Δεν έχει ξεκαθαρίσει ακόμα, ούτε φυσικά έχει σημασία για τον αναγνώστη, αν είναι οι τύψεις για τις μέχρι σήμερα πολιτικές επιλογές μου, αν είναι αυτοτιμωρία, ή αν είναι ενοχική... διαστροφή. Αλλά,... συνεχίζω να βλέπω ειδήσεις στην TV! Ανακουφισμένος πια από αυτήν την εξομολόγηση, μπορώ να μοιραστώ και μια από τις σπάνιες χαρές που προσφέρουν τα τηλεοπτικά στιγμιότυπα. Επιτρέψτε μου έτσι να περιγράψω πώς γνώρισα την κ. Χέλε Θόρνιγκ-Σμιντ. Η κ. Χέλε είναι η πρωθυπουργός της Δανίας και, αυτό το εξάμηνο, προεδρεύει στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Όσοι «συμπάσχουν» βλέποντας ειδήσεις στην τηλεόραση θα έχουν προσέξει οπωσδήποτε πώς χαριεντίζονται μαζί της οι συνάδελφοί της, για ευνόητους λόγους. Μάλιστα, σ’ αυτήν τη φωτογραφία, ολόκληρη, αποτυπώνεται και το λιγωμένο βλέμμα πρωθυπουργού μεσογειακής χώρας... Η δική μου προσοχή προς την κ. Χέλε δεν οφείλεται μόνο στους προφανείς λόγους: είναι μια όμορφη, κομψή, αεράτη παρουσία. Είναι άλλο πράγμα η γαλλική φινέτσα της κ. Λαγκάρντ και άλλο πράγμα η πληθωρική (ως προς τον λόγο...) εκφραστικότητα της κ. Μέρκελ... Όλα αυτά δεν οφείλονται σε αιφνίδια διέγερση ανοιξιάτικων ορμονών, που είναι σε φυσιολογική καταστολή, αλλά σε... πολιτικές ορμόνες, που παραμένουν δραστικές, όπως θα επιχειρήσω να σας πείσω. Η κ. Χέλε, λοιπόν, ως πρόεδρος της Ε.Ε. συναντήθηκε, πριν λίγο καιρό, και με τον πρόεδρο Ομπάμα. Στον Λευκό Οίκο. Ο φακός τους έδειξε καθισμένους μπροστά στο τζάκι, πρόσχαρους, στημένους για την καθιερωμένη εθιμοτυπική φωτογραφία. Πρώτος ο κ. Ομπάμα, ως οικοδεσπότης είπε τα δικά του. Προικισμένος ρήτορας, με πλούτο σκέψης και άνεση λόγου. Αυτά τα δυο μαζί πάνε, πάντα. Κι αυτό φάνηκε μόλις θέλησε να μιλήσει, ανταπαντώντας, η κ. Χέλε μας. (Συμπαθάτε για την οικειότητα, αλλά βαραίνει κι εδώ το σύνδρομο της νεοελληνικής αγένειας... ). Ξεδίπλωσε, λοιπόν, ένα διπλωμένο χαρτάκι στα χαριτωμένα γόνατά της (αναπόφευκτη η... ματιά) και άρχισε να διαβάζει τη δήλωση της. Αυτήν που της είχαν ετοιμάσει, κατά πάσα πιθανότητα, οι διπλωματικές υπηρεσίες της χώρας της, πριν τη συνάντηση... Πρωτοφανής η σκηνή. Όχι γιατί δεν διαβάζουν δηλώσεις οι ηγέτες, αλλά... και στο καθιστό; Στα... γόνατα; Η αντίθεση έφερε και μια σειρά «ανοιξιάτικων» σκέψεων. Πόσοι βλέπουν, ως πρώτη είδηση, στη Δανία, το τι είπε η κ. Χέλε; Άραγε, πόσοι Δανοί θυμούνται το όνομα του προηγούμενου πρωθυπουργού τους; Και, πότε επιτέλους, θα απαλλαγούμε από ηγέτες χαρισματικούς, χρισμένους, κληρονομικούς ή ταγμένους, σωτήρες και εθνοσωτήρες, γαλαζοπράσινους «πρίγκιπες» και λοιπά είδη; Χώρια οι δια βίου, ισόβιοι και αιωνόβιοι ερυθροί... Και γιατί, αντί αυτών, να μη έχουμε εντολείς της λαϊκής θέλησης, περαστικούς από την εξουσία; Κράτησε η άνοιξη κάμποσες μέρες, αρκετές για να «ελαφρύνει» λίγο η στήλη... Και σε μια από αυτές ήρθε και το... «φτερούγισμα». Από το τηλέφωνο. Ναι, μια από τις τόσο ενοχλητικές «φτερωτές προσφορές». Τις τόσο ενοχλητικές που δεν σέβονται ακόμα και την ιερή ώρα της ελληνικής σιέστας. Ούτε την ανάγκη ησυχίας ορισμένων ανθρώπων. Κάτι τέτοιες ώρες, η στοιχειώδης αγωγή επιβάλλει αυτοσυγκράτηση. Και ευγενική αντιμετώπιση. Είναι λίγο παράξενο, συνήθως ισχύει το αντίστροφο, αλλά αυτά που δεν πρέπει να πεις εκείνη την ώρα μπορείς να τα... γράψεις. Όπως παρακάτω. -Γεια σας, ο κ. Χατζής; -Ναι! (Ενεργοποιείται αμέσως το αρνητικό αντανακλαστικό). -Κύριε Χατζή μου, σας τηλεφωνούμε για μια προσφορά από την εταιρία (&&&&). (Αφού ξεπεράσεις το... λίγωμα, από το θερμό «μου» την αφήνεις και μιλάει). -Γιατί κοπέλα μου (δικαιωματικά πλέον... ) επαναλαμβάνετε τα ίδια; -Ξέρετε, είναι μια καλή προσφορά... -Γιατί κοπέλα μου αναμασάς τα ίδια; Γιατί... μηρυκάζεις; -Τι είναι αυτό; Δεν κατάλαβα. Επειδή δεν κατάλαβε, αφού φαίνεται λίγο... «ξένη» λέξη, και επειδή δεν μου πάει να της πω με τι μοιάζει, της το γράφω, αφιερωματικά. Κάποτε, λοιπόν, στα παλιά ωραία χρόνια, οι υποσταθμοί της Χωροφυλακής έστελναν καθημερινά τις αναφορές τους με τον τηλέγραφο. Μια από αυτές ήταν η ακόλουθη: «ΒΡΑΧΟΣ ΚΑΤΑΠΕΣΩΝ ΕΦΟΝΕΥΣΕΝ ΕΞ». Το Αρχηγείο ζήτησε λεπτομέρειες: «ΑΝΑΦΕΡΑΤΕ ΟΝΟΜΑΤΑ ΦΟΝΕΥΘΕΝΤΩΝ». Και ήρθε η διευκρίνιση: «ΕΞ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΞΙ ΑΛΛΑ ΓΙΔΑ ΚΟΥΤΣΟΚΕΡΑΤΟΣ». Αναμηρυκαστική...
|