Μια έγχυση βλαστικών κυττάρων του μυελού των οστών παράλληλα με τη μεταμόσχευση νεφρού μπορεί να απαλλάξει τους ασθενείς από την ανάγκη της δια βίου λήψης ανοσοκατασταλτικών φαρμάκων υποστηρίζουν οι ερευνητές του Πανεπιστημίου Louisville και το Northwestern Memorial Hospital στο Σικάγο.

Παράλληλα μπορεί να επιτρέψει τη διενέργεια μεταμοσχεύσεων χωρίς ο δότης και ο λήπτης να είναι απολύτως ιστοσυμβατοί.

Οι ειδικοί εξηγούν ότι στις μεταμοσχεύσεις οργάνων ελλοχεύει πάντα ο κίνδυνος ο οργανισμός του λήπτη να μην αναγνωρίσει το μόσχευμα και να το απορρίψει ως «εισβολέα». Γι’ αυτό το λόγο οι ασθενείς λαμβάνουν ισχυρά ανοσοκατασταλτικά φάρμακα για μια ζωή, ούτως ώστε το ανοσοποιητικό τους σύστημα να παραμένει σε καταστολή και να μην «επιτεθεί» στο μεταμοσχευμένο όργανο. Το τίμημα της λήψης αυτών των φαρμάκων όμως είναι υψηλό (κίνδυνος υπέρτασης, διαβήτη, καθώς και πολύ σοβαρών λοιμώξεων).

Στην εν λόγω έρευνα που διεξήχθη σε οκτώ ασθενείς, παράλληλα με το μόσχευμα (νεφρό) που λήφθηκε από ζωντανούς δότες, ελήφθησαν και κύτταρα από το μυελό των οστών του δότη. Στη συνέχεια, ο οργανισμός των ληπτών προετοιμάστηκε κατάλληλα. Οι λήπτες υποβλήθηκαν σε ακτινοθεραπεία και χημειοθεραπεία για να κατασταλεί το ανοσοποιητικό τους σύστημα. Στη συνέχεια πραγματοποιήθηκε η μεταμόσχευση του νεφρού και λίγες μέρες αργότερα εκείνη των βλαστικών κυττάρων.

Το σκεπτικό της μεθόδου είναι ότι τα βλαστικά κύτταρα θα τροποποιήσουν την άμυνα του λήπτη – εισάγοντας ουσιαστικά στοιχεία της άμυνας του δότη – με αποτέλεσμα να αναγνωρίσει το μεταμοσχευμένο όργανο ως δικό του και να μην του επιτεθεί.

Ο απώτερος στόχος της τεχνικής ήταν οι λήπτες να μην λαμβάνουν ανοσοκατασταλτικά δια βίου. Για τους πέντε από τους οκτώ ασθενείς αυτό κατέστη δυνατό. Μέσα σε ένα χρόνο από τη μεταμόσχευση σταμάτησαν να λαμβάνουν ανοσοκατασταλτικά.

Η έρευνα δημοσιεύθηκε στο επιστημονικό περιοδικό Science Translational Medicine και σύμφωνα με τους ερευνητές θα μπορούσε να φέρει την ανατροπή στις μεταμοσχεύσεις.