Του Ειδικού Συνεργάτη

Μέχρι στιγμής το αντάρτικο πόλης έχει κρατηθεί μακριά από την ισλαμική τρομοκρατία που τώρα, με τα γεγονότα στην Αλγερία και το Μαλί φαίνεται να ανακάμπτει.

Το γεγονός αυτό σε συνδυασμό με τις πιέσεις για την ΑΟΖ μπορεί να φέρει ραγδαίες ανακατατάξεις στην φύση της τρομοκρατίας όπως την γνωρίζουμε.

Το χτύπημα στο The Mall, αποτελεί ουσιαστικά το πρώτο χτύπημα σε χώρο μαζικής προσέλευσης, έστω και αν είχε όλα τα χαρακτηριστικά του συμβολικού χτυπήματος.

Τις τελευταίες όμως ημέρες υπάρχει πλήθος ρεπορτάζ και έντονη ανησυχία ακόμα και στις ΗΠΑ που πρωτοστάτησαν στην λεγόμενη «Αραβική Άνοιξη», για εμπλοκή πυρήνων της Αλ Κάιντα που παραδοσιακά εκκολάπτονται στο Πακιστάν και το Αφγανιστάν. Κάτι παραπάνω γνωρίζουν αφού οι ΗΠΑ είχαν ενισχύσει σημαντικά αυτούς τους πυρήνες για να αγωνιστούν ενάντια στην εισβολή των σοβιετικών.

Γιατί η ΑΟΖ;

Οι βίαιες εγκαθιδρύσεις καθεστώτων που ευνοούν την ανάπτυξη ακραίων κινημάτων στην Λιβύη και την Αίγυπτο, είχαν μία αλγεινή διάσταση για την Ελλάδα, την οποία ουδείς έθιξε. Όλες αυτά τα καθεστώτα θεωρούν την ισλαμική Τουρκία του Ερντογάν ως προστάτιδα δύναμη. Συμπτωματικά όμως, η Ελλάδα πρέπει να διευθετήσει την ΑΟΖ με αυτές τις χώρες! Δηλαδή την Αίγυπτο και την Λιβύη, εκτός από την Τουρκία. Ήδη οι ψυχρολουσίες έρχονται η μία μετά την άλλη, ενώ τρία χρόνια πριν η κατάσταση ήταν τελείως διαφορετική. Από κοντά βεβαίως και η Αλβανία όπου ο τουρκικός παράγοντας επηρεάζει καθοριστικά το ισλαμικό στοιχείο. Η μόνη περίπτωση που η χώρα θα ασκούσε αποτελεσματική πίεση στην Τουρκία για την ΑΟΖ, θα ήταν να έχει συμφωνήσει με τις υπόλοιπες χώρες. Ώστε η άρνηση της Τουρκίας να ήταν «παραφωνία». Τώρα η Ελλάδα δεν τα καταφέρνει ούτε στα Δυτικά, πολλώ δε, να πιέσει την Τουρκία για να δεχθεί το οτιδήποτε. 

Το «πάντρεμα» Ισλαμιστών με το «αντάρτικο»

Τις τελευταίες ημέρες υπάρχει μία «περίεργη» συγκυρία με την δολοφονία Πακιστανού μετανάστη από δύο Έλληνες που έχουν συλληφθεί. Παρά το ότι οι επίσημες αρχές το διαψεύδουν, υπάρχουν στοιχεία για ρατσιστικά κίνητρα σύμφωνα με διαρροές. Αυτό έχει προκαλέσει κοινή δράση διαμαρτυρίας με οργανώσεις Πακιστανών και αντιρατσιστικών κινημάτων, κάποια από τα οποία κινούνται και στον λεγόμενο αντεξουσιαστικό χώρο.

Μέχρι πρότινος, η τελευταία κοινή πορεία είχε καταλήξει σε φιάσκο με ξυλοδαρμούς Ελλήνων διαδηλωτών από αλλοδαπούς και γεγονότα που είχαν προκαλέσει οργή στους Έλληνες ακτιβιστές.

Μεσολάβησε μία συγκέντρωση ακραίων ισλαμιστών για την επίμαχη ταινία με την ζωή του Μωάμεθ στην οποία δεν συμμετείχε καμμία οργάνωση Ελλήνων ακτιβιστών ενώ τα συνθήματα που ακούστηκαν ήταν άκρως ρατσιστικά, αντιδημοκρατικά με απειλές θανάτου για την δημοκρατία και την ελευθερία εν όψει της έλευσης του «Ισλάμ».

Η μισαλλόδοξη αυτή εκδήλωση ξεχάστηκε σύντομα με έναν περίεργο συμψηφισμό υποτιθέμενης ρατσιστικής δολοφονίας που έσπευσε να υιοθετήσει ακόμα και ο υπουργός δικαιοσύνης, γεγονός βέβαια που δεν επιβεβαιώθηκε. Προξένησε όμως εντύπωση, όπως εντύπωση προκαλεί η γενικότερη συμπαράσταση της ΔΗΜΑΡ από όπου προέρχεται ο υπουργός Δικαιοσύνης κ. Αντώνης Ρουπακιώτης (αλλά και η βουλευτής Α’ Πειραιά κ. Μαρία Ρεπούση η οποία «είδε» συνωστισμό στην αιματοβαμμένη Σμύρνη), στις απαιτήσεις του επίσημου Τουρκικού κράτους. Που όμως πάντα εκδηλώνονται σε θεσμικό επίπεδο.

Η κοινή δράση που εκτυλίσσεται τις τελευταίες ημέρες στους δρόμους της Αθήνας, φαίνεται να ανοίγει μέτωπο κοινής δράσης με ευγενή σκοπό την καταπολέμηση του ρατσισμού. Κατά πόσον όμως έχουν τα ίδια ευγενή κίνητρα όλοι οι μετανάστες όταν καποιοι από αυτούς έχουν σημεία συγκέντρωσης παράνομα τζαμιά και αμφιλεγόμενους ιμάμηδες, είναι ένα θέμα που προβληματίζει τις αρχές.

Η μαζική σφαγή στην Μαδρίτη.

Στις 11 Μαρτίου του 2004, στον σιδηροδρομικό σταθμό της Μαδρίτης έγινε η φονικότερη επίθεση εναντίον αμάχων στην Ευρώπη τις τελευταίες δεκαετίες. Ο απολογισμός ήταν 192 νεκροί, μικρά παιδιά, ακόμα και μητέρες με μωρά στην αγκαλιά σε ένα έγκλημα κατά της ανθρωπότητας. Ο τότε πρωθυπουργός βάσει των στοιχείων που διέθετε, έσπευσε να «χρεώσει»  την επίθεση στην ντόπια τρομοκρατια. Η ΕΤΑ διέψευσε άμεσα και καταδίκασε τις ενέργειες.

Ο πραγματικός δράστης αποδείχθηκε πως ήταν η Αλ Κάιντα, που όμως σύμφωνα με τους ειδικούς εκτός από τις εκεί ισλαμικές κοινότητες χρησιμοποίησε και δίκτυα της ντόπιας τρομοκρατίας αλλά και παραβατικών, χωρίς οι τελευταίοι να αντιληφθούν την φύση του χτυπήματος.

Έκτοτε, έχουν αποτραπεί τουλάχιστον 5 τρομοκρατικά χτυπήματα με συλλήψεις και εξαρθρώσεις ισλαμιστικών δικτύων υπόπτων τρομοκρατών.

Το ενδεχόμενο ενός τέτοιου χτυπήματος στην Ελλάδα φαντάζει μακρινό. Εάν όμως γίνει, ακόμα και σε μικρότερη κλίμακα, δεδομένου και των κοινωνικών συνθηκών θα οδηγήσει σε έναν κύκλο μίσους και εσωστρέφειας, με ολέθριες συνέπειες στην δύναμη της χώρας να διεκδικήσει οτιδήποτε σε διεθνές επίπεδο. Κάτι που θα βόλευε αφάνταστα αρκετούς γείτονες.

Ας πρυτανεύσει λοιπόν η λογική και όχι οι ιδεοληψίες. Απ’ όπου και αν προέρχονται.