«Είχε την ευκαιρία να διαλύσει ολόκληρη την οικογένειά μας, να κάνει άνω-κάτω τις ζωές μας για πάντα», δήλωσε για τον θύτη η κόρη του θύματος Amanda Jones.

Ο δικαστής έδωσε οδηγίες στους δώδεκα ενόρκους και τους παρουσίασε τρεις επιλογές: να απαλλάξουν τον Leopold από την κατηγορία της δολοφονίας σε δεύτερο βαθμό, να τον κρίνουν ένοχο για την ίδια κατηγορία ή να τον κρίνουν ένοχο για την ελαφρύτερη κατηγορία της ανθρωποκτονίας.

Οι ένορκοι διαβουλεύτηκαν για πολλές ώρες και ζήτησαν να ακούσουν για δεύτερη φορά τη μαρτυρία του ιατροδικαστή.

Σύμφωνα με τον ποινικό Κώδικα του Καναδά, φόνος που μπορεί να θεωρηθεί δολοφονία μπορεί και να θεωρηθεί ανθρωποκτονία -πιο μικρή κατηγορία- εάν ο δράστης κινήθηκε σε κατάσταση έντονου πάθους και έπειτα από πρόκληση. Κατά τη διάρκεια της δίκης, ο Leopold υποστήριξε πως σκότωσε κατά λάθος την Robertson μέσα στο σπίτι τους, ενώ έκαναν σεξ μεθυσμένοι.

Ο Leopold κατέθεσε στην αστυνομία πως η Robertson δάγκωσε το πέος του κι εκείνος αντέδρασε στον πόνο χτυπώντας τη στο λαιμό. Έπειτα πανικοβλήθηκε και μέσα στον πανικό του μετέφερε το πτώμα της σε δασώδη περιοχή στο Greenfield.

Το δικαστήριο έκρινε πως ο φόνος δεν ήταν ατύχημα καθώς η Robertson πέθανε από ασφυξία, που σημαίνει πως τα χέρια του Leopold ήταν γύρω από το λαιμό της για τέσσερα με πέντε λεπτά, πολύ περισσότερο από όσο διαρκεί ένα χτύπημα.

«Απονεμήθηκε δικαιοσύνη», είπε ο πατέρας του δράστη προσθέτοντας: «Θλίψη και για τις δύο πλευρές».

Η Jones δήλωσε πως καμία ετυμηγορία δεν μπορεί αν ελαφρύνει την οργή της για τον άνδρα που σκότωσε τη μητέρα της. «Η απόφαση και η καταδίκη του δεν θα τη φέρουν πίσω κι έτσι δεν θα ησυχάσω ποτέ», είπε.