Μπορεί να έχουμε αφθονία σε εσπεριδοειδή και οπωροκηπευτικά, αλλά σε όσπρια είμαστε πολύ πίσω. Η ελληνική παραγωγή σε φασόλια, φακές, ρεβίθια, μπορούσε το 2010 να καλύψει κατά μέσο όρο το 39% των καταναλωτικών αναγκών της χώρας.

Το 2006 και το 2007 το 84% της κατανάλωση ικανοποιούνταν από εισαγωγές. Με φασόλια… Κίνας φτιάχνουμε την εθνική φασολάδα!

Εκτός από φασόλια εισάγουμε από την Κίνα αράπικο φυστίκι, παρασκευασμένα αχλάδια, μανταρίνια και βερίκοκα, χυμούς μήλων και σκόρδα.

Επίσης, μεγάλες ελλείψεις έχουμε στο βοδινό κρέας, το οποίο ικανοποιεί τις ανάγκες μας μόνο κατά 30%, όπως και στο αγελαδινό γάλα και τα τυροκομικά προϊόντα.

Παρά την μεγάλη εγχώρια παραγωγή, το εμπορικό ισοζύγιο της Ελλάδας στον τομέα των τροφίμων παραμένει αρνητικό. Το 2010 το έλλειμμα έφτασε τα 1,9 δις ευρώ.

Μεγάλο πρόβλημα έχουν οι κτηνοτρόφοι, που αναγκάζονται να παίρνουν σε σταθερή τιμή τις ζωοτροφές παρά την ύφεση.

Κύριο παράπονο των Ελλήνων παραγωγών είναι οι ελληνοποιήσεις. Το γεγονός ότι σε αρκετά προϊόντα δεν αναγράφεται η χώρα προέλευσης λειτουργεί ως επιπλέον πρόβλημα για αυτούς.