Μελωδία μου ,σε ακούω στην σιωπή και μου λείπεις.
Στιχάκι μου ,σε ψιθυρίζω σιγανά σαν τραγουδάκι της λύπης.
Αγκαλίτσα μου , σε νιώθω μακριά και θλίβομαι.
Χάδι μου , δεν με αγγίζεις και κομμάτια γίνομαι.
Δάκρυ μου ,κυλάς αυθόρμητα σαν στάλα βροχής.
Φιλί μου, λιώνω μακριά σου σαν κερί της λαμπρής.
Σκοτάδι βαθύ καλύπτει τα όνειρα αφού εσύ δεν είσαι μέσα.
Κι η Νύχτα πνίγει τις ελπίδες στα απόνερα , βλέπεις δεν έχει μπέσα.
Δεν σε χρεώνω , απλά σου το λέω , τις νύχτες που λείπεις συνέχεια εγώ κλαίω.
Καρδιά μου , Αγάπη, Ζωή μου και Έρωτα τα βράδια μακριά σου είναι όλα αξημέρωτα.
Θλίψη, Οργή, Αγανάκτηση , Πόνος βλέπεις πονάει το να νιώθεις μόνος.
Πονάει όταν όλοι γελούν εσύ να θυμάσαι.
Πονάει όταν όλοι ξαπλώνουν και εσύ δεν κοιμάσαι.
Πονάνε τα όνειρα χωρίς μια πυξίδα.
Πονάει να σε βλέπω χωρίς να σε είδα.
Αδειανός ο Παράδεισος χωρίς εσένα Άγγελε μου.
Αδειανή κι η Ζωή χωρίς εκείνον Θεέ μου.
Συναισθήματα άσκοπα λόγω της απουσίας.
Ζωή και θάνατος σε φόντο αθανασίας.
Κι ο χρόνος κυλάει κανέναν δεν ρωτάει ,
πηγαίνει μπροστά ,το παρελθόν δεν κοιτάει
Κι εγώ προχωράω μαζί του και πάω όπου πάει
απλά αναρωτιέμαι : "Άραγε με αγαπάει?”
