-Τι ήταν; Ρώτησε το αγόρι
Έχουν την ίδια ηλικία, πέντε έξι χρόνων
-Έλα να σου δείξω λέει, το κορίτσι
Ξαπλώνει στη χλόη
-Έλα τώρα από πάνω μου! Λέει στο αγόρι
Το αγόρι, σκύβει, ξαπλώνει πάνω στο κορίτσι
-Είσαι πολύ βαρύς! Λέει το κορίτσι. Πήγαινε λίγο στο πλάι
Μένουν ξαπλωμένα, ακίνητα
-Αυτό είναι Έρωτας, λέει το κορίτσι
-Ποσό κρατεί; Ρωτάει το αγόρι
-Πολύ λίγο, λέει το κορίτσι
Σε λίγο σπρώχνει το αγόρι
-Αυτό είναι ο Έρωτας, λέει
Σηκώνονται όρθια, το αγόρι λέει
-Αυτό ήταν όλο; Τίποτα δε κατάλαβα
-Τα αγόρια πότε δε καταλαβαίνουν λέει το κορίτσι. Μονάχα τα κορίτσια καταλαβαίνουν
Το αγόρι σωπαίνει λέει απότομα
-Όμως κι εγώ κατάλαβα!
-Τι κατάλαβες; ρωτάει το κορίτσι.
-Δε ξέρω, λέει το αγόρι
-Εκεί λέει το κορίτσι ξέρεις που, κάτι, εκεί
-Ναι εκεί, λέει το αγόρι
-Όμως δε μπορεί να κρατήσει παραπάνω; Να μείνουμε λίγο παραπάνω;
-Όχι λέει το κορίτσι. Τόσο κρατεί ο έρωτας. Αν κρατήσει παραπάνω, λίγο παραπάνω να κρατήσει, τότε θα κρατήσει όλη τη ζωή
-Ξέρω, λέει το αγόρι και τότε λέγεται αλλιώς
-Και πως λέγεται τότε; Ρωτάει το κορίτσι
-Γάμος λέει το αγόρι
-Τίποτα δε ξέρεις. Τα αγόρια τίποτα δε ξέρουν, λέει το κορίτσι
-Και πως λέγεται τότε; Ρωτάει το αγόρι
Το κορίτσι σωπαίνει. Ύστερα λέει ξαφνικά:
-Γάμος λέγεται η Γη με τον Ουρανό μαζί και δε κρατεί μονάχα μια ζωή, κρατεί για πάντα. Η Γη από κάτω και από πάνω της ο Ουρανός. Πάντα. Αυτό είναι ο γάμος
-Τίποτα δε ξέρεις, λέει το αγόρι. Τα κορίτσια τίποτα δε ξέρουν! Και λένε ότι τους κατέβει! Αυτό δεν είναι γάμος και δε λέγεται γάμος.
-Πως λέγεται; Ρωτάει το κορίτσι
-Αυτό λέγεται Κόσμος λέει το αγόρι και δεν έχει καμία σχέση.
Σωπαίνει
-Να κάνουμε τώρα τη Γη με τον Ουρανό; ρωτάει το αγόρι
-Ναι λέει το κορίτσι. Άλλα τότε θα το πούμε γάμο, όχι κόσμο
-Το ίδιο είναι, λέει το αγόρι, άλλα εντάξει θα το πούμε γάμο
-Καλύτερα να μη το πούμε τίποτα, λέει το κορίτσι, θα είναι μαζί έρωτας και γάμος και δε θα έχει όνομα
-Μ’ αρέσει που δε θα έχει κανένα όνομα, λέει το αγόρι
-Κι εμένα λέει, το κορίτσι
Βρήκανε το πρώτο πράγμα στον κόσμο που δεν έχει όνομα
