Είναι το μόνο ζαχαρωτό που μπ ορεί να πυροδοτήσει την ερωτική φαντασία. 

Το μόνο (μαζί με το παγωτό χωνάκι) που καταφέρνει να ζωντανέψει την εικόνα του στοματικού έρωτα -κι ας πρόκειται για μια πολύχρωμη καραμέλα στερεωμένη σε ένα ταπεινό ξυλαράκι. Σχεδόν σε κάθε βιβλίο ή άρθρο σχετικό με τις τεχνικές του σεξ, το «γλειφιτζούρι» αποτελεί μια από τις συνηθέστερες οδηγίες πεολειξίας: «Θυμάστε τι κάνατε με εκείνα τα μεγάλα και στριφογυριστά γλειφιτζούρια, που δεν μπορούσαν να χωρέσουν ολόκληρα στο στόμα σας; Η καλύτερη μέθοδος είναι να σύρετε τη γλώσσα σας από τη βάση προς την κορυφή, με εξασφαλισμένα αποτελέσματα». Ακόμα και στους ονειροκρίτες καταγράφεται ο βαθύτερος ερωτικός συμβολισμός του: «Αν δείτε στον ύπνο σας γλειφιτζούρι, σημαίνει νέες περιπέτειες και εμπειρίες. Αν δείτε ότι το γλείφετε, σημαίνει ηδυπάθεια και ευχάριστα πράγματα στη ζωή σας». Δεν είναι τυχαίο ότι η αφίσα της πολυσυζητημένης ταινίας του Στάνλεϊ Κιούμπρικ «Λολίτα», από το ομότιτλο μυθιστόρημα του Βλάντιμιρ Ναμπόκοφ, εικονίζει τη νεαρή πρωταγωνίστρια να γλείφει με σημασία ένα κατακόκκινο ζαχαρωτό. Στο βιβλίο και την ταινία-σκάνδαλο, ο μεσήλικας καθηγητής Χιούμπερτ Χιούμπερτ επιθυμεί διακαώς να γίνει… η καραμέλα στο στόμα του δεκατετράχρονου νυμφίδιου. Στις μέρες μας, θα μπορούσε να βρει στην αγορά τα λεγόμενα «ενήλικα γλειφιτζούρια» ικανά να καλύψουν κάθε φαντασίωση: σε σχήμα πέους, γυναικείου στήθους, οπισθίων κ.λπ.

Με αυτά και με αυτά, το γλειφιτζούρι πέρασε και στα χωράφια της αγγλόφωνης σλανγκ με την έκφραση «lollipop girl». Αναφέρεται στα νεαρά κορίτσια που τριγυρίζουν στους ναούς της κατανάλωσης, τα γνωστά mall, προσφέροντας σεξ επί πληρωμή για να μπορούν να αγοράζουν είδη επώνυμης μόδας κ.λπ. Ως σημάδι αναγνώρισης (και… ανοιχτό προσκλητήριο) έχουν ένα γλειφιτζούρι στο στόμα, στοιχείο που τους χάρισε αυτό το προσωνύμιο στην αμερικανική προστυχόγλωσσα. Στην αρχή, πάντως, το γλειφιτζούρι δεν ήταν φορτωμένο με πονηρές σημάνσεις. Κάποιος ονόματι Τζορτζ Σμιθ, από το Νιού Χέιβεν του Κονέκτικατ, «βάφτισε» πρώτος το ζαχαρωτό με το όνομα ενός διάσημου αλόγου κούρσας της εποχής: Lolly Pop. Οκτώ χρόνια αργότερα, ένας Ρώσος μετανάστης, ο Σαμ Μπορν, πέτυχε τη μαζική παραγωγή του προϊόντος σχεδιάζοντας το μηχάνημα που έχωνε το ξυλαράκι στην καραμέλα. Για την προσφορά του, μάλιστα, τιμήθηκε με το χρυσό κλειδί της πόλης του Σαν Φραντσίσκο (συνδέοντας, διά παντός, την πόλη αυτή με το γλείψιμο).

Τα σεξουαλικά υπονοούμενα που απέκτησε το γλειφιτζούρι με την πάροδο των χρόνων, βρήκαν φιλόξενη στέγη στους στίχους διαφόρων τραγουδιών –όχι χωρίς συνέπειες! Σάλος προκλήθηκε το 1966 στη Γαλλία με τους στίχους του «Les Sucettes». Το τραγούδι που έγραψε ο Σερζ Γκένσμπουργκ και ερμήνευσε η… ανυποψίαστη Φρανς Γκαλ, μιλά για κάποιο κορίτσι που του αρέσουν τα  γλειφιτζούρια με γεύση γλυκάνισου. «Sucettes» σημαίνει γλειφιτζούρια στα γαλλικά, αλλά και τις «πίπες», ή τις γυναίκες που έχουν ειδίκευση σε αυτό τον τομέα. Πίσω από τους φαινομενικά αθώους στίχους κρύβονταν  πολλοί υπαινιγμοί, που παρέπεμπαν στον στοματικό έρωτα: «Η Ανί αγαπά τα γλειφιτζούρια / τα γλειφιτζούρια γλυκάνισου / όταν η ζάχαρη / κυλά στο λαιμό της Ανί / βρίσκεται στον Παράδεισο».  Στα τραγούδια των νεοτέρων χρόνων οι υπαινιγμοί έδωσαν τη θέση τους σε… ξεκάθαρα νοήματα: «Μυρίζω σεξ και καραμέλα εδώ», λένε σε ρυθμούς ροκ οι Marcy Playground στο «Sex and Candy» (1997). «Θα σ΄αφήσω να γλείψεις το γλειφιτζούρι / Μπρος κορίτσι μου, μην σταματάς / συνέχισε μέχρι να πετύχεις στόχο –ουάχ» στενάζει  ο ράπερ 50 Cent στο «Candy Shop» (2005). «Προσπάθησα να είμαι όσο πιο σεξουαλικός γίνεται, από ανδρική σκοπιά, χωρίς να γίνομαι χυδαίος ή πρόστυχος», υποστηρίζει ο ίδιος. Το ίδιο σεξουαλική, αλλά από γυναικεία σκοπιά, είναι η Madonna στο «Hard Candy» (2008), χρησιμοποιώντας το «σκληρό ζαχαρωτό» μεταφορικά στη θέση του διεγερμένου πέους.