Μεγάλωσες...
Πόσο μεγάλωσες...
Πάντα όταν σε κοιτάω βλέπω μπροστά μου τον μικρό μου αδερφό...
Κι ας με περνάς ένα κεφάλι και πλέον...
Κι ας μην έχεις ανάγκη να σε βοηθήσω πια σε κάποιο μάθημα...
Κι ας έχω εγώ ανάγκη πλέον να με βοηθάς όταν έχω κανένα προβληματάκι με τον υπολογιστή...
Κι ας έχεις ανοίξει πια τα φτερά σου...
Κι ας κυκλοφορείς πια μέχρι αργά με το αυτοκίνητο...
Κι ας έχεις γίνει ολόκληρος άντρας πια...
Πάντα τον μικρό μου αδερφό θα βλέπω...
Αυτόν που όταν ήταν μωράκι του πείραζα τα χεράκια και τα ποδαράκια...
Αυτόν που τον έβλεπα σαν μικρή κουκλίτσα...
Με τα όμορφα μαλλάκια με τις μπούκλες...
Τη φατσούλα που "δεν είχε φρύδια"...χαχαχα...
Που με κόλλησε ανεμοβλογιά...
Που ήταν τόσο γλυκούλης στη γιορτή του παιδικού σταθμού...(πραγματικά ακόμη τη θυμάμαι)...
Αυτόν που έχωνε πάντα τα δάχτυλά του στις τούρτες...
Που τον πείραζα την ώρα που κοιμόταν και δεν καταλάβαινε τίποτα...
Που όταν πέφταμε για ύπνο στο ίδιο δωμάτιο λέγαμε ιστορίες και παίζαμε με τις σκιές στον τοίχο...
Αυτόν που πήγαμε ταυτόχρονα στο ίδιο σχολείο δύο χρονιές,όταν ήμουν έκτη κι εσύ πρώτη και τρίτη λυκείου κι εσύ πρώτη γυμνασίου...
Αυτόν που ήταν πάντα η συντροφιά μου στα οικογενειακά ταξίδια...
Κι ας μαλώναμε συνέχεια...
Που μοιραζόμασταν το ίδιο δωμάτιο για πόσα χρόνια...
Ποτέ άλλοτε δε μείναμε χωριστά για μεγάλο χρονικό διάστημα...
Και μου φαίνεται τόσο περίεργο...
Νομίζω θα είναι άδειο το σπίτι...
Συνειδητοποιώ πόσο πολύ θα σε πεθυμίσω...
Θα μου λείψουν και τα μαστορέματά σου...
Μέσα σε ένα μήνα αποχωρίστηκa δύο ανθρώπους που αγαπώ τόσο πολύ...
Νιώθω πολύ περίεργα...
Σαν το αεροδρόμιο να έχει γίνει μέρος της ζωής μου...
Ελπίζω την επόμενη φορά που θα πάω εκεί να είναι για να υποδεχτώ κάποιον ή για να ταξιδέψω και να πάω να δω κάποιον άλλο...
Όχι άλλους αποχαιρετισμούς...
Δεν τους μπορώ...
Αδερφούλη μου αυτό το τραγούδι είναι για σένα...
Ξέρω ότι σου αρέσει πολύ...
Να είσαι καλά εκεί στα "ξένα"...
Και να περάσεις υπέροχα...
Και θα έρθω να σε δω σύντομα!
Στο υπόσχομαι...
Σ'αγαπάω πολύ...
"Λονδίνο, Άμστερνταμ ή Βερολίνο..."
και τώρα ξέρεις που ακριβώς θέλεις να πας...
