Δεν μας χωρίζει παρά ένα μήνας από τις
Γενικές Εξετάσεις, για την εισαγωγή των μαθητών στα Ανώτατα Ιδρύματα της
χώρας. Τα παιδιά μας διαβάζουν, με άγχος και κάτω από συνθήκες δύσκολες
και ψυχοπιεστικές. Σε αυτά τα παιδιά αφιερώνονται αυτά τα μικρά
αρθράκια για την γλώσσα, γνώση απαραίτητη σε όλες τις κατευθύνσεις.
Τους ευχόμαστε, λοιπόν, κάθε επιτυχία στη ζωή και στις εξετάσεις τους.
«.Ευτυχή τα έθνη, εις τα οποία ο διδάσκαλος έχει στραμμένα τα βλέμματα
προς τη ζωή και έχει ανοικτή τη ψυχή του προς τα κελεύσματά της» ( Δ.
Γληνός)
Γνωρίζουν τα παιδιά μας καλά ελληνικά; Τί σημαίνει «κατέχω» μια γλώσσα και τί αξία έχει αυτό;
Η καλή γνώση μιας γλώσσας σημαίνει, ότι κάποιος έχει την δυνατότητα,
χρησιμοποιώντας ένα πλούσιο, όπως η ελληνική γλώσσα, γλωσσικό κώδικα, να
καταγράφει και να εκφράζει βιώματα και σκέψεις, δικές του ή των άλλων.
Αυτό είναι πολύ σημαντικό, γιατί, η κακή χρήση της γλώσσας υποβαθμίζει,
όχι μόνο την επικοινωνιακή σχέση αλλά και τον εσωτερικό διάλογο με τον
εαυτό μας και τις σκέψεις μας, την αυτογνωσία και την αυτοαντίληψή μας.
Το μάθημα της γλώσσας στη σχολική εκπαίδευση όλων των βαθμίδων
αναπτύσσει τις γνωστικές δεξιότητες, την αναγνωστική ικανότητα, τη
κατανόηση του εννοιολογικού περιεχομένου των λέξεων, τη συζήτηση και
ανάπτυξη του προφορικού και γραπτού λόγου. Η ανάπτυξη αυτών των
δεξιοτήτων θα οδηγήσει στη σχολική μάθηση, την κοινωνική προσαρμογή και
τη νοητική εξέλιξη του παιδιού και ειδικά του εφήβου. Μέσω της
διαλεκτικής της σκέψης και της γλώσσας, ο έφηβος θα αποκτήσει αυτογνωσία
και αυτοαντίληψη, θα δημιουργήσει την ψυχική και κοινωνική του
ταυτότητα.
Οπως, δυστυχώς, δείχνουν οι έρευνες, η χρήση της γλώσσας μας , στην
καθημερινή ζωή, περιορίζεται συνεχώς, όχι μόνον μεταξύ των ενηλίκων
αλλά και μεταξύ των μαθητών. Γονείς και καθηγητές όλο και συχνότερα
διαπιστώνουν ότι υπάρχει γλωσσικό πρόβλημα και ότι τα παιδιά
χρησιμοποιούν μια γλώσσα περιορισμένη, σε σχέση με το πλάτος και το
βάθος των εννοιών. Τα σχολικά βιβλία παρά τις ελλείψεις τους , δεν
δικαιολογούν το πρόβλημα, γιατί, σε γενικές γραμμές, έχουν καλή δομή και
καλό περιεχόμενο. Ομως, οι συνεχείς εκπαιδευτικές μεταρρυθμίσεις στην
Ελλάδα οδήγησαν σε παλινδρόμηση πολλούς από τους εκπαιδευτικούς στόχους.
Ένας από αυτούς είναι και η σωστή εκμάθηση της γλώσσας μας.
Η λεξιπενία έχει οδηγήσει τους έφηβους σε επικοινωνιακή αδυναμία και
έκφραση, αντίθετη με τον γλωσσικό μας πλούτο, τις παραστάσεις και τα
ερεθίσματα, που προσφέρει η οικογένεια και η ευρύτερη κοινωνία. Η
λεξιπενία εκτείνεται σε βάθος και πλάτος τέτοιο, που καταλήγει σε
επικοινωνιακή σύγχιση, παρανόηση, ελλειπτική ανάπτυξη και έκφραση του
ψυχικού κόσμου των εφήβων. Οι λέξεις, που χρησιμοποιούν σήμερα οι
έφηβοι, είναι προϊόντα γλωσσοπλασίας και νεολογισμών, όπως : «Δικέ μου»,
«ο κολλητός» «έγινε φάση», «κουφάθηκα», «αυτό είναι τρομερό» (κάτι
δηλαδή, που κυριολεκτικά προξενεί.. τρόμο, ενώ μιλούν για κάτι καλό,
έξυπνο, καταπληκτικό, απρόσμενο κλπ).
Σήμερα ο έφηβος αντιμετωπίζει ένα πλήθος πληροφοριών, μέσα από τη
τηλεόραση και το διαδίκτυο. Παρόλα αυτά, υπάρχει η γλωσσική παρακμή, που
ίσως να οφείλεται στη, σχεδόν δεδομένη, απουσία και των δυο γονέων από
το σπίτι τις περισσότερες ώρες και την αδυναμία τους να ασχοληθούν και
να διδάξουν στα παιδιά τους την αξία της γλώσσας.. Φαίνεται, ότι
απουσιάζουν από τη ζωή του παιδιού οι «κατευθυντήριες γραμμές», μέσα κι
έξω από το σπίτι. Ίσως, δηλαδή, οι σύγχρονες οικογενειακές συνθήκες, με
τους δυο γονείς να έχουν επαγγελματική δραστηριότητα και πιεσμένα
ωράρια, να έχουν δημιουργήσει έλλειψη γλωσσικών παραστάσεων μέσα στην
οικογένεια. Έτσι, η τηλεόραση, με τα όποια αρνητικά της, γίνεται ένας
από τους σημαντικότερους παράγοντες γλωσσικής και ηθικοκοινωνικής
ανάπτυξης των παιδιών και των εφήβων.
Οι σημερινοί, λοιπόν, μαθητές, στις επικοινωνιακές τους σχέσεις και
στις παρέες των συνομηλίκων τους, χρησιμοποιούν ελάχιστες λέξεις, για
να εκφράσουν ένα πλήθος συναισθημάτων και σκέψεων. Με αυτό τον τρόπο
όμως συρρικώνεται το βάθος και το πλάτος των στην καθημερινή μας ζωή. Σε
μια έρευνα του περιεχομένου των διαλόγων μεταξύ των νέων διαπιστώθηκε
ότι χρησιμοποιούν υπερβολικά πολύ την προστακτική- διαταγή δηλαδή και
υπακοή- προτιμούν τη χρήση ρημάτων ουδέτερης διάθεσης, άρα δεν ενεργούν
ούτε παθαίνουν, προτιμούν τα αόριστα, αντί των οριστικών, άρθρα,
δείχνοντας, με αυτό τον τρόπο, ότι βιώνουν γενικά και αόριστα τις
καταστάσεις. Ο βεβαιωμένα φτωχός και ελλειπής γλωσσικός κώδικας των
εφήβων έχει δημιουργήσει εξίσου φτωχές ανταλλαγές στην επικοινωνία, την
απόδοση των αποκτημένων γνώσεων και αδυναμία συναισθηματικής έκφρασης
και πληρότητας.
Ομως, ακούμε άτομα της μέσης ηλικίας να μιλούν νοσταλγικά για το
σχολείο και να αποδίδουν τις γλωσσικές γνώσεις τους στα παλιά σχολικά
βιβλία, ή στη καλύτερη εκμάθηση των αρχαίων ελληνικών και της απλής
καθαρεύουσας. Πίσω, όμως, από αυτές τις αναφορές βρίσκουμε, σχεδόν
πάντα, κάποιος καλούς και φλογερούς δασκάλους, που αφιέρωσαν ψυχική
ενέργεια στους μαθητές τους.
Ισως το μυστικό της γνώσης να κρύβεται πίσως από την επικοινωνιακή
σχέση δάσκαλου και μαθητή, γιατί, ας μη ξεχνάμε, οι προηγούμενες γενιές
δεν είχαν καλύτερες γλωσσικές παραστάσεις μέσα στην οικογένεια.
Αντίθετα, οι περισσότεροι γονείς δεν ήταν εγγράμματοι. Η διδασκαλία της
γλώσσας , η ανάπτυξη του προφορικού και γραπτού λόγου, η στήριξη και
διαπαιδαγώγηση των παιδιών είχε ανατεθεί εξολοκλήρου στο εκπαιδευτικό
σύστημα και τα αποτελέσματα ήταν πάρα πολύ καλά.
Είναι απαραίτητη μια πιο αποτελεσματική γλωσσική παρέμβαση στην
επικοινωνία του έφηβου με την οικογένεια, τον δάσκαλο , το σχολικό και
κοινωνικό του περιβάλλον, με στόχο να αποκατασταθεί η επικοινωνία και να
συνεχισθεί σε καλύτερο επίπεδο η αλληλεπίδραση του εφήβου με την
οικογένεια , το σχολείο και το ευρύτερο κοινωνικό περιβάλλον.
Facebook αστεία, εικόνες, βίντεο και άλλα! Μια σελίδα για την αστεία πλευρά του FaceBook. Αστείες φωτογραφίες ,καταστάσεις, βίντεο και άλλα απο το Facebook είναι εδώ.
