Φάλτσα συγχορδία
επαναλαμβανόμενης ματαίωσης
πλήκτρα κατευθυνόμενα
δίχως πρωτοτυπία στο αποτέλεσμα
δεν προκύπτουν συναισθήματα να με ξαφνιάζουν
μoνάχα ρηχές των δρόμων ανυπέρβλητες στοές
σαν προφητείες να μαστιγώνουν την υπομονή μου.
Άφησε με να φύγω
από όρια και ορίζοντες χωρίς το ο
οι κορυφές μαρμάρωσαν
σ' αγέννητες λιακάδες.
Εγκλωβισμένη
στο ατσαλάκωτο του χαρακτήρα μου
τσαλακώνω την ανεμελιά μιας πεταλούδας ,
εσύ δαμάζεις τις κακοτοπιές
σε έχω εμπιστευτεί σε περασμένες
του ήλιου μου ανατολές.
Άφησε με να φύγω
μην με αφήνεις άλλο να παραπαίω
στα απομεινάρια ενός διχασμένου αιτήματος
που τίποτα δεν σκιάζει την αναίρεση του.
Αγρύπνια κι αμφιταλαντεύσεις
γδέρνουν τα σημάδια της νεότητας μου
κι έχω ξεχάσει πώς είναι να μην υπάρχεις
για να υπάρξεις.
Μια συντριβή
να σέρνεται απ' το ψέμα η αλήθεια
η ελεθερία αιχμαλωτίζεται στη λήθη μιας σπηλιάς
μέσα από εσένα επέλεξα ν'απαλλαγώ
πάει καιρός για ετούτη την απόφαση
πολλά έχουν αλλάξει
όμως τα πρόσωπα γυρνούν στις ίδιες θέσεις
κι η αντοχή μου κρέμεται απ' ό,τι περισσεύει.
Λοιπόν μίλα
πες κάτι εσύ αντί για εμένα
θέλω να πιστέψω στη συγκίνηση σου
ή στήσε με στον τοίχο
μέχρι να σωπάσει ο μύθος που θέριεψε
να τσακιστεί από σκουριά η τρίαινα του Ποσειδώνα
που με τρυπάει και δεν ματώνω να αδειάσω
μέσα σε μουδιασμένες θάλασσες
γυρεύω αυθεντικότητα.
Άφησε με να φύγω
έχω πνιγεί στους περιορισμούς
και στη βαρύτητα της ανοχής
στην ελαφρότητα που αμαυρώθηκε
από την ευτέλεια συνειδήσεων.
Όν ,οντότητα, οντότητες . Ανήκεις.
Πού ; Ανήκω.
Έλα κι έχω αργήσει.
