δέκα και, χωρίς ποτέ να λογαριάσεις το μετά μου
Εσύ θα φεύγεις πάντα βιαστικά μα θα ξανάρχεσαι κι αυτό έχει σημασία μέσα στις παύσεις τελικά θα σου μιλάω μυστικά και μόνο αυτό που δεν θα πω θα έχει αξία
Άλλες ερμηνείες: Λουκάς Νταράλας Μανώλης Δημητριανάκης Πόλυ Πάνου
Σε καταραμένες στράτες μ' έριξε η απελπισιά, σκαλοπάτι-σκαλοπάτι έχω πέσει χαμηλά μα δε βρέθηκε κανένας στη μεγάλη συμφορά, μεγάλη συμφορά.
Με άφησες να λιώνω στου χωρισμού τον πόνο.
Τριγυρνώ σαν νυχτερίδα με το βήμα μου βαρύ σκαλοπάτι-σκαλοπάτι αργοσβήνω απ' τη ζωή έδειξες αδιαφορία, τι κατάρα θα σε βρει, τι κατάρα θα σε βρει.
Με άφησες να λιώνω στου χωρισμού τον πόνο.
Με χτυπούνε χίλιες μπόρες κι όμως πού να κρατηθώ, σκαλοπάτι-σκαλοπάτι διαρκώς κατρακυλώ, μέσα στο γκρεμό με σπρώχνει η καρδιά που αγαπώ, η καρδιά που αγαπώ.
Στίχοι: Σώτια Τσώτου Μουσική: Λίνος Κόκοτος Πρώτη εκτέλεση: Δημήτρης Ζευγάς
Στο παλιό μας στέκι σαματά στο σαματά μάλωσαν δυο φίλοι για μιαν όμορφη κυρά, στράψαν τα μαχαίρια μες στα χέρια τους ξανά. Στάσου βρε δεν είναι έτσι η παλικαριά.
Γυναίκες όσες θες. Μαυρομάτες, ρούσες και ξανθές έλα διάλεξε καλέ στου κόσμου τον μπαξέ. Κορίτσια ένα σωρό, να χαρείς καλέ και να χαρώ. Όμως φίλο άλλονε Στρατή δεν θα βρεις για πιοτί.
Μια Μαρία, μια Ελένη, μια Ρηνιώ Χριστέ, ήρθαν και μας χώρισαν παλιόφιλε πιστέ. Βάλε το μαχαίρι στο θηκάρι σου ξανά, τ' άστρα δε μαλώνουνε ποτέ με τα βουνά.
Γυναίκες όσες θες. Μαυρομάτες, ρούσες και ξανθές έλα διάλεξε καλέ στου κόσμου τον μπαξέ. Κορίτσια ένα σωρό, να χαρείς καλέ και να χαρώ. Όμως φίλο άλλονε Στρατή δεν θα βρεις για πιοτί.
Στίχοι: Ανδρέας Μικρούτσικος Μουσική: Ανδρέας Μικρούτσικος Πρώτη εκτέλεση: Ανδρέας Μικρούτσικος
Να με θέλεις πάντα κοντά σου να με κοιτάς να με παίρνεις στην αγκαλιά σου να με φιλάς να με έχεις λίγο ανάγκη να μ' αγαπάς κι ό,τι κι αν συμβεί μεταξύ μας να μου χαμογελάς
Να μου δίνεις για καλημέρα επτά φιλιά να με ανακρίνεις γυρνώντας απ' τη δουλειά να με έχεις λίγο ανάγκη
Να με βγάζεις βόλτα τα βράδια στα ξαφνικά να με νανουρίζεις με χάδια μωρουδιακά να με έχεις λίγο ανάγκη
Να με θέλεις πάντα κοντά σου να με κοιτάς να με παίρνεις στην αγκαλιά σου να με φιλάς να μ' έχεις λίγο ανάγκη
Στίχοι: Μιχάλης Κακογιάννης Μουσική: Μιχάλης Χριστοδουλίδης Πρώτη εκτέλεση: Γιώργος Νταλάρας
Ένα Σαββάτο Σαββάτο την αυγή ξεκίνησε η κραυγή απ' την Κερύνεια κι έφτασε στον Πόντο και στη Σμύρνη
Ματώσανε οι θάλασσες κι οι ουρανοί γεμίσαν κόκκινα μισοφέγγαρα πληγές που δεν εκλείσαν
Και ράγισαν τα μνήματα τα δέντρα γονατίσαν Χριστέ μου τόσα κρίματα τα μάτια σου πώς τα 'δανε και δεν τα σταματήσαν κόκκινα μισοφέγγαρα πληγές που δεν εκλείσαν
Σε θυμάμαι να μου λες σ' αγαπώ πολύ και θυμάμαι να μου λες ήσουν όλη μου η ζωή σε θυμάμαι να μου λες σ' αγαπώ πολύ σε θυμάμαι να μου λες ήσουν όλη μου η ζωή
Σου χαρίζω την καρδιά μου δως μου ότι θες εσύ σου χαρίζω τ' όνομά μου μην μου τ' αρνηθείς εσύ
Δεν σε νοιάζει που μ' αφήνεις και με τυραννάς δε σε νοιάζει που μ' αφήνεις και για μένα δεν πονάς Δεν σε νοιάζει που μ' αφήνεις και με τυραννάς δε σε νοιάζει που μ' αφήνεις και για μένα δεν πονάς
Σου χαρίζω την καρδιά μου δως μου ότι θες εσύ σου χαρίζω τ' όνομά μου μην μου τ' αρνηθείς εσύ
Στίχοι: Μάνος Τσιλιμίδης Μουσική: Θανάσης Καργίδης Πρώτη εκτέλεση: Ηρώ
Αν σε μαυρίσουνε στο ξύλο οι κακοί και τύχει να' ναι Κυριακή,και κάνει κρύο Έλα μωρό μου να ξεσπάσει μέσα εδώ μια επανάσταση μικρή για μας τους δύο
Προδομένος ο δεσμός μας βιαστικός ο χωρισμός μας και στα χείλη μου χορεύει τ' όνομά σου Στης αγάπης το κελί έχω κλείσει η τρελή το αόρατο φρικιό με τ' άρωμά σου
Αν σου την πέσει κάνα βράδυ η παγωνιά και μπεις στην άδεια γειτονιά να κόψεις δρόμο Σβήσε μωρό μου το σκοτάδι με φιλιά κι ας μην αρέσουν όλα αυτά στον αστυνόμο.
Στίχοι: Βασίλης Γιαννόπουλος Μουσική: Ορφέας Σοπαλίδης Πρώτη εκτέλεση: Αντώνης Βαρδής
Γιατί να΄ναι οι δρόμοι της ζωής μας χωριστοί γιατί το άρωμά σου να΄χει πλέον ξεχαστεί κι εσύ να με σκοτώνεις όσο χίλιες μοναξιές γιατί...
Γιατί να΄χει χαθεί στα ξαφνικά η επαφή γιατί να μη ραγίζω στων χειλιών σου την αφή κι εσύ να μου γεμίζεις παγωνιά τις Κυριακές γιατί...
Με ξέχασες κανένα δε μου έδωσες δικαίωμα να ζήσω στ΄ουρανού σου το στερέωμα για μένα ήσουν μόνο μια πληγή με ξέχασες... Μα τίποτα δεν άλλαξε που σ΄έχασα στ΄ορκίζομαι ποτέ δε σε ξεπέρασα μα πάντα θα με πνίγει το γιατί
Γιατί να σου ματώνει την καρδιά ο εγωισμός γιατί να γίνει η σχέση αγεφύρωτος γκρεμός για μας να΄ναι μονόδρομος αυτός ο χωρισμός γιατί...
Στίχοι: Νίκος Μωραΐτης Μουσική: Αλέξης Τρουλινός Πρώτη εκτέλεση: Ραλλία Χρηστίδου
Αν δε φύγει το πλοίο και σήμερα τι φοβάσαι, θα έρθει η στιγμή που τα πλοία θα φύγουν σαν σύννεφα και θα μπεις σ' όλα μέσα εσύ Απ' το τζάμι οι δυο μας θα βλέπουμε τις στιγμές μιας φευγάτης ζωής Τα νησιά, τα φιλιά, όλα αντέχουνε αν αντέχουμε, φως μου εμείς
Δεν έχει άλλους χειμώνες Δεν έχει άλλες βροχές Λες στις καρδιές που ήταν μόνες Έξω βγες, έξω βγες, έξω βγες
Δεν έχει μάτια να στάζουνε Δεν έχει δάκρυ εδώ Τώρα τα χείλη φωνάζουν Σ' αγαπώ, σ' αγαπώ, σ' αγαπώ Σ' αγαπώ!
Θα γεμίσουμε όλα τα γήπεδα Συναυλίες, τραγούδι, γιορτή Θα 'μαι εντάξει αν είσαι και σήμερα Αν κοιτάζω ό,τι βλέπεις κι εσύ Μόλις σβήσ\νουν τα φώτα θα βγαίνουμε Μες στην πόλη χιλιάδες μαζί Μα στο τέλος του δρόμου θα μένουμε Μόνο οι δυο, μόνο εγώ, μόνο εσύ
Στίχοι: Σταμάτης Μεσημέρης Μουσική: Σταμάτης Μεσημέρης Πρώτη εκτέλεση: Σταμάτης Μεσημέρης
Δεν έχω στη ζωή μου χάπια νυχτωμένα κι'ούτε κρεμάω στα σεντόνια μου ενοχές αφίνω πίσω τα μεγάλα πεπρωμένα μα εσύ βουλιάζεις στο παράδεισο του χτές δε μπαίνω σε παιχνίδια σκάρτα πουλημένα των αρμοδίων που τραβάνε τις κλωστές στα χρόνια που έρχονται δε βλέπω κάπου εμένα μα εσύ το αύριο το φτιάχνεις με μπογιές. Μή μου ζητάς να σου πώ ένα απλό σ'αγαπώ το μέλλον μοιάζει ρετρό κι'εγώ δε γίνομαι δυό. Δεν έχω στη ζωή μου ποιήματα κρυμένα κι'ούτε κρατάω ημερολόγια σε εκδρομές ότι ερωτεύομαι δε πάει στα χαμένα μα εσύ κοιμάσαι με αλεξιπτωτιστές δεν έχω στη ζωή μου λάθη ακυρωμένα φωτογραφίες με χρυσές υπογραφές γράφω τραγούδια κακομούτσουνα για μένα μα εσύ γυρεύεις μελωδίες κοσμικές.
Όσες ημέρες και αν περάσουν θα φτιάξω λίγες εικόνες με χιλιάδες συνθήματα στην κάθε μέρα πιο ψηλά θα κοιτάξω για να ξεχάσω τα χιλιάδες προβλήματα.
Ξυπνώ στους δρόμους η ώρα 6 ξημερώματα και κάτι ώρα θολή χωρίς καφέ και ακόμα κάτι που μου φέρνει στην ανάσα αλκοόλ από το μεθύσι της προηγούμενης ημέρας και ξυπνώ με μια παραίσθηση Αίσθηση που κάνει αισθητή την κάθε αναίσθητη μορφή στο βλέμμα αυτού που με κοιτάνε σαν ιδιαίτερη μικρή προσωπικότητα που κάνει το κομμάτι του και ζει για να ξυπνάει το πρωί από το παγκάκι του
δυο βήματα ακόμα για να φτάσω ως το σπίτι μου μοιάζουν χιλιόμετρα χλωμιάζω όταν σκέφτομαι την λύπη μου ,την θλίψη μου με κάνει να βουρκώνω το αλκοόλ με έχει πειράξει και χρειάζομαι οξυγόνο μόνο να ακούσει κάποιος μόνο το χρειάζομαι έχω σωριάσει στο σκαλί μου και νομίζω πως τραντάζομαι [βοήθεια] κουράζομαι και σβήνω στο σκαλί μου δεν μπορώ να ανασάνω καθώς σβήνω ψυχή μου κοίτα ψηλά αυτός ο ήλιος που ολοκλήρωσε τον ύπνο του Έφτασε ήδη μεσημέρι, βλέπεις έκανε τον κύκλο του και απλά σε περιμένει στα δικά του τα σαλόνι, έχω φύγει ταξιδεύω ,μάλλον έπεσα σε κώμα.
Ξυπνάω, δεν νιώθω τίποτα παρά μονάχα μοναξιά η ώρα είναι δυόμιση ,σηκώνομαι στις 3 παρά τίποτα κανένας τριγύρω και πού να γείρω είναι η ζωή μου ένα χωράφι που φ
... Διαβάστε περισσότερα »
Τι μου τη χάρισες αυτή τη ταμπακιέρα αφού για μένα πονηρά έχεις σκεφτεί Κι αφού στο βάθος θέλεις να με κάνεις πέρα τι μου τη χάρισες την ταμπακιέρα αυτή;
Την ταμπακιέρα σου δεν έπρεπε να πάρω γιατί τη βλέπω και βαθιά μελαγχολώ Μέχρι που σκέφτομαι να κόψω το τσιγάρο για να σε διώξω μια στιγμή απ' το μυαλό.
Ποτέ δε μ' άφησες να δω μιαν άσπρη μέρα και σου γουστάρει πάντα να με τυραννάς Κι ίσως μου χάρισες αυτή την ταμπακιέρα για να μου γίνει και το κάπνισμα βραχνάς.
Στίχοι: B.D Foxmoor, Μιχάλης Μυτακίδης Μουσική: B.D Foxmoοr, Μιχάλης Μυτακίδης Πρώτη εκτέλεση: Active Member
Όσο περνάνε τα χρόνια σε κυνηγάνε στιγμές μήπως και τους πεις μαζί σου αν έχεις όσα θες αν νιώθεις άνετα ή αν είσαι ευτυχισμένος αν είσαι αλλιώς μή δείξεις φοβισμένος θα γίνει ο χρόνος λόγια και παντού θα τ'ακούς σαν παλιά μοιρολόγια σε καινούριους καιρούς και με το ψέμα αγκαλιά θα μοιάζουνε παντοτινά και η θλίψη θα φορέσει γιορτινά γι'αυτό σου λέω, μή σε βαραίνει άλλο το χθες! μ'ένα ψέμα σου καλό κέντησε όλες τις πληγές για ν'αποφύγεις όλα, όσα μάζεψα εγώ χωρίς να ξέρω γιατί και κοντεύω να πνιγώ απ'ό,τι θέλω κι απ'ό,τι θέλουν από μένα τελευταία φορά, που τα' χω χαμένα θα κάνω ό,τι έκανα παλιά χωρίς να ξέρω γιατί με τους ήχους κι απλά θα γράφω στο χαρτί γι'αυτά, που πήρα χωρίς να ξέρω αν τα θέλω γι'αυτά, που έδωσα και τώρα πίσω δεν τα θέλω κι όσα νόμιζα ότι μου κάτσανε καλά σας τα χαρίζω, δε θέλω τίποτα πια
Μήπως θέλεις τ' όνειρό σου ντυμένο καλά; δε θέλω τίποτα πια! το χαμένο σου ιδρώτα μήπως θες σε φράγκα πολλά; δε θέλω τίποτα πια! μήπως θέλεις μια κλεμένη παλιά αγκαλιά; δε θέλω τίποτα πια! ή μήπως θες απ'τη ζωή την τελευταία γουλιά; δε θέλω τίποτα πια!
Λες να θέλω να σκεπάσω όσα έχω φτύσει; αφού μια ανάσα μπορεί να με γκρεμίσει
... Διαβάστε περισσότερα »
Στίχοι: Γιάννης Πάριος Μουσική: Γιάννης Πάριος Πρώτη εκτέλεση: Γιάννης Πάριος
Πρώτα σε λέγανε Σοφία κι εμένα λέγανε τρελό, τώρα σε λένε Ευτυχία, κι εμένα λένε τυχερό, τα όνειρά μου αραγμένα σ' ένα λιμάνι σιγουριάς, και τα δικά σου φυλαγμένα μόνο για 'μένα τα κρατάς.
Αχ, Σοφία πάψε να πονάς σαν ταινία η ζωή για 'μας, αχ, Σοφία πάψε να πονάς τιμωρία είναι ν' αγαπάς.
Πρώτα σε λέγανε Σοφία κι εμένα λέγανε τρελό, τώρα σε λένε Ευτυχία, κι εμένα λένε τυχερό, εγώ καράβι κουρασμένο που δεν αντέχει στον καιρό, σ' ένα ταξίδι μεθυσμένο, σ' ένα κορμί ωκεανό.
Αχ, Σοφία πάψε να πονάς σαν ταινία η ζωή για 'μας, αχ, Σοφία πάψε να πονάς τιμωρία είναι ν' αγαπάς.( χ2 )
Στίχοι: Φίλιππος Νικολάου Μουσική: Φίλιππος Νικολάου Πρώτη εκτέλεση: Φίλιππος Νικολάου
Κάποιο καιρό σωπαίνοντας σε τούτη εδώ την άκρη από αγάπη κύλαγε στα μάτια σου ένα δάκρυ σκέψου τι άξιζε η σιωπή τότε που μ' αγαπούσες που να 'ξερες πως χωρισμό μ' αυτήν θα μαρτυρούσες
Ποιος είπε ότι είναι χρυσάφι η σιωπή μόνο εμείς οι δύο ξέρουμε τι θα πει Ποιος είπε ότι είναι χρυσάφι η σιωπή μόνο εμείς οι δύο ξέρουμε τι θα πει
Τρεμόπαιζαν τα χείλη σου κι έδειχναν τι ζητούσαν σιγόκλειναν τα μάτια σου και τι δε μαρτυρούσαν σκέψου τι άξιζε η σιωπή και τι αξίζει τώρα αφου για να χωρίσουμε δε βλέπουμε την ώρα
Ποιος είπε ότι είναι χρυσάφι η σιωπή μόνο εμείς οι δύο ξέρουμε τι θα πει Ποιος είπε ότι είναι χρυσάφι η σιωπή μόνο εμείς οι δύο ξέρουμε τι θα πει
Στίχοι: Νίκος Βαξεβανέλης Μουσική: Βασίλης Κελαϊδής Πρώτη εκτέλεση: Χρήστος Πάζης
Άλλες ερμηνείες: Νίκος Οικονομόπουλος
Δάκρυσα για σένα αγάπη μου απόψε πάλι δάκρυσα πόνεσα και είδα το φεγγάρι ματωμένο
Κόπηκα το παγωμένο σου το βλέμμα όταν θυμήθηκα τσάκισα γιατί είδα το όνειρό μας πεταμένο
Δεν έχω μάτια να σε δω δεν βρίσκω λόγια να σου πω πως μέρα νύχτα χώρια σου πεθαίνω
Φταίω εγώ το παραδέχομαι για όλα μόνο φταίω Θεέ μου πόσο ντρέπομαι τις νύχτες μόνος κλαίω δικάζω τον εαυτό μου κι υποφέρω εγώ το παραδέχομαι για όλα μόνο
Φταίω εγώ το παραδέχομαι για όλα μόνο φταίω με πιάνουνε τα κλάματα συγγνώμη πάλι λέω μα ο ήχος της φωνής μου δεν σε φτάνει δεν σβήνουνε τα δάκρυα τα λάθη που έχω κάνει
Δάκρυσα το πρόσωπό σου σ΄ένα δάκρυ μου φυλάκισα κι ένιωσα στα στήθη ένα ρολόι σταματημένο Ράγισα που να΄σαι άραγε ψυχή μου αναρωτήθηκα έσπασα στη σκέψη πως σ' αγγίζει σώμα ξένο
Δεν έχω μάτια να σε δω δεν βρίσκω λόγια να σου πω πως μέρα νύχτα χώρια σου πεθαίνω
Φταίω εγώ το παραδέχομαι για όλα μόνο φταίω Θεέ μου πόσο ντρέπομαι τις νύχτες μόνος κλαίω δικάζω τον εαυτό μου κι υποφέρω εγώ το παραδέχομαι
... Διαβάστε περισσότερα »
Στίχοι: Χάρης&Πάνος Κατσιμίχας Μουσική: Χάρης&Πάνος Κατσιμίχας Πρώτη εκτέλεση: Χάρης&Πάνος Κατσιμίχας
(αφήγηση) Εκείνη λοιπόν τη χρονιά, κανά – δυό μήνες πριν ανέβουν στον απάνω κόσμο καθήσανε και το σκεφτήκανε, ώριμα. Βλέπεις, είχαν βαρεθεί πια τόσους αιώνες τα ίδια και τα ίδια. Συζητούσανε μέρες. Συζητούσανε και άκρη δε βγάζανε... μέχρι που σηκώθηκε ένας μικρός καλικάντζαρος και είπε: «Εγώ λέω να τους βάλουμε αυτούς να κάνουνε τις βλακείες κι εμείς να τους βλέπουμε και να..., και να γελάμε! Ποιούς όμως να βρούμε και να πειράξουμε;» Μωρέ δεν κουράστηκαν καθόλου. Τους βρήκαν όλους μαζεμένους στην Αγέλαστη Πολιτεία. Την παραμόνη λοιπόν των Χριστουγέννων, πέταξαν τα πριόνια, καβάλησαν τις άσπρες χήνες τους και ξεκίνησαν για τον απάνω κόσμο... Νύχτα... Η πράσινη κοιλάδα κάτασπρη απ’ το χιόνι, κάτασπρη και η Αγέλαστη Πολιτεία. Σε μια πλαγιά, σ’ ένα ξέφωτο του δάσους έκαιγε μεγάλη φωτιά... Πάνω στη φωτιά ένα μαύρο στρογγυλό τσουκάλι! Και μέσα στο τσουκάλι έβραζε σιγά – σιγά... το μαγικό βοτάνι. Οι καλικάντζαροι κάτι ετοίμαζαν, πήγαιναν – ερχόντουσαν πήγαιναν – ερχόντουσαν, καθαρίζανε, φέρνανε κλαδιά, κάνανε περίεργες κινήσεις και τραγουδούσαν νωχελικά...
Στίχοι: Σμαρούλα Μαραγκουδάκη Μουσική: Κώστας Μηλιωτάκης Πρώτη εκτέλεση: Άντζυ Σαμίου
Γράφαμε καρδιές στην άμμο, δε με χάνεις, δεν σε χάνω, μία σου και μία μου χτυπούσαν οι καρδιές, μου ορκιζόσουν ως τ' αστέρια δε θα μείνω μ' άδεια χέρια, κι απουσίες δε θα έκανες.
Κι έζησαν όλοι καλά κι εμείς οι δυο καλύτερα, στο παραμύθι αυτό που έλιωνε και σίδερα, κι έζησαν όλοι καλά μα ήρθαν τα χειρότερα κι εγώ εδώ, χωρίς εσένα τραγουδώ.
Χίλια σ' αγαπώ στο τζάμι και οι όρκοι ως το ταβάνι, πέτρα που την πέταξες κανείς μας δεν θα πει, μέρα-νύχτα ήσουν εκείνος που ήταν έρωτας και φίλος, κι όλα ήταν σαν ανάσταση.
Κι έζησαν όλοι καλά κι εμείς οι δυο καλύτερα, στο παραμύθι αυτό που έλιωνε και σίδερα, κι έζησαν όλοι καλά μα ήρθαν τα χειρότερα κι εγώ εδώ, χωρίς εσένα τραγουδώ. ( χ3 )
Στίχοι: Γιώργος Θεοφάνους Μουσική: Γιώργος Θεοφάνους Πρώτη εκτέλεση: One
Κάποια βράδια νιώθω ακόμα τη σκιά σου Όταν απλά κάποιος φωνάζει το όνομα σου Κάποια βράδια όλα,όλα σε θυμίζουν Όσα μας ένωσαν μα κι όσα μας χωρίζουν
Κάποια βράδια ακούω ακόμα την καρδιά σου Μες στα δωμάτια μυρίζω το άρωμα σου Αχ πόσο θα΄θελα να ήμουνα μαζί σου Κι ας ξέρω πως με έχεις βγάλει απ'τη ζωή σου
Κι αν κάποια βράδια η μοναξιά ακόμα με τρελαίνει Είναι που τόσο ξαφνικά εμείς γίναμε ξένοι Κι αν κάποια βράδια ξενυχτώ κι άλλη αγκαλιά γυρεύω Τον εαυτό μου τελικά εγώ κοροιδεύω
Κάποια βράδια λέω άλλο δεν θα αντέξω θα βγω στους δρόμους σαν τρελός να σε γυρέψω Αχ πόσο θα'θελα ψυχή μου το φιλί σου Κι ας ξέρω πως με έχεις βγάλει απ΄τη ζωή σου
Facebook αστεία, εικόνες, βίντεο και άλλα! Μια σελίδα για την αστεία πλευρά του FaceBook. Αστείες φωτογραφίες ,καταστάσεις, βίντεο και άλλα απο το Facebook είναι εδώ.
