Aναλυτικά ο Αργεντινός άσος του Παναθηναϊκός είπε στο περιοδικό της «ΘΥΡΑΣ 13:
Για την καριέρα του:
Ξεκίνησα το ποδόσφαιρο από πολύ μικρός. Μόλις δέκα ετών. Υπήρχαν στιγμές που τα πράγματα ήταν δύσκολα. Το ποδόσφαιρο, όμως, είναι διέξοδος για την χώρα μου. Και πολλά παιδιά θέλουν να ασχοληθούν με το ποδόσφαιρο. Έχοντας σαν ινδάλματα πασίγνωστους παίκτες. Έτσι το είδα σαν κάτι συναρπαστικό και δεν ήθελα και πολύ.
Για την Σοσιάλ, τη πρώτη του ομάδα που φορούσε πράσινα:
Ναι αλλά και η Μπάνφιλντ φορά πράσινα. Από πολύ μικρός φορούσα πράσινα και άσπρα και έχω ακόμη την πρώτη μου εμφάνιση. Μάλιστα όταν υπέγραψα στον Παναθηναϊκό μου το είπε και η μητέρα μου. Αυτό βέβαια είναι κάτι συμπτωματικό χωρίς να λέω πως δεν μου αρέσει.
Για την δήλωση του πως δεν θα έπαιζε ποτέ στη Μπάνφιλντ, τη μισητή αντίπαλο της Λανούς και πως το έκανε εδώ στην Ελλάδα:
Είναι διαφορετικό. Έπαιξα 10 χρόνια, έχω μεγάλο σεβασμό στην ομάδα. Για σεβασμό στη Λανούς και τον ίδιο μου τον εαυτό δεν θα πήγαινα ποτέ. Αυτό που συνέβη εδώ ήταν πιο επαγγελματικό. Έπαιξα για ένα χρόνο σε ένα σύλλογο, έληξε το συμβόλαιο μου και συνέχισα. Ήξερα την αντιπαλότητα που υπάρχει αλλά τίποτα περισσότερο.
Για τον κόσμο του Παναθηναϊκού:
Από την πρώτη μέρα που ήρθα ο κόσμος με στήριξε και ένιωθα λες και έπαιζα χρόνια. Είχα αρχικά τον φόβο μήπως δεν με αντιμετωπίσουν καλά. Μήπως είναι προκατειλημμένοι επειδή έπαιζα εκεί που έπαιζα αλλά κάτι τέτοιο δεν συνέβη. Βιώνω την αγάπη του κόσμου και την λατρεία της 13 για αυτό προσπαθώ να δώσω τα μέγιστα, ώστε ο κόσμος να με απολαμβάνει. Είναι πολύ σημαντικό και όμορφο το συναίσθημα και σας ευχαριστώ όλους για αυτό. Κρίμα που δεν μπορώ να μεταφέρω στους δικούς μου το σύνθημα που με αφορά.
Για το το γκολ στον τελικό με τον Άρη ήταν το πιο σημαντικό:
Είναι το γκολ με την μεγαλύτερη αξία γιατί πήραμε το Κύπελλο. Στο πρώτο μου παιχνίδι ως επαγγελματίας είχα σκοράρει. Ήταν κάτι φανταστικό. Στο γκολ με τον Άρη, φυσικά, ήταν πολύ πιο ουσιαστικό.
Για ομοιότητες και διαφορές ανάμεσα σε Ελλάδα, Αργεντινή και Αγγλία:
Μπορώ να συγκρίνω τους Αργεντινούς με τους Έλληνες. Θα έλεγα για το πάθος που τους διακρίνει και είναι πολύ ωραίο για τον ποδοσφαιριστή μέσα στο γήπεδο να βλέπει αυτή την θέρμη. Στην Αγγλία δεν έπαιξα πολύ αλλά στο Λίβερπουλ-Μαρσέιγ ήταν πολύ ωραία ατμόσφαιρα. Τρελή ομοιότητα, πάντως, ανάμεσα σε Ελλάδα και Αργεντινή.
Για την ιστορία των Αργεντινών(Βερόν, Ρότσα, Έκι, Μπορέλι) στον Παναθηναϊκό:
Είναι πολύ σημαντικό ότι πέρασαν και άλλοι Αργεντινοί και τα πήγαν πολύ καλά. Αυτό δείχνει μια καλή έξωθεν μαρτυρία και είναι πολύ καλό για την ομάδα. Βαίνουν καλώς τα πράγματα και για εμένα, είναι καλή η ερώτηση γιατί υπάρχουν και άλλοι Λατίνοι σε άλλες ομάδες που δεν προσαρμόζονται εύκολα.
Για τον Ζεσουάλδο Φερέιρα:
Είναι εξιοσέβαστος άνθρωπος, με μεγάλη εμπειρία και κάνει τους παίκτες να αισθάνονται ωραία μαζί του. Είναι δύσκολο να βρεις άνθρωπο τέτοιας ποιότητας. Αυτή είναι η γνώμη μου και πρέπει να του πω ευχαριστώ γιατί με βοήθησε πολύ από την πρώτη στιγμή
.
