Έχει ανατροπές, διαβουλεύσεις και το κυριότερο συγκλίσεις. Το πλέον πιθανό είναι ότι η βεβαιότητα του απερχόμενου πρωθυπουργού Λ. Παπαδήμου, ότι η Ελλάδα μέσα στην εβδομάδα θα αποκτήσει κυβέρνηση, θα επιβεβαιωθεί.

Όλα ξεκίνησαν από τη συνάντηση Τσίπρα - Κουβέλη, που είχε ένα ειδικό βάρος, αφού ο κυρίαρχος ρυθμιστής των εξελίξεων, όπως προέκυψε μετεκλογικά, είναι ο ΣΥΡΙΖΑ, που έχει ως σκοπό δηλωμένο, την προσπάθεια συγκρότησης Αριστερής διακυβέρνησης.  Όπως σας γράφαμε και χθες, στο πρώτο 24ωρο των διερευνητικών, όταν την εντολή  είχε η ΝΔ, τόσο ο επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ, όσο και ο επικεφαλής της ΔΗΜΑΡ, είχαν θέσει ως όρο στις συζητήσεις την πρωθυπουργία. Στη συνάντησή τους ο Τσίπρας, απεδέχθη  ως αριστερό πρωθυπουργό, τον προερχόμενο άλλωστε και ιστορικό στέλεχος του Συνασπισμού, Φ. Κουβέλη.

Από εκεί και πέρα υπήρξαν διαβουλεύσεις στη βάση της συγκρότησης μιας κυβέρνησης «προσωπικοτήτων», εξωκοινοβουλευτικών κατά βάση, στο μοντέλο Μόντι, από όλους τους ιδεολογικοπολιτικούς χώρους, υπό πολιτικό πρωθυπουργό, τον Αριστερό Φώτη Κουβέλη.  Από πλευράς ψήφου εμπιστοσύνης σε μια τέτοια κυβέρνηση μπορούμε να αθροίσουμε τις έδρες ΣΥΡΙΖΑ και ΔΗΜΑΡ, άρα έχουμε 71 έδρες. Αν υπολογίσουμε ακόμη κι ως ψήφο ανοχής τις 108 έδρες της ΝΔ και τις 41 έδρες του ΠΑΣΟΚ, έχουμε ως αποτέλεσμα μια απολύτως μειοψηφική κυβέρνηση της Αριστεράς, που στο Κοινοβούλιο όμως θα έχει την άμεση ή έμμεση στήριξη 220 βουλευτών, όσο περίπου είχε και η κυβέρνηση Παπαδήμου.

Υπάρχει και εναλλακτικό σενάριο σε αυτό, σύμφωνα με το οποίο στην κυβέρνηση Κουβέλη, θα δώσουν ψήφο εμπιστοσύνης ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, που σημαίνει μαζί με τη ΔΗΜΑΡ 168  βουλευτές και ψήφο ανοχής από τους 52 βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ. Στην περίπτωση αυτή έχουμε σαφώς πλειοψηφική κυβέρνηση, με διευρυμένη εμπιστοσύνη στο Κοινοβούλιο και πάλι 220 βουλευτών συνολικά.

Η θέση του ΠΑΣΟΚ απέναντι στο ενδεχόμενο αυτό, είναι  δεδομένη και θετική. Το ΠΑΣΟΚ σε κατάσταση διάλυσης πλέον μετά το αποτέλεσμα, τα δέχεται όλα, ότι και αν προταθεί, χωρίς ουσιαστικούς όρους. Από την άλλη πλευρά η ΝΔ, η ηγεσία της οποίας μέσα στις επόμενες ώρες θα απευθύνει πρόσκληση πανστρατιάς στη Μπακογιάννη, τον Μάνο και τον Καρατζαφέρη, τις  άλλες μνημονιακές δυνάμεις δηλαδή της Κεντροδεξιάς -που σημειωτέον όλες βρίσκονται εκτός Κοινοβουλίου-, αν και έχει λόγους να προκαλέσει εκλογές, πολύ δύσκολα θα πάρει την απόφαση και την ευθύνη  να προκαλέσει εκλογές.

Από την πλευρά του ο ΣΥΡΙΖΑ έχει κάνει δύο βήματα κρίσιμα για τις εξελίξεις. Διασαφήνισε τη θέση τους για το Μνημόνιο, λέγοντας ότι μιλά για επαναδιαπραγμάτευση του Μνημονίου με την Ευρώπη και ειδικά το Βερολίνο και όχι για μονομερή  δήλωση από πλευράς Ελλάδας ακύρωσής του, που θα σήμαινε από την πλευρά των Βρυξελλών το τέλος της δανειοδότησης και την επιλογή εξόδου της Ελλάδας από την ευρωζώνη. Επίσης ο Αλέξης Τσίπρας, που χθες προκάλεσε, ζητώντας επιστολή προς την Κομισιόν από τους Σαμαρά και Βενιζέλο που να ακυρώνει την δεσμευτική επιστολή για τα Μνημόνια που είχαν στείλει προεκλογικά, κατ’ απαίτηση του Σόιμπλε και στέλνει  ο ίδιος ως Πρόεδρος  του ΣΥΡΙΖΑ επιστολή προς Βρυξέλλες και Βερολίνο, με την οποία τους λέει ότι ο ελληνικός λαός ψήφισε όχι στα Μνημόνια.

Με την ακτιβιστική αυτή ενέργεια, ανοίγει τον δρόμο για την επαναδιαπραγμάτευση της Ελλάδας, διατηρώντας την πρωτοβουλία των κινήσεων στο πολιτικό επίπεδο.

Στο πλαίσιο αυτό η νέα κυβέρνηση συνασπισμού, με πολιτικό πρωθυπουργό αυτή τη φορά και μετά από εκλογές, θα προκύψει το πιθανότερο από την διαβούλευση των αρχηγών των κομμάτων υπό τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας μετά και από την τρίτη άκαρπη διερευνητική, που θα πάρει και μάλλον θα επιστρέψει άμεσα το ΠΑΣΟΚ.

Αντιπολίτευση στη νέα αυτή κυβέρνηση προβλέπεται να είναι το ΚΚΕ στα αριστερά, οι Ανεξάρτητοι Έλληνες στα δεξιά και η Χρυσή Αυγή στην εξτρεμιστική εκδοχή της αντιπολίτευσης. Φυσικά τίποτα δεν έχει κλείσει οριστικά και μέχρι το τέλος το ενδιαφέρον θα μείνει αμείωτο…