Η εμμονή του Σαρτρ με τον ποδόγυρο, η παροιμιώδης έλλειψη λίμπιντο του Καντ, οι αποτυχίες του Νίτσε με τα νεαρά κορίτσια... Άραγε η στάση των φιλοσόφων απένταντι στον έρωτα θα ήταν διαφορετική αν εκείνος ήταν αλλιώς μαζί τους; Μέσα από πολλά αληθινά περιστατικά, άλλα σοβαρά και άλλα ευτράπελα, το βιβλίο "Οι φιλόσοφοι και ο Έρωτας" των Aude Lancelin και Marie Lemonnier (Εκδόσεις Πατάκη, 2011) ρίχνει φως στον τρόπο με τον οποίο οι μεγάλοι φιλόσοφοι τοποθετήθηκαν απέναντι στον έρωτα, καθώς και σε κάποια μυστικά της ερωτικής τους ζωής, με διάθεση όχι να τους εκθέσει, αλλά να ανακαλύψει τα σημάδια μιας χαρακιάς, ενός πάθους, που θα φέρει τον στοχασμό κοντά στην πιο υποκειμενική αλήθεια, εκεί που συναντιέται με τη ζωή... 

Οι γαλλίδες δημοσιογράφοι - συγγραφείς αυτού του βιβλίου επιχειρούν μια τολμηρή βουτιά στη ζωή τους διερευνώντας τα παραπάνω ενώ παράλληλα παραθέτουν κάποιες από τις πιο εύστοχες ρήσεις των φιλοσόφων, που κάνουν το βιβλίο υπέροχο. Όπως χαρακτηριστικά λένε: "Υπάρχουν όλα τα είδη του έρωτα: το εφήμερο καπρίτσιο, η επίμονη ορμή, η χρόνια χαλαρότητα, ο εκθαμβωτικός ενθουσιασμός, η ψυχρή συνήθεια. Και οι φιλόσοφοι δεν εξαιρούνται από αυτό το συναίσθημα. Ήταν άραγε απαραίτητο να αναμίξουμε τη φιλοσοφική τους σκέψη με τα περίφημα «μικρά μυστικά της κρεβατοκάμαρας τους»;

Διάβασε το βιβλίο και θα το ανακαλύψεις μόνη σου...